Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχετοι!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πολλά στελέχη των αγορών. 
Είναι ασυγχώρητο για ανθρώπους που έχουν εργαστεί σε χρηματοοικονομικούς οίκους του εξωτερικού, που έχουν φάει τη Σοφοκλέους με το κουταλάκι, να πιστεύουν τα χαζά που είπαν οι κομματικοί. Κι άντε και πήγαν μόνοι τους στη ζούγκλα και τους έφαγαν τα λιοντάρια. Αλλά δεν είναι έτσι! Θα σύρουν κι εμάς μαζί τους…
Τι πιστεύουν, δηλαδή, ότι είναι οι αγορές;

Για τους κομματικούς ο λόγος πάντα. Διότι για τους άλλους το είπαμε: Ούτε στη… φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία διαθέτουν τέτοια στελέχη.
Οι «άλλοι», λοιπόν, ξέρουν καλά ότι πρόκειται να φάμε ατελείωτο ξύλο.
Το ερώτημα αφορά τους κομματικούς. Τι πιστεύουν, λοιπόν; 
Ότι οι αγορές είναι φιλανθρωπικοί οργανισμοί;
Ότι δίνουν τα λεφτά τους με… πολιτική διαπραγμάτευση;
Ότι μπορεί κανείς να βγάλει το πιστόλι και να τις ληστέψει στη μέση του δρόμου;
Αυτό που πραγματικά με ανησυχεί είναι ότι για πρώτη φορά δεν υπάρχει ίχνος αληθοφάνειας στις κυβερνητικές ανακοινώσεις.
Ακόμη και στις ένδοξες μέρες του Βαρουφάκη υπήρχε μία υποτιθέμενη λογική σε αυτό που συνέβαινε. Μπορεί οι επιλογές της «διαπραγμάτευσης» να αποδείχτηκαν καταστροφικές, αλλά η αρχική ιδέα δεν ήταν για τα σκουπίδια.
Το Παράλληλο Πρόγραμμα και το Παράλληλο Τραπεζικό Σύστημα, για παράδειγμα, ήταν κάποιες καλές ιδέες που αν υπήρχαν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να τις εφαρμόσουν, μπορεί να υπήρχε στο τέλος και κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα.
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι σε εκείνη την φάση και παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε πραγματικό πρόγραμμα και στρατηγική για τη χώρα (όπως υποστηρίζαμε εμείς οι «γερμανοτσολιάδες» από την πρώτη στιγμή και όπως αποδείχτηκε), υπήρχε, τουλάχιστον, μία επαφή με ανθρώπους που ήξεραν κάτι περισσότερο από τους Καρανίκες των κομματικών γραφείων.
Οι χτεσινές αποφάσεις της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ μας δείχνουν ότι αυτή η επαφή με τους ανθρώπους της αγοράς έχει διακοπεί! Είναι σαν να αποφάσισαν εν μέσω θαλασσοταραχής να πετάξουν τους καπετάνιους στη θάλασσα, κατηγορώντας τους ότι δεν έχουν κάνει κάτι για να «υποχωρήσει ο καιρός».
Δεν τους βγήκε το χρέος και θα βρουν τη λύτρωση στις αγορές!
Οι άνθρωποι είναι τρελοί, για δέσιμο! Θα φτάσουν, δηλαδή, στο νησί των πειρατών και θα εναποθέσουν την τύχη των επιβατών στην καλή διάθεση των… οικοδεσποτών!
Θα λέμε μνημόνιο και θα κλαίμε! Δεν μπορεί να μην ξέρουν ότι με τα επιτόκια που θα μας «δώσουν» οι αγορές και τα οποία ταιριάζουν στην περίπτωσή μας, η επίσημη χρεοκοπία θα είναι προ των πυλών. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχετοι!
Μας οδηγούν στο επόμενο μνημόνιο. Τέταρτο, πέμπτο, πείτε το όπως θέλετε.
Σημασία έχει ότι μας χώνουν πιο βαθιά. Όχι γιατί δεν πήραν το χρέος και επειδή δεν θα πάρουν το QE. Αλλά διότι ξόδεψαν ανούσια δυόμιση πολύτιμα χρόνια.
Καταδίωξαν τις επενδύσεις, σκότωσαν την επιχειρηματικότητα, καταλήστεψαν με την υπεροφορολόγηση τη μεσαία τάξη. Υποσχέθηκαν τη λύση και έφεραν δύο νέα μνημόνια.
Μας είπαν ότι θα κτυπήσουν τη διαπλοκή και ανέδειξαν τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα. 
Η διαδρομή τους είναι μία ατελείωτη περιπέτεια με αυταπάτες και ψέματα που θα καταλήξει σε ένα νέο μνημόνιο. Κατά πάσα πιθανότητα στο μνημόνιο της δραχμής.

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr