Από μόνο του το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα 7,2 δις. ευρώ έναντι 900 εκ. ευρώ που προέβλεπε ο νόμος του προϋπολογισμού του 2016 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2015, δείχνει ότι προφανώς κάτι δεν πήγε καλά στους υπολογισμούς.
Σε κάθε περίπτωση το γράμμα, του πιο βασικού νόμου του Κράτους που είναι ο προϋπολογισμός, δεν τηρήθηκε...Η μη τήρηση του νόμου δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. Αυτό που αναδείχτηκε ήταν ότι αυτό που λίγο πολύ έκαναν οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά να συμφωνούν με τους φόρους που ζητούσε η τρόικα, επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Δέχτηκαν χωρίς ακριβείς εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις έναν υπέρμετρο όγκο δημοσιονομικών μέτρων, εκτινάσσοντας λογιστικά το πλεόνασμα. Επιτεύχθηκε μάλιστα παρά την διανομή του επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους που θα πρόσθετε 0,4% στο πλεόνασμα δηλαδή θα ανέβαζε το τελικό αποτέλεσμα πάνω από το 4% του ΑΕΠ!
Το λάθος στους υπολογισμούς της κυβέρνησης, φαίνεται και από το γεγονός ότι η οικονομία δεν ακολούθησε την βελτίωση των δημοσιονομικών, καθώς το ΑΕΠ το 2016 συρρικνώθηκε έστω και οριακά.
Η αύξηση, δηλαδή των εσόδων, δεν οφείλεται στην άνοδο της οικονομίας, αλλά σε μια πρωτοφανούς επιπέδου φορομπηχτική πολιτική η οποία «μάζεψε» από την αγορά 6,3 δις. ευρώ ρευστότητα.
Παράλληλα, μετά την διανομή του επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους και όσο κρατούσε μια ακόμα «περήφανη» και κοστοβόρα διαπραγμάτευση, άρχισαν να φουσκώνουν και πάλι τα ληξιπρόθεσμα, τα οποία σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες – φανερά και κρυφά – ξεπερνούν τα 6,5 δις. ευρώ, καθώς η δόση των 6 δις. που κατευθύνονταν για την πληρωμή τους δεν έφτασε ποτέ στην Αθήνα.
Πλήρωνε δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος επί έναν χρόνο, φόρο εισοδήματος, προκαταβολές φόρου, ΕΝΦΙΑ, δεκάδες αυξημένους έμμεσους φόρους, προκειμένου να δώσει στην «ομάδα των μαχητών» του Αλέξη Τσίπρα τον δημοσιονομικό χώρο και τον πολιτικό χρόνο προκειμένου να διαπραγματευτεί κάτι που να εξυπηρετεί τις διαθέσεις της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.. Την ίδια στιγμή η κυβερνησή του και την δόση έπαιρνε και διακρατούσε – προφανώς παρανόμως – χρήματα από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις επιβαρύνοντας τα οικονομικά τους και θέτοντας σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Αυτές τις διαθέσεις εξυπηρέτησε σε μεγάλο βαθμό και η τρόικα, αφενός με την ανοχή της στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων και αφετέρου με την επιμονή της σε πολλαπλάσια δημοσιονομικά μέτρα από αυτά που χρειάζεται πραγματικά η οικονομία...
Του Νίκου Φιλιππίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου