Τσίπρας ψευτράκος και επικίνδυνος!

Και έσται ή έσχατη πλάνη, χείρων της πρώτης...

Γιατί, μπορεί να πανηγυρίζει (συγκρατημένα, έστω) ο κ. Τσίπρας για το κλείσιμο (;) της αξιολόγησης, αλλά θα πρέπει να είναι κανείς, ακόμη και ο τελευταίος και αφελέστερος  των Συριζαίων, πολύ ανόητος για να μην καταλαβαίνει ότι αποδείχθηκε τελικά πως το τελευταίο λάθος είναι χειρότερο από το πρώτο...
Και εύλογα προβάλλει το ερώτημα: τι “κερδίσαμε” από όλη αυτό το τρενάρισμα της αξιολόγησης επί σχεδόν ένα χρόνο; 

Το τελικό αποτέλεσμα ,γνωστό και προδιαγεγραμμένο από τον περασμένο Νοέμβριο, δικαιολογεί και άξιζε όλο αυτό το ταλάνισμα και την δραματική επιδείνωση της οικονομίας; 
Τι από όλα όσα διατεινόταν ότι θα εξασφαλίσει με την “ανένδοτη” στάση της η κυβέρνηση έναντι των δανειστών, επετεύχθη τελικά; 
Μήπως αν είχαμε κλείσει έγκαιρα την αξιολόγηση, το κόστος της ήταν θεαματικά μικρότερο και οι πιθανότητες να φανεί κάπου στην άκρη του... ατέλειωτου τούνελ το φως της ανάκαμψης πολύ μεγαλύτερες;
Με την σειρά και ένα ένα.
Κατ' αρχήν το ΔΝΤ πήρε τα πάντα και...πολύ περισσότερα απ' όσα αρχικά ζητούσε, όταν ξεκίνησε η αξιολόγηση. Εκτός, βεβαίως, από το “αδιαπραγμάτευτο” αίτημά του για κάποιου είδους “ρύθμιση” του χρέους (άλλη μια κόκκινη γραμμή του κ. Τσίπρα, που επέμενε ότι δεν κλείνει την αξιολόγηση, αν δεν “πάρει” ελάφρυνση του χρέους!), προφανώς για να... κερδίσουν κάτι και οι Ευρωπαίοι δανειστές οι οποίοι ήταν ανένδοτοι: κουβέντα περί χρέους, μόνο αφού ληφθούν πριν τα μέτρα και... περάσουν και οι γερμανικές εκλογές. Πάμε παρακάτω:

“Ξεχνώντας” τα... ηρωικά “ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα!”, τα οποία βροντοφώναζε ο κ. Τσίπρας μέχρι πριν δυο μήνες, η κυβέρνηση, όχι μόνο δέχθηκε να προνομοθετήσει  μέτρα και για μετά το 2018 (κάτι που δήλωνε “εθνικά ανεξάρτητη” ότι αποκλείεται να πράξει...), αλλά έκανε πίσω και από την “τελευταία” γραμμή άμυνάς της, ότι δηλαδή για κάθε μέτρο που θα νομοθετεί, θα νομοθετεί και θα εφαρμόζει ταυτόχρονα και ένα θετικό “αντίμετρο” για να... πατσίζει την χασούρα της η κοινωνία. Δέχεται τώρα, όπως συμφωνήθηκε στην Μάλτα, ότι με το κλείσιμο της αξιολόγησης (αν και εφ' όσον- με δαύτους ποτέ δεν ξέρεις...)  τα “αντίμετρα” θα ισχύσουν και θ' αρχίσουν να εφαρμόζονται ΑΦΟΥ έχουν επιτευχθεί οι προβλεπόμενοι δημοσιονομικοί στόχοι και έχει εξασφαλισθεί πως θα υπάρχουν πλεονάσματα της τάξης του 3,5% ετησίως.

(Μια μικρή αλλά κρίσιμη παρένθεση: στα “αντίμετρα” που ανέφερε ο κ. Τσίπρας, περιλαμβάνεται μια μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά...5% -αντί της υπεσχημένης πλήρους κατάργησής του- και κάποια τριτοκοσμικού τύπου παροχές, όπως λ.χ. τα... συσσίτια στα σχολεία!)

Πάμε παρακάτω: Στην Μάλτα ο Τσακαλώτος δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την απαίτηση του ΔΝΤ να υιοθετηθεί στην αξιολόγηση η περιβόητη ρήτρα, ο “κόφτης” δηλαδή, που προβλέπει ότι εάν τα  μέτρα που αποφασίσθηκαν αποδειχθεί ότι δεν εξασφαλίζουν ανάπτυξη και πλεονάσματα για το 2019, (δηλαδή η περικοπή των συντάξεων κατά 1,8 δισ, το 2019) τότε ΟΛΑ τα μέτρα, και αυτά που υποτίθεται ότι θα εφαρμοσθούν από το 2020 (τα 1,8 δισ από την μείωση του αφορολόγητου) θα ληφθούν από 1/1/2019!

 “Ασήμαντη” λεπτομέρεια: δεν υπάρχει κανείς, ούτε στο ΔΝΤ ούτε στους Ευρωπαίους δανειστές, που να προβλέπει βάσει των στοιχείων ότι είναι δυνατόν να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι για ανάπτυξη και πλεονάσματα. Και εξηγούν οι ειδικοί με επιστημονικές αναλύσεις, ότι όλες οι ανάλογες θετικές προβλέψεις για την ελληνική οικονομία, έχουν διαψευσθεί λόγω των παλινωδιών και των τραγικών καθυστερήσεων της κυβέρνησης, πόσο μάλλον τώρα που με το παρανοϊκό και άνευ λόγου τρενάρισμα της αξιολόγησης, η οικονομία βρίσκεται σε απείρως χειρότερη θέση. Γιατί ο χαμένος χρόνος, κοστίζει σε χρήμα και... μέτρα που αποστραγγίζουν ακόμη περισσότερο την ήδη άνυδρη αγορά... Αν λοιπόν, όπερ και το σχεδόν βέβαιο, ΟΛΑ τα μέτρα ληφθούν το 2019, το κλίμα, κοινωνικό, οικονομικό αλλά και πολιτικό θα επιδεινωθεί απρόβλεπτα!

Γιατί, λοιπόν, όλη αυτή η... “περήφανη” και κοστοβόρα περιπέτεια με την αξιολόγηση, τα μέτρα της οποίας “θα στενοχωρήσουν τους Έλληνες” όπως μας είπε ο κ. Τσακαλώτος;

 Μα, για να δώσει στην κυβέρνηση το πρόσχημα ότι “έδωσε σκληρή και περήφανη μάχη, αλλά...”, προκειμένου να “πείσει” τους βουλευτές της να ψηφίσουν (έστω και...”με πόνο και δάκρυα”!) τα μέτρα, και να διατηρήσει κάποια εσωκομματική ηρεμία. Με το επιχείρημα ότι με το “σπάσιμο” των μέτρων σε δυο δόσεις κερδίζουν πολιτικό χρόνο-και κυρίως παρατείνουν την παραμονή της αριστερά στην εξουσία!

Ποιόν και πόσο χρόνο, όμως;

Ο κ. Τσίπρας, είχε το σχέδιό του όταν επέμενε “ κόψιμο των συντάξεων το 2019 και μείωση του αφορολόγητου το 2020”. Η αξιολόγηση έφερε την εφαρμογή των μέτρων αυτών ένα χρόνο νωρίτερα αντίστοιχα, αλλά για τον πρωθυπουργό αυτό που έχει σημασία είναι ότι (εκτός απροόπτου, που δεν μπορεί ν' αποκλεισθεί...) με την “ρύθμιση” αυτή εξασφαλίζει “ανέφελη”, από πλευράς εκλογών, παραμονή στην εξουσία μέχρι τα τέλη περίπου του 2018. Και στην (απολύτως βέβαιη) περίπτωση που όλα τα μέτρα χρειαστεί, κατά την ρήτρα του ΔΝΤ, να ληφθούν το 2019, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην ουσία θα έχουν εξαντλήσει την κυβερνητική του θητεία- και την νομή της εξουσίας... Οι εκλογές, κανονικά πρέπει να γίνουν το 2019. Τι θα εμποδίσει τον κ. Τσίπρα να βρει το πρόσχημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, εκεί γύρω στον Οκτώβριο του 2018, ΠΡΙΝ αρχίσει ο...Αρμαγεδδών της πλήρους από-εξαθλίωσης της κοινωνίας, την οποία θα... χρεώσει (από την θέση της αντιπολίτευσης, πλέον) στην κυβέρνηση που θα προκύψει, και στην οποία (παραβλέποντας... βολικά ότι παρέλαβε τα συντρίμμια που άφησε ο ίδιος) θα ασκήσει αντιπολίτευση τύπου ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του 2015;

Θα ποντάρει στο σενάριο της “δεξιάς παρένθεσης”, θα έχει στα χέρια του και το (δυνητικό...) χαρτί της “απλής” αν οι εκλογές δεν εξασφαλίσουν (;) βιώσιμη κυβέρνηση, μπροστά του θα βρίσκεται και η “ευκαιρία” της προεδρικής εκλογής και... “όλα θα παίζονται” για τον αδίστακτο Αλέξη. Σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας- αλλά σιγά μην νοιάζεται για τέτοια...μπουρζουαζίστικα!

Λέτε να τα είχε σχεδιάσει όλα τούτα ο θεομπαίχτης;  

ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: iefimerida.gr