Κυριακή 12 Μαρτίου 2017

Κραυγή αγωνίας από την Περιστέρη: «Η Αμφίπολη έχει αφεθεί στην τύχη της»


Εισήγηση για το εύρημα της Αμφίπολης, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 30ης επετειακής επιστημονικής συνάντησης για το αρχαιολογικό έργο της δεκαετία στη Μακεδονία και τη Θράκη.
«Από το 2016 το μνημείο της Αμφίπολης αφέθηκε στην τύχη του.
Η υγρασία έχει προχωρήσει πολύ. Οι Καρυάτιδες άρχισαν να χάνουν τα εξαιρετικά χρώματα τους- το κυανό μετά βίας φαίνεται.
Είναι καθήκον της πολιτείας να προστατεύσει το μνημείο αυτό από τη φθορά του χρόνου...

Κουράγιο μας δίνει μόνο η εξασφάλιση των κονδυλίων των ΕΣΠΑ χάρη στον περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας και με τη συνεργασία βεβαίως του υπουργείου Πολιτισμού – ώστε να προχωρήσουν σύντομα οι εργασίες καθαρισμού, συντήρησης και αποκατάστασης».
Με την παραπάνω αποστροφή ολοκλήρωσε την πολυαναμενόμενη εισήγηση της στο επετειακό 30οό επετειακό αρχαιολογικό συνέδριο της Θεσσαλονίκης η αρχαιολόγος Αικατερίνη Περιστέρη, για να λάβει πάραυτα την απάντηση από τον συνεργάτη της -ομιλητή της κοινής τους εισήγησης- τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή, σύμφωνα με τον οποίο «το μικρότερο πρόβλημα που έχει το μνημείο, είναι αυτό της υγρασίας.
Το επόμενο διάστημα αρχίζουν οι εργασίες συντήρησης και περαιτέρω συζητήσεις για το θέμα είναι άστοχες- αν όχι άσχετες»…

ÁÌÖÉÐÏËÇ - ÓÕÍÅ×ÉÆÏÍÔÁÉ ÏÉ ÁÍÁÓÊÁÖÉÊÅÓ ÅÑÃÁÓÉÅÓ ÓÔÏÍ ÔÕÌÂÏ ÊÁÓÔÁ (EUROKINISSI/ÕÐ. ÐÏËÉÔÉÓÌÏÕ)
Η πορεία των ανασκαφών
Η κ. Περιστέρη, στην εισήγηση της με θέμα «Ανασκαφική έρευνα τύμβου Καστά Αμφίπολης (2010-2015): από την αρχαϊκή νεκρόπολη στον μνημειακό μακεδονικό τάφο με τον πλούσιο γλυπτό διάκοσμο», παρουσίασε την ιστορία των ανασκαφών στην περιοχή ξεκινώντας απ΄ τον αρχαιολόγο Γ. Λαζαρίδη στη δεκαετία του 50, συνέχισε με τις δοκιμαστικές εξωτερικές και εσωτερικές τομές στον τύμβο Καστά στην περιοχή της νεκρόπολης το 2004-2012, τα πρώτα εντυπωσιακά ευρήματα των πλούσια κτερισμένων τάφων, τον εντοπισμό των ορίων του τύμβου, και -το καλοκαίρι του 2014- του μεγαλειώδους σύνθετου τάφου με λατρευτική χρήση, για τον οποίο επανέλαβε τη χρονολόγηση στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ αιώνα.
Συμπλήρωσε ότι ο τάφος σφραγίστηκε στο τέλος του 2ου π.Χ αιώνα από τους τελευταίους Μακεδόνες προκειμένου να προστατευθεί απ΄ τις επερχόμενες βαρβαρικές επιδρομές, κι αυτές των Ρωμαίων που ακολούθησαν.
Επανέλαβε δε, παρουσιάζοντας τα ήδη γνωστά παγκοσμίως ευρήματα, τις θεματικές και τεχνοτροπικές ομοιότητες τους με άλλα των ιδίων περιόδων (Σφίγγες, μ΄αυτή των Δελφών – βοτσαλωτό δάπεδο, μ΄ αυτό της Πέλλας και της Βεργίνας κ.ά).

Δεν υπάρχουν σχόλια: