Η ανεργία είναι το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.
Ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι έχουν βρεθεί τα τελευταία χρόνια στο περιθώριο και πολλοί αναγκάστηκαν να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.
Ο κόσμος αυτός, λοιπόν, δεν έχει χρόνο για μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς και βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις.Ο κόσμος αυτός αισθάνθηκε βαθύτατα προσβεβλημένος από το success story του κ. Σαμαρά. Κι αρχίζει και εκνευρίζεται από την βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να τακτοποιήσει τους πολιτικούς του φίλους...
Οι άνεργοι απαρτίζουν τις ταξιαρχίες των αγανακτισμένων της Ελλάδας της χρεοκοπίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε γι΄ αυτούς τους ανθρώπους ένα μαξιλάρι ελπίδας. Λίγες μέρες μετά τις εκλογές ο κόσμος αυτός συνειδητοποιεί ότι το δράμα του χρησιμοποιήθηκε ως σκαλοπάτι από τον Αλέξη Τσίπρα για να ανέβει στο βάθρο της εξουσίας. Τα πρώτα μέτρα της νέας κυβέρνησης δεν αφορούν αυτούς τους ανθρώπους, αλλά τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ και τους εργαζόμενους της πρώην ΕΡΤ.
Οι πληροφορίες μας υποστηρίζουν ότι σε δημοσκοπήσεις οι ενέργειες αυτές φέρονται να αποδοκιμάζονται έντονα από την κοινή γνώμη. Ακριβώς επειδή η κοινή γνώμη είχε άλλες προσδοκίες από αυτή την κυβέρνηση.
Σε αντίθεση με ό,τι πίστεψαν οι απόκληροι της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε σχέδιο γι΄ αυτούς. Το κακό είναι ότι ούτε η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά είχε κατά νου κάτι το ιδιαίτερο για την τάξη των νεόπτωχων της οικονομικής κρίσης. Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι το ποιές επιλογές μένουν σε αυτούς τους ανθρώπους, πέραν εκείνης της μετανάστευσης...
Δεν πρόκειται για μία μάχη δεξιάς και αριστεράς, αλλά για μία βαθιά αντικοινωνική πράξη του πολιτικού κόσμου. Η άρνησή τους να βρουν ένα πεδίο συνεργασίας για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της πτώχειας είναι μνημειώδης. Προτιμούν να τσακώνονται σαν κοκόρια στα τηλεοπτικά πάνελ από το να προσπαθήσουν από κοινού να δώσουν ελπίδα σε εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους συμπολίτες μας.
Η κατάσταση στο πολιτικό πεδίο είναι ρευστή, ακολουθώντας την αντίστοιχη ρευστότητα στην Οικονομία. Το κακό είναι ότι η απογοήτευση από τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκει διέξοδο εκτόνωσης σε κάποια άλλη πολιτική δύναμη.
Η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας περιμένει ακόμη την "δικαίωση", αδυνατώντας να αντιληφθεί τους λόγους που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην αποδοκιμασία των επιλογών της. Γαντζωμένη στην καρέκλα της εξουσίας, αποκλείει οποιαδήποτε προσπάθεια ανασυγκρότησης της κεντροδεξιάς και μιας αξιόπιστης και ισχυρής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, η δικαίωση στην οποία αναφέρονται δεν αφορά κάποιον άλλον πέραν από μία μικρή παρέα στελεχών, αποκομμένων από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Ακόμη κι έπειτα από ένα ατύχημα (κάτι που πρέπει να απεύχεται κάθε λογικός άνθρωπος) το εκλογικό κοινό δεν πρόκειται να επιβραβεύσει την πολιτική Σαμαρά, όπως περιμένουν οι φωτισμένοι σύμβουλοι του τέως πρωθυπουργού.
Η κυβέρνηση βρίσκεται μόλις λίγες μέρες στην θέση της, αλλά δεν δικαιούται περιόδου χάριτος. Μπορεί να το θεωρούν κάποιοι άδικο, αλλά έτσι είναι! Όχι μόνο γιατί η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη και δεν υπάρχει περιθώριο ολιγωρίας, αλλά και διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δημιουργήσει την αίσθηση ως αντιπολίτευση ότι είχε έτοιμες απαντήσεις για κάθε πρόβλημα. Και μην πει κανείς ότι η λύση στο πρόβλημα ήταν τα μέτρα της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Αν οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης επιμείνουν σε αυτή την γραμμή, τότε θα καταλάβουν για ποιούς λόγους οι συνάδελφοί τους της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπιζαν την οργή του κόσμου κάθε φορά που προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο στο ... success story.
Αν αποτύχει η κυβέρνηση έρχεται η Χρυσή Αυγή; Πιθανότατα ναι! Τουλάχιστον όσο η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν αντιλαμβάνεται τον ιστορικό της ρόλο και όσο κυβέρνηση και αντιπολίτευση αρνούνται να ακούσουν τα ουρλιαχτά των ανέργων και δρουν σαν να έχουμε εμφύλιο.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου