Φρενοκομείον η Ελλάς

Το χθεσινό ρεπορτάζ από το Μέγαρο Μαξίμου ήταν ξεκάθαρο. 

Ο πρωθυπουργός επιμένει πως, σε περίπτωση που δεν επαρκούν τα χρήματα, θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και όχι οι υποχρεώσεις προς ξένους πιστωτές. 

Ήμουν έτοιμος να γράψω μία λεπτομερή περιγραφή των συνεπειών ενός πιστωτικού γεγονότος απέναντι στο Δ.Ν.Τ., όταν θυμήθηκα πως...
 με είχε προλάβει ο καλός συνάδελφος Κώστας Στούπας. Η περιγραφή ήταν εξαιρετική. Λιτή, συγκεκριμένη και πλήρως κατανοητή, από τον καθένα. Με μία, μόνο, παράλειψη. 

Ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά είχε, με ιδιαίτερη έμφαση, υποσχεθεί να είναι «πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων». 

Μετεκλογικά δε, τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως πρώτο και κύριο μέλημα του, είναι η τήρηση όλων των προεκλογικών του υποσχέσεων.

Αν όμως επιμείνει στην θέση του περί προτεραιότητας των πληρωμών, παραβιάζει την δέσμευσή του, να είναι πρωθυπουργός για όλους. Διότι έτσι θα φέρει την χώρα σε κατάσταση χρεοκοπίας. Γεγονός που, αδιαμφισβήτητα, μεταφράζεται σε μεγάλα δεινά για το σύνολο των Ελλήνων. 

Με ποια αιτιολογία όμως, θα υποστούν όλοι αυτά τα δεινά; Την ικανοποίηση, και μάλιστα για ένα μόνο μήνα, των τριών (περίπου) εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων. 

Εάν το δικαιούνται ή όχι, είναι άνευ σημασίας. Γιατί; Διότι τα τρία εκατομμύρια σαν αριθμός απέχουν πάρα πολύ από τα έντεκα, που είναι το σύνολο του Ελληνικού πληθυσμού. 

Επειδή, σε αυτά τα τρία εκατομμύρια, δεν περιλαμβάνεται ούτε ένας από το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ανέργους. Γιατί αυτά τα τρία εκατομμύρια είναι άνθρωποι με σταθερή δουλειά και, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, με σίγουρο εισόδημα επί πολλές δεκαετίες. 

Επειδή η Δημοκρατία δεν επιτρέπει τρία εκατομμύρια Έλληνες να έχουν αθέμιτο πλεονέκτημα στην αντιμετώπιση των φοβερών συνεπειών μιας χρεοκοπίας, απέναντι στα υπόλοιπα οκτώ. Ή, όσο πιο απλά γίνεται, γιατί σεκαμία περίπτωση, τα τρία εκατομμύρια δεν μπορούν να θεωρηθούν «όλοι οι Έλληνες».

Θα τηρήσει την προεκλογική του δέσμευση ο πρωθυπουργός; 

Δεν ξέρω. Σίγουρα πάντως, ελπίζω και εύχομαι να το κάνει. 

Ελπίζω και εύχομαι να αναθεωρήσει την θέση του, να κάνει ότι πρέπει για να αποφευχθεί η χρεοκοπία και, κατόπιν, να βρει λύση με τους εταίρους. 

Αν, στην διαδικασία για την εξεύρεση της λύσης που θεωρεί καλύτερη, χρειαστεί να μείνουν κάποιοι απλήρωτοι, ας γίνει έτσι. 

Τόσοι και τόσοι έχουν μείνει απλήρωτοι την τελευταία πενταετία. Και μάλιστα για πολλούς μήνες. 

Εφόσον θεωρεί πως δεν μπορεί να συμφωνήσει άμεσα με τους «θεσμούς», τουλάχιστον ας μην διαλέξει ποιοι Έλληνες «πρέπει» να πληρώνονται. 

Ας μην κάνει το σφάλμα να χωρίσει επίσημα τους Έλληνες σε ευνοημένους και μη, σε «πληρωμένους» και «απλήρωτους». 

Οι συνέπειες μιας χρεοκοπίας θα είναι τρομερές, καταστροφικές. 

Εάν σε αυτές προστεθεί ένας διχασμένος λαός, η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη. 

Ο διχασμός και η διχόνοια είναι από αυτά τα ελάχιστα που δεν χρειάζεται η χώρα, αυτές τις δύσκολες ώρες.

Ας ξεχάσει το πολιτικό κόστος, για μια φορά. 

Αν το βγάλει κανείς από την εξίσωση, η κατάσταση είναιδιαχειρίσιμη. 

Ας εξηγήσει τους λόγους που τον αναγκάζουν να το κάνει. 

Θεωρεί πως ο λαός είναι μαζί με την κυβέρνηση. 

Άρα θα τον ακούσει. 

Άρα δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος, είκοσι πέντε χρόνια μετά, να θυμηθούμε τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου, πως «η χώρα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο».

Πέτρος Λάζος

petros.lazos@capital.gr

Υ.Γ. Καλό θα είναι η λίστα μεταρρυθμίσεων που είδαμε χθες να μην είναι πραγματική. 

Διότι εάν είναι, η προχθεσινή φράση ξένου αξιωματούχου πως «χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη», ήταν απλή επίδειξη γαλατικής ευγένειας. 

Η δε, άλλη φράση που ακούστηκε, περί «έκθεσης ιδεών» είναι, κατά πολύ, κοντύτερα στην πραγματικότητα.


Πηγή:www.capital.gr