Εάν πράγματι η νίκη ανήκει σε αυτόν που δείχνει τη μεγαλύτερη καρτερία, τότε μπορούμε να πούμε με μεγάλη σιγουριά ότι ο οινοποιός Μπάκης Τσάλκος είναι γεννημένος νικητής.
Ήδη από το ξεκίνημα της καριέρας του στο Νίκο Λαζαρίδη, μέχρι και σήμερα στο ιδιόκτητο οινοποιείο του Οινογένεσις στο Δοξάτο Δράμας, έμαθε πως πρέπει να περιμένει υπομονετικά το κρασί του μέχρι τη στιγμή που θα είναι πραγματικά έτοιμο για εμφιάλωση.
Μπορεί η Ελληνική μόδα λοιπόν να επιτάσσει πως τα πρώτα φρέσκα λευκά της χρονιάς οφείλουν να βρίσκονται στο ράφι ήδη από τα τέλη Οκτώβρη, ωστόσο ο Τσάλκος και οι λευκοί Φεγγίτες του δεν δείχνουν να πολυενδιαφέρονται για τις επιταγές της....
Σε αυτό το απίστευτο ράλι που αναγκάζει τους παραγωγούς να πιέσουν τα κρασιά τους ώστε να είναι έτοιμα πριν από την ώρα τους με πρόφαση και την αυξημένη ζήτηση, ο ίδιος αρνείται να συμμετέχει.
Όλα αυτά τα χρόνια η συμβουλή του παππού Γάλλου οινολόγου που συνάντησε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γαλλία, τον ακολουθεί σε όλους τους τρύγους που έχει έκτοτε κάνει. «Ποτέ να μην εμφιαλώνεις το κρασί σου πριν βγει και ο Μάρτιος της επόμενης χρονιάς του τρύγου» έλεγε χαρακτηριστικά. Για να δοκιμάσετε τους Φεγγίτες νέους λοιπόν, θα πρέπει να δείξετε υπομονή μέχρι τα μέσα Μαΐου που ο παραγωγός εμφιαλώνει το αρωματικό λευκό του.
Στο χρονικό διάστημα που ακολουθεί το τρύγο του Sauvignon στις αρχές Αυγούστου και του Ασύρτικου στα τέλη Σεπτέμβρη το κρασί δουλεύεται με υπομονή. Το τέλος της ζύμωσης που διαρκεί περίπου 4-5 εβδομάδες, ακολουθεί μακρά περίοδος πάνω στις φίνες οινολάσπες που αναδεύονται περιοδικά στις δεξαμενές, χαρίζοντας γευστικό πλούτο, σώμα και αρωματική πολυπλοκότητα στο κρασί.
Το πραγματικό κέρδος όμως είναι πολύ μεγαλύτερο και αποκαλύπτεται στη πορεία… Ουσιαστικά το αργό elevage-όλες δηλαδή οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στο τέλος της ζύμωσης και μέχρι την εμφιάλωση- δίνει στο κρασί αντοχή στο χρόνο. Έτσι λοιπόν εκεί που αρκετά από τα αντίστοιχα αρωματικά λευκά που πιέστηκαν να βρεθούν στην αγορά νωρίς, «πέφτουν» σε ένταση μετά τους πρώτους μήνες, οι Φεγγίτες αποδεικνύονται Duracell και συνεχίζουν με το χρόνο να ξεδιπλώνουν αργά το σπουδαίο αρωματικό τους προφίλ.
Η χρονιά του 2012 έδωσε περίπου 40000 φιάλες συνολική παραγωγή. Στη παρούσα φάση τα φυτικά στοιχεία του Sauvignon Blanc κυριαρχούν στη μύτη, σε συνδυασμό με διακριτικές νότες ώριμου ροδάκινου και πεπονιού. Ζωηρό και παιχνιδιάρικο στο στόμα, με το Ασύρτικο να προσδίδει οξύτητα που ισορροπεί το ζουμερό φρούτο, φρεσκάδα και ένταση. Η ικανοποιητική σε διάρκεια επίγευση είναι δροσιστική και απολαυστικά φρουτώδης, ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα επιθετικά αρώματα του Sauvignon θα καταλαγιάσουν και το Ασύρτικο θα αρχίσει να κερδίζει σε έκφραση. (89/100)
Φεγγίτες λευκός 2012
Είναι ώρα σιγά σιγά να ακολουθούμε το παράδειγμα των δυο Αυστριακών οινόφιλων που επισκέφτηκαν πρόσφατα το κτήμα στη Δράμα και ζήτησαν από τον Τσάλκο αντί για τη τρέχουσα σοδειά του 12 να δοκιμάσουν το 11, το οποίο και τελικά αγόρασαν. Ο Τσάλκος δε βιάζεται να φτιάξει τους Φεγγίτες του, εσείς γιατί να βιάζεστε να τους καταναλώσετε; Δώστε τους μέχρι και τέσσερα χρόνια στη φιάλη για να δείτε πόσο όμορφα εξελίσσονται. Έτσι και αλλιώς το μόνο που καταφέρνετε όταν βιάζεστε είναι να γερνάτε πιο γρήγορα. Έτσι τουλάχιστον έλεγαν οι παλαιότεροι που όσο και να πεις κάτι περισσότερο από εμάς ήξεραν.
Δύο γενιές Οινογένεσις… Μπάκης και Αλέξανδρος Τσάλκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου