Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Μνημόνιο και ξερό ψωμί…


Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
 
Εάν οι ανασχηματισμοί ή οι χρεοκοπίες δεν προαναγγέλλονται, ασφαλώς το ίδιο ισχύει και για τις περιπτώσεις χρονικής παράτασης των μηχανισμών «διάσωσης» των κρατικών οικονομιών.
Εάν ίσχυε το αντίθετο, το κυριότερο κίνητρο για την πιστή εφαρμογή των προβλέψεων του μνημονίου, ήτοι η αποφυγή της χρεοκοπίας, θα έπαυε να υφίσταται.
Τη στιγμή που η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση και την πρόσβαση στις αγορές έχει υποκαταστήσει ο υφιστάμενος μηχανισμός στήριξης της τρόικας ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ, η όλη συζήτηση οφείλει να περιστρέφεται στους τρόπους με τους οποίους θα επιστρέψουμε στον δρόμο της ανάπτυξης και των ανοικτών αγορών και όχι στο πώς θα βρούμε ένα νέο κεφαλαιακό «μαξιλάρι».
Δίχως αμφιβολία, η Ελλάδα δεν ...έχει ακόμη πείσει σχετικά με τη μακροπρόθεσμη πορεία εξυγίανσής της και όσοι αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, όπως οι φίλτατοι Νορβηγοί, στους οποίους συχνά-πυκνά αναφερόμαστε για να τονώσουμε το «κλίμα» γύρω από τη χώρα μας, το κάνουν σε τιμές οι οποίες ήδη ενσωματώνουν ακόμη και ακραία σενάρια «haircut» της τάξης του 40% ή 50%.
Με λίγα λόγια, αγοράζουν όπως λέει ο λαός μας «μπιρ παρά», ή εκ του ασφαλούς.
Η οδός για την επιστροφή της χώρας μας στις διεθνείς αγορές είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας της και αυτή αποκτάται όταν οι πιστωτές της δεν θα τρέφουν καμία αμφιβολία σχετικά με την ικανότητά μας να τους επιστρέψουμε το σύνολο των χρημάτων που μας δάνεισαν, με τον συμφωνηθέντα τόκο και στον συμφωνηθέντα χρόνο.
Για να φθάσουμε σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να δουν ότι εμείς ήδη διαθέτουμε χρήματα και ότι δεν πασχίζουμε να τα αποκτήσουμε.
Παράδοξο; Ίσως. Πραγματικό; Σίγουρα.
Πώς όμως θα τα βρούμε αυτά τα χρήματα;
Θα τα βρούμε ακριβώς όπως κάθε καλός και έξυπνος νοικοκύρης τα βρίσκει.
Θα ξοδεύουμε λιγότερα από όσα κερδίζουμε και σε κάθε περίπτωση θα κοιτάξουμε να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας.
Με λίγα λόγια, ας κοιτάξουμε πώς θα σταματήσουν η τρελή σπατάλη πόρων και η κακοδιαχείριση πρώτα από όλα στον στενό δημόσιο τομέα, στις ΔΕΚΟ, στα νοσοκομεία, στους ΟΤΑ και όπου αλλού αλόγιστα δίνονται σήμερα τα χρήματα του κάθε φορολογούμενου πολίτη και ας δούμε στη συνέχεια ποια θα είναι η πραγματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και αν θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα ή όχι.
Ας κοιτάξουμε να τονώσουμε την επιχειρηματικότητα και να κάνουμε τη ζωή πιο εύκολη για όσους ενδιαφέρονται να επενδύσουν στη χώρα μας ή έχουν ήδη επενδύσει και ας δούμε τότε αν ο συνολικός πλούτος και τα φορο-έσοδα θα έχουν αυξηθεί ή όχι.
Ας αποκτήσουμε συνείδηση έναντι των υποχρεώσεών μας στο κράτος και ας πληρώνουμε τους φόρους μας, διότι αν η πατρίδα «φαλίρει», όλοι μας θα φαλίρουμε.
Τέλος, ας αποκτήσει επιτέλους αυτό το κράτος σεβασμό προς τους πολίτες του, ώστε να μπορέσουν και οι ίδιοι να του ανταποδώσουν αυτόν τον σεβασμό.
Έτσι. Τόσο απλά και νοικοκυρεμένα θα μπορούσαν να ήταν τα πράγματα αν όλοι μας κάναμε τη δουλειά μας και κοιτάγαμε μπροστά.
Τώρα, αν τη στιγμή που κτυπήσουμε την πόρτα των αγορών αυτές θυμηθούν ότι η σχέση χρέους προς ΑΕΠ είναι κάπου κοντά στο 150% και προτάξουν πάλι τις αμφιβολίες τους, ζητώντας παραπανίσιο τόκο για τα κεφάλαια που θα ζητήσουμε, υπάρχουν πάντα και οι «εναλλακτικές λύσεις», τις οποίες τόσο καλά γνωρίζουμε και τις οποίες ούτως ή άλλως τουλάχιστον το ΔΝΤ μας υπόσχεται…
Έως τότε, όμως, ας κάνουμε τη δουλειά μας, μπας και δούμε «άσπρη ημέρα»…
Του Ν.Γ. Δρόσου
ngd@euro2day.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: