Φυσικά, αυτές οι «προσφορές» είναι μια παραδοξότητα· δεν είναι δυνατόν να τίθεται σε προσφορά το μισό εμπόρευμα.
Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να ταλαιπωρούνται οι υπάλληλοι να βάζουν και να βγάζουν ταμπελάκια «προσφοράς» κάθε λίγο και λιγάκι;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: για να αποπροσανατολίσουν τον καταναλωτή, ο οποίος δεν μπορεί να σχηματίσει καθαρή εικόνα.
Η αποπροσανατολισμένη αγορά είναι η χαρά του καρχαρία.
Η πρότασή μου είναι απλή και βασίζεται σε γερμανικό πρότυπο:
Στα σούπερ μάρκετ να απαγορεύεται να αναγράφεται «μείον 20%» ή «μείον 1€». Να αναγράφεται μόνο η παρούσα τιμή.
Μείωσε ή αύξησε την τιμή όσο νομίζεις, αλλά πάψε να τη συγκρίνεις με την προηγούμενη - συνήθως παράλογα υψηλή.
(Αλήθεια, γιατί δεν γράφουν ποτέ «έληξε η προσφορά, η τιμή ανέβηκε 30%»; Γιατί άραγε;)
Επιπλέον, να απαγορευτούν οι προσφορές του τύπου «στα δύο παίρνεις ένα δώρο», καθώς αποτελούν ουσιαστικά το ίδιο τέχνασμα...
Προτείνω επίσης να αναγράφεται στις τιμές από πότε ισχύει η τρέχουσα τιμή.
Τέλος, να θεσπιστεί ότι όταν αλλάζει μια τιμή, οφείλει να παραμένει σταθερή για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα (π.χ. έξι εβδομάδες).
Μείωσε ή αύξησε την τιμή όσο νομίζεις, αλλά πάψε να τη συγκρίνεις με την προηγούμενη - συνήθως παράλογα υψηλή.
(Αλήθεια, γιατί δεν γράφουν ποτέ «έληξε η προσφορά, η τιμή ανέβηκε 30%»; Γιατί άραγε;)
Επιπλέον, να απαγορευτούν οι προσφορές του τύπου «στα δύο παίρνεις ένα δώρο», καθώς αποτελούν ουσιαστικά το ίδιο τέχνασμα...
Προτείνω επίσης να αναγράφεται στις τιμές από πότε ισχύει η τρέχουσα τιμή.
Τέλος, να θεσπιστεί ότι όταν αλλάζει μια τιμή, οφείλει να παραμένει σταθερή για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα (π.χ. έξι εβδομάδες).
Το διάστημα αυτό μπορεί η κυβέρνηση να το προσαρμόζει κατά την κρίση της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου