O φράχτης του Έβρου, η Χαμάς και τα σταλινικά απολειφάδια της Κουμουνδούρου

Φρύαξε η συριζαιϊκη αριστερή κορεκτίλα για την φωτογραφία της Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στον φράχτη του Έβρου, 

λύσσαξε η διεθνιστική εκδοχή των τσιπραίων να υπερασπιστούν τους Παλαιστίνιους στην κρίση με το Ισραήλ, την ώρα που έχει καταστεί παγκοίνως γνωστό και αποδεκτό πως η Χαμάς... 

αυτό το ακραίο σκοταδιστικό και φιλότουρκο ισλαμοφασιστικό μόρφωμα επιχειρεί να (επανα)νομιμοποιηθεί στην περιοχή επενδύοντας στον θάνατο και στην τυφλή σύγκρουση, χωρίς καμία πιθανότητα επιτυχίας στους όποιους σχεδιασμούς της.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ

Και δώστου αναρτήσεις στο διαδίκτυο εναντίον της Προέδρου της Δημοκρατίας και πορείες και συγκεντρώσεις υπέρ των Παλαιστινίων, την ώρα που είναι ξεκάθαρο σε όλο τον πλανήτη πως η ηγεσία της Παλαιστινιακής αρχής δεν έχει καμία σχέση με την ένταση και τη Χαμάς, πως αποκρούει τη λογική των ισλαμοφασιστών, πως αντιμάχεται την πολιτική της τυφλής αντιπαράθεσης αναζητώντας πολιτική λύση που περιλαμβάνει την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ.

«Τυφλοί τον νουν, την καρδιά τα τε ώτα» οι απανταχού συριζαίοι στέργουν χωρίς καμία κρίση ό,τι και όποιον κολλάει στο διεθνιστικό παραμύθι τους, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να αναγνώσουν την γεωπολιτική πραγματικότητα ή να υπερασπιστούν την ακεραιότητα των ελληνικών συνόρων απέναντι στους σχεδιασμούς και στους εκβιασμούς του Ερντογάν.

Η εικόνα της Προέδρου της Δημοκρατίας στον Έβρο και των επαγγελματιών ανεπάγγελτων της αριστεράς έξω από την Πρεσβεία του Ισραήλ συνδέονται οργανικά στο μυαλό των τσιπραίων, τις ενώνει εκείνος ο παλιός, ο νεκρός ήδη «διεθνισμός» των παλαιοκομμουνιστών, εκείνη η ανέξοδη υπεράσπιση όλων των «απέναντι», ακόμη και αν η επιλογή τους οδηγεί να υπερασπίζονται ο,τιδήποτε απειλεί, αντικειμενικά, τη χώρα και τη σταθερότητα της.

Ο Έβρος, ο φράχτης και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου θυμίζουν στην αξιωματική αντιπολίτευση τη στάση της στα γεγονότα του Έβρου τον Μάρτιο του 2020, τότε που άλλα ήθελε να πει, άλλα είπε και άλλα έκανε για να έρθει στη συνέχεια ο Νίκος Φίλης να ασκήσει δημόσια κριτική στην ηγεσία για την «αντί – διεθνιστική της στάση», υπερασπιζόμενος την άποψη «στον Έβρο έπρεπε να είμαστε με τους πρόσφυγες».

Η υπεράσπιση της Χαμάς (και όχι της Παλαιστινιακής αρχής) με την κυβέρνηση Νετανιάχου είναι η κολυμβήθρα κάθε συριζαίικης ψυχής που σέβεται την ιστορία της κομμουνιστικής συνιστώσας στην Ελλάδα και αδημονεί να εκφράσει τον παραδοσιακό διεθνισμό των εγχώριων αριστερών σε κάθε διεθνή κρίση ανεξάρτητα με το ποιος έχει την ευθύνη, με τα συμφέροντα που διακυβεύονται, με τις επιπτώσεις που έχει στην γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής (περιλαμβανομένης της Ελλάδας), αρκεί να δικαιωθεί το λενινιστικό πνεύμα και η σταλινική παράδοση.

Για κάθε «τίμιο συριζαίο» οι λαθραίοι στον Έβρο (κι όχι οι μετανάστες που έχουν δικαιώματα) κι οι φασίστες της Χαμάς συγκροτούν το μέτωπο της σύγχρονης επανάστασης και δικαιούνται κάθε βοήθειας, ακόμη και όταν οι πολιτικές δράσεις τους απειλούν, με τη στήριξη του Ερντογάν, ευθέως την ακεραιότητα του ελλαδικού χώρου.

Είναι τόσο τραγική η κατάσταση τους που καταντάει κωμική να βλέπεις κάτι σταλινικά απολειφάδια του περασμένου αιώνα να διαμαρτύρονται στα social media εναντίον της Προέδρου της Δημοκρατίας και εναντίον του Ισραήλ, χωρίς να έχουν πει το παραμικρό όλο το προηγούμενο διάστημα για την πολιτική του Ερντογάν στον Έβρο και τι θα σήμαινε για την Ελλάδα αν πετύχαινε και για την διεθνή στάση της Χαμάς και των αδερφών μουσουλμάνων να αναγνωρίζουν το τουρκοκυπριακό «κράτος» και να επιχαίρουν για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, πιστοί στην στενή τους σχέση με τον νεοοθωμανισμό του Τούρκου Προέδρου.

Δεν είναι ζήτημα σύγχυσης ή περιοδικής θολούρας στην κομματική γραμμή, δεν συνιστά αριστερή παραδοξότητα, δεν αντισταθμίζει η έκρηξη αυτή του «διεθνισμού» την έλλειψη μιας επεξεργασμένης σύγχρονης αριστερής θεωρίας του διεθνούς δικαίου.

Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να σταθεί στο πλευρό των υποκινούμενων από την τουρκική πολιτική παρολίγον εισβολέων στον Έβρο κατηγορώντας την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να υπερασπιστεί τους μουσουλμάνους φασίστες της Λωρίδας της Γάζας στο Ισραήλ είναι απολύτως συμβατή με τον σκληρό πυρήνα της ίδιας της ύπαρξης τους, ξεπερνά ακόμη και τις κομματικές αγκυλώσεις, έχει εγγραφεί στο dna τους, τους καθορίζει και τους χαρακτηρίζει σε όλες τις ενέργειες και στις αποφάσεις τους.

Ο πολιτικός ενταφιασμός τους στην άκρη του πολιτικού συστήματος είναι σαφής προϋπόθεση προόδου για τη χώρα, η γραφικότητα τους θα διευκολύνει σημαντικά τις εξελίξεις προς την διεύρυνση και την εμπέδωση της αστικής δημοκρατίας, χωρίς τα απομεινάρια του Μπέρια να την ταλαιπωρούν και να την αντιμάχονται.