Ορισμένοι του άσκησαν σκληρή κριτική.
Κάποιοι άλλοι τον αμφισβήτησαν, ενώ υπήρξαν και αυτοί που δε δίστασαν να προεξοφλήσουν την στρατηγική του ήττα.
Στην πολιτική όμως όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και αυτό ισχύει ασφαλώς και στην περίπτωση της τακτικής που ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν.
Η επίσημη ανακοίνωση διά στόματος του προέδρου του ευρωπαϊκού συμβουλίου, της διεξαγωγής έκτακτης συνόδου κορυφής στις 24-25 Σεπτεμβρίου, για τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, αναμφίβολα συνιστά... μία σημαντική επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης. Μία επιτυχία που αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστούμε την αβελτηρία πολλών ευρωπαίων εταίρων και την απροθυμία ισχυρών χωρών να μπουν σε τροχιά ρήξης με την Αγκυρα.
Το ότι ο Τούρκος πρόεδρος θα διάλεγε την οδό της προκλητικότητας είχε φανεί ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο όταν και οι περισσότεροι στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούσαν περίπου σίγουρο ότι ο «Ερντογάν θα στείλει το πλοίο» σε σημείο που θα έφερνε την Ελλάδα στα όριά της.
Παρά όμως την στρατηγική έντασης και τους επικοινωνιακούς παροξυσμούς του Τούρκου Προέδρου η Ελλάδα όχι μόνο δεν “τσίμπησε” αντιθέτως υιοθετώντας χαμηλούς τόνους ,έθεσε σε μια κατάσταση ιδιότυπης απομόνωσης τον κ.Ερντογάν.
Ο κ.Μητσοτάκης με μια ψύχραιμη και άκρως θεσμική στάση, δεν έκανε το λάθος. Με την τακτική του όμως έσπρωξε την γειτονική χώρα στο να εκτεθεί περισσότερο, φέρνοντας ακόμα και τους γνωστούς υποστηρικτές της εντός της ΕΕ σε δύσκολη θέση.
Ολο το τελευταίο διάστημα ο κ.Μητσοτάκης ακολούθησε ένα μονοπάτι με δύο κύρια χαρακτηριστικά :
- Tην ενίσχυση των διεθνών συμμαχιών της χώρας, με έμφαση στην περαιτέρω ενίσχυση του ελληνογαλλικού άξονα.
- Την προσέγγιση των τουρκικών προκλήσεων όχι ως ζήτημα ελληνοτουρκικής κόντρας αλλά ευρωτουρκικής.
Βασικό στοιχείο της ελληνικής διπλωματίας είναι η ανάδειξη του ευρωπαϊκού παράγοντα και όχι της Ελλάδας ως μόνης χώρας , απέναντι στην οποία η Τουρκία εγείρει διεκδικήσεις.
Μία προσπάθεια καθόλου εύκολη, αν σκεφτούμε ότι η Τουρκία παραμένει προνομιακός συνομιλητής αρκετών μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων,
Με την προϋπόθεση λοιπόν ότι αυτός ο κύκλος της ελληνοτουρκικής έντασης ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, η ελληνική κυβέρνηση μόνο κέρδος μπορεί να έχει από αυτή.
Η επίσημη ανακοίνωση διά στόματος του προέδρου του ευρωπαϊκού συμβουλίου, της διεξαγωγής έκτακτης συνόδου κορυφής στις 24-25 Σεπτεμβρίου, για τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, αναμφίβολα συνιστά... μία σημαντική επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης. Μία επιτυχία που αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστούμε την αβελτηρία πολλών ευρωπαίων εταίρων και την απροθυμία ισχυρών χωρών να μπουν σε τροχιά ρήξης με την Αγκυρα.
Το ότι ο Τούρκος πρόεδρος θα διάλεγε την οδό της προκλητικότητας είχε φανεί ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο όταν και οι περισσότεροι στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούσαν περίπου σίγουρο ότι ο «Ερντογάν θα στείλει το πλοίο» σε σημείο που θα έφερνε την Ελλάδα στα όριά της.
Παρά όμως την στρατηγική έντασης και τους επικοινωνιακούς παροξυσμούς του Τούρκου Προέδρου η Ελλάδα όχι μόνο δεν “τσίμπησε” αντιθέτως υιοθετώντας χαμηλούς τόνους ,έθεσε σε μια κατάσταση ιδιότυπης απομόνωσης τον κ.Ερντογάν.
Ο κ.Μητσοτάκης με μια ψύχραιμη και άκρως θεσμική στάση, δεν έκανε το λάθος. Με την τακτική του όμως έσπρωξε την γειτονική χώρα στο να εκτεθεί περισσότερο, φέρνοντας ακόμα και τους γνωστούς υποστηρικτές της εντός της ΕΕ σε δύσκολη θέση.
Ολο το τελευταίο διάστημα ο κ.Μητσοτάκης ακολούθησε ένα μονοπάτι με δύο κύρια χαρακτηριστικά :
- Tην ενίσχυση των διεθνών συμμαχιών της χώρας, με έμφαση στην περαιτέρω ενίσχυση του ελληνογαλλικού άξονα.
- Την προσέγγιση των τουρκικών προκλήσεων όχι ως ζήτημα ελληνοτουρκικής κόντρας αλλά ευρωτουρκικής.
Βασικό στοιχείο της ελληνικής διπλωματίας είναι η ανάδειξη του ευρωπαϊκού παράγοντα και όχι της Ελλάδας ως μόνης χώρας , απέναντι στην οποία η Τουρκία εγείρει διεκδικήσεις.
Μία προσπάθεια καθόλου εύκολη, αν σκεφτούμε ότι η Τουρκία παραμένει προνομιακός συνομιλητής αρκετών μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων,
Με την προϋπόθεση λοιπόν ότι αυτός ο κύκλος της ελληνοτουρκικής έντασης ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, η ελληνική κυβέρνηση μόνο κέρδος μπορεί να έχει από αυτή.
Παρά τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις από τους πιο “σκληρούς”, το αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ του κ.Μητσοτάκη και των Ελλήνων πολιτών θα έχει αυξηθεί.
Το μετριοπαθές κοινό θα δώσει τα εύσημα στην τακτική του Μεγάρου Μαξίμου και η λογική των ήπιων τόνων θα έχει ενισχυθεί. Δύο στοιχεία που μόνο καλό μπορούν να κάνουν στην “υγεία” της ελληνικής κοινωνίας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου