Οι δανειστές αγαπούν τον Αλέξη και δεν περιμέναμε τον Γερούν για να το μάθουμε. Όπως κι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης.
Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει γι’ αυτούς ότι δεν θα έκανε ποτέ μία φιλελεύθερη κυβέρνηση:
Παραδίδει την Ελλάδα στα χέρια τους για τις επόμενες γενιές.
Δεν έτυχε!
Η «εύκολη απάντηση» στο ερώτημα «γιατί οι δανειστές λατρεύουν τον Αλέξη» είναι το γνωστό «επειδή τους κάνει τα χατίρια». Κι εσείς θα αγαπούσατε έναν...
ταμία σε πολυκατάστημα αν σας άφηνε να φύγετε από το κατάστημα δίχως να πληρώσετε τα αγαθά που μόλις βάλατε στο καλάθι σας.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας γενναιόδωρος πρωθυπουργός. Τους έδωσε το Υπερταμείο, τους έδωσε και την επιτήρηση μέχρι το 2060. Στα μάτια τους μοιάζει σαν τον χωρικό που καταφτάνει στην πόλη από την επαρχία «φορτωμένος» με αγνά παραδοσιακά προϊόντα. Δεν φτάνει που τα φέρνει, τους παρακαλάει κιόλας να τα δοκιμάσουν. Ένα πράγμα, δηλαδή, σαν την Σούδα.
Η πραγματικότητα, πάντως, είναι λίγο διαφορετική! Ο μάγος με τα δώρα προέκυψε, ως ένα αναγκαίο κακό για εξασφαλιστεί η συναίνεση του «διεθνούς παράγοντα» στην παραμονή τους στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι μία επιθεώρηση που ανέβηκε σε σκηνοθεσία ενός σημαντικού κομματιού της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, η οποία πίστεψε ότι μέσα από αυτόν τον τρόπο θα ανέτρεπε τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί και θα προκαλούσε μία αναδιανομή ρόλων στην κρατικοδίαιτη ελληνική επιχειρηματική σκηνή.
Η Ελλάδα του 2020 και του 2030 θα είναι μία χώρα που θα κυριαρχούν οι ξένες επενδύσεις. Αυτό θα συμβεί έτσι ή αλλιώς! Είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Αυτό που δεν είχε «κριθεί» ήταν ποιοι θα «συνόδευαν» τους ξένους επενδυτές στην Ελλάδα. Ποιοι θα αναλάμβαναν τον ρόλο του… «διαμεσολαβητή» με τους εγχώριους παράγοντες. Αυτό προσπάθησαν να πετύχουν όσοι αποφάσισαν να ανατρέψουν την πορεία της χώρας από το 2013 και να ποντάρουν στον «easy» Αλέξη. Πολλά και γνωστά ονόματα του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου άνοιξαν αρχικά τις πόρτες στον Αλέξη και στην συνέχεια πολέμησαν με λύσσα την κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου!
Όχι ότι οι… προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν αγνές και αμόλυντες! Εκείνο που επιχειρήθηκε να αλλάξει με το «χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ» ήταν οι πρωταγωνιστές του παιγνιδιού. Αυτοί οι «πρωταγωνιστές» είναι που σπεύδουν να διαβεβαιώσουν τις Βρυξέλλες και την Φραγκφούρτη ότι όλα βαίνουν καλώς. Ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που βαδίζει στην οδό των προγραμμάτων. Δεν θέλουν να διαταραχτεί η τάξη των πραγμάτων και πολύ περισσότερο να μπουν κανόνες στο παιγνίδι. Αν κάτι τους αγχώνει είναι μην τυχόν και γίνουν εκλογές και πάνε στον βρόντο όλες τους οι προσπάθειες. Κι όχι μόνο…
Μέχρι να σβήσει ο ήλιος; Αυτή είναι η προσδοκία τους. Αυτό πιστεύει κάθε εξουσία. Δεν είναι αυτό το παράξενο. Ούτε και οι δηλώσεις του Νταϊσελμπλουμ. Ούτε καν το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν οι συνηθισμένοι ιμάντες μεταφοράς της «πληροφορίας» περί των διαθέσεων των κυρίων και των κυριών του Κολωνακίου και της κοινότητας του Λονδίνου. Ούτε το ότι αυτοί οι μεγαλοαστοί θα δηλώνουν σύντομα υπέρ του γνήσιου και… ανόθευτου φιλελευθερισμού.
Το παράξενο είναι μέχρι που μπορεί να φτάσει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να πετύχει τους στόχους της. Μέχρι την αυλή του Τραμπ; Σιγά! Αυτό ήταν δεδομένο.
Αυτή η ομάδα, λοιπόν, είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι την Κόλαση κι ακόμη πιο πέρα! Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία για το ποιο θα είναι το τίμημα της συμφωνίας με τον διάβολο! Πλησιάστε τον πιο κοντινό σας καθρέπτη και αφού κοιτάξτε βαθιά μέσα του προσπαθήστε να οραματιστείτε το μέλλον που σας επιφυλάσσεται…
Αλήθεια! Σας ενδιαφέρουν ακόμη οι δηλώσεις του Γερούν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου