Ρώτησα έναν σημαντικό στατιστικό ερευνητή ποια είναι η αποδοχή της έννοιας «φιλελεύθερος» στην ελληνική κοινωνία και μου απάντησε ότι αυτή ξεπερνάει σήμερα το 40%!
Στην Ελλάδα, όπου η αναφορά και μόνο στον φιλελευθερισμό ήταν μέχρι πρόσφατα «ποινικό αδίκημα».
Οι Έλληνες φιλελεύθεροι οφείλουμε πολλά στον Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς την δική του βοήθεια δεν θα είχε συμβεί αυτό!
Στην Ελλάδα, όπου η αναφορά και μόνο στον φιλελευθερισμό ήταν μέχρι πρόσφατα «ποινικό αδίκημα».
Οι Έλληνες φιλελεύθεροι οφείλουμε πολλά στον Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς την δική του βοήθεια δεν θα είχε συμβεί αυτό!
Γι' αυτό πρέπει να του στείλουμε μία τούρτα στα τρία χρόνια ΣΥΡΙΖΑ...
τον προσεχή Γενάρη, με την ευχή «Βάστα Αλέξη». Όσο ο Αλέξης παραμένει στην εξουσία, τόσο περισσότερο αυξάνεται η προσδοκία των Ελλήνων σε μία φιλελεύθερη πολιτική λύση. Είναι βέβαιο ότι σε λίγο καιρό η αποδοχή της έννοιας «φιλελεύθερος» θα ξεπερνάει με άνεση το 50%!
Οι φιλελεύθεροι μετρηθήκαμε στις πρώτες εκλογές του 2012 και βρεθήκαμε κάπου κάτω από 8%. Μεγάλο ποσοστό! Παρόλα αυτά βρεθήκαμε εκτός Βουλής λόγω της πολυδιάσπασης. Και τα πράγματα πήραν στην συνέχεια την γνωστή τους πορεία. Δεν θα είχε έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ αν οι φιλελεύθεροι είχαν μπει στην Βουλή το 2012!
Κι έτσι φτάσαμε στο 2017, όπου παρουσιάζεται μία δεύτερη ευκαιρία. Είναι σπάνιο πράγμα να παρουσιαστεί μία δεύτερη ευκαιρία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά αυτό τελικά συμβαίνει, επειδή ο χρόνος κυλάει πολύ πιο γρήγορα σε μία περίοδο τέτοιας μεγάλης κρίσης, απ’ ότι θα κυλούσε σε κανονικές συνθήκες. Έπειτα από πέντε χρόνια παρουσιάζεται μία ακόμη ευκαιρία στους φιλελεύθερους να βγουν στην πρώτη γραμμή, κάτι που κανονικά θα έπρεπε να γίνει έπειτα από είκοσι, τριάντα ή εξήντα χρόνια!
Δυστυχώς, η επιλογή των φιλελεύθερων πολιτικών δεν είναι μία συνειδητή επιλογή του ελληνικού λαού. Είναι κι αυτή ένα παιδί της κρίσης. Ο λαός στρέφεται τώρα στους φιλελεύθερους επειδή η ίδια η ζωή έχει απορρίψει όλες τις άλλες λύσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες έγιναν ξαφνικά φιλελεύθεροι, όπως και η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ δεν σήμαινε ότι οι Έλληνες είχαν γίνει κομμουνιστές. Η διαφορά με τους κομμουνιστές είναι ότι ο κόσμος άρχισε να τους απορρίπτει έπειτα από έναν και πλέον χρόνο κι αφού κατέστρεψαν την χώρα. Οι φιλελεύθεροι δεν θα έχουν αυτή την πολυτέλεια. Ο κόσμος θα έχει την απαίτηση να δει μπροστά του θαυματοποιούς. Κι επειδή τα θαύματα έχουν τελειώσει από την εποχή του Ιησού, ο κίνδυνος είναι στην συνείδηση των ψηφοφόρων οι «μάγοι» να γίνουν «τσαρλατάνοι». Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην χώρα των έντονων και γρήγορων μεταμορφώσεων…
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για μία αυριανή φιλελεύθερη κυβέρνηση πηγάζει από το γεγονός ότι το βάρος της ευθύνης για την εκτέλεση ενός φιλελεύθερου προγράμματος έχει πέσει στην Νέα Δημοκρατία, σε ένα κόμμα που δεν είναι φιλελεύθερο. Οι ισορροπίες που καλείται να διατηρήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολλές. Αυτός ναι! Πρέπει να αρχίσει πιο γρήγορα τα μαθήματα στην σχολή των μάγων για να τα καταφέρει. Κι ο αγώνας του ξεκινάει από το ίδιο του το κόμμα. Παλαιοκομματικά στελέχη έχουν τόσο μίσος για οτιδήποτε έχει σχέση με τον φιλελεύθερο χώρο και τον Κυριάκο Μητσοτάκη που είναι ικανοί να δηλώσουν δημόσια τον θαυμασμό τους στους μεγαλύτερους υβριστές του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Αν έχεις τέτοιους φίλους…
Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ίδια η φύση του φιλελεύθερου χώρου. Οι πολιτικές τάσεις στον χώρο είναι πολλές φορές ίσες ή και μεγαλύτερες σε αριθμό από τα άτομα που στοιχίζονται πίσω από κινήσεις και ομάδες που συγκροτούν αυτό το ρεύμα. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι την ώρα της συντριβής των κομμουνιστών, η πιο σκληρή κριτική στον Κυριάκο θα γίνει από τους φιλελεύθερους! Εκείνη την ώρα η Αριστερά θα βρίσκεται σε φάση αναδιοργάνωσης και η Δεξιά θα απολαμβάνει τα αγαθά της εξουσίας!
Η μόνη πραγματική διέξοδος του Κυριάκου, αν δεν θέλει να είναι κι αυτός ένα ακόμη θύμα της κρίσης, είναι να ετοιμαστεί από τώρα για σκληρό ροκ σε όλα τα επίπεδα.
Από την πρώτη στιγμή που θα περάσει τις πύλες του Μεγάρου Μαξίμου θα πρέπει να έρθει σε ρήξη με τους δανειστές, την μεγαλοαστική τάξη, τα συνδικάτα.
Ρήξη και συνέπεια σε ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα δίνει ελπίδα και δεν θα μοιράζει μόνο δελτία νέων θυσιών στις ελληνικές οικογένειες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έρθει στην εξουσία με ένα αναιμικό ποσοστό. Κάθε πόντο αποδοχής που κερδίζει η έννοια «φιλελεύθερος» στην ελληνική κοινωνία σημαίνει χιλιάδες νέους ψήφους για το φιλελεύθερο πρόγραμμά του. Γι' αυτό θα στείλουμε τούρτα στον Αλέξη τον Ιανουάριο. Επειδή χωρίς αυτόν δεν θα συνέβαινε ποτέ αυτό.
Προσοχή όμως! Ο θρίαμβος στις εκλογές δεν σημαίνει κάτι άλλο πέρα από μία χαρούμενη βραδιά. Η πραγματική μάχη αρχίζει την επόμενη ημέρα! Και η έκβασή της θα φανεί μόλις σε λίγες ώρες. Μέχρι να δύσει ο ήλιος εκείνη την πρώτη ημέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου