Τα παλιά χρόνια, το να είναι κανείς αριστερός, σήμαινε μεγάλα ρίσκα σε όλα τα επίπεδα. Η «αντίσταση» στο σύστημα κόστιζε ακριβά, και πληρώνονταν με διώξεις, εκτοπίσεις, εξορία, φυλάκιση, ακόμη και εκτέλεση. Χώρια τον κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό.
Οι τότε αριστεροί, σωστοί ή λάθος, ήταν πάνω απ όλα ιδεολόγοι, και διακινδύνευαν τα πάντα για αυτή την ιδεολογία τους. Γι’ αυτό προσωπικά και τους σέβομαι απεριόριστα...
βγάζοντάς τους το καπέλο.
Και μετά ήρθε η μεταπολίτευση, και ο κάθε επιτήδειος, που στα δύσκολα χρόνια θα ήταν ο πιο νομιμόφρων (αν όχι κουκουλοφόρος δοσίλογος) δήλωσε «αριστερός», είτε επειδή ήταν μόδα, είτε επειδή ήθελε να εξαργυρώσει την νεανική του «αντίσταση» στη χούντα, είτε επειδή έτσι του δίνονταν η ευκαιρία να ξεπεράσει τις προσωπικές του ελλείψεις και τα συμπλέγματα, και να κάνει επιτέλους την έφοδο στον ουρανό. Που στην περίπτωση των γιαλαντζί αριστερών ήταν να κάνουν πολιτική καριέρα πουλώντας ανέξοδη επανάσταση, στείρα άρνηση, και γενικά να σαμποτάρουν την πρόοδο, πουλώντας φούμαρα και παπατζιλίκια…
Μια απάντηση πριν καταντήσω βορά του συστήματος.
«Ευχαριστώ για την συμπαράσταση και τη δημοσίευση, το θέμα μου μόνο αν πάρει διαστάσεις μπορεί να λυθεί. Και πρέπει να δώσω μερικές εξηγήσεις σε μερικούς που είναι η καλή και νόμιμη κοινωνία και σχολιάζουν με κακεντρέχεια αυτό που συμβαίνει σε μένα προσωπικά, αλλά και σε πολλούς άλλους.
Πρώτα να πω ότι δεν έθιξα κανέναν προσωπικά, κανένας από σας δεν πλήρωσε για τα διόδια μου, ούτε οι υπάλληλοι στα γκισέ των διοδίων δεν θα πάρουν σύνταξη εξ αιτίας μου. Δεν πλήρωνα γιατί δεν μου περίσσευαν να πληρώσω και γιατί νόμιζα ότι οι δρόμοι έχουν πληρωθεί από το δημόσιο πάνω από το κανονικό και ότι τα διόδια είναι ένα άλλο χαράτσι που δεν πρέπει να πληρωθεί γιατί τα χρήματα δεν πάνε στο κράτος αλλά στους μεγαλοεργολάβους και τους δανειστές.
Ό,τι έγινε ήταν στα πλαίσια της αντίστασης που αντέτασσε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ενάντια σε όλα τα χαράτσια. Το σύνθημα 'Δεν Πληρώνω' ήταν η πιο ριζοσπαστική έκφραση της κοινωνίας που εξαθλιωνόταν. Μέσα από την πρακτική του 'Δεν πληρώνω' καταλυόταν στην πράξη και το μνημόνιο και όλοι οι μνημονιακοί νόμοι. Ήταν μια ριζοσπαστική πρακτική την οποία υιοθετούσε και το ΚΚΕ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ -και βέβαια το 'ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ' το οποίο γεννήθηκε από την ανάγκη να αγωνιστούμε συλλογικά.
Τα διόδια ήταν ένας μόνο τομέας αυτού του αγώνα γιατί σου στερούσαν την χρήση γρήγορων και ασφαλών δρόμων αν δεν πλήρωνες. Υπήρχε και κάτι άλλο στα διόδια πιο άμεσο, το οποίο βοήθησε το κίνημα να πάρει διαστάσεις: Ήταν η αίσθηση, τουλάχιστον έτσι το ένιωθα εγώ, ότι παίρνεις πίσω κάτι που σου ανήκε δικαιωματικά. Γιατί οι δρόμοι είναι κοινωφελή έργα και ανήκουν στους πολίτες και όχι στο κράτος και τους μεγαλοεργολάβους. Για όσους νόμιζαν ότι το κράτος είχε αλωθεί από την Τρόικα και η χώρα είχε παραδοθεί με το μνημόνιο στους εργολάβους, το να μην πληρώσεις ήταν πολιτική πράξη και όχι λαμογιά.
Όσοι δεν πλήρωναν δεν το έκαναν για μαγκιά αλλά γιατί αδυνατούσαν να πληρώσουν και γιατί δεν το θεωρούσαν σωστό. Το ότι αυτό το κίνημα είχε απήχηση στην κοινωνία φαίνεται από τον τρόπο που το αντιμετώπισαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έκαναν καινούργιους νόμους ποινικοποιώντας την αντίσταση και βάζοντας εξοντωτικά πρόστιμα. Όμως αυτό δεν έκαμψε την αντίσταση και δεν σταμάτησε την πορεία για τη νίκη της αριστεράς, όπως φάνηκε στις 25 Ιανουαρίου του '15. Ήταν η νίκη των κινημάτων που ενέπνεαν την ελληνική κοινωνία, όπως οι καθαρίστριες και οι απολυμένοι της ΕΡΤ, αλλά και όσων πίστευαν ότι με την Αριστερά στην κυβέρνηση θα αλλάξουν αυτοί οι τρομοκρατικοί νόμοι. Και πράγματι μερικές κινήσεις που έγιναν ήταν προς αυτή την κατεύθυνση με την απαλλαγή από τα πρόστιμα των ανέργων που πιάστηκαν χωρίς εισιτήριο ή με επαναπρόσληψη των καθαριστριών και το άνοιγμα της ΕΡΤ.
Το καλοκαίρι, λοιπόν, του 2015 μου ήρθε να πληρώσω και εμένα το πρόστιμο από τα διόδια της Εγνατίας το ποσό των 21.787,20 ευρώ για 178 διελεύσεις κόστους 427,20. Πρώτη παράβαση 22/11/2013 και τελευταία 25/06/2015. Από αυτά, τα 8.400 βεβαιώθηκαν από την εφορία βάσει ενός νόμου που μετατρέπει τον κρατικό μηχανισμό σε εισπράκτορα προς όφελος των ΑΕ όπως είναι και η Εγνατία και τα οποία πρέπει να πληρωθούν έως τις 29/02/2015.
Φυσικά το ποσό είναι τεράστιο και, παρόλο που δεν έχω άλλα χρέη, μου είναι αδύνατο να το πληρώσω και αφού αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω έγινε για λίγο πανελλήνιο θέμα. Από την μια πλευρά από αλληλέγγυους δημοσιογράφους όπως από το Κόκκινο Θεσσαλονίκης, την ΕΡΤ open και άλλους που στάθηκαν στην κοινωνική, ηθική και πολιτική διάσταση του θέματος. Και από την άλλη από συστημικά κανάλια όπως το MEGA ιδιοκτησίας του Μπόμπολα με άμεσα συμφέροντα από την καταβολή διοδίων και το Κανάλι Εpsilon, όπου ναι μεν καταλάβαιναν την κατάσταση (άνεργος με δυο παιδιά), αλλά το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν ήταν 'προσέξτε εσείς τηλεθεατές, βλέπετε τι παθαίνουν αυτοί που έχουν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές'. Αυτό γίνεται σε μια περίοδο όπου πολλαπλασιάζονται οι δίκες προς τα μέλη του 'Κινήματος Δεν Πληρώνω' και που εξακολουθούν οι κατασχέσεις για χρέη τα οποία κανείς δεν κοιτά αν μπορούν να πληρωθούν.
βγάζοντάς τους το καπέλο.
Και μετά ήρθε η μεταπολίτευση, και ο κάθε επιτήδειος, που στα δύσκολα χρόνια θα ήταν ο πιο νομιμόφρων (αν όχι κουκουλοφόρος δοσίλογος) δήλωσε «αριστερός», είτε επειδή ήταν μόδα, είτε επειδή ήθελε να εξαργυρώσει την νεανική του «αντίσταση» στη χούντα, είτε επειδή έτσι του δίνονταν η ευκαιρία να ξεπεράσει τις προσωπικές του ελλείψεις και τα συμπλέγματα, και να κάνει επιτέλους την έφοδο στον ουρανό. Που στην περίπτωση των γιαλαντζί αριστερών ήταν να κάνουν πολιτική καριέρα πουλώντας ανέξοδη επανάσταση, στείρα άρνηση, και γενικά να σαμποτάρουν την πρόοδο, πουλώντας φούμαρα και παπατζιλίκια…
Αυτά για τους πιο προβεβλημένους… οι υπόλοιποι, απλά ήθελαν να βολευτούν στο δημόσιο, και στην καλύτερη να γίνουν αργόμισθοι συνδικαλιστές, πουλώντας επανάσταση με το αζημίωτο… με τον μισθό να πέφτει βρέξει χιονίσει, και με τους χρήσιμους ηλίθιους να τους χειροκροτούν ως άλλους … Ροβεσπιέρους.
Με αποκορύφωμα την εποχή που ξεκίνησαν τα μνημόνια, και που κάποιοι αντί να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει και να καταλάβουν τι ακριβώς παίζει, έκαναν το μεγάλο νοητικό λάθος, και πίστεψαν ότι χρεοκοπήσαμε εξαιτίας του μνημονίου, και όχι ότι ήρθε το μνημόνιο να μας βοηθήσει επειδή ακριβώς είχαμε ήδη χρεοκοπήσει.
Γι αυτό και μέσα στην επαναστατική τους παραζάλη ξεκίνησαν πόλεμο εναντίον των ντόπιων και ξένων αφεντικών, συνεργατών των ναζί της Μέρκελ, και άλλα τέτοια παλαβά, που συγκινούσαν όμως τους λιγότερο ευφυείς (για να το πω ευγενικά) εξ ημών.
Μέσα λοιπόν σε αυτό το γενικευμένο κίνημα αντίστασης, που ένωσε αριστερούς, δεξιούς (ψεκασμένους) και απολιτίκ, και στο οποίο έλαμψαν διάφορα φρούτα στυλ Ραχήλ, είχαμε και το περίφημο αντάρτικο κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, με αρχιέρεια την κατάντια βαλαβάναινα, και άλλους προβεβλημένους ζαβούς στυλ Γλέτσου, του «κόκκινου δήμαρχου», που γκρέμιζε τις μπάρες διοδίων στην εθνική οδό, για να μην πληρώνουν «γαμισιάτικα» οι ψηφοφόροι του, κηρύσσοντας ανένδοτο αγώνα, απειλώντας να πάρει τα βουνά, κλπ κλπ μέχρι που το κράτος του έδωσε 500 κάρτες ελεύθερης διέλευσης για να μοιράσει στους δημότες του, και όλα καλά… το αντάρτικό του ξεφούσκωσε εν μία νυκτί.
Ένας από τους πολλούς που παρασύρθηκαν από το αντιστασιακό αυτό κίνημα ήταν και ο διάσημος σήμερα «αδιόριστος αρχαιολόγος» (συριζαίος βεβαίως) Γ. Θεοφάνους, που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις, και που όλο μαγκιά περνούσε από τα διόδια χωρίς να πληρώνει, και βρίζοντας μάλλον τους ταλαίπωρους υπαλλήλους στα γκισέ, πιστεύοντας μέσα στη θολούρα του ότι έτσι πολεμάει τους Γερμανούς κατακτητές, ή ότι αντιστέκεται στην παγκόσμια μασονία… Κούνια που τον κούναγε.
Σήμερα, ο πούρος αυτός επαναστάτης, που την έκανε από τον Σύριζα απογοητευμένος (μάλλον επειδή δεν τον διόρισε καμιά Σβίγκου), δηλώνει μέλος των δραχμολάγνων της ΛΑΕ, και εκτοξεύει πύρινες καταγγελίες εναντίον του Σύριζα, όχι επειδή πρόκειται για μια καταστροφική συμμορία που έβαλε σκοπό να ρημάξει την χώρα, αλλά επειδή… του ήρθε ραβασάκι από την εφορία να πληρώσει προσαυξημένα με πρόστιμο, τα διόδια που δεν πλήρωνε τότε, επί κατοχής .
Τι κάνει λοιπόν αυτός ο ταλαίπωρος αντισυστημικός που πίστεψε στις βαλαβανιές; Βγαίνει στα συστημικά κανάλια και στα ραδιόφωνα, και λέει τον πόνο του. Κλαψουρίζει.
Διαβάστε παρακάτω επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ , για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται:
Μια απάντηση πριν καταντήσω βορά του συστήματος.«Ευχαριστώ για την συμπαράσταση και τη δημοσίευση, το θέμα μου μόνο αν πάρει διαστάσεις μπορεί να λυθεί. Και πρέπει να δώσω μερικές εξηγήσεις σε μερικούς που είναι η καλή και νόμιμη κοινωνία και σχολιάζουν με κακεντρέχεια αυτό που συμβαίνει σε μένα προσωπικά, αλλά και σε πολλούς άλλους.
Πρώτα να πω ότι δεν έθιξα κανέναν προσωπικά, κανένας από σας δεν πλήρωσε για τα διόδια μου, ούτε οι υπάλληλοι στα γκισέ των διοδίων δεν θα πάρουν σύνταξη εξ αιτίας μου. Δεν πλήρωνα γιατί δεν μου περίσσευαν να πληρώσω και γιατί νόμιζα ότι οι δρόμοι έχουν πληρωθεί από το δημόσιο πάνω από το κανονικό και ότι τα διόδια είναι ένα άλλο χαράτσι που δεν πρέπει να πληρωθεί γιατί τα χρήματα δεν πάνε στο κράτος αλλά στους μεγαλοεργολάβους και τους δανειστές.
Ό,τι έγινε ήταν στα πλαίσια της αντίστασης που αντέτασσε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ενάντια σε όλα τα χαράτσια. Το σύνθημα 'Δεν Πληρώνω' ήταν η πιο ριζοσπαστική έκφραση της κοινωνίας που εξαθλιωνόταν. Μέσα από την πρακτική του 'Δεν πληρώνω' καταλυόταν στην πράξη και το μνημόνιο και όλοι οι μνημονιακοί νόμοι. Ήταν μια ριζοσπαστική πρακτική την οποία υιοθετούσε και το ΚΚΕ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ -και βέβαια το 'ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ' το οποίο γεννήθηκε από την ανάγκη να αγωνιστούμε συλλογικά.
Τα διόδια ήταν ένας μόνο τομέας αυτού του αγώνα γιατί σου στερούσαν την χρήση γρήγορων και ασφαλών δρόμων αν δεν πλήρωνες. Υπήρχε και κάτι άλλο στα διόδια πιο άμεσο, το οποίο βοήθησε το κίνημα να πάρει διαστάσεις: Ήταν η αίσθηση, τουλάχιστον έτσι το ένιωθα εγώ, ότι παίρνεις πίσω κάτι που σου ανήκε δικαιωματικά. Γιατί οι δρόμοι είναι κοινωφελή έργα και ανήκουν στους πολίτες και όχι στο κράτος και τους μεγαλοεργολάβους. Για όσους νόμιζαν ότι το κράτος είχε αλωθεί από την Τρόικα και η χώρα είχε παραδοθεί με το μνημόνιο στους εργολάβους, το να μην πληρώσεις ήταν πολιτική πράξη και όχι λαμογιά.
Όσοι δεν πλήρωναν δεν το έκαναν για μαγκιά αλλά γιατί αδυνατούσαν να πληρώσουν και γιατί δεν το θεωρούσαν σωστό. Το ότι αυτό το κίνημα είχε απήχηση στην κοινωνία φαίνεται από τον τρόπο που το αντιμετώπισαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έκαναν καινούργιους νόμους ποινικοποιώντας την αντίσταση και βάζοντας εξοντωτικά πρόστιμα. Όμως αυτό δεν έκαμψε την αντίσταση και δεν σταμάτησε την πορεία για τη νίκη της αριστεράς, όπως φάνηκε στις 25 Ιανουαρίου του '15. Ήταν η νίκη των κινημάτων που ενέπνεαν την ελληνική κοινωνία, όπως οι καθαρίστριες και οι απολυμένοι της ΕΡΤ, αλλά και όσων πίστευαν ότι με την Αριστερά στην κυβέρνηση θα αλλάξουν αυτοί οι τρομοκρατικοί νόμοι. Και πράγματι μερικές κινήσεις που έγιναν ήταν προς αυτή την κατεύθυνση με την απαλλαγή από τα πρόστιμα των ανέργων που πιάστηκαν χωρίς εισιτήριο ή με επαναπρόσληψη των καθαριστριών και το άνοιγμα της ΕΡΤ.
Το καλοκαίρι, λοιπόν, του 2015 μου ήρθε να πληρώσω και εμένα το πρόστιμο από τα διόδια της Εγνατίας το ποσό των 21.787,20 ευρώ για 178 διελεύσεις κόστους 427,20. Πρώτη παράβαση 22/11/2013 και τελευταία 25/06/2015. Από αυτά, τα 8.400 βεβαιώθηκαν από την εφορία βάσει ενός νόμου που μετατρέπει τον κρατικό μηχανισμό σε εισπράκτορα προς όφελος των ΑΕ όπως είναι και η Εγνατία και τα οποία πρέπει να πληρωθούν έως τις 29/02/2015.
Φυσικά το ποσό είναι τεράστιο και, παρόλο που δεν έχω άλλα χρέη, μου είναι αδύνατο να το πληρώσω και αφού αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω έγινε για λίγο πανελλήνιο θέμα. Από την μια πλευρά από αλληλέγγυους δημοσιογράφους όπως από το Κόκκινο Θεσσαλονίκης, την ΕΡΤ open και άλλους που στάθηκαν στην κοινωνική, ηθική και πολιτική διάσταση του θέματος. Και από την άλλη από συστημικά κανάλια όπως το MEGA ιδιοκτησίας του Μπόμπολα με άμεσα συμφέροντα από την καταβολή διοδίων και το Κανάλι Εpsilon, όπου ναι μεν καταλάβαιναν την κατάσταση (άνεργος με δυο παιδιά), αλλά το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν ήταν 'προσέξτε εσείς τηλεθεατές, βλέπετε τι παθαίνουν αυτοί που έχουν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές'. Αυτό γίνεται σε μια περίοδο όπου πολλαπλασιάζονται οι δίκες προς τα μέλη του 'Κινήματος Δεν Πληρώνω' και που εξακολουθούν οι κατασχέσεις για χρέη τα οποία κανείς δεν κοιτά αν μπορούν να πληρωθούν.
Το κράτος αποκτά μια μαφιόζικη συμπεριφορά όπου τους νόμους τους κάνουμε για το στενό προσωπικό μας συμφέρον και όποιος τους παραβαίνει δεν θα γλυτώσει ποτέ. Την περίοδο αυτή ζούμε ξανά την εποχή πριν τις 25/01/2015 όταν η Τρόικα γύριζε σαν κυρίαρχος στα υπουργεία θέτοντας τους νόμους που θα ψηφίσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Όμως κάτι έχει αλλάξει, γιατί τα ψέματα έχουν κοντά πόδια, όλη η κοινωνία είναι σε αναβρασμό, η εμπιστοσύνη και η ελπίδα προς την κυβέρνηση της ‘Αριστεράς’ χάνεται μέσα στις κινητοποιήσεις. Σήμερα είναι ανάγκη να ριζοσπαστικοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τον αγώνα για την ανατροπή των μνημονίων και των μνημονιακών νόμων.
Εγώ σήμερα νιώθω στο πετσί μου τη βαρβαρότητα του συστήματος, την οποία πολεμούσα και θα συνεχίσω να πολεμώ. Η ανυπακοή σε καταχρηστικούς νόμους και ο αγώνας για την κατάργησή τους δεν πρέπει να καμφθεί. Η νίκη θα έρθει μέσα από αγώνες και συλλογικές δράσεις και με αλληλεγγύη σε κάθε συμπολίτη που έχει ανάγκη -και δεν μιλώ μόνο για εμένα, αλλά και όλους που βρίσκονται δίπλα μας και υποφέρουν σιωπηλά».
Εγώ σήμερα νιώθω στο πετσί μου τη βαρβαρότητα του συστήματος, την οποία πολεμούσα και θα συνεχίσω να πολεμώ. Η ανυπακοή σε καταχρηστικούς νόμους και ο αγώνας για την κατάργησή τους δεν πρέπει να καμφθεί. Η νίκη θα έρθει μέσα από αγώνες και συλλογικές δράσεις και με αλληλεγγύη σε κάθε συμπολίτη που έχει ανάγκη -και δεν μιλώ μόνο για εμένα, αλλά και όλους που βρίσκονται δίπλα μας και υποφέρουν σιωπηλά».
Με εκτίμηση, Γιώργος Θεοφάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου