«Οι θέσεις της ελληνικής πλευράς κινούνται ακόμα στη σφαίρα του επιθυμητού και όχι του εφικτού», με αποτέλεσμα να τελειώνει ο χρόνος και η αναγκαία ολοκλήρωση της αξιολόγησης να μην είναι ακόμα ορατή.
«Καινούργια λεφτά δεν υπάρχουν», τονίζουν οι ίδιες πηγές, υπογραμμίζοντας ότι η Αθήνα δεν μπορεί να περιμένει τίποτε άλλο στην παρούσα φάση εκτός από τις εκκρεμείς δόσεις και μόνο υπό προϋποθέσεις τα κεφάλαια του ΤΧΣ. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η 9μηνη παράταση που «κυνηγάει» η Αθήνα είναι ανέφικτη, αφού προϋποθέτει νέα κεφάλαια, τα οποία πολύ απλά δεν υπάρχουν.
Ποιο είναι το βασικό σενάριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο τραπέζι; Μικρή παράταση ως το τέλος του καλοκαιριού, έτσι ώστε η Ελλάδα να μη χάσει την «ομπρέλα» του ΕΚΤ και νέα δανειακή σύμβαση υπό όρους το Σεπτέμβριο, έτσι ώστε να εξασφαλίσει επαρκή χρηματοδότηση για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες των επόμενων μηνών ή ετών. Ακόμα κι αυτό το σενάριο προϋποθέτει, όμως, ότι η Ελλάδα θα έρθει σε συμφωνία με τους δανειστές για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, κάτι που περνά από τρία στάδια:
  1. Συμφωνία για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Απ' ότι φαίνεται η Αθήνα έστω με βαριά καρδιά θα συμφωνήσει σε πρωτογενές πλεόνασμα 1% το 2015
  2. Συμφωνία για το δημοσιονομικό «κενό» και το πώς θα καλυφθεί. Στην παρούσα φάση δεν έχουμε καταλήξει ακόμα ούτε στο «κενό» ούτε πολύ περισσότερο στα μέτρα που θα το καλύψουν. Οι πληροφορίες των τελευταίων ωρών αναφέρουν ότι ήδη ο μεσαίος συντελεστής ΦΠΑ οδεύει στο 13%, όπως επίσης ότι μια κατηγορία- πιθανότατα η εστίαση- μετατάσσεται από το 13% στο 23%. Παραμένουν οι διαφωνίες για τις συντάξεις και όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιες πηγές, "οι διαφωνίες της Αθήνας είναι... κινούμενος στόχος (moving targets)", θέλοντας έτσι να περιγράψουν τα μπρος- πίσω της ελληνικής πλευράς στα θέματα που θεωρούνται "κόκκινες" γραμμές.
  3. Ακόμα κι αν επιτευχθεί η συμφωνία για τα δημοσιονομικά, απαιτείται συμφωνία και για το χρηματοδοτικό «κενό». «Όσο χαμηλώνει ο πήχης του πρωτογενούς πλεονάσματος, τόσο μεγαλώνουν οι χρηματοδοτικές ανάγκες», τονίζουν οι ίδιες Κοινοτικές πηγές. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, οι δανειακές ανάγκες μπορούν να καλυφθούν ως το Σεπτέμβριο με τα τελευταία διαθέσιμα κεφάλαια του τρέχοντος Προγράμματος και μόνο αν αποδώσουν πλήρως τα όποια δημοσιονομικά μέτρα (π.χ. αυξήσεις ΦΠΑ) ως το τέλος του έτος. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει σάλιο και κάπου εδώ ξεκινάει η εμπλοκή με το ΔΝΤ.
Σύμφωνα με την εκτίμηση του ίδιου αξιωματούχου, «για να φύγει το ΔΝΤ θα πρέπει πρώτα να πληρωθεί», κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι το Ταμείο θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, για να δυσκολεύει τη ζωή και της Αθήνας αλλά και των Ευρωπαίων, τους οποίους πιέζει για αναδιάρθρωση του ελληνικού Χρέους.
Μπορεί άραγε ο ESM να αγοράσει το χρέος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ; «Μόνο με νέα δανειακή σύμβαση και νέους όρους», ξεκαθαρίζει ο ίδιος αξιωματούχος, προσθέτοντας μια ακόμα παράμετρο στην πολύπλοκη εξίσωση.