Το ατύχημα στην Ελλάδα θα έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του ευρώ, την άνοδο των spreads στα ομόλογα και την πτώση των χρηματιστηρίων. Αυτή είναι μία πιθανότητα.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι μία τέτοια εξέλιξη θα είναι δυσάρεστη για τις αγορές.
Το ίδιο γεγονός μπορεί να το ερμηνεύσουν με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες.
Η ουσία είναι ότι δεν είναι δυνατόν να χαράξουμε την δική μας στρατηγική ανάλογα με το τι θα κάνουν οι αγορές.
Ανεξάρτητα από το αν αυτές ανέβουν ή πέσουν, το μόνο σίγουρο είναι ότι εμείς δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε από αυτό το παιγνίδι.
Στην στρατηγική που έχει χαράξει η ελληνική κυβέρνηση το θέμα της αντίδρασης των αγορών έχει περίοπτη θέση.
Στην στρατηγική που έχει χαράξει η ελληνική κυβέρνηση το θέμα της αντίδρασης των αγορών έχει περίοπτη θέση.
Πιστεύουν οι Έλληνες αξιωματούχοι ότι η προοπτική της πτώσης των αγορών θα τρομάξει την Ευρωζώνη και αυτή τελικά θα υποχωρήσει στις αξιώσεις για περισσότερα λεφτά και λιγότερο έλεγχο...
Καταρχήν θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι το ενδεχόμενο της υποχώρησης της Ευρωζώνης είναι καλοδεχούμενο. Αν οι δικοί μας, πάντως, περιμένουν ότι αυτό θα συμβεί λόγω του φόβου τους για την πιθανή αντίδραση των αγορών, τότε έχουν κάνει λάθος υπολογισμούς. Οι αγορές πάνε πάνω ή κάτω, ανάλογα με τα συμφέροντα που έχουν τα λεγόμενα "ισχυρά χέρια".
Έπειτα, λοιπόν, από επτά χρόνια συνεχούς ανόδου, η ελληνική κρίση ίσως να είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για μία υγιή διόρθωση! Λέμε ίσως, διότι στις αγορές αυτό είναι το μόνο πράγμα που έχουμε μάθει έπειτα από πολλά χρόνια: Να μην είσαι σίγουρος για τίποτα! Ούτε καν γι' αυτά που βλέπεις να γίνονται με τα ίδια σου τα μάτια! Πόσο μάλλον να παίζεις σε μία πιθανότητα την τύχη μιας χώρας!
Όσο για την σχέση ευρώ και δολαρίου; Πείτε μας ποιοι έχουν επενδύσει στην πτώση του ευρώ να σας πούμε τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί! Κι αυτό ισχύει για οποιοδήποτε νόμισμα, μετοχή ή εμπόρευμα. Ειδικά στο θέμα του ευρώ, πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μία πιθανή του πτώση θα δώσει ώθηση στις ισχυρές βιομηχανίες της Ευρώπης.
Θα σας διηγηθώ μία ιστορία του Χότζα που έχω χρησιμοποιήσει κι άλλη φορά στο παρελθόν.
Καταρχήν θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι το ενδεχόμενο της υποχώρησης της Ευρωζώνης είναι καλοδεχούμενο. Αν οι δικοί μας, πάντως, περιμένουν ότι αυτό θα συμβεί λόγω του φόβου τους για την πιθανή αντίδραση των αγορών, τότε έχουν κάνει λάθος υπολογισμούς. Οι αγορές πάνε πάνω ή κάτω, ανάλογα με τα συμφέροντα που έχουν τα λεγόμενα "ισχυρά χέρια".
Έπειτα, λοιπόν, από επτά χρόνια συνεχούς ανόδου, η ελληνική κρίση ίσως να είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για μία υγιή διόρθωση! Λέμε ίσως, διότι στις αγορές αυτό είναι το μόνο πράγμα που έχουμε μάθει έπειτα από πολλά χρόνια: Να μην είσαι σίγουρος για τίποτα! Ούτε καν γι' αυτά που βλέπεις να γίνονται με τα ίδια σου τα μάτια! Πόσο μάλλον να παίζεις σε μία πιθανότητα την τύχη μιας χώρας!
Όσο για την σχέση ευρώ και δολαρίου; Πείτε μας ποιοι έχουν επενδύσει στην πτώση του ευρώ να σας πούμε τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί! Κι αυτό ισχύει για οποιοδήποτε νόμισμα, μετοχή ή εμπόρευμα. Ειδικά στο θέμα του ευρώ, πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μία πιθανή του πτώση θα δώσει ώθηση στις ισχυρές βιομηχανίες της Ευρώπης.
Θα σας διηγηθώ μία ιστορία του Χότζα που έχω χρησιμοποιήσει κι άλλη φορά στο παρελθόν.
Οι ευσεβείς μουσουλμάνοι του χωριού τσακωνόντουσαν για το αν θα έπρεπε η οικογένεια του νεκρού να βρίσκεται μπροστά ή πίσω από το φέρετρο. Κι επειδή δεν έβγαζαν άκρη, πήγαν στον Χότζα, όπως έκαναν κάθε φορά που είχαν να λύσουν μία σημαντική διαφορά. Ο Χότζας τους άκουσε προσεκτικά κι αφού έστριψε το γένι του τους είπε: "Σημασία δεν έχει αν είναι κανείς μπροστά ή πίσω από το φέρετρο. Το θέμα είναι να μην είναι μέσα στο φέρετρο"!
Αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Ελλάδας. Σημασία δεν έχει αν θα ανέβουν ή θα πέσουν οι αγορές, αλλά να μην συμβεί το ατύχημα στην Ελλάδα. Να μην είναι η Ελλάδα μέσα στο φέρετρο...
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι θυμωμένος με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Κι αυτό διότι του είχε δημιουργηθεί η προσδοκία ότι αυτοί θα κρατούσαν μία πιο ήπια στάση. Το επιτελείο του δεν είχε αντιληφθεί ότι δεν υπήρχε τέτοια πιθανότητα. Κι η ευθύνη για την πλάνη βαραίνει τους δικούς του ανθρώπους. Το είχαν επισημάνει αρκετοί ότι οι Ευρωπαίοι είναι ειδικότεροι του κ. Βαρουφάκη στις θεωρίες παιγνίων.
Ο κ. Τσίπρας έχει πειστεί ότι η καλύτερη αντίδραση είναι να απειλεί μέχρι την τελευταία στιγμή με την καταστροφή των αγορών. Πιστεύουμε ότι και πάλι το επιτελείο του δεν έχει εκτιμήσει σωστά την κατάσταση.
Από την άλλη θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί και ορθά να αναδείξει την αντιπαράθεση Ευρώπης και ΔΝΤ. Είναι ένα σημείο που μπορεί να αποτελέσει σωσίβιο για την ελληνική πλευρά, έστω και την ύστατη ώρα. Κι ίσως αυτό θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα, στην αρχή της θητείας της νέας κυβέρνησης.
Κατά τα λοιπά, η εθνική συναίνεση είναι το ζητούμενο σε αυτή την χώρα και θα είναι για πολλά ακόμη χρόνια. Ο κ. Τσίπρας βρήκε χρόνο να συναντήσει την "υποψήφια πρόεδρο" της Νέας Δημοκρατίας κυρία Μπακογιάννη, αλλά όχι τον σημερινό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαρά. Εύγε σε όλους για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κρισιμότητα των στιγμών...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Ελλάδας. Σημασία δεν έχει αν θα ανέβουν ή θα πέσουν οι αγορές, αλλά να μην συμβεί το ατύχημα στην Ελλάδα. Να μην είναι η Ελλάδα μέσα στο φέρετρο...
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι θυμωμένος με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Κι αυτό διότι του είχε δημιουργηθεί η προσδοκία ότι αυτοί θα κρατούσαν μία πιο ήπια στάση. Το επιτελείο του δεν είχε αντιληφθεί ότι δεν υπήρχε τέτοια πιθανότητα. Κι η ευθύνη για την πλάνη βαραίνει τους δικούς του ανθρώπους. Το είχαν επισημάνει αρκετοί ότι οι Ευρωπαίοι είναι ειδικότεροι του κ. Βαρουφάκη στις θεωρίες παιγνίων.
Ο κ. Τσίπρας έχει πειστεί ότι η καλύτερη αντίδραση είναι να απειλεί μέχρι την τελευταία στιγμή με την καταστροφή των αγορών. Πιστεύουμε ότι και πάλι το επιτελείο του δεν έχει εκτιμήσει σωστά την κατάσταση.
Από την άλλη θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί και ορθά να αναδείξει την αντιπαράθεση Ευρώπης και ΔΝΤ. Είναι ένα σημείο που μπορεί να αποτελέσει σωσίβιο για την ελληνική πλευρά, έστω και την ύστατη ώρα. Κι ίσως αυτό θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα, στην αρχή της θητείας της νέας κυβέρνησης.
Κατά τα λοιπά, η εθνική συναίνεση είναι το ζητούμενο σε αυτή την χώρα και θα είναι για πολλά ακόμη χρόνια. Ο κ. Τσίπρας βρήκε χρόνο να συναντήσει την "υποψήφια πρόεδρο" της Νέας Δημοκρατίας κυρία Μπακογιάννη, αλλά όχι τον σημερινό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαρά. Εύγε σε όλους για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κρισιμότητα των στιγμών...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου