Σε ένα απίστευτο αντιεπενδυτικό παραλήρημα που δεν έχει προηγούμενο, προχώρησε το πρωί από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας.
Ξεχνώντας
ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και προφανώς πιστεύοντας
ότι με την αναβίωση των Σοβιέτ όπου κάθε επενδυτική πρωτοβουλία έπρεπε
να περάσει από το γραφείο του Κόμματος προς έγκριση.
Μας έδωσε λοιπόν μια ιδέα για το πώς θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα και πώς θα φέρει ανάπτυξη.
Μας έδωσε λοιπόν μια ιδέα για το πώς θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα και πώς θα φέρει ανάπτυξη.
Με απλά λόγια ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έφερε πρόταση που θα λέει
ότι οι επενδύσεις θα γίνονται κατόπιν τοπικών δημοψηφισμάτων (!!!)...
Όταν
ένας επιχειρηματίας θα θέλει να επενδύσει σε μια περιοχή, θα πρέπει να
πηγαίνει στο τοπικό γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ (που θα είναι κυβέρνηση) και αφού
καταθέτει τα σχετικά έγγραφα, θα ζητάει την άδεια να του επιτραπεί ή
όχι να ρίξει χρήματα στην περιοχή… Κι όλα αυτά στην Ελλάδα του 2013,
εκτός κι αν βρισκόμαστε στη χώρα του Τσάβες και δεν το ξέρουμε.
Είπε ο κ. Τσίπρας λοιπόν: «Καμία επένδυση δεν μπορεί να προχωρήσει έχοντας απέναντι την κοινωνία…». Θέλετε , τόνισε παρεμβαίνοντας στη συζήτηση επίκαιρη επερώτηση του κόμματός του για τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, «να επιβάλλετε τις επιχειρησιακές επιδιώξεις με τα ΜΑΤ και με πλαστικές σφαίρες, έτσι θα προχωρήσει η ανάπτυξη με την κοινωνία απέναντι; Αυτό είναι το όραμά σας η καταστολή σε όποιους αντιδρούν; Και παρουσίασε την επενδυτική πρόταση του:
«Ποια είναι η πρότασή μας; Η πρότασή μας είναι κατ‘ αρχάς η διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, με τους κατοίκους, με τους επιστημονικούς φορείς. Η πρότασή μας είναι ούτως ή άλλως η επανεξέταση αυτής της σύμβασης. Δεν μπορεί να προχωράνε επενδύσεις, ακόμα και αν συμφωνήσουμε ότι βρίσκουμε τρόπους να μην υπάρχει περιβαλλοντική καταστροφή και περιβαλλοντικό κόστος, δίχως να αφήνουν κέρδος στο δημόσιο ταμείο. Βεβαίως δεν μπορούν να προχωράνε μεγαλόπνοα σχέδια με την κοινωνία απέναντι.
Αυτό είναι λοιπόν, που μπορεί να είναι λύση είναι να αποφασίσουν οι ίδιοι οι πολίτες, η ίδια η τοπική κοινωνία. Κάντε λοιπόν, ένα δημοψήφισμα στη Χαλκιδική, στην τοπική κοινωνία για να αποφασίσουν οι πολίτες αν θέλουν ή δε θέλουν μια τέτοια επένδυση. Στη γειτονική Ιταλία έγινε πριν λίγες μέρες δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Και βγήκε αποτέλεσμα. Εμείς θα παίρνουμε αποφάσεις που αφορούν στις επόμενες γενιές, το φυσικό περιβάλλον, το μέλλον του τόπου, διότι κάποιοι που κυβερνούν είναι δογματικά προσηλωμένοι σε απόψεις και αδιαφορούν για την άποψη των τοπικών κοινωνιών;»
Προφανώς και πρέπει να έχουν λόγο οι πολίτες, ωστόσο, όπως στην περίπτωση των μεταλλείων και σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει και ο αντίλογος και είναι μεγάλος. Προφανώς ο κ. Τσίπρας βλέπει μόνο τους αντιδρώντες κι όχι τους χιλιάδες πολίτες που θέλουν να υπάρξει ανάπτυξη σε μια περιοχή που μαστίζεται από απίστευτη ανεργία.
Και για να έχουμε καλό ερώτημα: Φανταστείτε στο κάθε επενδυτή, Έλληνα ή ξένο να έρθει να βάλει τα λεφτά του σε μια επένδυση και να του πει ο Τσίπρας ότι πρέπει να γίνει πρώτα τοπικό δημοψήφισμα. Και μόνο που θα το ακούσει θα πάει στη γειτονική Τουρκία ή τη Βουλγαρία και θα μας στείλει και στο διάολο.
Αυτή την ανάπτυξη ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας; Μήπως να ξαναγυρίσουμε στην εποχή του χαλκού ή θέλει να μας κάνει όλους μετανάστες προκειμένου αυτός να προωθήσει τις νεο-μπολσεβίκικες θεωρίες του περί την εργασία και την υπεραξία;
Και φυσικά, χωρίς να ξεχωρίσει κανέναν, αφού γι’ αυτόν είναι όλοι κακοί, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τους επιχειρηματίες «καρχαρίες». Είπε: «Οι καρχαρίες, αφού κατασπάραξαν ολόκληρη την κοινωνία, τώρα απειλούν και τους ίδιους. Βέβαια, δεν τους απειλούν όπως απείλησαν και όπως διέλυσαν την κοινωνία. Αλλά τους απειλούν να τους πάρουν τη δύναμη που είχαν μέχρι σήμερα. Και τώρα άρχισαν οι κορώνες και τα δάκρυα. Είναι, λένε, ζήτημα εθνικής ευθύνης, εθνικής ανάγκης να κρατηθούν οι επιχειρήσεις τους, διότι εκεί εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι. Σύμφωνοι. Αλλά, αυτή την εθνική ανάγκη την ανακάλυψαν τώρα, που τους ζώνουνε τα φίδια;»
Θέλετε να μάθετε τι είπε και για την επερώτηση του κόμματός του σχετικά με την εξόρυξη χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα; Ο κ. Τσίπρας είπε ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει να κερδίσει τίποτα από αυτή την επένδυση παρά μόνο περιβαλλοντικό κόστος: «Πως θα παραδώσουμε τη χώρα αν επέλθουν ανεπίστρεπτες καταστροφές; Πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν στην αγροτική οικονομία, στον τουρισμό, στην κτηνοτροφία;», ρώτησε…, θυμίζοντας όχι τον Ανδρέα του 1981 αλλά τον Πατερούλη…του 1917.
Το απίστευτο παραλήρημα του κ. Τσίπρα είναι .. κατανοητό. Καθώς μωραίνει κύριος….Και στο κάτω – κάτω, στην ΚΝΕ που θήτευσε δεν του είπαν πώς αναπτύσσεται μια χώρα και πώς πάει μπροστά.
Όμως, ένας – δύο υπουργοί που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στη Βουλή γιατί δε σηκώθηκαν να του απαντήσουν αναλόγως και τον άφησαν να κάνει παιχνίδι; Και οι παριστάμενοι βουλευτές της ΝΔ;
http://www.antinews.gr
Είπε ο κ. Τσίπρας λοιπόν: «Καμία επένδυση δεν μπορεί να προχωρήσει έχοντας απέναντι την κοινωνία…». Θέλετε , τόνισε παρεμβαίνοντας στη συζήτηση επίκαιρη επερώτηση του κόμματός του για τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, «να επιβάλλετε τις επιχειρησιακές επιδιώξεις με τα ΜΑΤ και με πλαστικές σφαίρες, έτσι θα προχωρήσει η ανάπτυξη με την κοινωνία απέναντι; Αυτό είναι το όραμά σας η καταστολή σε όποιους αντιδρούν; Και παρουσίασε την επενδυτική πρόταση του:
«Ποια είναι η πρότασή μας; Η πρότασή μας είναι κατ‘ αρχάς η διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, με τους κατοίκους, με τους επιστημονικούς φορείς. Η πρότασή μας είναι ούτως ή άλλως η επανεξέταση αυτής της σύμβασης. Δεν μπορεί να προχωράνε επενδύσεις, ακόμα και αν συμφωνήσουμε ότι βρίσκουμε τρόπους να μην υπάρχει περιβαλλοντική καταστροφή και περιβαλλοντικό κόστος, δίχως να αφήνουν κέρδος στο δημόσιο ταμείο. Βεβαίως δεν μπορούν να προχωράνε μεγαλόπνοα σχέδια με την κοινωνία απέναντι.
Αυτό είναι λοιπόν, που μπορεί να είναι λύση είναι να αποφασίσουν οι ίδιοι οι πολίτες, η ίδια η τοπική κοινωνία. Κάντε λοιπόν, ένα δημοψήφισμα στη Χαλκιδική, στην τοπική κοινωνία για να αποφασίσουν οι πολίτες αν θέλουν ή δε θέλουν μια τέτοια επένδυση. Στη γειτονική Ιταλία έγινε πριν λίγες μέρες δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Και βγήκε αποτέλεσμα. Εμείς θα παίρνουμε αποφάσεις που αφορούν στις επόμενες γενιές, το φυσικό περιβάλλον, το μέλλον του τόπου, διότι κάποιοι που κυβερνούν είναι δογματικά προσηλωμένοι σε απόψεις και αδιαφορούν για την άποψη των τοπικών κοινωνιών;»
Προφανώς και πρέπει να έχουν λόγο οι πολίτες, ωστόσο, όπως στην περίπτωση των μεταλλείων και σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει και ο αντίλογος και είναι μεγάλος. Προφανώς ο κ. Τσίπρας βλέπει μόνο τους αντιδρώντες κι όχι τους χιλιάδες πολίτες που θέλουν να υπάρξει ανάπτυξη σε μια περιοχή που μαστίζεται από απίστευτη ανεργία.
Και για να έχουμε καλό ερώτημα: Φανταστείτε στο κάθε επενδυτή, Έλληνα ή ξένο να έρθει να βάλει τα λεφτά του σε μια επένδυση και να του πει ο Τσίπρας ότι πρέπει να γίνει πρώτα τοπικό δημοψήφισμα. Και μόνο που θα το ακούσει θα πάει στη γειτονική Τουρκία ή τη Βουλγαρία και θα μας στείλει και στο διάολο.
Αυτή την ανάπτυξη ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας; Μήπως να ξαναγυρίσουμε στην εποχή του χαλκού ή θέλει να μας κάνει όλους μετανάστες προκειμένου αυτός να προωθήσει τις νεο-μπολσεβίκικες θεωρίες του περί την εργασία και την υπεραξία;
Και φυσικά, χωρίς να ξεχωρίσει κανέναν, αφού γι’ αυτόν είναι όλοι κακοί, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τους επιχειρηματίες «καρχαρίες». Είπε: «Οι καρχαρίες, αφού κατασπάραξαν ολόκληρη την κοινωνία, τώρα απειλούν και τους ίδιους. Βέβαια, δεν τους απειλούν όπως απείλησαν και όπως διέλυσαν την κοινωνία. Αλλά τους απειλούν να τους πάρουν τη δύναμη που είχαν μέχρι σήμερα. Και τώρα άρχισαν οι κορώνες και τα δάκρυα. Είναι, λένε, ζήτημα εθνικής ευθύνης, εθνικής ανάγκης να κρατηθούν οι επιχειρήσεις τους, διότι εκεί εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι. Σύμφωνοι. Αλλά, αυτή την εθνική ανάγκη την ανακάλυψαν τώρα, που τους ζώνουνε τα φίδια;»
Θέλετε να μάθετε τι είπε και για την επερώτηση του κόμματός του σχετικά με την εξόρυξη χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα; Ο κ. Τσίπρας είπε ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει να κερδίσει τίποτα από αυτή την επένδυση παρά μόνο περιβαλλοντικό κόστος: «Πως θα παραδώσουμε τη χώρα αν επέλθουν ανεπίστρεπτες καταστροφές; Πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν στην αγροτική οικονομία, στον τουρισμό, στην κτηνοτροφία;», ρώτησε…, θυμίζοντας όχι τον Ανδρέα του 1981 αλλά τον Πατερούλη…του 1917.
Το απίστευτο παραλήρημα του κ. Τσίπρα είναι .. κατανοητό. Καθώς μωραίνει κύριος….Και στο κάτω – κάτω, στην ΚΝΕ που θήτευσε δεν του είπαν πώς αναπτύσσεται μια χώρα και πώς πάει μπροστά.
Όμως, ένας – δύο υπουργοί που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στη Βουλή γιατί δε σηκώθηκαν να του απαντήσουν αναλόγως και τον άφησαν να κάνει παιχνίδι; Και οι παριστάμενοι βουλευτές της ΝΔ;
http://www.antinews.gr
politika-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου