Οι Ελληνες υπουργοί κατανοούν τι συμβαίνει ;

Οι τιτάνιες συγκρούσεις των Εθνικών συμφερόντων των κρατών-μελών της Ε.Ε.

Σε βαθιά ύφεση βρέθηκε και το γ΄τρίμηνο του 2011 η ελληνική οικονομία. 

Το ΑΕΠ μειώθηκε και άλλο κατά -5%, με αποτέλεσμα στο τέλος του 9μηνου η πτώση να ανέρχεται στο 6,9% (-8,3% το α΄ τρίμηνο, -7,4% το β΄ τρίμηνο και -5% το γ΄ τρίμηνο).
Διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ, θεωρούν ότι για το σύνολο του τρέχοντος έτους η ύφεση στην ελληνική οικονομία θα αγγίξει το επίπεδο του 6%, ενώ η αρνητική πορεία του ΑΕΠ θα συνεχισθεί και το 2012.
Από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), προκύπτει ότι, οι...
ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 15,2% σε σχέση με το γ΄ τρίμηνο 2010, ενώ η συνολική καταναλωτική δαπάνη παρουσίασε μείωση κατά 5,1% (η ιδιωτική κατανάλωση περιορίσθηκε περαιτέρω κατά 5,5% και η δημόσια κατανάλωση κατά 5,1%).

Αύξηση 3,2% παρουσίασαν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (οι εξαγωγές αγαθών αυξήθηκαν κατά 9,3% και οι εξαγωγές υπηρεσιών μειώθηκαν κατά 0,4%). Ενώ, μείωση 4,3%, παρουσίασαν οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (οι εισαγωγές αγαθών μειώθηκαν κατά 2,3% και οι εισαγωγές υπηρεσιών κατά 11,4%).

Με σφοδρή επίθεση εναντίον του Mario Draghi και ανάλογο τίτλο, πρωτοφανή στην ιστορία του, ο “Economist”, χαρακτηρίζει τον Ιταλό Πρόεδρο της ΕΚΤ, Mario draghi, ως υπεύθυνο του “ευρώ-οίκου ανοχής’ υπονοώντας προφανώς την ΕΚΤ.

Ο Σαρκοζί κατηγορεί ευθέως την Αγγλία για το "ναυάγιο" που οφείλεται στους απαράδεκτους όρους της.

Οι αλλαγές των συνθηκών ωστόσο έπεσαν επάνω στην σκληρή αντίσταση την οποίαν προέβαλλε το Λονδίνο. Το “όχι” των Βρετανών ουσιαστικά οδήγησε σε «απομόνωση» της Βρετανίας από την Ευρωζώνη, στην Σύνοδο της Πέμπτης.

Οι financial times γράφουν ότι το “βέτο” του Κάμερον εξόργισε τους Ευρωπαίους.

Και συγκεκριμένα επιπλέον αναφέρουν, ότι “η άρνηση του πρωθυπουργού της Βρετανίας, να συμφωνήσει σε πλήρη αλλαγή της συνθήκης για όλα, τα (27) μέλη της Ευρωζώνης, εκτός και εάν η συνθήκη είναι ασφαλής (η αλλαγή της), και προς το συμφέρον της Βρετανίας, εξόργισε τους Ευρωπαίους".

Είναι προφανές ότι ο Κάμερον και το οικονομικό του επιτελείο, έκριναν, ότι οι αλλαγές τίς οποίες προωθούσαν οι Γαλλο-Γερμανοί δεν ανταποκρινόταν στο γενικότερο συμφέρον της Βρετανίας, και ιδιαίτερα στα συμφέροντα του οικονομικού κέντρου του Λονδίνου, του “CITY”.

Ανάλογες δηλώσεις περί της προστασίας του “city” έκανε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον όταν προειδοποίησε το βρετανικό κοινό ότι το “City” του Λονδίνου, το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο στην Ευρώπη και πυλώνας της αγγλικής οικονομίας, κινδυνεύει συνεχώς από τις οδηγίες και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και δεσμεύθηκε να το προστατεύσει.
“Το Λονδίνο είναι το κέντρο για τις οικονομικές υπηρεσίες στην Ευρώπη, είναι βασικό εθνικό μας τμήμα και πρέπει να αμυνθούμε στην «επίθεση» των Βρυξελλών” δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός, και ο κίνδυνος αυτός για το “City” έγινε άμεσος μετά τις τελευταίες κρίσιμες αποφάσεις και διεργασίες στην Ευρωζώνη, όπως επισήμανε ο Στιούαρτ Φρέιζ, διευθύνων σύμβουλος του συμβουλίου της επιχείρησης του “City” του Λονδίνου, «Το λέγαμε από καιρό ότι μια συμφωνία στην Ευρωζώνη μπορεί να σπρώξει στο περιθώριο το Σίτι και η απειλή τώρα είναι η μεγαλύτερη που έχει εμφανιστεί ποτέ».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα των Sunday Times, Βρετανοί αξιωματούχοι στο Λονδίνο και στις Βρυξέλλες, προκειμένου να μη βρεθεί η Αγγλία σε δυσμενή θέση, ετοιμάζουν "μέτρα και πρωτοβουλίες" για να αποτρέψουν να δημιουργηθεί από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης ένα ισχυρό γκρουπ, το οποίο θα έχει τη δική του συνθήκη και τις δικές του εμπορικές συμφωνίες.

Το “City” είναι ένα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου. Στεγάζει, μεταξύ άλλων, το χρηματιστήριο του Λονδίνου. Σύμφωνα με υπολογισμούς του 2005 της λογιστικής εταιρείας PricewaterhouseCoopers, το Λονδίνο αποτελεί την έκτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο μετά το Τόκιο, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Σικάγο και το Παρίσι.

Τα αποτελέσματα είναι ή θα είναι γνωστά στο πέρας της συνόδου το βράδυ της Παρασκευής στίς 09/12/2011, σε μιά «επική» Σύνοδο, όσο και ιστορική του συμβουλίου κορυφής της ΕΕ.

Οι συγκρούσεις των Εθνικών συμφερόντων των κρατών-μελών της ΕΕ είναι άραγε «οφθαλμοφανείς» για τούς "δικούς" μας φωστήρες, ή περί άλλων τυρβάζουν ;

Λάζαρος Ελευθεριάδης
aegeantimes.gr