Πολλοί κατηγορούν τό κόμμα τού Μπουμπούκου γιά φασιστικό. Καλά κάνουν. Ας δούμε ένα άρθρο τού Χρήστου Γιανναρά "Οχι μισόλογα για τον φασισμό"
.....Τα κόμματα λοιπόν που αρνούνται, χωρίς να το κρύβουν, τους όρους της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι ο «Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» και το «Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας».
Διακήρυξαν απερίφραστα την άρνησή τους στο προεκλογικό «ντιμπέιτ» των πολιτικών αρχηγών. Προειδοποίησαν ότι τους νόμους που ψηφίζει το Κοινοβούλιο θα τους ακυρώνουν οι οπαδοί τους κατά βούλησιν, με άσκηση βίας στους δρόμους.
Δεύτερη λογική συνέπεια του χρέους πολιτικής ειλικρίνειας δίχως μισόλογα:
Οσοι σέβονται και τιμούν τα κοινωνιοκεντρικά οράματα που συνιστούν την Αριστερά, την αδιαπραγμάτευτη αξίωση ελευθερίας, οφείλουν να καταγγέλλουν τη διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ σε φασιστικές πρακτικές ως καπηλεία και προδοσία της Αριστεράς. Απερίφραστα.
Τρίτη συνέπεια:
Αν το Σύνταγμα της χώρας είναι καταστατικός χάρτης δημοκρατικού πολιτεύματος και όχι διακοσμητικό αξεσουάρ θεσμοποιημένης σε κόμματα αυθαιρεσίας, τότε η πιστότητα στο Σύνταγμα επιβάλλει να ανακαλείται η άδεια λειτουργίας κομμάτων που αρνούνται τη λογική και τις αρχές του κοινοβουλευτισμού.
Η δημοκρατία προϋποθέτει πλουραλισμό πολιτικών απόψεων, ελευθερία φρονήματος, έκφρασης και δράσης. Αποκλείει, όμως, με θεσμικά οργανωμένη αυτοάμυνα, τη βίαιη επιβολή μειοψηφικών απόψεων και φρονημάτων. Αυτοί που καίνε φοιτητικές κάλπες, βιαιοπραγούν σε πρυτάνεις και κρατούν σε ομηρεία συγκλήτους, έχουν θέση δίπλα στους επιζώντες αυτουργούς του «εθνοσωτηρίου» πραξικοπήματος του 1967 και όχι στη Βουλή. Αυτονόητα.
Βέβαια, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, οι φασιστικές πρακτικές τους δεν έχουν την ειλικρίνεια μιας δηλωμένης αντιπαλότητας προς τη δημοκρατία. Είναι μάλλον φτηνά στρατηγήματα ψηφοθηρίας. Εμποδίζουν την εφαρμογή νόμων ψηφισμένων από τη Βουλή, όχι για να συντονιστούν τα κόμματα με κάποια έκτακτη, αυθόρμητη έκρηξη λαϊκής οργής, όχι για να συστρατευθούν με ανθρώπους κατάφωρα αδικημένους ή πεινασμένους. Το κάνουν μόνο και ολοφάνερα για να κολακέψουν ανερμάτιστες μάζες, ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ατόμων αδίστακτων σε αντικοινωνική βαναυσότητα. Συναγωνίζονται τα δύο έκνομα κόμματα, ποιο θα πλειοδοτήσει σε λαϊκισμό καπηλείας της Αριστεράς, σε φαντασιωσικές μάχες με στερεότυπα αποδιοπομπαίων τράγων. Παίζουν με την παρακμιακή ευήθεια και απαιδευσία συνανθρώπων μας το αδίστακτο επαγγελματικό τους παιχνίδι εξουσίας......
ολο το αρθρο στο πρώτο σχόλιο (πατήστε εδώ)
Σ.Σ. Το αρθρο είναι γραμμένο στίς 15/6/2008.
Να πούμε εδώ κάτι. Εμείς δέν είμαστε ΛΑΟΣ. Αν είμασταν θα το λέγαμε. Διαφωνούμε μαζί τους. Δέν είμαστε κάν συμπαθούντες. Μάς ενοχλεί όμως ο τρόπος πού καταδικάζεται αυτό το κόμμα. Μάς ενοχλεί η ανοχή σέ βεβαιωμένες ακραίες συμπεριφορές άλλων κομμάτων και η υποκρισία πού υπάρχει πάνω σε αυτό....Νά τό πούμε και αλλιώς....ΟΚ να τούς πούμε ακραίους κανένα πρόβλημα , αρκεί να ονομάσουμε (και να καταδικάσουμε) σάν ακραίους και όλους τούς υπόλοιπους, όχι μόνο αυτούς....
Αναρτήθηκε από wolf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου