Κάτι που εκτός των άλλων δείχνει πόσο ευάλωτο είναι και το τουρκικό πολιτικό σύστημα περίξ του προέδρου Ερντογάν, καθώς είναι έτοιμο να αποδεχθεί μια τέτοια προσβλητική και απειλητική για το τουρκικό σύστημα δράση των ΗΑΕ προκειμένου να μην τεθούν σε κίνδυνο οι μελλοντικές επενδύσεις των 50 δισ. για τις οποίες έχει δώσει υποσχέσεις το Άμπου Ντάμπι αλλά και το SWAP των 4,9 δισ. δολαρίων, που είναι ζωτικής σημασίας για την τουρκική οικονομία.
Αν και έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με τα ΗΑΕ, οι αντιθέσεις παραμένουν ζωντανές, όπως και η καχυποψία εκατέρωθεν.
Τα ΗΑΕ δεν μπορούν να παραβλέψουν ότι ο Ερντογάν, παραμένει ο ισχυρότερος υποστηρικτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που αποτελεί κρίσιμη ζωτική απειλή για τα Εμιράτα. Επίσης, η συνεχίζομενη «συμμαχία» της Τουρκίας με το Κατάρ και η «εισπήδηση» της Τουρκίας στις αραβικές υποθέσεις, με όχημα τόσο τη Συρία αλλά κυρίως τη Γάζα, προκαλεί αντανακλαστικές αντιδράσεις, αναβιώνοντας τον ανταγωνισμό που προκάλεσε τη μεγάλη ρήξη στις σχέσεις των χωρών του Κόλπου με το Κατάρ, το οποίο βρισκόταν τότε απομονωμένο από όλες τις άλλες χώρες και έβρισκε στήριγμα μόνο στην Τουρκία. Επίσης, στο Κατάρ παραμένει μια ισχυρή στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας, κάτι που κάθε άλλο παρά ευχάριστο είναι για τα Εμιράτα.
Τουρκία και ΗΑΕ, που έχουν συγκρουστεί μέσω «πληρεξουσίων» στη Λιβύη, τώρα βρίσκονται σε μια αντίστοιχη κατάσταση σε ό,τι αφορά τον εμφύλιο του Σουδάν, όπου τα Εμιράτα φέρονται να υποστηρίζουν τις δυνάμεις της RSF που αντιμάχονται τις κυβερνητικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν τη στήριξη της Τουρκίας, της Αιγύπτου αλλά και της Σαουδικής Αραβίας. Ένας εμφύλιος που έχει στοιχίσει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους, που τροφοδοτούν τις προσφυγικές ροές προς τη Μεσόγειο.
Τα ΗΑΕ αντιμετωπίζουν επίσης αρνητικά τη «διάχυση» σε χώρες της περιοχής τουρκικών drones, με στόχο και την ενίσχυση της πολιτικής επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή, αν και τα ίδια τα Εμιράτα έχουν συζητήσει για τη συνεργασία με την Τουρκία στον τομέα αυτό.
Όμως οι δύο χώρες βρίσκονται σε ανταγωνισμό και σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές εμπορικές οδούς και διαδρόμους. Τα ΗΑΕ είναι προσανατολισμένα στη συνεργασία με το Ισραήλ και υποστηρίζουν θερμά τον IMEC, ο οποίος παρακάμπτει την Τουρκία, αν και για την υλοποίησή του είναι κρίσιμη η διευθέτηση του Παλαιστινιακού ώστε να ενταχθεί στις Συμφωνίες του Αβραάμ και η Σαουδική Αραβία, που αποτελεί κρίσιμο κρίκο στον IMEC.
Ενδεικτικό του ανταγωνισμού Άγκυρας - Αμπού Ντάμπι είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα έγινε γνωστό πως η Ισραηλινή υπουργός Μεταφορών Μίρι Ρεγκέβ πραγματοποίησε μυστική επίσκεψη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) για να βρεθεί λύση στη χάραξη και κατασκευή του δρόμου και του σιδηροδρομικού δικτύου που θα συνδέει το Αμπού Ντάμπι με τη Χάιφα, τον λεγόμενο «Διάδρομο της Ειρήνης», ένα έργο που μένει παγωμένο εδώ και δύο χρόνια. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Ισραήλ κινείται σε αυτή την κατεύθυνση μετά από πληροφορίες ότι υπάρχει κινητικότητα από την Τουρκία αλλά και τη Γαλλία ώστε να διαμορφωθεί διάδρομος που θα παρακάμπτει το Ισραήλ, με τα σοβαρά πολιτικά προβλήματα που δημιουργεί το Παλαιστινιακό, και ο διάδρομος θα περνά από Συρία και Λίβανο και μέσω Τουρκίας θα καταλήγει στην Ευρώπη.
Μάλιστα, την Τρίτη ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών Α. Ουραλόγλου, στο περιθώριο της Συνόδου του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO), υπέγραψε συμφωνία με τον ομόλογό του του Ομάν για συνεργασία σε εμπορικούς διαδρόμους με έμφαση στον διάδρομο που θα συνδέει το Ομάν με την Τουρκία και τελικό προορισμό την Ευρώπη.
Ο ανταγωνισμός της Τουρκίας με τα ΗΑΕ δεν τελειώνει με τη «διορθωτική» κίνηση της Γενικής Εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης· αντιθέτως, δείχνει πόσο μεγάλη είναι η οικονομική εξάρτηση της Τουρκίας από τα ΗΑΕ, όπως και τα αντικρουόμενα συμφέροντα και οι επιδιώξεις των δύο χωρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου