Θρησκευτικό-πολιτισμικό υπόβαθρο
Η Ορθοδοξία δημιουργεί «πνευματική συγγένεια». Ο μύθος της «Τρίτης Ρώμης» γοητεύει εθνικιστές, ενώ η Ρωσία προβάλλεται ως «μεγάλος αδελφός» απέναντι στη Δύση και την Τουρκία.
Ιδεολογική κληρονομιά
Για την Αριστερά, η ΕΣΣΔ παραμένει φάρος «αντι-δυτικισμού», παρά την κατάρρευσή της. Για τη Δεξιά, η Ρωσία του Πούτιν είναι το πρότυπο ενός αυταρχικού κράτους που μάχεται την «παρακμιακή» Δύση και υπερασπίζεται «παραδοσιακές αξίες».
Η γοητεία του αυταρχισμού
Η λατρεία του «ισχυρού ηγέτη» ενώνει τα άκρα. Η Ρωσία του Πούτιν, με τη στρατιωτική ισχύ και την περιφρόνηση προς φιλελεύθερους θεσμούς, γοητεύει όσους ονειρεύονται «ανεξαρτησία» χωρίς δημοκρατικούς περιορισμούς.
Η ρωσοφιλία είναι συμμαχία ετερόκλητων κινήτρων: η Ορθοδοξία δίνει συναισθηματικό έρεισμα, η σοβιετική νοσταλγία καλλιεργεί πειθαρχία, και ο αυταρχισμός προσφέρει «πολιτικό λίπος».
Όμως η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτα από τη Ρωσία. Μια χώρα με τεράστιο ορυκτό πλούτο, αλλά χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από το δικό μας, όπου οι περισσότεροι ζουν άθλια. Πέρα από όπλα και κατασκοπεία, η Ρωσία συνεισφέρει ελάχιστα σε κοινωνία, πολιτική ή τεχνολογία. Οι ταλαντούχοι Ρώσοι το ξέρουν και φεύγουν μαζικά για τη Δύση. Η ρωσοφιλία είναι μια ψευδαίσθηση που κοστίζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου