Θεωρούν πως ο απελθών πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε υιοθετώντας την αντιμεταναστευτική ατζέντα του Βίλντερς προετοίμασε άθελά το έδαφος όχι τόσο για τη νίκη του, όσο για την έκτασή της. Δηλαδή οι ψηφοφόροι προτίμησαν αυτόν που εδώ και καιρό εξέφραζε τις απόψεις του για τους μετανάστες και το Ισλάμ από αυτόν που πολύ πρόσφατα εξέφρασε τις σχετικές ανησυχίες του.
Όλοι αυτοί - και είναι οι περισσότεροι - που επικαλούνται το παραπάνω επιχείρημα αγνοούν πως... κανένας πολιτικός, ο πιο χαρισματικός, ο πιο επικοινωνιακός, ο πιο δημαγωγός, δεν μπορεί να επιβάλει την ατζέντα του αν αυτή δεν εκφράζει τις ανησυχίες, τα αιτήματα, τους φόβους ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Και ο Γκερτ Βίλντερς αυτό έκανε.
Τα ίδια και ακόμα πιο ακραία όχι απλώς υποστηρίζει, αλλά εφαρμόζει κιόλας η πρωθυπουργός της Δανίας Μέτε Φρεντέρικσεν που ανήκει στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Συνεπώς δε μπορεί να χαρακτηριστεί «ακροδεξιά» και για αυτόν ακριβώς τον λόγο ελάχιστοι σχολιαστές ασχολούνται με το πώς αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό ζήτημα η Δανία. Μια σοσιαλδημοκράτισσα δύσκολα στοχοποιείται.
Επειδή ακριβώς οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σχηματισμοί αδυνατούν να προσεγγίσουν με αποφασιστικότητα το μεταναστευτικό, αφήνουν χώρο σε μικρά, περιθωριακά κόμματα να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο. Και επειδή το μεταναστευτικό «καίει» όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες αυτά τα κόμματα αντρώνονται. Είναι η λογική κατάληξη μιας προδιαγεγραμμένης πορείας.
Πριν αρχίζουν να πανικοβάλλονται για την επέλαση της ακροδεξιάς ας αναρωτηθούν για τις δικές τους ευθύνες για αυτό το φαινόμενο. Και κυρίως να αναρωτηθούν γιατί τα κόμματα που έχουν καθαρά αντιμεταναστευτική ατζέντα είναι και ευρωσκεπτικιστικά. Μήπως η αδυναμία όλου του πολυδάπανου και γραφειοκρατικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προσεγγίσει με μεθόδους-- πέραν των δοκιμασμένων, αλλά αποτυχημένων - το μεταναστευτικό πρόβλημα μοιραία οδηγεί και σε έναν ευρωσκεπτικισμό;
Με απλά λόγια σημαντικά τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλού ισχυρά μειοψηφικά, αλλού πλειοψηφικά, απαιτούν λύσεις που δεν είναι συμβατές με τις κρατούσες, παραδοσιακές αντιλήψεις, καθώς λαμβάνουν υπ' όψη και τη θρησκεία των μεταναστών. Δε θέλουν μέσα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες να υπάρχουν και να ευδοκιμούν ισλαμικά γκέτο με τους δικούς τους νόμους. Η προσαρμογή και η ενσωμάτωση έχουν αποτύχει, όπως αποδεικνύουν εκατοντάδες τραγικά γεγονότα.
Σε αυτό το ταμπλό θα διεξαχθεί το παιχνίδι των ευρωεκλογών του 2024, στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό αρχίζει ήδη να διαφαίνεται και ουδείς δικαιολογείται την επομένη να πει ότι έπεσε από τα σύννεφα με αυτό που θα δει.
ΥΓ. Εννοείται πως η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και οποιαδήποτε άλλη πρόταση είναι τυχοδιωκτική. Έτσι, όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες, έχουμε κάθε λόγο να θέλουμε να συνδιαμορφώσουμε τον δικό μας χώρο. Υπάρχουν οι διαδικασίες που παρέχουν τη δυνατότητα να διορθώσουμε ό,τι δε μας αρέσει. Στις δημοκρατίες η πλειοψηφία αποφασίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου