Τον Στάλιν μπορεί να τον αποκατέστησε πολιτικά το ΚΚΕ, αλλά το κόμμα απέχει από ανήθικες πρακτικές. Τον σταλινισμό τον ενσωμάτωσε στην εφηρμοσμένη πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιλογή της κας Τσαπανίδου ως εκπροσώπου Τύπου, ήταν απολύτως επιτυχημένη. Ενσωματώθηκε αμέσως και πλήρως στο ήθος του. Μιλώντας στον ΣΚΑΙ εξέφρασε την «υποψία» ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι προϊόν εκβιασμού, επειδή ο Ανδρουλάκης ήταν υπό παρακολούθηση. Άρα, κατά λογική ακολουθία, κάτι θα του βρήκαν και τον εκβιάζουν να κάνει συγκυβέρνηση με τη ΝΔ!...
Το είπε καθαρά σπέρνοντας την αήθη υποψία, όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε εάν εννοεί πως μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι αποτέλεσμα εκβιασμού και ομηρείας: «Δεν θα μπορούσε; Εσείς το αποκλείετε; Είστε σίγουρος;».
Οπότε, για να μη θεωρηθεί ο Ανδρουλάκης ύποπτος και εκβιαζόμενος από τη ΝΔ (γιατί ποιος ξέρει τι ράμματα έχει η γούνα του), θα πρέπει να υποκύψει στον εκβιασμό του ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό «προοδευτικής κυβέρνησης. Και αν ο Ανδρουλάκης αρνηθεί, αρνείται γιατί φοβάται τη ΝΔ! Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή προετοιμάζει την εσαεί ομηρία του δια της εκ των προτέρων χυδαίας διαβολής - και η κλισέ φράση «λάσπη στον ανεμιστήρα» εδώ βρίσκει την πλήρη δικαίωσή της.
Με τέτοιες πρακτικές βέβαια η πολιτική ως διαδικασία ελεύθερης επιλογής συνεργασιών και εύρεσης κοινών τόπων για συγκυβέρνηση μεταξύ διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, δαιμονοποιείται και σπιλώνεται εκ των προτέρων.
Η νέα εκπρόσωπος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εκφράζει την ιστορική μνήμη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και να συνδέεται με τις λασπωμένες σελίδες του κόμματός της, την εποχή 2014-15. Τότε που ο εκπρόσωπος Τύπου Παναγιώτης Σκουρλέτης έλεγε ότι επιχειρηματίες έχουν βγάλει «κουμπαρά» με σκοπό να συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές ώστε να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Σταύρος Δήμας. Τότε που ο πρώην Πρόεδρός του Νίκος Κωνσταντόπουλος, είχε μιλήσει για «παροχές» σε βουλευτές προκειμένου να μην γίνουν πρόωρες εκλογές.
Για τότε λέμε που η συντρόφισσα βουλευτής των ΑΝΕΛ Σταυρούλα Ξουλίδου μιλούσε για απόπειρα χρηματισμού της. Για τότε που ο μετέπειτα υφυπουργός που θα μας έλυνε το Ασφαλιστικό και νυν αστρολόγος Παύλος Χαϊκάλης, κατήγγειλε ότι τον προσέγγισαν προτείνοντας να τον δωροδοκήσουν προκειμένου να ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο (κοψοχρονιά τον βρήκαν, πήγαν να τον αγοράσουν με 700 χιλιάρικα. Κατά την Ξουλίδου η ταρίφα ήταν 2 με 3 εκατ. ευρώ).
Σήμερα κάνουν κάτι χειρότερο. Διαβάλουν έμμεσα τον αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής. Εξ αυτού κάνει λάθος ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Μάντζος, αναφερόμενος στην προσδοκία του ότι η κα. Τσαπανίδου θα έφερνε άλλο ύφος και ήθος στην πολιτική επικοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι εκπλήσσεται που μπήκε στο ρόλο και υιοθέτησε τις πρακτικές του κ. Πολάκη και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αναδειχθεί δικαιωματικά πρωταθλητές σε «ψεκασμένα» σενάρια.
Είναι καινούργιος και ίσως δεν γνωρίζει ακόμη και τον δικό του ρόλο. Δεν υπάρχει Τσαπανίδου, Μάντζος, Γιάννης Οικονόμου. Και οι τρεις είναι εκπρόσωποι, που σημαίνει ότι δεν είναι αυτόνομα πολιτικά όντα. Για όσο θα είναι, είναι οι φωνές των αρχηγών τους οι οποίοι μιλάνε δι' αυτών. Ό,τι λέει η Τσαπανίδου σημαίνει ότι το λέει ο Τσίπρας.
Στο ΠΑΣΟΚ δέσμιοι των εντυπώσεων των δεκαετιών ‘70 και ’80, της εποχής «και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτός είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι όσοι εξέφραζαν τη γνώμη πως η επίθεση του κόμματος προς την αξιωματική αντιπολίτευση θα έπρεπε να είναι ίδιας εντάσεως με αυτή προς την κυβέρνηση, δεν είδαν το φως το αληθινόν και δεν έγιναν ξαφνικά… «Κυριακίστας».
Όπως και όσοι είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι -όπως έγραψε φίλος στο Facebook- επειδή γεννήθηκαν φανατικοί, ή γιατί απεμπόλησαν το δικαίωμα της κριτικής. Ούτε γιατί τους έπιασε το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Παραμένουν αντι-ΣΥΡΙΖΑ διότι το κυβερνητικό παρελθόν και το αντιπολιτευτικό παρόν του εγγυώνται ότι μονίμως κινδυνεύουν όλα όσα εσαεί πρεσβεύουν.
Η επιλογή της κας Τσαπανίδου ως εκπροσώπου Τύπου, ήταν απολύτως επιτυχημένη. Ενσωματώθηκε αμέσως και πλήρως στο ήθος του. Μιλώντας στον ΣΚΑΙ εξέφρασε την «υποψία» ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι προϊόν εκβιασμού, επειδή ο Ανδρουλάκης ήταν υπό παρακολούθηση. Άρα, κατά λογική ακολουθία, κάτι θα του βρήκαν και τον εκβιάζουν να κάνει συγκυβέρνηση με τη ΝΔ!...
Το είπε καθαρά σπέρνοντας την αήθη υποψία, όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε εάν εννοεί πως μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι αποτέλεσμα εκβιασμού και ομηρείας: «Δεν θα μπορούσε; Εσείς το αποκλείετε; Είστε σίγουρος;».
Οπότε, για να μη θεωρηθεί ο Ανδρουλάκης ύποπτος και εκβιαζόμενος από τη ΝΔ (γιατί ποιος ξέρει τι ράμματα έχει η γούνα του), θα πρέπει να υποκύψει στον εκβιασμό του ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό «προοδευτικής κυβέρνησης. Και αν ο Ανδρουλάκης αρνηθεί, αρνείται γιατί φοβάται τη ΝΔ! Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή προετοιμάζει την εσαεί ομηρία του δια της εκ των προτέρων χυδαίας διαβολής - και η κλισέ φράση «λάσπη στον ανεμιστήρα» εδώ βρίσκει την πλήρη δικαίωσή της.
Με τέτοιες πρακτικές βέβαια η πολιτική ως διαδικασία ελεύθερης επιλογής συνεργασιών και εύρεσης κοινών τόπων για συγκυβέρνηση μεταξύ διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, δαιμονοποιείται και σπιλώνεται εκ των προτέρων.
Η νέα εκπρόσωπος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εκφράζει την ιστορική μνήμη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και να συνδέεται με τις λασπωμένες σελίδες του κόμματός της, την εποχή 2014-15. Τότε που ο εκπρόσωπος Τύπου Παναγιώτης Σκουρλέτης έλεγε ότι επιχειρηματίες έχουν βγάλει «κουμπαρά» με σκοπό να συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές ώστε να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Σταύρος Δήμας. Τότε που ο πρώην Πρόεδρός του Νίκος Κωνσταντόπουλος, είχε μιλήσει για «παροχές» σε βουλευτές προκειμένου να μην γίνουν πρόωρες εκλογές.
Για τότε λέμε που η συντρόφισσα βουλευτής των ΑΝΕΛ Σταυρούλα Ξουλίδου μιλούσε για απόπειρα χρηματισμού της. Για τότε που ο μετέπειτα υφυπουργός που θα μας έλυνε το Ασφαλιστικό και νυν αστρολόγος Παύλος Χαϊκάλης, κατήγγειλε ότι τον προσέγγισαν προτείνοντας να τον δωροδοκήσουν προκειμένου να ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο (κοψοχρονιά τον βρήκαν, πήγαν να τον αγοράσουν με 700 χιλιάρικα. Κατά την Ξουλίδου η ταρίφα ήταν 2 με 3 εκατ. ευρώ).
Σήμερα κάνουν κάτι χειρότερο. Διαβάλουν έμμεσα τον αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής. Εξ αυτού κάνει λάθος ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Μάντζος, αναφερόμενος στην προσδοκία του ότι η κα. Τσαπανίδου θα έφερνε άλλο ύφος και ήθος στην πολιτική επικοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι εκπλήσσεται που μπήκε στο ρόλο και υιοθέτησε τις πρακτικές του κ. Πολάκη και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αναδειχθεί δικαιωματικά πρωταθλητές σε «ψεκασμένα» σενάρια.
Είναι καινούργιος και ίσως δεν γνωρίζει ακόμη και τον δικό του ρόλο. Δεν υπάρχει Τσαπανίδου, Μάντζος, Γιάννης Οικονόμου. Και οι τρεις είναι εκπρόσωποι, που σημαίνει ότι δεν είναι αυτόνομα πολιτικά όντα. Για όσο θα είναι, είναι οι φωνές των αρχηγών τους οι οποίοι μιλάνε δι' αυτών. Ό,τι λέει η Τσαπανίδου σημαίνει ότι το λέει ο Τσίπρας.
Στο ΠΑΣΟΚ δέσμιοι των εντυπώσεων των δεκαετιών ‘70 και ’80, της εποχής «και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτός είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι όσοι εξέφραζαν τη γνώμη πως η επίθεση του κόμματος προς την αξιωματική αντιπολίτευση θα έπρεπε να είναι ίδιας εντάσεως με αυτή προς την κυβέρνηση, δεν είδαν το φως το αληθινόν και δεν έγιναν ξαφνικά… «Κυριακίστας».
Όπως και όσοι είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι -όπως έγραψε φίλος στο Facebook- επειδή γεννήθηκαν φανατικοί, ή γιατί απεμπόλησαν το δικαίωμα της κριτικής. Ούτε γιατί τους έπιασε το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Παραμένουν αντι-ΣΥΡΙΖΑ διότι το κυβερνητικό παρελθόν και το αντιπολιτευτικό παρόν του εγγυώνται ότι μονίμως κινδυνεύουν όλα όσα εσαεί πρεσβεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου