Όπως θα ξέρετε ανέκαθεν οι υπογραφές ήταν το βαρύ όπλο της Αριστεράς.
Διάβαζε ο κυρ-Παντελής στο Γύθειο, στο Νευροκόπι και στην Κάρπαθο πως αυτοί και αυτοί οι πανεπιστημιακοί έχουν υπογράψει ένα κείμενο και αμέσως άρχιζε να βλέπει με άλλο μάτι την πραγματικότητα. Οι υπογραφές ήταν κάτι σαν έναν συλλογικό καθοδηγητή. Έδιναν γραμμή...
Τώρα φαντάζομαι πως θα καλούν τους πολίτες σε εξέγερση κατά του τυραννικού καθεστώτος. Μάλιστα στέλεχος της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ - κατά τ' άλλα ευαίσθητος στα ανθρώπινα δικαιώματα- κυκλοφόρησε χθες μια λίστα με δημοσιογράφους που εργάζονται σε κρατικούς οργανισμούς. Οι προγραφές ήταν ένα από τα δυνατά σημεία της Αριστεράς και γι' αυτό διάφοροι πολιτικοί με πλάνητα πολιτικό βίο, επιδοκίμασαν αυτήν την ενέργεια. Την «αντιφώνησαν».
Φαντασιώνονται πως η κυβέρνηση οσονούπω καταρρέει, μιλούν για καράβια που μπατάρουν και βάρκες που βουλιάζουν και βλέποντας την εξουσία προ των πυλών -αυτό πιστεύουν- ως γνήσια τρωκτικά ονειρεύονται τα πεντάστερα ξενοδοχεία, τις θαλαμηγούς και τα ντηλαρίσματα με τους ολιγάρχες. Είπαμε, η εξουσία είναι γλυκιά και το σύνδρομο της στέρησής της οδηγεί σε σχιζοφρενικές καταστάσεις.
Στο ρητορικό ερώτημα που έθεσα σε άρθρο μου στην εφημερίδα «Καθημερινή» (24/8/), «τι ωθεί όλους αυτούς τους συμπαθείς κατά τα άλλα ανθρώπους να παραλογίζονται; Για ποιο λόγο έχουν κτίσει ένα παράλληλο σύμπαν που ουδεμία σχέση έχει με το πραγματικό;» ο καθηγητής κύριος Δημήτρης Δημητράκος απάντησε ως εξής:
«Προσπαθώ κι εγώ να βρω μια απάντηση στο τελικό ερώτημα του άρθρου για το τι ωθεί όλους αυτούς στην κατασκευή ενός εχθρού εναντίον του οποίου μάχονται. Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στην ξεπερασμένη οπλοθήκη που διαθέτουν. Αυτά ξέρουν να χειρίζονται εναντίον εχθρών πολύ παρελθόντων ετών που δεν υπάρχουν πια. Θα μπορούσαν να κάνουν κριτική με αντικείμενο τα λάθη της κυβέρνησης που είναι ουκ ολίγα και τις ανεπάρκειές της που είναι σοβαρές. Αλλά αυτό θέλει μελέτη, κόπο. Πολύ πιο βολικό είναι η κατασκευή ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, πρακτική στην οποία είναι εξασκημένοι και με ικανοποιητικά γι' αυτούς αποτελέσματα, εφ' όσον το εκκλησίασμά τους την πιστεύει».
Έτσι ανέσυραν από την ιστορική οπλοθήκη τους τις προγραφές και το ηθικό λιντσάρισμα, από τον εσμό του Διαδικτύου, όλων αυτών που θεωρούν όχι πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά εχθρούς. Και ως γνωστόν «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι γκεσταπίτης». Το είχε πει το 1943 ο Σιάντος στον Καρτάλη στο αεροδρόμιο της Νεράιδας, στα Άγραφα, και αποτελεί σταθερή θέση της Αριστεράς. Μην ανοίγω παλιά κιτάπια.
Τι απήχηση έχουν τα κηρύγματα αυτών των σύγχρονων Ροβεσπιέρων;
Τώρα φαντάζομαι πως θα καλούν τους πολίτες σε εξέγερση κατά του τυραννικού καθεστώτος. Μάλιστα στέλεχος της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ - κατά τ' άλλα ευαίσθητος στα ανθρώπινα δικαιώματα- κυκλοφόρησε χθες μια λίστα με δημοσιογράφους που εργάζονται σε κρατικούς οργανισμούς. Οι προγραφές ήταν ένα από τα δυνατά σημεία της Αριστεράς και γι' αυτό διάφοροι πολιτικοί με πλάνητα πολιτικό βίο, επιδοκίμασαν αυτήν την ενέργεια. Την «αντιφώνησαν».
Φαντασιώνονται πως η κυβέρνηση οσονούπω καταρρέει, μιλούν για καράβια που μπατάρουν και βάρκες που βουλιάζουν και βλέποντας την εξουσία προ των πυλών -αυτό πιστεύουν- ως γνήσια τρωκτικά ονειρεύονται τα πεντάστερα ξενοδοχεία, τις θαλαμηγούς και τα ντηλαρίσματα με τους ολιγάρχες. Είπαμε, η εξουσία είναι γλυκιά και το σύνδρομο της στέρησής της οδηγεί σε σχιζοφρενικές καταστάσεις.
Στο ρητορικό ερώτημα που έθεσα σε άρθρο μου στην εφημερίδα «Καθημερινή» (24/8/), «τι ωθεί όλους αυτούς τους συμπαθείς κατά τα άλλα ανθρώπους να παραλογίζονται; Για ποιο λόγο έχουν κτίσει ένα παράλληλο σύμπαν που ουδεμία σχέση έχει με το πραγματικό;» ο καθηγητής κύριος Δημήτρης Δημητράκος απάντησε ως εξής:
«Προσπαθώ κι εγώ να βρω μια απάντηση στο τελικό ερώτημα του άρθρου για το τι ωθεί όλους αυτούς στην κατασκευή ενός εχθρού εναντίον του οποίου μάχονται. Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στην ξεπερασμένη οπλοθήκη που διαθέτουν. Αυτά ξέρουν να χειρίζονται εναντίον εχθρών πολύ παρελθόντων ετών που δεν υπάρχουν πια. Θα μπορούσαν να κάνουν κριτική με αντικείμενο τα λάθη της κυβέρνησης που είναι ουκ ολίγα και τις ανεπάρκειές της που είναι σοβαρές. Αλλά αυτό θέλει μελέτη, κόπο. Πολύ πιο βολικό είναι η κατασκευή ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, πρακτική στην οποία είναι εξασκημένοι και με ικανοποιητικά γι' αυτούς αποτελέσματα, εφ' όσον το εκκλησίασμά τους την πιστεύει».
Έτσι ανέσυραν από την ιστορική οπλοθήκη τους τις προγραφές και το ηθικό λιντσάρισμα, από τον εσμό του Διαδικτύου, όλων αυτών που θεωρούν όχι πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά εχθρούς. Και ως γνωστόν «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι γκεσταπίτης». Το είχε πει το 1943 ο Σιάντος στον Καρτάλη στο αεροδρόμιο της Νεράιδας, στα Άγραφα, και αποτελεί σταθερή θέση της Αριστεράς. Μην ανοίγω παλιά κιτάπια.
Τι απήχηση έχουν τα κηρύγματα αυτών των σύγχρονων Ροβεσπιέρων;
Σε ποιους απευθύνονται;
Όπως σημείωσε ο κ. Δ. Δημητράκος ικανοποιούν το εκκλησίασμά τους που τους πιστεύει. Αναφέρονται σε έναν πλήρως ιδεολογικοποιημένο μικρόκοσμο από τη μια μεριά και στο πιο χυδαίο κομμάτι της κοινωνίας που έμπασε τον αυριανισμό στη ριζοσπαστική Αριστερά.
Με αυτά που λένε και κάνουν αποτελούν τον πιο σταθερό και αξιόπιστο σύμμαχο του Κυριάκου.
Με αυτά που λένε και κάνουν αποτελούν τον πιο σταθερό και αξιόπιστο σύμμαχο του Κυριάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου