όπως πριν. Ο γενικός κανόνας, έχει εφαρμογή και στην πολιτική.
Ενώ η κ. Φώφη Γεννηματά με υποδειγματική αξιοπρέπεια και σθένος γνωστοποίησε το πρόβλημα υγείας και αποχώρησε από την κούρσα εκλογής μια έρευνα - σχετικά με τις κυβερνήσεις συνεργασίας – αποτυπώνει ποιο δρόμο θέλουν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ να διαβεί το κόμμα αν στις επόμενες εκλογές δεν προκύψει αυτοδυναμία.
Το γενικό πλαίσιο της έρευνας δείχνει ότι το 57% των ψηφοφόρων θέλει κυβέρνηση συνεργασίας αν η κάλπη δεν αναδείξει... αυτοδύναμο κόμμα. Νέες εκλογές σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας δήλωσε ότι προκρίνει το 39%.
Αυτό το νούμερο, σχεδόν ταυτίζεται με το εκλογικό ποσοστό που πέτυχε η ΝΔ τον Ιούλιο του 2019 όπου συγκέντρωσε το 39,7%.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι όσοι ψήφισαν Κ. Μητσοτάκη αποδέχονται το γεγονός ότι δεν υπάρχει δίλημμα, όπως ο ίδιος το έθεσε: μη επίτευξη αυτοδυναμίας της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, σημαίνει δεύτερη προσφυγή στις κάλπες.
Προ ημερών ο κ. Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας στο Action 24 είχε διατυπώσει την εκτίμηση ότι αυτή είναι λάθος στρατηγική από πλευράς του
πρωθυπουργού, επειδή προκαταβολικά αίρει το βάρος της ευθύνης της επιλογής, από τις πλάτες της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ.
Σωστό σε πρώτη ανάγνωση. Αλλά τα στοιχεία της Metron Analysis δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν δίνουν παρά μια επιλογή στη (νέα)
ηγεσία τους.
Στο ερώτημα «κυβέρνηση συνεργασίας αλλά «ποιος με ποιόν;» το 60% όσων ψήφισαν ΚΙΝΑΛ προτιμά τη ΝΔ και μόλις 14% τον ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως, ούτε οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν το ΚΙΝΑΛ, στο βαθμό που θα περίμενε κανείς, με βάση όλη την προσπάθεια της ηγεσίας του με τις γέφυρες και τις εισπηδήσεις.
Το 40% των ψηφοφόρων του θέλει συνεργασία με ΚΙΝΑΛ και το 20% προτιμά για κυβερνητική συμπόρευση τον Γιάνη Βαρουφάκη και
το ΜΕΡΑ 25!
Διαχρονικά ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών θεωρεί καλή ιδέα τις κυβερνήσεις συνεργασίας αλλά τις επιλέγει συνήθως μόνο στις δημοσκοπήσεις. ΄Η οδηγείται σε αυτές σε περιόδους μεγάλης αναταραχής και κοινωνικής έντασης όπως συνέβη την τελευταία 10ετία.
Κάποτε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κώστας Λαλιώτης παρουσίασε στη Χαριλάου Τρικούπη μια έρευνα της Kapa Research που εμφάνιζε το 59,2% των εκλογέων να προκρίνει κυβερνήσεις το 60,7% των ψηφοφόρων του, να θέλει συνεργασία με τα κόμματα της Αριστεράς και μόνον 22% απαντούσε ότι ήθελε μονοκομματική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όταν Κ. Λαλιώτης εμφάνιζε αυτό το δέλεαρ της συγκυβέρνησης στην Αριστερά, οι εθνικές εκλογές ήταν μακριά αλλά υπήρχαν οι αυτοδιοικητικές, τον Οκτώβρη.
Σε ομαλές περιόδους, έστω και αν οι κυβερνήσεις συνεργασίας διαφημίζονται και του δίνονταν ως option, ο έλληνας ψηφοφόρος τις
αποφεύγει. Έχει επίγνωση της ατομικής και συλλογικής έλλειψης κουλτούρας συνεργασίας και ενσυναίσθηση ότι αυτή συνήθως προκύπτει στα
δύσκολα και εξ’ ανάγκης.
Μέσα στην αντικανονικότητά της, μεγάλο μέρος των πολιτών εκλαμβάνει την παρούσα περίοδο ως ομαλή και θέλει καθαρές λύσεις. Αυτό δείχνει το
39% που αποδέχεται το γεγονός ότι δεν υπάρχει δίλλημμα, αλλά και το 60% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ που είναι διατεθειμένο να συμβάλλει στην επόμενη καθαρή λύση αν και εφόσον…
Προ ημερών ο κ. Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας στο Action 24 είχε διατυπώσει την εκτίμηση ότι αυτή είναι λάθος στρατηγική από πλευράς του
πρωθυπουργού, επειδή προκαταβολικά αίρει το βάρος της ευθύνης της επιλογής, από τις πλάτες της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ.
Σωστό σε πρώτη ανάγνωση. Αλλά τα στοιχεία της Metron Analysis δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν δίνουν παρά μια επιλογή στη (νέα)
ηγεσία τους.
Στο ερώτημα «κυβέρνηση συνεργασίας αλλά «ποιος με ποιόν;» το 60% όσων ψήφισαν ΚΙΝΑΛ προτιμά τη ΝΔ και μόλις 14% τον ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως, ούτε οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν το ΚΙΝΑΛ, στο βαθμό που θα περίμενε κανείς, με βάση όλη την προσπάθεια της ηγεσίας του με τις γέφυρες και τις εισπηδήσεις.
Το 40% των ψηφοφόρων του θέλει συνεργασία με ΚΙΝΑΛ και το 20% προτιμά για κυβερνητική συμπόρευση τον Γιάνη Βαρουφάκη και
το ΜΕΡΑ 25!
Διαχρονικά ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών θεωρεί καλή ιδέα τις κυβερνήσεις συνεργασίας αλλά τις επιλέγει συνήθως μόνο στις δημοσκοπήσεις. ΄Η οδηγείται σε αυτές σε περιόδους μεγάλης αναταραχής και κοινωνικής έντασης όπως συνέβη την τελευταία 10ετία.
Κάποτε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κώστας Λαλιώτης παρουσίασε στη Χαριλάου Τρικούπη μια έρευνα της Kapa Research που εμφάνιζε το 59,2% των εκλογέων να προκρίνει κυβερνήσεις το 60,7% των ψηφοφόρων του, να θέλει συνεργασία με τα κόμματα της Αριστεράς και μόνον 22% απαντούσε ότι ήθελε μονοκομματική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όταν Κ. Λαλιώτης εμφάνιζε αυτό το δέλεαρ της συγκυβέρνησης στην Αριστερά, οι εθνικές εκλογές ήταν μακριά αλλά υπήρχαν οι αυτοδιοικητικές, τον Οκτώβρη.
Σε ομαλές περιόδους, έστω και αν οι κυβερνήσεις συνεργασίας διαφημίζονται και του δίνονταν ως option, ο έλληνας ψηφοφόρος τις
αποφεύγει. Έχει επίγνωση της ατομικής και συλλογικής έλλειψης κουλτούρας συνεργασίας και ενσυναίσθηση ότι αυτή συνήθως προκύπτει στα
δύσκολα και εξ’ ανάγκης.
Μέσα στην αντικανονικότητά της, μεγάλο μέρος των πολιτών εκλαμβάνει την παρούσα περίοδο ως ομαλή και θέλει καθαρές λύσεις. Αυτό δείχνει το
39% που αποδέχεται το γεγονός ότι δεν υπάρχει δίλλημμα, αλλά και το 60% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ που είναι διατεθειμένο να συμβάλλει στην επόμενη καθαρή λύση αν και εφόσον…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου