Ο τ. πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης μιλά για την έκδοση του νέου του βιβλίου «Ταξιδιώτες στον χρόνο»
Την ιστορία του Γιάννη και της Μαρίκας, ενός ζευγαριού από την Καβάλα που προσπαθεί να «χτίσει» τη ζωή του στα χρόνια του μεσοπολέμου διηγείται στο νέο του βιβλίο ο τ. Υπερνομάρχης Κώστας Τάτσης. Το πρώτο του μυθιστόρημα έχει τίτλο «Ταξιδιώτες στον χρόνο» και κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική...
Οι δύο ήρωες του βιβλίου πέρασαν φοβερά δεινά, ήδη από το ξεκίνημα της κοινής ζωής τους. Αυστηρές παραδόσεις, πόλεμος, πείνα, φροντίδα των παιδιών αλλά και της ευρύτερης οικογένειας, πειρασμοί, προβλήματα υγείας, θάνατοι, όλα αυτά αποτέλεσαν δοκιμασίες τόσο για τη σχέση τους όσο και για την ίδια τη σωματική τους ακεραιότητα. Ταυτόχρονα όμως αποτέλεσαν και κρίκους μιας αλυσίδας, της αλυσίδας της ζωής, οι οποίοι όχι μόνο δεν στάθηκαν ικανοί να τη σπάσουν και να αποδυναμώσουν τη σχέση του ζευγαριού, αλλά αντίθετα την κατέστησαν πιο γερή και σταθερή στο πέρασμα του χρόνου.
Ο ένας έγινε στήριγμα για τον άλλον και οι δυο μαζί για τα παιδιά τους. Η συναίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης απέναντι στην οικογένειά τους είναι αξιοθαύμαστη, όπως άλλωστε και η πίστη στις αρχές και τα ιδανικά της πατρίδας τους. Θυσίες μέχρις εσχάτων, με όλα όσα αυτές συνεπάγονται…
Ο κ. Τάτσης μίλησε για τους «Ταξιδιώτες» του στο KAVALA POST. Οι φωτογραφίες είναι του Γιάννη Γκουζίδη.
Κύριε Τάτση, μέσα από την ιστορία των πρωταγωνιστών του βιβλίου σας, «περνάει» και η ιστορία του τόπου… Αλήθεια, γιατί επιλέξατε τη μυθιστορία για να «μιλήσετε» για την Ιστορία;
Αναφέρω στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου ότι η καταγραφή της Iστορίας είναι δουλειά των ειδικών επιστημόνων. Παρ’ όλα αυτά όμως, η ακριβής καταγραφή της συχνά γίνεται αιτία επιστημονικών διαφορών. Η μυθιστορηματική καταγραφή αντίθετα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια βιωματική, άμεση ή έμμεση, βάση που προσπαθεί να μεταφέρει περισσότερο το κλίμα μιας εποχής και τις οποιεσδήποτε επιπτώσεις στη ζωή μας.
Αναφέρω στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου ότι η καταγραφή της Iστορίας είναι δουλειά των ειδικών επιστημόνων. Παρ’ όλα αυτά όμως, η ακριβής καταγραφή της συχνά γίνεται αιτία επιστημονικών διαφορών. Η μυθιστορηματική καταγραφή αντίθετα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια βιωματική, άμεση ή έμμεση, βάση που προσπαθεί να μεταφέρει περισσότερο το κλίμα μιας εποχής και τις οποιεσδήποτε επιπτώσεις στη ζωή μας.
Σε ποιον βαθμό τα γεγονότα που εξιστορείτε στο βιβλίο σας είναι πραγματικότητα και σε ποιον μυθοπλασία;
Τα γεγονότα είναι πραγματικά. Η μυθιστορηματική τους παρουσίαση σίγουρα τα διανθίζει προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και ασφαλώς αφορούν σε διάφορα πρόσωπα και οικογένειες που συνοψίζονται σε μια οικογένεια ως πρωταγωνιστική που αντιπροσωπεύει όμως το σύνολο των οικογενειών της εποχής
Τα γεγονότα είναι πραγματικά. Η μυθιστορηματική τους παρουσίαση σίγουρα τα διανθίζει προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και ασφαλώς αφορούν σε διάφορα πρόσωπα και οικογένειες που συνοψίζονται σε μια οικογένεια ως πρωταγωνιστική που αντιπροσωπεύει όμως το σύνολο των οικογενειών της εποχής
Στοιχεία αυτοβιογραφικά, υπάρχουν; Πόσο κοντά σε εσάς, στον χαρακτήρα και την προσωπικότητά σας, για παράδειγμα, είναι ο Γιάννης, ο ήρωας του βιβλίου;
Ο Γιάννης δεν έχει καμιά σχέση με εμένα ή άλλο πρόσωπο. Η μόνη σχέση που την πήρα ως βάση για να συνθέσω τα πραγματικά πρόσωπα σε μια οικογένεια είναι η καταγωγή.
Ο Γιάννης δεν έχει καμιά σχέση με εμένα ή άλλο πρόσωπο. Η μόνη σχέση που την πήρα ως βάση για να συνθέσω τα πραγματικά πρόσωπα σε μια οικογένεια είναι η καταγωγή.
Η πολιτική τι ρόλο παίζει στην ιστορία του βιβλίου; Στο σημείωμά σας αναφέρεστε σε «κακοποιημένες ιδεολογίες» που καθόρισαν τις τύχες των ανθρώπων…
Πιστεύω ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός από τη μια και ο Κομμουνισμός από την άλλη ως ιδεολογίες κακοποιήθηκαν και «έπεσαν» στη ζωή της ανθρωπότητας ως ακραίες βαρβαρότητες από βάρβαρους ηγέτες όπως ο Χίτλερ και ο Στάλιν. Παρ’ όλα αυτά όμως, στον πυρήνα της κοινωνίας, δηλαδή στην οικογένεια, ο ανθρωπισμός είχε και έχει συμμετοχή στη ζωή μας.
Πιστεύω ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός από τη μια και ο Κομμουνισμός από την άλλη ως ιδεολογίες κακοποιήθηκαν και «έπεσαν» στη ζωή της ανθρωπότητας ως ακραίες βαρβαρότητες από βάρβαρους ηγέτες όπως ο Χίτλερ και ο Στάλιν. Παρ’ όλα αυτά όμως, στον πυρήνα της κοινωνίας, δηλαδή στην οικογένεια, ο ανθρωπισμός είχε και έχει συμμετοχή στη ζωή μας.
Αφιερώνετε τους «Ταξιδιώτες» σας στη γενιά του μεσοπολέμου. Τι το ξεχωριστό, κ. Τάτση, έχει για εσάς αυτή η γενιά; Ποιος ήταν ο ρόλος της και πώς «σημάδεψε» την πορεία της χώρας;
Είναι η γενιά που πάλεψε, που κράτησε, αλλά που δεν πρόλαβε να ζήσει όλους τους καρπούς του αγώνα της…
Είναι η γενιά που πάλεψε, που κράτησε, αλλά που δεν πρόλαβε να ζήσει όλους τους καρπούς του αγώνα της…
Γράφετε στον πρόλογό σας: «Όποιος αξιώθηκε να ζήσει κοντά στα τρία τέταρτα του αιώνα που πέρασε –και μπορεί– έχει χρέος να καταγράψει, για τις γενιές που ακολουθούν, βιώματα και χαρακτηριστικά όλης αυτής της περιόδου». Πώς, αλήθεια, το προσδιορίζετε αυτό το «χρέος», κ. Τάτση; Είναι αυτό που σας παρακίνησε να γράψετε τους «Ταξιδιώτες»;
Η αίσθηση του χρέους είναι προσωπική. Δεν έχει κανένα «γιατί».
Η αίσθηση του χρέους είναι προσωπική. Δεν έχει κανένα «γιατί».
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Κώστας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα όπου και ζει. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέγραψε πολλές επιστημονικές μελέτες. Το 1980 εξέδωσε μικρό πόνημα με τίτλο «Στοχασμοί». Το 2014 εξέδωσε την πολιτική του αυτοβιογραφία με τίτλο «…Όπως τα έζησα» και το ίδιο έτος το βιβλίο «Είναι η Ελλάδα πειραματόζωο της Ευρώπης;». Υπηρέτησε την πολιτική στην αυτοδιοίκηση ως εκλεγμένος Υπερνομάρχης Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης για δώδεκα χρόνια. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ταξιδιώτες στον χρόνο-Ένα μικρό απόσπασμα
«Όποιο και να είναι το μορφωτικό, οικονομικό ή πολιτιστικό επίπεδο του ανθρώπου, η ζωή του είναι ένα συνεχές εκκρεμές ανάμεσα στον φόβο και την ελπίδα. Ο φόβος, έμφυτος για κάθε ζωντανό οργανισμό, τον καταδυναστεύει βασανιστικά. Συγχρόνως όμως τον κρατάει άγρυπνο. Τον παρακινεί και του δίνει δύναμη να αντιμετωπίσει τους κινδύνους της ζωής. Να σωθεί με τη φυγή από τους εχθρούς του. Αυτός ο φόβος έκανε τον δεκανέα να οπλιστεί με δύναμη την ώρα που έδινε τις τελευταίες οδηγίες στην περίπολο, λίγο πριν περάσουν την αμπαρωμένη πόρτα του οχυρού. Με πολλή προσοχή αλλά με βήμα σταθερό, ένας ένας οι φαντάροι με τα όπλα έτοιμα σε θέση μάχης βγήκαν έξω στον κρύο αέρα. Το φεγγάρι κρυμμένο στα σύννεφα άφηνε το σκοτάδι να δημιουργεί τις δικές του φοβίες στους νυχτερινούς περιπατητές του καθήκοντος.
[…] Η απόλυτη σιγή τρόμαζε περισσότερο. Θα έλεγε κανείς πως ακόμη και αυτά τα άγρια θηρία που τις νύχτες κάνουν αισθητή την παρουσία τους με τους χαρακτηριστικούς τους ήχους σιώπησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις ημερήσιες θηριωδίες των ανθρώπων».
Κώστας Τάτσης
Ταξιδιώτες στον χρόνο
Σχήμα: 17 εκ Χ 21 εκ
ISBN: 978-618-5191-68-9
Σελίδες: 272
Ταξιδιώτες στον χρόνο
Σχήμα: 17 εκ Χ 21 εκ
ISBN: 978-618-5191-68-9
Σελίδες: 272
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου