Ο Νίκος Καρανίκας είναι ένα από τα πολλά σύμβολα της εποχής ΣΥΡΙΖΑ.
Αυθεντικό, γνήσιο, απολύτως αντιπροσωπευτικό για την πολιτική που θα ήθελε να εφαρμόσει σε πολλά επίπεδα ο πρωθυπουργός.
Αν δηλαδή τα πράγματα ήταν λιγότερα σοβαρά κι αν δεν είχε να κάνει μ΄αυτούς του «δυσκοίλιους» δανειστές που δεν έχουν χιούμορ, το υπουργικό συμβούλιο...
θα ήταν γεμάτο από παλιά φιλαράκια. Μόνο ο Φλαμπουράρης θα συμμετείχε για να τους καθοδηγεί με τη σοφία του παλιού οικογενειακού μέντορα…
Την προηγούμενη Τετάρτη, στη συζήτηση για τα αγροτικά ζητήματα, ο κ.Τσίπρας υπερασπίστηκε την επιλογή του και επιτέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Αλήθεια, κ. Μητσοτάκη γιατί κάθε φορά που ανεβαίνετε σε αυτό εδώ το βήμα αναφέρεστε στον κ. Καρανίκα; Τι έχετε μαζί του;».
Και συνέχισε: «Εμένα οι συνεργάτες μου είναι άνθρωποι του λαού. Μπορεί να μην έχουν βγάλει το Χάρβαρντ, δεν είναι όμως ούτε Παπασταύρου, ούτε Χριστοφοράκοι. Δεν είναι ούτε αυτοφοράκηδες, ούτε μου έκαναν ποτέ δώρα. Είναι βαθιά η ταξική αντιπαλότητα που βγάζετε στους λόγους σας».
Άντε τώρα να αντιπαρέλθεις σ΄αυτό το επιχείρημα.
Από τη μία, ένα παιδί του λαού, αθώο και χωρίς την παραμικρή διάθεση απειλής για την κοινωνία (δεν πήγε φαντάρος, δεν μισεί κανέναν, δεν δωροδοκεί, απεχθάνεται την εργασία που φθείρει τον άνθρωπο και ερωτεύεται λαϊκά είδωλα).
Κι από την άλλη, τα υποχθόνια εργαλεία του συστήματος, σπουδαγμένα στα μεγαλύτερα καπιταλιστικά δίκτυα και στον ναό του ελέγχου της παγκοσμιοποίησης, στο Χάρβαρντ!
Η στάση του πρωθυπουργού είναι ακλόνητη σε τέτοιου είδους ζητήματα και οποιαδήποτε «φλώρικη» αντίδραση ορθολογισμού, μοιάζει αστεία.
Πώς να μην αισθανθείς συμπάθεια για τον Καρανίκα;
Σαν να προσπαθεί κάποιος να σε πείσει ότι ο Νίκος Ξανθόπουλος στην ταινία «Η καρδιά ενός αλήτη» είναι χειρότερος από τον κακό αδερφό του που πρόδωσε την αγάπη του και σπούδασε εις βάρος του στην Αμερική ! Τελικά ο κακός έγινε εισαγγελέας (ακόμα πιο κακός δηλαδή) και ο προδομένος μπάρκαρε σε σφουγγαράδικο…
Το ζήτημα είναι πόσο θα συγκινεί ακόμα το μοτίβο του φθόνου στον πολιτικό λόγο.
Θα έδινα πολλά για να μάθω πόσο διεισδυτικός είναι πλέον ο λαϊκισμός αυτού του τύπου στους παλιούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί από τις δημοσκοπήσεις, ομολογώ πως δεν μπορώ να καταλάβω τα κριτήρια του ποσοστού που επιμένει ακόμα να στηρίζει την κυβέρνηση.
Αντιλαμβάνομαι ότι διαιωνίζεται μια απέχθεια προς το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη ως φορέα «νεοφιλελευθερισμού»… αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι η αντιδιαστολή με τον Καρανίκα, εξυπηρετεί την ρητορική του παλιού αριστερού λαϊκισμού.
Γενικότερα, οι πρώην οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά, αυτοί που δεν συνδέονται με κάποιο πελατειακό δίκτυο, έχουν καταλάβει πια, πως το σύμβολο του Καρανίκα ξεθώριασε.
Όταν μάλιστα, διαβάζουν τα τελευταία «πόθεν έσχες» των εκατομμυριούχων υπουργών- κάποτε δεν έδιναν σημασία- το πρότυπο του «λαϊκού ήρωα του τίποτα» δεν πείθει όπως παλιά.
Βεβαίως, όλα θέλουν τον χρόνο τους. Γιατί, όσο περνάει ο καιρός και η ζωή δυσκολεύει, λειτουργούν διαφορετικά και τα αυτιά των φίλων.
Σε όλα τα λαϊκιστικά καθεστώτα, η φθορά επέρχεται γρήγορα, όταν δεν μπορούν να ανανεώσουν τα συνθήματα και τις τακτικές τους. Για τον απλό λόγο που καθιστά τον «λαό» απαιτητικό και σχεδόν εθισμένο σε νέες προκλήσεις εντυπωσιασμού και ανανέωσης υποσχέσεων.
Ένας παλιός σύντροφος που κατάπινε τα πάντα ως τώρα, την Τετάρτη «έσπασε»:
«Καλός ρε παιδί μου ο Καρανίκας αλλά μας έχει ζαλίσει πια ο Αλέξης με την περίπτωσή του. Άλλα νέα παιδιά, που σκίστηκαν για το κόμμα, παρακαλάνε για ένα πόστο, και τους γράφουν κανονικά…».
Το φαινόμενο «Συριζανέλ» θα διαλυθεί από μέσα.
Μέχρι σήμερα, το μέτωπο είναι αρραγές και το κοινό φαγοπότι μεγάλο δέλεαρ για συνύπαρξη.
Δεν φτάνει όμως για όλους η πίτα και αργά ή γρήγορα, κάποιοι σύντροφοι θα θυμώσουν πολύ. Και δυστυχώς για τον θρυλικό Καρανίκα, θα είναι από τους πρώτους που θα βρεθούν στην «πυρά».
Στη θέση του, θα έβρισκα τρόπο να την κάνω, με ελαφρά πηδηματάκια, πριν πέσει πάνω μου η οργή.
Καλά περάσαμε μέχρι τώρα αλλά ο Αλέξης πολύ μας χρησιμοποιεί. Οι «ωραίοι»-διαστροφικά...μιλώντας-έχουν χρέη αλλά δεν είναι για χόρταση!
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου