Επειδή πολλοί έχουν την απορία τι θα κάνει το γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη έχω την απάντηση: Θα ταΐσει άλλους 20 τουλάχιστον καλοπληρωμένους καρεκλοκένταυρους του δημοσίου και θα προσθέσει άλλη μια υπηρεσία γραφειοκρατικής τροχοπέδης στα προβλήματα των πολιτών. Χρεώνοντάς τους με μία ακόμα πληρωμή άχρηστων τρωκτικών.
Όποιος έχει αντίρρηση δεν έχει παρά να ξαναδεί τις δηλώσεις του κ Τσίπρα στα εγκαίνια...
του γραφείου. Στόχος, είπε, «είναι η όσο το δυνατόν πιο άμεση διαδικασία μεταφοράς των θεμάτων στην κεντρική διοίκηση, κάτι που ίσως δεν χρειαζόταν αν δεν υπήρχαν οι γνωστές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης».
του γραφείου. Στόχος, είπε, «είναι η όσο το δυνατόν πιο άμεση διαδικασία μεταφοράς των θεμάτων στην κεντρική διοίκηση, κάτι που ίσως δεν χρειαζόταν αν δεν υπήρχαν οι γνωστές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης».
Το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης ιδρύθηκε γι αυτόν ακριβώς το λόγο. Για να είναι μια μικρογραφία κυβέρνησης στη Βόρεια Ελλάδα, για ταχύτερη επίλυση των εκεί θεμάτων και για κάρφο στην πολιτική των βορείων γειτόνων.
Αν ο πρωθυπουργός διαπιστώνει ότι το υπουργείο Β Ελλάδας των 100 σημερινών υπαλλήλων δεν κάνει καλά τη δουλειά του αλλάζει τον υπουργό και τον γραμματέα και βάζει άλλους αξιότερους. Αν δεν έχει άλλους, πάει σπίτι του και δεν ασχολείται με διακυβέρνηση χώρας. Χωρίς άξια στελέχη δεν κάνεις κυβερνήσεις. Θα ‘πρεπε να το έχει ήδη διαπιστώσει εξ ιδίας πείρας.
Αν πάλι το πρόβλημα, όπως είπε, είναι «οι γνωστές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης» τότε η λύση είναι το σταμάτημα των παθογενειών. Γιατί, ακόμα και ως γραφείο του πρωθυπουργού θα προωθεί τις δραστηριότητές του υποχρεωτικά μέσα από τη δημόσια διοίκηση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν μπορεί να προωθηθεί τίποτε δημόσιο έξω από τη διοίκηση. Κάτι τέτοιο είναι αντισυνταγματικό, παράνομο, για να μην πούμε δικτατορικό. Επειδή, η δημόσια διοίκηση είναι το όργανο που ελέγχει και ελέγχεται για τις πράξεις της. Λογοδοτεί. Δεν είναι ανεξέλεγκτο και παρακρατικό.
Με ποιο μηχανισμό θα παρακάμψει τις παθογένειες της διοίκησης; Με τον κομματικό, όπως φαίνεται από τη στελέχωση του γραφείου του. Αυτό σκέφτηκε ο ίδιος ή όσοι του το πρότειναν.
Ίσως θα έπρεπε να τον προειδοποιήσουν ότι προώθηση λαϊκών και παραγωγικών συμφερόντων μέσω κομματικών μηχανισμών γινόταν στις αρχές της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας. Μέχρι που μετεξελίχτηκαν αυτοί οι μηχανισμοί σε πάτρωνες των λαϊκών συμφερόντων και σε κεντρική διεφθαρμένη γραφειοκρατία.
Νομίζω ότι ο πρωθυπουργός έχει μια σύγχυση ως προς τη λειτουργία του γραφείο του στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στις Σέρρες, τη Λάρισα, τη Σπάρτη, τα Κύθηρα, την Αμοργό, τα Χανιά και σύντομα και στο χωριό σας.
Επειδή η παθογένεια της δημόσια διοίκησης δεν ανατρέπεται με την αφήγηση του Αμπντούλ Αλ Ρασίντ, που μεταμφιεζόταν και γύριζε τη χώρα του αγνώριστος για να δει από κοντά τα προβλήματα του λαού του.Η παθογένεια της δημόσιας διοίκησης είναι δημιούργημα των κυβερνήσεων, που τη διαιωνίζει και η δική του. Δεν είναι δημιούργημα της διοίκησης.
Και η δημόσια διοίκηση έχει μία και μοναδική αποστολή: Να υπηρετεί το λαό. Αντ αυτού υπηρετεί κυρίως τον εαυτό της. Και κοστίζει αυτό στο λαό 70 ευρώ σε κάθε 100 ευρώ φόρο που πληρώνει. Και αν απέδιδε η διοίκηση αυτά τα υπέρογκα κεφάλαια που στοιχίζει ας πάει στο καλό.
Αλλά, ενώ κοστίζει πανάκριβα δεν αποδίδει ούτε Υγεία, ούτε Παιδεία, ούτε Ασφάλεια, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε νόμιμα δημόσια Έργα, ούτε Εμπόριο, ούτε επιχειρηματικότητα, ούτε ισόνομη Οικονομία, ούτε δίκαιη φορολογία, ούτε Ασφάλιση, ούτε ναυτιλία, ούτε προγραμματισμό, ούτε πρόβλεψη, ούτε σεβασμό στα δικαιώματα του πολίτη. Κυρίως, κανέναν σεβασμό στον ιδρώτα του και στο αποτέλεσμα των κόπων του: Στα λεφτά του.
Η ίδρυση του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη με άλλους τουλάχιστον 15- 20 κομματικούς υπαλλήλους, επιπλέον όσων δημόσιων υπηρετούν στο υπουργείο Βορείου Ελλάδος, είναι μια τρανή απόδειξη της περιφρόνησης του ίδιου για το δημόσιο χρήμα.
Επειδή τη νοοτροπία της παθογένειας και της περιφρόνησης της δημόσιας διοίκησης για τον ιδρώτα των πολιτών, το χρήμα τους και τις ώρες τους, τα δημιούργησαν και τα τρέφουν οι κυβερνήσεις. Η μία χειρότερη από την άλλη κι αυτή χειρότερη απ όλες μέσα στην ασχετοσύνη της και την ανικανότητά της.
Οι «γνωστές παθογένειες της διοίκησης», λοιπόν, που με τόση καθυστέρηση διαπίστωσε ο πρωθυπουργός, δεν είναι άλλες από αυτές που εξέθρεψε και υπερασπίστηκε και ο ίδιος σαν αντιπολίτευση, και τις οποίες υπερασπίζεται και τώρα σαν κυβέρνηση, αρνούμενος να κάνει αυτό που χρειάζεται. Να τις διαλύσει. Επειδή δεν θέλει να συγκρουστεί με τους χαϊδεμένους όλων των κυβερνήσεων δημόσιους υπάλληλους. Χαϊδεμένους, ακόμα και στους καιρούς των μνημονίων, την ώρα που η ιδιωτική υπαλληλία πεθαίνει εντελώς απροστάτευτη από εγκληματίες κυβερνήτες. Μεταξύ των οποίων και ο ίδιος.
Και η πιο τρανή απόδειξη γι αυτό είναι η επαχθέστερη φορολογία όλων των εποχών που υφίστανται οι πολίτες με απόλυτη ευθύνη και επιλογή της κυβέρνησης και ΟΧΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ. Επειδή η τρόικα απαίτησε έναν δημοσιονομικό στόχο και άφησε στην κυβέρνηση να διαλέξει το δρόμο που θα τον πετύχει. Και η κυβέρνηση, μεταξύ της περικοπής του αδηφάγου δημοσίου και της υπερφορολόγησης του λαού προτίμησε το δεύτερο. Αυτή είναι η απλή και ξεκάθαρη αλήθεια.
Προτίμησε να ταϊζει δεκάδες άχρηστες υπηρεσίες, πολλές από τις οποίες δεν τις ξέρει καν, και φαραωνικά υπουργεία σαν των ξεχωριστών Οικονομικών και …Οικονομίας με εφτά (7) υπουργούς και υφυπουργούς, σαν του Τύπου και των ΜΜΕ που έγιναν δύο(!), σαν τα γραφεία των τριών (3) υπουργών …Επικρατείας, σαν τον υφυπουργό …παρα τω πρωθυπουργώ, σαν τον υπουργό μετανάστευσης που θα ‘πρεπε να είναι υπηρεσία του υπουργείο Εξωτερικών ή Εσωτερικών, με δεκάδες γραμματείς και φαρισαίους και μετακλητούς και συμβασιούχους και κολλητούς και κομματόσκυλα, όλους πληρωμένους από το υστέρημα ενός λαού μόνο και μόνο για να τρέφεται όλο αυτό το συνονθύλευμα των τυχάρπαστων πολιτικάντηδων, που λερώνουν με την αρρώστια τους για μια καρέκλα όλη τη χώρα.
Προτίμησε ν αφήσει ανέγγιχτο το κοστοβόρο, γραφειοκρατικό, αντιδραστικό, συντηρητικό και αναποτελεσματικό δημόσιο και να υπερφορολογήσει τον εξουθενωμένο λαό. Επειδή είναι πιο εύκολο να κλέψεις από το να χτίσεις. Ιδίως αν δεν θα σε κυνηγήσει κανείς που έκλεψες.
Φρέσκο παράδειγμα; Με τροπολογία, που πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Άμυνας χαρακτηρίζονται νόμιμες όλες οι δαπάνες του ΕΣΥ που έγιναν τον τελευταίο ενάμισι χρόνο «κατά παρέκκλιση των διατάξεων του νόμου», χωρίς διαγωνισμούς και συμβάσεις και με ελλιπή δικαιολογητικά! Έρχονται οι βουλευτές, δηλαδή, και νομιμοποιούν τις παρανομίες, που γίνονται σε βάρος της τσέπης του λαού! Και σ αυτό δε φταίνε καθόλου οι παθογένειες της δημόσιας διοίκησης κ πρωθυπουργέ.
Εξ ού και γεννιέται το ερώτημα: Μήπως πριν από το γραφείο Θεσσαλονίκης είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα γραφείο πρωθυπουργού στην Αθήνα; Γιατί η χώρα δεν αντέχει άλλη ανοησία, υποκρισία και ακυβερνησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου