Στο άκουσμα του ονόματός της, όλοι έχουν δύο εικόνες στο μυαλό τους. Το πρώτο «10άρι» που έχει δοθεί ποτέ στην ενόργανη γυμναστική και το σύντομο, σχεδόν βεβιασμένο χαμόγελό της όταν το αντίκρισε.
Ελάχιστοι θα μπορούσαν να φανταστούν την Νάντια Κομανέτσι να κλαίει. Κι όμως, δεν είναι το «ρομπότ» που φαινόταν ότι είναι στα 14 της χρόνια.
Η μικροσκοπική Ρουμάνα που έγραψε ιστορία στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μόντρεαλ, το 1976, δεν έχει πίσω της μόνο τη σπουδαία αθλητική ιστορία, αλλά και μία δύσκολη, ριψοκίνδυνη απόφαση να αυτομολήσει. Αυτή που ακόμη και σήμερα τη σκέφτεται και δακρύζει...Στα 52 της σήμερα, το κορίτσι που μεγάλωσε στην κομμουνιστική Ρουμανία του Νικολάε Τσαουσέσκου, θυμάται ακόμη και τώρα τι σήμαινε το καθεστώς. «Με άκουγαν, με ακολουθούσαν. Ηξερα ότι γνώριζαν ανά πάσα στιγμή πού είμαι και με ποιον μιλάω», λέει μιλώντας στην Daily Mail.
Δακρύζει μιλώντας για πρώτη φορά για τις στιγμές που έζησε την ημέρα που αποφάσισε να αυτομολήσει στις ΗΠΑ, το 1989.
Σήμερα διαθέτει ρουμανικό και αμερικανικό διαβατήριο, λατρεύει τη χώρα στην οποία γεννήθηκε και μπορεί να την επισκεφθεί. Τότε όμως έφευγε πιστεύοντας ότι δεν θα γυρίσει πίσω. Ήξερε όμως πως δεν είχε πολλές επιλογές. Μαζί λοιπόν με άλλες έξι γυμνάστριες το έσκασαν από τη Ρουμανία στην Ουγγαρία, από εκεί στην Αυστρία και κατέληξαν στις ΗΠΑ.
«Τότε, το να φύγεις σήμαινε ότι χανόσουν. Δεν μπορούσες να επιστρέψεις. Δεν το είπα στη μητέρα μου, πίστευα ότι θα πάθει καρδιακή προσβολή. Το είπα μόνο στον αδερφό μου τον Αντριαν, που ήταν και παραμένει ο καλύτερος φίλος μου και με τη γυναίκα του με πήγαν μέχρι να σύνορα με την Ουγγαρία. Με τις υπόλοιπες, μπήκαμε περπατώντας στην Ουγγαρία και από εκεί πήγαμε στην Αυστρία. Φτάσαμε στην αμερικανική πρεσβεία και με έβαλαν σε μία πτήση για τη Νέα Υόρκη. Δεν έχω ξαναμιλήσει για αυτό. Ηταν μία σκληρή νύχτα», εξομολογείται η Κομανέτσι.
Οπως λέει, τότε πίστευε ότι δεν θα ξαναδεί την οικογένειά της, αλλά ο ρόλος του αδερφού της ήταν καταλυτικός, καθώς την υποστήριξε. «Φύγε, πήγαινε να φτιάξεις τη ζωή σου», της είπε και την ώρα που θυμάται αυτή τη φράση η Κομανέτσι σταματά τη διήγηση για να σκουπίσει τα δάκρυά της. «Οταν σκέφτομαι εκείνες τις στιγμές, το ζω ξανά. Ηταν δύσκολο να φύγω, αλλά το ένστικτό μου μου έλεγε ότι έπρεπε να κάνω κάτι εκείνη τη στιγμή».
Εκείνη η μικροσκοπική Ρουμάνα τελικά τα κατάφερε.
Σήμερα ζει ευτυχισμένη στις ΗΠΑ, παντρεμένη εδώ και 18 χρόνια με τον Αμερικανό- επίσης πρώην γυμναστή- Μπαρτ Κόνερ, με τον οποίο έχουν αποκτήσει ένα γιο.
Δεν έχει μετανιώσει για την απόφασή της, αν και παραδέχεται ότι αν γνώριζε πως λίγο αργότερα θα έπεφτε το καθεστώς, ίσως να μην έφευγε από τη Ρουμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου