Ο μόνος λόγος που προέκυψε πριν από δέκα μήνες η απειλή του Παπανδρέου ότι θα τον διαγράψει από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ήταν το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία του δεν είχε επεξεργασμένες θέσεις για μια σειρά ζητήματα.
Ο Σημίτης είχε δυό διαφοροποιήσεις.
Η μια αφορούσε την Τουρκία όπου πρότεινε αναθεώρηση της ελληνικής θέσης ότι ευνοούμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θέση που ο ίδιος ως πρωθυπουργός είχε προτείνει και το άλλο αφορούσε το αν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνίας της Λισσαβώνας ή όχι.
Ο Σημίτης πάντοτε φροντίζει να είναι πολύ κοντά στις θέσεις του γαλλογερμανικού άξονα και στα δύο αυτά θέματα γι αυτό εξέφρασε δημόσια τη δική του διαφορετική θέση.
Θέλει να παραμένει ταυτισμένος με την ΕΕ και την ηγεσία της. Στα θέματα αυτά είναι δεδομένο ότι ο Σημίτης δεν έχει αλλάξει άποψη.
Ενδεχομένως να θέλει να αλλάξει άποψη ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και το θέμα αυτό μας φέρνει πάλι στο ίδιο θέμα.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μόνιμη υστέρηση στην επεξεργασία προγραμματικών θέσεων και γιαυτό και καθυστερεί να αποσπάσει θετικές ψήφους από την κυβέρνηση η οποία ακολουθεί την πολιτική βλέποντας και κάνοντας σε όλα τα θέματα. Αντικειμενικά λοιπόν ζητάει στην πραγματικότητα λευκή επιταγή για να κυβερνήσει πράγμα που δείχνει υστέρηση σε σχέση με τις ανάγκες της χώρας. Το πολιτικό σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε ο κάθε υπουργός να κάνει ότι γουστάρει όταν το κυβερνών κόμμα δεν έχει πρόγραμμα.
Από κει προέκυψε και το αλλαλούμ της ΝΔ, αλλά και οι αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Το κάθε λόμπυ και ο κάθε μεγάλος επιχειρηματίας μπορούσε να επηρεάζει τον κάθε υπουργό προς όφελός του. Και ο πρωθυπουργός απλώς ενημερωνόταν, εκτός φυσικά κι αν επρόκειτο για πολύ σημαντικό ζήτημα.
Είναι τόσα πολλά όμως τα προβλήματα της χώρας πλέον, αν θέλουμε σύντομα, π.χ. σε 10 χρόνια να βρεθούμε στον μέσο όρο της ΕΕ που δεν υπάρχουν τέτοιες πολυτέλειες. Η χώρα έχει ανάγκη ένα συνεκτικό και φιλόδοξο πρόγραμμα στο οποίο να έχουν εθελοντικά συμφωνήσει όλα τα στελέχη μιάς μελλοντικής κυβέρνησης. Οι προτεραιότητες πρέπει επίσης να έχουν συμφωνηθεί ακριβώς γιατί πλέον όλα τα προβλήματα είναι οξυμένα. Ποιο λοιπόν θα προηγηθεί στα άλλα, και θα συγκεντρώσει πάνω του τις μεγαλύτερες προσπάθειες και τους περισσότερους πόρους; Αυτό δεν μπορεί να γίνει τυχαία. Αλλά οργανωμένα και ιεραρχημένα εκ των προτέρων.
Τώρα τι γίνεται στο ΠΑΣΟΚ;
Ανάλογα με τις ικανότητες και με τη γνώμη του κάθε στελέχους προτείνονται
διάφορα πράγματα, τα οποία είναι σωστά. Δεν μπορούν όμως όλα να είναι ταυτόχρονα η προτεραιότητα. Αντί λοιπόν να έχουμε συγκρούσεις αργότερα για το ποιο θα πάει πρώτο και ποιο δεύτερο, αυτό καλό είναι να γίνει εκ των προτέρων. Αλλιώς υπονομεύεται η αποτελεσματικότητα.
Δεν θα γίνει τίποτα πάλι, και οι πολίτες έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Οι καλές
ιδέες οφείλουν να είναι επεξεργασμένες και κυρίως να έχουν μπεί σε μια σειρά,
στην ιεράρχηση ενός προγράμματος.
Πολύ περισσότερο που πρέπει και το πολιτικό σύστημα να αλλάξει. Να πάψει να
είναι το σύστημα των αυτοδύναμων κομμάτων με την αλαζονεία τους, τη διαφθορά τους και με την αυθαιρεσία τους.
Το πολιτικό πρόγραμμα πρέπει να υπηρετείται από το κυβερνών κόμμα ασχέτως
προσώπων και πρόσκαιρων πιέσεων. Είναι βασικές αρχές αυτές και πρέπει να
τηρούνται όσο περισσότερο οι πολίτες είναι ενημερωμένοι και απαιτητικοί.
Αλλιώς και το ΠΑΣΟΚ θα καταντήσει σαν τον Καραμανλή ο οποίος έχει χάσει το στόχο της διακυβέρνησης και ασχολείται με τις σφυγμομετρήσεις. Του λέει ο Λούλης ότι πρέπει να παίξεις συναίνεση. Αρχίζει και τραγουδάει συναίνεση χωρίς περιεχόμενο.
Μά έτσι δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα.Ιδίως αν 24 ώρες μετά το σώου της συναίνεσης, ξεχνιέται στη Βουλή και κάνει επίθεση στο ΠΑΣΟΚ και λέει ότι εσείς δεν δικαιούστε για να ομιλείται σαν άλλος Κουτσόγιωργας.
Γιατί, για το χρέος για το οποίο υποτίθεται ότι ζητάει συναίνεση.
Και απαντάει το ΠΑΣΟΚ μάλλον επικοινωνιακά για να απευθυνθεί κι εκείνο στον μεσαίο χώρο με τον μεγάλο του ηγέτη τον Κώστα Σημίτη.
Ούτε αυτό όμως γίνεται επικοινωνιακά. Θα ήταν λάθος. Και όλα τα λάθη τα τροφοδοτεί η έλλειψη επεξεργασμένου προγράμματος.
Όλοι βέβαια κατηγορούν τους αντιπάλους ότι ζητούν λευκή επιταγή, αλλά όταν πρόκειται για τους εαυτούς τους, δεν έχουν καμιά αντίρρηση.
Αυτή η κυβέρνηση, επειδή πρόκειται να χάσει τις εκλογές, δεν θα τις κάνει πρόωρα. Είναι λοιπόν μοναδική ευκαιρία για τον Παπανδρέου να προσαρμόσει το κόμμα του, ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει με οριακή πλειοψηφία και να μην καταντήσει σαν τη σημερινή κυβέρνηση. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για συμμαχική κυβέρνηση.
antoniskokorikos.blogspot.com
3 σχόλια:
Τι θα μείνει από τη συνάντηση νυν και πρώην στο ΠΑΣΟΚ;
του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ στην "Απογευματινή"
Ο εντυπωσιασμός που ασκούν τα ΜΜΕ στην κοινή γνώμη επιχειρεί να μετακινήσει σήμερα το κέντρο βάρους των πολιτικών γεγονότων, από τη συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, αλλά και από την αγωνία της προσαρμογής των οικονομικών της Ελλάδας στις κοινοτικές οδηγίες, στη συνάντηση Παπανδρέου-Σημίτη, που, ασφαλώς, σε πρώτη φάση τουλάχιστον έχει απλώς διερευνητικό χαρακτήρα.
Πάντοτε, όμως, οι κατευθυνόμενες καταστάσεις εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους. Εν προκειμένω, η συνάντηση μπορεί να δημιουργεί αρχικά θετικές εντυπώσεις, αλλά τι θα αφήσει πίσω της, αν δεν υπάρξουν απτές αποδείξεις επανόδου του τ. πρωθυπουργού στη βασική ομάδα στήριξης του σημερινού αρχηγού;
Ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα, μία τοποθέτηση λ.χ. του Κ. Σημίτη σε συγκεκριμένη θέση δίπλα στον σημερινό αρχηγό θα δημιουργούσε ισχυρότερη (πόσο όμως, όταν έχει αγγίξει ήδη τα προεκλογικά όρια) συσπείρωση στο ΠΑΣΟΚ και ίσως και στροφή κάποιων κεντροδεξιών ψηφοφόρων προς αυτό.
Όμως υπάρχουν τα ερωτήματα που απασχολούν σοβαρά την ηγετική ομάδα:
- Πώς θα ενταχθεί ομαλά σε μια ηγετική ομάδα ένας, στην ουσία συναρχηγός, αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, που το έργο του ως πρωθυπουργού έχει γίνει προσπάθεια να ακυρωθεί από το σημερινό ηγετικό στρατόπεδο;
- Ο σημερινός αρχηγός, που βαδίζει με τον ούριο άνεμο των δημοσκοπικών ευρημάτων, γιατί να επιδιώκει την παράθεση συναρχηγού δίπλα του;
- Πόσο θα αντέξει στη φθορά του χρόνου η υψηλή συσπείρωση του κόμματος, αν ο Κ. Καραμανλής, όπως όλα δείχνουν, είναι αποφασισμένος να έχει ακόμα μπροστά του από ένα ως δύο χρόνια μέχρι τις εθνικές εκλογές;
- Αυτοί που θα έλθουν στην εκλογική πελατεία του ΠΑΣΟΚ από δεξιά, αν το πείραμα της καθαρής συνεργασίας Παπανδρέου-Σημίτη πετύχαινε θα ισορροπούσαν τις διαρροές προς τα αριστερά, εκείνων που φέρουν βαρέως την εκσυγχρονιστική περίοδο εξουσίας του ΠΑΣΟΚ;
Πολλά είναι τα ερωτήματα που επιμελώς θα κρύψουν τα αρχηγικά χαμόγελα στην αναμενόμενη σημερινή συνάντηση.
Ερωτήματα ζωτικά για την απόδοση του εγχειρήματος. Και βέβαια το μείζον ερώτημα: πώς θα αντιδράσει ο Κ. Σημίτης, με τις δεδομένες πικρίες, στην προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου, να τον χρησιμοποιήσει για τις εκλογικές του ανάγκες, χωρίς όμως και να νομιμοποιήσει την προσφορά του ως πρωθυπουργού ή έστω τον εφεξής ευδιάκριτο ρόλο του στη σημερινή ηγετική ομάδα;
αναπολούμε το Σημίτη... με το δικό μας τρόπο!
"Καθημερινές πινελιές" στα "Παραπολιτικά"
Κώστα, καλωσόρισες σπίτι σου...
Όχι, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν υποδέχτηκε κάπως έτσι τον Κώστα Σημίτη, πολύ απλά διότι δεν είχε προλάβει να τελειώσει το σκούπισμα, που τον είχαν υποχρεώσει να κάνει οι «πράσινοι» εργολάβοι και εκδότες, που απαίτησαν να αποκαταστήσει τον «καταλληλότερο» για να τους αναθέτει δουλειές και δημόσια έργα. Και εκείνος, αχάριστος. Άφιλος, όπως τον είχε αποκαλέσει ο πατέρας του Γιώργου. Δεξιούλης. Ούτε που καταδέχτηκε να επανενταχθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, από την οποία τον έχει διαγράψει ο Γιώργος.
Ο Σημίτης και όσοι... τάισε, θεωρούν ότι αποτελεί εθνικό κεφάλαιο. Ανήκει λοιπόν σε όλους μας, σε όλη την Ελλάδα. Έστω κι αν ο Γιώργος εννοεί τον Ραγκούση, τη Λούκα και τα άλλα παιδιά, όταν φωνάζει στο μπαλκόνι «κάντε τόπο να περάσει η Ελλάδα». Ο Χρήστος Βερελής, ένα από τα «ορφανά» του Σημίτη, υποστήριξε οι Έλληνες αναπολούμε τον Σημίτη. Και έχει δίκιο. Τον αναπολούμε αλλά... με τον δικό μας τρόπο. Όπως ο ίδιος ο Σημίτης είπε ότι θα στηρίζει το ΠΑΣΟΚ... με τον δικό του τρόπο. Και ο δικός μας τρόπος είναι... να μην θέλουμε να τον ξαναδούμε!
Μεταξύ μας, και ο Γιώργος έτσι αισθάνεται.
Περι Σημίτη και άλλων τινών....
Γράφει ο Αντ.Κωβαιος στο "Βήμα"(μεταξύ άλλων): "Με τα εσωτερικά μέτωπα να θεωρείται ότι έχουν κλείσει, το ΠαΣοΚ προετοιμάζεται (κατ΄ αρχάς) για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Ο κ. Γ.Παπανδρέου συνεχίζει κανονικά το πρόγραμμα περιοδειών του ανά την Ελλάδα και αύριο μιλάει στη Βέροια, ενώ τη Δευτέρα θα ταξιδέψει στη Φραγκφούρτη όπου θα έχει συνάντηση και γεύμα εργασίας με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της ΕΚΤ κκ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ και Λ. Παπαδήμο αντίστοιχα. Η συνάντηση Παπανδρέου- Σημίτη την προηγούμενη Πέμπτη δεν προσέφερε θεαματικά αποτελέσματα, αλλά θεωρείται επιτυχής στα γραφεία της Ιπποκράτους και της Ακαδημίας. Σύμφωνα με τις ερμηνείες που κυριαρχούν, η επαναπροσέγγιση μεταξύ των δύο ανδρών έχει ικανοποιήσει στην πλειονότητά τους τα στελέχη του ΠαΣοΚ. Και αυτό επειδή ούτε ο κ. Παπανδρέου ούτε ο κ. Σημίτης εμφανίστηκαν να υπαναχωρούν, αλλά να συμφωνούν για την αναγκαιότητα σύμπλευσης εν όψει εκλογών.
Υπ΄ αυτήν την έννοια, τα ενδεχόμενα της αξιοποίησης του πρώην πρωθυπουργού παραμένουν ανοιχτά και όπως εκτιμάται από στελέχη του ΠαΣοΚ, θα εξεταστούν με βάση τους στόχους και τις επιθυμίες του σημερινού και του πρώην προέδρου του κόμματος την κατάλληλη στιγμή.
Ενδεικτική ήταν η απάντηση που έδωσε χθες, στον απόηχο της συνάντησης Παπανδρέου- Σημίτη, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπακωνσταντίνου . «Ο τέως πρωθυπουργός, ως εθνικό κεφάλαιο μπορεί να παίξει μια σειρά από ρόλους» είπε, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα δραστηριοποίησης ή αξιοποίησής του.
Κατά τη συνάντηση των κκ. Παπανδρέου και Σημίτη, σύμφωνα με τις επίσημες πληροφορίες δεν συζητήθηκε το θέμα τοποθέτησης του πρώην πρωθυπουργού στην πρώτη θέση του ευρωψηφοδελτίου(...)Εν όψει όλων αυτών, με ενδιαφέρον αναμένεται η πρώτη δημόσια παρέμβαση του κ. Σημίτη μετά την άρση των προβλημάτων, στο τέλος του μηνός στη Θεσσαλονίκη, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι στο εξής ο πρώην πρωθυπουργός θα εντείνει την πολιτική του δραστηριότητα. Παράλληλα με όλα αυτά, είναι γνωστές οι αγωνίες για επανένταξη από την πλευρά στελεχών που έχουν βρεθεί εκτός ΠαΣοΚ τα προηγούμενα χρόνια. Από το περιβάλλον του κ. Παπανδρέου γίνεται φανερή η προσπάθεια αποτροπής μιας τέτοιας συζήτησης, η οποία κρίνεται επιζήμια και πάντως σημειώνεται ότι δεν υπάρχει διαδικασία «μαζικού επαναπατρισμού».
Σχετικό ερώτημα τέθηκε χθες στον κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στο ραδιόφωνο του Αlpha τόνισε: «Νομίζω πως κάθε περίπτωση αξιολογείται με τον δικό της μεμονωμένο τρόπο.Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να εξισώσει τον Κ.Σημίτη με περιπτώσεις άλλων στελεχών. Εδώ υπήρξε ένα πρόβλημα,το οποίο ξεπεράστηκε και προχωράμε μπροστά».
Να το κάνουμε φραγκοδίφραγκα (και θα συνεχισουμε και αύριο): Ικανοποιήθηκε το αίτημα της "διαπλοκής" για το....ξεπέρασμα του προβλήματος στις σχέσεις Γιώργου-Σημίτη και τώρα με...αντάλλαγμα την βοήθεια που θα προσφέρει ο Σημίτης για τις ευρωεκλογές θέλει "τουλάχιστον δύο δικά του στελέχη σε εκλόγιμη θέση στην ευρωβουλή"! Προς το παρόν το αίτημα εξετάζεται...αρνητικά και όπως είπε και ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ η προσέγγιση αφορά ΜΟΝΟ τον Κ.Σημίτη (δηλαδή ούτε στις υποψηφιότητες των βουλευτών αργότερα - όπου εκεί γινεται ενας...ψιλοχαμός).
Η προσέγγιση "step by step" που προκρίθηκε αφορά "αλα καρτ" ενεργοποίηση του Σημίτη. Ηδη στην Ιπποκράτους (την παλαιά Χαρ.Τρικούπη) εκτιμούν ως...αρνητικό το γεγονός της επαναπροσέγγισης σε επίπεδο ψηφοφόρων (ο Κ.Σημίτης πάντα ήταν ταυτισμένος με...λιτότητα, αποκλεισμούς, ελιτίστικη συμπεριφορά και εξυπηρέτηση της...διαπλοκής που τσάκισε την ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης - σε τέτοιες περιόδους αβάσταχτης οικονομικής κρίσης και φτώχειας γιατί άραγε στο μυαλό των Πασόκων και των ψηφοφόρων της μεσαίας ταξης να φαντάζει...ελκυστική η προοπτική επανάκαμψης του; Εντάξει τα στελέχη του, τα...ορφανά του να θέλουν και να επιζητούν ρόλους και μερίδιο σην ανακατανομή εξουσίας,αλλά αυτο αφορά τις δικές τους αγωνίες...). Για παράδειγμα μπορεί να μην θέλει ο Κ.Σημίτης το ευρωψηφοδέλτιο αλλά το...θέλει ο πρώην τσάρος του Κ.Σημίτη, ο "εκτός ΠΑΣΟΚ" Γ.Παπαντωνίου(που μια εποχή ήθελε να είναι διάδοχος του Σημίτη και προσπάθησε στη συνέχεια να προλάβει τον...Β.Βενιζέλο στην κούρσα διαδοχής του Γιώργου, με αποτέλεσμα την διαγραφή του)!
Οπως θα δούμε αύριο και σε δύο δημοσκοπήσεις (στο Παρόν και της Realnews) η ψαλίδα όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές - και ανεβαίνει και η συσπείρωση των κομμάτων - κλείνει (σε σχέση με τις μετρήσεις των ίδιων εταιρειών). Και στην πολιτική ο...χρόνος είναι περίεργο πράγμα (να θυμίσουμε οτι στις ευρωεκλογές του 1999 τον Ιούνιο πάλι, το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ.Σημίτη πήρε στην κάλπη 31% και η ΝΔ 34%, δηλαδή ήταν μπροστά καθαρά 3 μονάδες - και μετά απο μόλις 10 μήνες που έγιναν οι εθνικές εκλογές, τον Απρίλιο του 2000 το ΠΑΣΟΚ με τον Κ.Σημίτη, κέρδισε με 44% και έγινε κυβέρνηση)!
Δημοσίευση σχολίου