Δεν θέλει καν ερώτημα το αν η κρίση στην Ελλάδα έχει τελειώσει, επισημαίνεται σε άρθρο του περιοδικού Forbes, στο οποίο παράλληλα υπογραμμίζεται πως θα “ταν πολύ καλύτερα αν η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει και είχε φύγει από το ευρώ.
Κατά την άποψή του αρθρογράφου Tim Worstall που με αφορμή το...ασφαλιστικό επαναφέρει τα σενάρια grexit, ήταν πάντα αλήθεια ότι η ελληνική χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ θα ήταν η καλύτερη λύση. «Και το γεγονός ότι αυτό δεν έγινε είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά τώρα. Και έτσι, παρατείνεται ο ελληνικός οικονομικός πόνος, καθώς συνεχώς αναγκάζονται να υποτάσσονται στις απαιτήσεις της Τρόικας για τις δαπάνες», σημειώνει.
Στην οικονομική πολιτική, όπως και στην οδοντιατρική, καταλήγει ο Γουόρσταλ, είναι συχνά καλύτερο το σοκ του δυνατού πόνου τώρα, για να το ξεπεράσεις, παρά να προσπαθήσεις να παρατείνεις τα πράγματα. «Με το δεύτερο τρόπο, ο πόνος στο τέλος επιστρέφει ούτως ή άλλως και συνήθως χειρότερος».
Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, η ιδέα ότι η ανατροπή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο καλοκαίρι θα ήταν και το τέλος της κρίσης αποτελεί κάτι μεταξύ φρούδας ελπίδας και παραπλάνησης. Γιατί αυτό που τελικά είπε η τρόικα στην ελληνική κυβέρνηση ήταν πως «αν είστε καλά παιδιά και κάνετε ό,τι σας λέμε τότε και μόνο τότε θα πάρετε τα χρήματα που χρειάζεστε». Και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν χαίρονται τώρα με μερικά από αυτά που τους ζητούν να κάνουν: τώρα το θέμα είναι οι συντάξεις.
Και συνεχίζει ο αρθρογράφος: Η ελληνική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να μην κάνει περικοπές, γεγονός που τη φέρνει σε ευθεία σύγκρουση με τους δανειστές, λίγους μήνες μετά την υπαγωγή της χώρας στο 3ο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι δεν θα κόψει κύριες κι επικουρικές συντάξεις, μέσω του σχεδίου που υπέβαλε προς αξιολόγηση στους δανειστές τη Δευτέρα.
Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σε όλα αυτά. Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελούσε ανέκαθεν αγκάθι στις συνομιλίες. Αλλωστε λόγω αυτού και των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τις συντάξεις έχασε την εξουσία η προηγούμενη κυβέρνηση. Όποια κι αν είναι τα σωστά και τα λάθος σημεία του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος (και, όπως σημειώνει ο αρθρογράφος, το συνταξιοδοτικό παραείναι γενναιόδωρο, κοστίζοντας ακριβά στον κρατικό προϋπολογισμό), πάντα αποτελούσε εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις.
Και φτάσαμε στον Ιανουάριο του 2016 και ακόμα το συζητάμε, σαν να είμαστε ακόμα στο φθινόπωρο του 2014. Ολο αυτό δείχνει ότι η συμφωνία του Ιουλίου του 2015, απλώς δεν ήταν το τέλος στο έπος της ελληνικής κρίσης χρέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου