Όλα για όλα «τα παίζει» η ελληνική πλευρά
στην αυριανή Σύνοδο Κορυφής, προσβλέποντας σε πολιτική απόφαση των εταίρων για τη εξεύρεση λύσης στο ελληνικό ζήτημα, μετά και τη χθεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που επιβεβαίωσε την αντίθεση της τρικομματικής συμμαχίας στις τροϊκανές αιτιάσεις στο σκέλος του εργασιακού.
Οι όποιες εξελίξεις πλέον παραπέμπονται στη στρογγυλή τράπεζα των Βρυξελλών
–με ενδιάμεσο σταθμό το Βουκουρέστι- απ’ όπου φιλοδοξείται να
καταγραφεί –και στο κείμενο συμπερασμάτων- μια θετική αποτύπωση της
πορείας της χώρας, ώστε να... δρομολογηθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η
εκταμίευσης της κρίσιμης δόσης των 31,5 δισ. ευρώ. Τη ζωτικότητα της
δόσης υπογράμμισε εκ νέου χθες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος σημειώνοντας
ότι εξαντλούνται τα ταμειακά αποθέματα.
Κεκλεισμένων των θυρών, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κυρίως ο κ. Κουβέλης και συνακόλουθα ο κ. Βενιζέλος εξέφρασαν την κάθετη αντίρρησή τους έναντι των ρυθμίσεων στα εργασιακά στις οποίες επιμένει η Τρόικα, με τον πρωθυπουργό να συμμερίζεται τις ενστάσεις των κυβερνητικών του εταίρων. Εξ’ ου άλλωστε και η εντολή στους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας να διαχειριστούν το θέμα, στην κοινή συνάντησή του με την Τρόικα που διεξήχθη παράλληλα με τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών –και η οποία επίσης τελείωσε άδοξα.
Εν τούτοις, καταγράφηκε ο σκεπτικισμός των πολιτικών αρχηγών ως προς το θέμα των εργασιακών και της επιμονής της Τρόικας, με τη διατύπωση της εκτίμησης για την ύπαρξη «κουκουλοφόρων εσωτερικού» οι οποίοι προωθούν τα σχετικά ζητήματα εκτός συνόρων και τα οποία, εν συνεχεία, μας «εισάγονται» με τη μορφή των απαιτήσεων των δανειστών.
Καίτοι στα υπόλοιπα ζητήματα –κυρίως το δημοσιονομικό και το θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο- διαπιστώθηκε συναντίληψη, το ζήτημα των εργασιακών που, ειρήσθω εν παρόδω, απομακρύνει τη χώρα απο τη διατήρηση του κοινοτικού κεκτημένου, αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για την οποία ο κ. Κουβέλης –και συνεπακόλουθα, σε άτυπη ενημέρωσή του προς τους πολιτικούς συντάκτες, ο κ. Βενιζέλος- ξεκαθάρισε ότι θα καταψηφίσει το πακέτο των μέτρων στο σύνολό του.
Καθώς φαίνεται, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, η ελληνική πλευρά να παίζει το τελευταίο της χαρτί απέναντι στο «παιχνίδι των ισχυρών» που βρίσκεται εν εξελίξει στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το Βερολίνο καλείται να εκπονήσει ένα συνολικό σχέδιο εξόδου των χωρών της Ευρωζώνης από την οικονομική κρίση αφ’ ενός συνδιαμορφώνοντάς το με τις Βρυξέλλες και αφ’ ετέρου υποχωρώντας στις πιέσεις του ΔΝΤ.
Σημείο καμπής αποτελεί η Ισπανία η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι εντός του μηχανισμού στήριξης- γεγονός που σημαίνει ότι σε πρώτο χρόνο, από τα 500 δισ. του ESM, θα απαιτηθούν περισσότερα από 200 δισ. Το γεγονός αυτό –που εξαρτάται εν πολλοίς από την αντίδραση των αγορών- προκαλεί επιπλέον πίεση στην Ελλάδα καθώς, πέραν του περιορισμού των ταμειακών της αποθεμάτων, συρρικνώνει σημαντικά τα ταμειακά διαθέσιμα του ESM.
Αυτό όμως αποτελεί και το κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό πλεονέκτημα της Αθήνας καθώς, είτε ξεκινήσει από την Ελλάδα, είτε από την Ισπανία, το φαινόμενο του ντόμινο θα προκαλέσει μη διαχειρίσιμες αλυσιδωτές συνέπειες για όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά και την παγκόσμια οικονομία.
Πάνος Ρασσιάς
Κεκλεισμένων των θυρών, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κυρίως ο κ. Κουβέλης και συνακόλουθα ο κ. Βενιζέλος εξέφρασαν την κάθετη αντίρρησή τους έναντι των ρυθμίσεων στα εργασιακά στις οποίες επιμένει η Τρόικα, με τον πρωθυπουργό να συμμερίζεται τις ενστάσεις των κυβερνητικών του εταίρων. Εξ’ ου άλλωστε και η εντολή στους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας να διαχειριστούν το θέμα, στην κοινή συνάντησή του με την Τρόικα που διεξήχθη παράλληλα με τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών –και η οποία επίσης τελείωσε άδοξα.
Εν τούτοις, καταγράφηκε ο σκεπτικισμός των πολιτικών αρχηγών ως προς το θέμα των εργασιακών και της επιμονής της Τρόικας, με τη διατύπωση της εκτίμησης για την ύπαρξη «κουκουλοφόρων εσωτερικού» οι οποίοι προωθούν τα σχετικά ζητήματα εκτός συνόρων και τα οποία, εν συνεχεία, μας «εισάγονται» με τη μορφή των απαιτήσεων των δανειστών.
Καίτοι στα υπόλοιπα ζητήματα –κυρίως το δημοσιονομικό και το θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο- διαπιστώθηκε συναντίληψη, το ζήτημα των εργασιακών που, ειρήσθω εν παρόδω, απομακρύνει τη χώρα απο τη διατήρηση του κοινοτικού κεκτημένου, αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για την οποία ο κ. Κουβέλης –και συνεπακόλουθα, σε άτυπη ενημέρωσή του προς τους πολιτικούς συντάκτες, ο κ. Βενιζέλος- ξεκαθάρισε ότι θα καταψηφίσει το πακέτο των μέτρων στο σύνολό του.
Καθώς φαίνεται, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, η ελληνική πλευρά να παίζει το τελευταίο της χαρτί απέναντι στο «παιχνίδι των ισχυρών» που βρίσκεται εν εξελίξει στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το Βερολίνο καλείται να εκπονήσει ένα συνολικό σχέδιο εξόδου των χωρών της Ευρωζώνης από την οικονομική κρίση αφ’ ενός συνδιαμορφώνοντάς το με τις Βρυξέλλες και αφ’ ετέρου υποχωρώντας στις πιέσεις του ΔΝΤ.
Σημείο καμπής αποτελεί η Ισπανία η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι εντός του μηχανισμού στήριξης- γεγονός που σημαίνει ότι σε πρώτο χρόνο, από τα 500 δισ. του ESM, θα απαιτηθούν περισσότερα από 200 δισ. Το γεγονός αυτό –που εξαρτάται εν πολλοίς από την αντίδραση των αγορών- προκαλεί επιπλέον πίεση στην Ελλάδα καθώς, πέραν του περιορισμού των ταμειακών της αποθεμάτων, συρρικνώνει σημαντικά τα ταμειακά διαθέσιμα του ESM.
Αυτό όμως αποτελεί και το κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό πλεονέκτημα της Αθήνας καθώς, είτε ξεκινήσει από την Ελλάδα, είτε από την Ισπανία, το φαινόμενο του ντόμινο θα προκαλέσει μη διαχειρίσιμες αλυσιδωτές συνέπειες για όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά και την παγκόσμια οικονομία.
Πάνος Ρασσιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου