Πήγα σχολείο την εποχή της ποδιάς. Αρχικά στο δημοτικό που έπρεπε να την φοράμε αγόρια και κορίτσια. Αργότερα στο γυμνάσιο που έπρεπε να την φοράνε τα κορίτσια και τα αγόρια να ντύνονται «ευπρεπώς». Το οποίο σήμαινε ότι οριακά μπορούσαν να φοράνε τζιν φτάνει το μπατζάκι να μην ήταν γυρισμένο και μοιάζουν τέντι μπόιδες.
Το γράφω για να πω ότι έζησα την εποχή της ομοιομορφίας, που δεν ήταν αριστερή υπόθεση. Άλλωστε και στην Αγγλία τα παιδιά φοράνε στολές στο σχολείο μέχρι σήμερα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι...
τα λεφτά δεν έπαιζαν ποτέ ρόλο.
Αντίθετα από φίλους και από εμπειρία ξέρω ότι τα λεφτά μετρούσαν στα καλά σχολεία. Στο κολέγιο, που όποιος μπήκε με υποτροφία και από την πίσω πόρτα τα πλήρωσε διπλά στην ψυχανάλυση ή στο Χιλ, που για να νοιώσει ίσο το παιδί ο γονέας εκτός από δίδακτρα έπρεπε να πληρώνει μαθήματα μουσικής, χορού ή ότι άλλο.
Στα πιο φτωχά σχολεία τα προβλήματα είχαν λυθεί με τον χρόνο. Όταν κάποιοι μαθητές δεν είχαν λεφτά για τις εκδρομές οι καθηγητές κανόνιζαν με το πρακτορείο να τους δίνει δωρεάν εισιτήρια. Τώρα ήταν δωρεάν, ήταν «δωρεάν» με το πρακτορείο να μεταθέτει το κόστος στα υπόλοιπα εισιτήρια κανένας δεν ήξερε, ούτε ενδιαφέρθηκε να μάθει. Το θέμα ήταν το πρόβλημα να λυθεί. Κάτι που ο σοσιαλισμός μισεί όταν το κάνουν ιδιώτες. Οπότε πρέπει να το ξαναδημιουργήσει μπας και το ξαναλύσει. Στην λάγνα γλώσσα της γραφειοκρατίας που λατρεύει ο Γαβρόγλου.
Πάντα σαφή «Στο ν.3852/2010 (ΦΕΚ87/τ.Α'/07-06- 10) - 'Πρόγραμμα Καλλικράτης', υπάρχει η σχετική αναφορά, στο άρθρο 186, Κεφ. Η, παρ.9, σελ. 1873, όπως υπάρχει και αντίστοιχη αναφορά για την έγκριση σχολικών εκδρομών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό από τον αιρετό Περιφερειάρχη».
Με τον υπουργό να θαυμάζει τα όργανα του «Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, έρευνας και Θρησκευμάτων καθορίζονται τα αρμόδια όργανα και η διαδικασία για την έγκριση του συνόλου των σχολικών εκδρομών και των πάσης φύσεως μετακινήσεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό των μαθητών και των εκπαιδευτικών των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ».
Και με το απαραίτητο supporting cast. «Συνεπώς, για το κομμάτι της έγκρισης των μετακινήσεων, με οποιαδήποτε αιτία (συμπεριλαμβανομένης της αδελφοποίησης), οι αρμοδιότητες έχουν περιέλθει στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ωστόσο, το κομμάτι της έγκρισης της αδελφοποίησης αυτής καθαυτής παραμένει στην αρμοδιότητα του αιρετού Περιφερειάρχη».
Όλο το cast. Υπουργοί, όργανα, περιφερειακοί διευθυντές και περιφερειάρχες. Να προσπαθούν όχι να πάει αλλά να μην πάει κανένας εκδρομή. Μπορεί επειδή φοβούνται ότι κάποιος καθηγητής ή μαθητής θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Δύση. Ο Γαβρόγλου και τα παλικάρια του. Σαμάνοι της γραφειοκρατίας που προσπαθούν να σταματήσουν τον χρόνο που τους έχει ξεπεράσει.
Του Αντώνη Πανούτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου