Το χαμόγελό του είναι το «σήμα κατατεθέν» του. Πλατύ, αβίαστο και αυθεντικό. Το… φοράει παντού και πάντα: όταν κουβεντιάζει μαζί σου, στις συνεντεύξεις του, στις προπονήσεις, στις φωτογραφίες που «ποστάρει» στο προφίλ του στα social media (σε μια από αυτές ο «κολλητός» του, Στέφανος Τσιτσιπάς, τον κρατάει αγκαλιά στην Ακρόπολη), έπειτα από κάθε άλμα του στο επί κοντώ, ακόμη κι αν έχει ρίξει τον πήχη.
Είναι και γενναίος, κι ας λέει το αντίθετο. Ελάχιστοι αθλητές στην ηλικία του Εμμανουήλ θα τολμούσαν να καταγγείλουν τον προπονητή τους για τη συμπεριφορά του σε βάρος τους. Ευτυχώς, τέσσερις συναθλητές του επιβεβαίωσαν, στις ένορκες καταθέσεις τους, τις ρατσιστικές επιθέσεις που δεχόταν από τον Δημήτρη Κυτέα.
Το πρόσωπο του Εμμανουήλ Καραλή δεν θα συννεφιάσει, ούτε την ώρα που σου αφηγείται τις «σκοτεινές του μέρες», όπως ο ίδιος τις επιγράφει: το bullying που υπέστη από μικρό παιδί (μαθητής του Δημοτικού), αλλά και τα επόμενα χρόνια –ακόμη και από έναν προπονητή του στον στίβο!– επειδή το χρώμα του δέρματός του είναι διαφορετικό.
Είχε μιλήσει γι’ αυτές σε μια συγκλονιστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Sport24 (στον Κώστα Χολίδη και τον Παντελή Βλαχόπουλο).
Το βιντεάκι, διάρκειας έξι λεπτών, «ανέβηκε» πάλι χθες με αφορμή τη θριαμβευτική εμφάνιση του 21χρονου πρωταθλητή μας στο Τόκιο, στην παρθενική του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι απίστευτο: παρά τα δάκρυα που αναβλύζουν από τα μάτια του, και τη συναισθηματική του φόρτιση, η οποία οδήγησε σε δεκάλεπτη διακοπή της συνέντευξης, ο «Μανόλο» περιγράφει τον εφιάλτη του (που τον έστειλε στον ψυχολόγο από τα 14 του χρόνια) με χαμόγελο! Της καλοσύνης αυτή τη φορά, όχι της ευτυχίας.
Το παιδί είναι «περίπτωση». Οχι μόνον ως αθλητής, αλλά και ως χαρακτήρας. Τις ύβρεις, τις προσβολές, τις επιθέσεις -ακόμη και με χειροδικία!- που δέχεται, καταφέρνει να τις μετατρέπει σε θετική ενέργεια, που τον κάνει ακόμη πιο δυνατό. Κλείνει τ’ αυτιά του στα «ρε μαύρε, γύρνα στη χώρα σου», και ακούει μόνο τα «γειά σου, μεγάλε», από ανθρώπους που συναντά στη βόλτα του και του ζητούν μια selfie μαζί του. Κλείνει τα μάτια στις χυδαιότητες που βρωμίζουν το διαδικτυακό του προφίλ, και διαβάζει μόνο τα (πολλαπλάσια) σχόλια συμπαράστασης που δέχεται. Πιστεύει οτι ο περισσότερος κόσμος τον αγαπά.
Τον περασμένο Μάιο, πάνω από ένα εκατομμύριο χρήστες τον παρακολουθούσαν στο «TikTok» (εφαρμογή για smartphones, η οποία επιτρέπει την κοινοποίηση βίντεο μικρής διάρκειας) να περνάει τον πήχη.
Παραδέχεται πως υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα -τον έχει ζήσει «στο πετσί του»-, όμως όχι οτι οι Ελληνες, στην πλειονότητά τους, είναι ρατσιστές.
Την αγαπάει αυτή τη χώρα, στην οποία γεννήθηκε (20 Οκτωβρίου 1999) από έλληνα πατέρα (Χάρης) που μεγάλωσε στον Πύργο, και ελληνίδα μητέρα (Σάρα) με καταγωγή από την Ουγκάντα. Το όνομά του, Εμμανουήλ, το… κληρονόμησε από τον παππού του, που ήταν ορθόδοξος ιερέας στην Αφρική. Εχει και μια δίδυμη αδελφή, την Αγγελική. Μαζί έκλαιγαν στα παγκάκια του σχολείου τους έπειτα από κάθε δύσκολη στιγμή – και πέρασαν πολλές ως οικογένεια. «Η ιστορία μας είναι για βιβλίο», συνηθίζει να λέει ο Καραλής.
Η αφιέρωση του αγώνα του στους γονείς του, με το σημείωμα που έγραφε «ευχαριστώ μαμά και μπαμπά», έκανε τον γύρο του Κόσμου. Ηταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές στους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
Ανέφεραν, μεταξύ άλλων, οτι τον αποκαλούσε ως «ο μαύρος» (ποτέ με τ’ όνομά του), επαναλάμβανε μπροστά του πως «όλοι οι μαύροι είναι χαζοί», κι έλεγε στους υπόλοιπους οτι είναι προσβολή για κάποιον να φωτογραφίζεται δίπλα στον Καραλή, λόγω του χρώματός του. Αλλά, δυστυχώς, η ποινή που επιβλήθηκε στον Κυτέα από τον ΣΕΓΑΣ, τον Ιούλιο του 2019, ήταν «χάδι»: απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους και συμμετοχή στις εκδηλώσεις της Ομοσπονδία για ένα έτος, με αναστολή.
«Θέλω να πιστεύω ότι βοήθησα παιδιά που βίωσαν αντίστοιχες καταστάσεις, να καταλάβουν οτι δεν χρειάζεται να ανέχονται κανέναν που δεν τους σέβεται», είχε δηλώσει, τότε, ο «Μανόλο».
Ο Καραλής δεν άφησε τίποτα απ’ όσα πέρασε να του «χαλάσει» το μυαλό. Το «παιδί – θαύμα» του ελληνικού στίβου πορεύτηκε με συνέπεια προς τον προορισμό του, που ήταν να γίνει ένας top-class επικοντιστής. Εκανε παγκόσμιο ρεκόρ Παίδων, ύστερα παγκόσμιο ρεκόρ Εφήβων, κέρδισε μετάλλια στην κατηγορία των U18, ανέβασε την ατομική του επίδοση στα 5,80μ.
Οι Καταριανοί του έταξαν πλούτη, και δεκάδες κολέγια των ΗΠΑ υποτροφίες, για να αλλάξει ιθαγένεια. Εκείνος, όμως, παρέμεινε πιστός στη χώρα στην οποία κάποιοι τον θεωρούν ανεπιθύμητο ξένο. Και τώρα, στο Τόκιο, βρέθηκε δίπλα σε τεράστιους αθλητές, τους οποίους θαύμαζε από μικρός.
Το επί κοντώ είναι η μόνη από τις μεγάλες του αγάπες που δεν θα βρεις στο μισό μανίκι – τατού, το οποίο φορά στον αριστερό του αγκώνα. Σε αυτό εικονίζονται, η μορφή του δίπλα σε εκείνη της αδελφής του, μια πυξίδα με τα αρχικά Χ,Σ,Α,Μ αντί για τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (Χάρης, Σάρα, Αγγελική, Μανόλο), κολώνες που συμβολίζουν την ελληνική του ταυτότητα, τον χάρτη της Ουγκάντα, τη λέξη «Nalongo» (στην Ουγκάντα σημαίνει «ευλογία») και ένα φτερό αεροπλάνου, επειδή λατρεύει τα ταξίδια.
Προς το παρόν, την πιο μεγάλη του διαδρομή την έχει κάνει με ένα κοντάρι: από τον κοινωνικό αποκλεισμό, στις καρδιές (σχεδόν) όλων των Ελλήνων. Αλήθεια, πώς μπορείς να μην αγαπάς ένα παιδί σαν τον «Μανόλο»;
Sportscaster
4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021, 21:00
Πηγή: Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου