Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Marc για την «Εφημερίδα των Συντακτών», το 58% και το 23,5% των ερωτηθέντων απαντούσε πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με σωστό και μάλλον σωστό τρόπο.
Το 79,7% των ερωτηθέντων ήταν αισιόδοξοι, ενώ μόνο το 13,7% εκτιμούσε πως θα οδηγηθούμε σε ρήξη.
Επίσης στην ίδια δημοσκόπηση το 81% των ερωτηθέντων προτιμούσε την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και μόνο το 13,4% την επιστροφή στη δραχμή.
Η κεντρική ιδέα της στάσης της κοινής γνώμης της Ελλάδας βρίσκεται κάπου μεταξύ «τσαμπουκά» αλλά εκ του ασφαλούς του Ευρωπαϊκού Πλαισίου και νομίσματος. ...Είναι φανερό πως η κυβέρνηση συγκεντρώνει πρωτοφανή για τα γνωστά ιστορικά δεδομένα αποδοχή.
Φανερό είναι επίσης πως η κυβέρνηση αντιπροσωπεύει και εκφράζει πολύ καλά αυτή την επιθυμία του μέσου Έλληνα.
Κλειδί αυτής της αποδοχής αποτέλεσε προεκλογικά η πειστική διαβεβαίωση από τον κ. Αλέξη Τσίπρα της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη, αλλά και η ανάγκη επίδειξης αδιαλλαξίας έστω και στα λόγια.
Κλειδί αυτής της αποδοχής αποτέλεσε προεκλογικά η πειστική διαβεβαίωση από τον κ. Αλέξη Τσίπρα της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη, αλλά και η ανάγκη επίδειξης αδιαλλαξίας έστω και στα λόγια.
Η επιλογή του κ. Γ. Βαρουφάκη στη θέση του Υπουργού των Οικονομικών σημειολογικά είχε μια σαφή και ξεκάθαρη θέση υπέρ της παραμονής στο ευρώ, ενισχύοντας το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών πως η κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρά χωρίς να υπάρξει κίνδυνος αποπομπής από το ευρώ.
Βέβαια αν ο κίνδυνος αποχώρησης η αποπομπής από το ευρώ είναι τόσο μηδαμινός τότε ποιος είναι ο λόγος που μερίδα των ξένων μέσων ενημέρωσης αλλά και των εχόντων δημόσια άποψη ειδικών ανέβαζε πρόσφατα τον κίνδυνο ενός Grexit κοντά στο 40%;
Κάποιοι διατείνονται πως αυτό αποτελεί ένα μέσο διαπραγματευτικής πίεσης των εταίρων προς την ελληνική πλευρά της κυβέρνησης που διαπραγματεύεται και την κοινή γνώμη της χώρας που στηρίζει την κυβέρνηση συχνά με μεγάλες συγκεντρώσεις.
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως η υπόνοια και μόνο του Grexit είναι μέσο πίεσης της ελληνικής πλευράς προς τους Ευρωπαίους...
Κοινοί παρονομαστές όλων των δημοσκοπήσεων μετά τις εκλογές είναι η υψηλή δημοφιλία του τρόπου που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση.
Ποιος είναι αυτός ο τρόπος με τα μέχρι τώρα δεδομένα;
Η επίδειξη μιας συμπεριφοράς «ανταρσίας» και αντισυμβατικότητας μέσω ενός επικοινωνιακού βομβαρδισμού της εγχώριας κοινής γνώμης κυρίως από διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Ο τρόπος που διευθετήθηκαν ζητήματα όπως η εποπτεία από την «Τρόικα» αλλά και το σκίσιμο του «μνημονίου» από την επομένη των εκλογών είναι μειωτικός για το επίπεδο πολιτικής συνείδησης της κοινωνίας μας, αλλά δεν εγκυμονούν κινδύνους, περιπέτειες και εθνικές τραγωδίες.
Επιπλέον, χθες έγινε γνωστό πως μεταξύ άλλων η ελληνική πλευρά δεσμεύεται για το σεβασμό όσων αποκρατικοποιήσεων έχουν ολοκληρωθεί, για την ολοκλήρωση όσων έχουν δρομολογηθεί και για την επανεξέταση όσων εκκρεμούν.
Το τελευταίο είναι απόλυτα θεμιτό για κάθε κυβέρνηση, πόσο μάλλον αν υπάρχει το προηγούμενο, πολλές αποκρατικοποιήσεις να αποτελούν κατά κύριο λόγο την μετατροπή κρατικών μονοπωλίων σε ιδιωτικά μονοπώλια, κάτι που είναι το ίδιο ατελέσφορο αποδοτικά για την οικονομία, αλλά και τον πολίτη.
Όπως έδειξε το τελευταίο Eurogroup λοιπόν, η κυβέρνηση μέχρι στιγμής αντιμετωπίζει με τη δέουσα σοβαρότητα το ρίσκο της εξόδου της χώρας από το ευρώ, αν και οι καθυστερήσεις και οι αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις λόγω εσωκομματικής αντιπολίτευσης, έχουν φέρει τις τράπεζες στα όρια της «έκρηξης».
Λίγο - πολύ φαίνεται πως ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της και αναζητεί τον απαραίτητο χρόνο να στρίψει το «καράβι» της κυβερνητικής πολιτικής μακριά από τις ακραίες και δημαγωγικές προεκλογικές εξαγγελλίες.
Εκτός της οικονομίας που συνεχίζει τη φθίνουσα πορεία και μια κατάρρευση τους επόμενους μήνες δεν πρέπει να αποκλείεται, ένα από τα σοβαρά θέματα που θα αντιμετωπίσει τους επόμενους μήνες ο κ. Τσίπρας είναι οι εσωκομματικές αντιδράσεις και οι αντιδράσεις των σκληρών πυρήνων του πελατειακού κράτους και των βολεμένων που είχαν επενδύσει πάνω της τη διατήρηση των προνομίων.
Θα χρειαστεί τη στήριξη των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων... και μάλλον θα την έχει.
Καλώς ήρθατε σύντροφοι στην πεζή πραγματικότητα. Ούτε μερκελιστές υπάρχουν, ούτε γερμανοτσολιάδες. Απλά υπάρχουν Έλληνες που μπορούν να ξεχωρίσουν το «γάιδαρο» από τα «άχυρα» και νοιάζονται για το μέλλον της Ελλάδας και των παιδιών της στην Ευρώπη, με πιο υπεύθυνες αντιδράσεις και ήπιους χαρακτηρισμούς.
2) Και τώρα σύντροφοι;
Καθώς, στη διελκυστίνδα μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και ευρωπαίων εταίρων, διακυβεύεται η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας και το μέλλον της χώρας μας, υποδεχόμαστε με ανακούφιση τη γενόμενη στροφή στο ρεαλισμό του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης και ας άργησε ένα μήνα.
Η επίδειξη μιας συμπεριφοράς «ανταρσίας» και αντισυμβατικότητας μέσω ενός επικοινωνιακού βομβαρδισμού της εγχώριας κοινής γνώμης κυρίως από διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Ο τρόπος που διευθετήθηκαν ζητήματα όπως η εποπτεία από την «Τρόικα» αλλά και το σκίσιμο του «μνημονίου» από την επομένη των εκλογών είναι μειωτικός για το επίπεδο πολιτικής συνείδησης της κοινωνίας μας, αλλά δεν εγκυμονούν κινδύνους, περιπέτειες και εθνικές τραγωδίες.
Επιπλέον, χθες έγινε γνωστό πως μεταξύ άλλων η ελληνική πλευρά δεσμεύεται για το σεβασμό όσων αποκρατικοποιήσεων έχουν ολοκληρωθεί, για την ολοκλήρωση όσων έχουν δρομολογηθεί και για την επανεξέταση όσων εκκρεμούν.
Το τελευταίο είναι απόλυτα θεμιτό για κάθε κυβέρνηση, πόσο μάλλον αν υπάρχει το προηγούμενο, πολλές αποκρατικοποιήσεις να αποτελούν κατά κύριο λόγο την μετατροπή κρατικών μονοπωλίων σε ιδιωτικά μονοπώλια, κάτι που είναι το ίδιο ατελέσφορο αποδοτικά για την οικονομία, αλλά και τον πολίτη.
Όπως έδειξε το τελευταίο Eurogroup λοιπόν, η κυβέρνηση μέχρι στιγμής αντιμετωπίζει με τη δέουσα σοβαρότητα το ρίσκο της εξόδου της χώρας από το ευρώ, αν και οι καθυστερήσεις και οι αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις λόγω εσωκομματικής αντιπολίτευσης, έχουν φέρει τις τράπεζες στα όρια της «έκρηξης».
Λίγο - πολύ φαίνεται πως ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της και αναζητεί τον απαραίτητο χρόνο να στρίψει το «καράβι» της κυβερνητικής πολιτικής μακριά από τις ακραίες και δημαγωγικές προεκλογικές εξαγγελλίες.
Εκτός της οικονομίας που συνεχίζει τη φθίνουσα πορεία και μια κατάρρευση τους επόμενους μήνες δεν πρέπει να αποκλείεται, ένα από τα σοβαρά θέματα που θα αντιμετωπίσει τους επόμενους μήνες ο κ. Τσίπρας είναι οι εσωκομματικές αντιδράσεις και οι αντιδράσεις των σκληρών πυρήνων του πελατειακού κράτους και των βολεμένων που είχαν επενδύσει πάνω της τη διατήρηση των προνομίων.
Θα χρειαστεί τη στήριξη των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων... και μάλλον θα την έχει.
Καλώς ήρθατε σύντροφοι στην πεζή πραγματικότητα. Ούτε μερκελιστές υπάρχουν, ούτε γερμανοτσολιάδες. Απλά υπάρχουν Έλληνες που μπορούν να ξεχωρίσουν το «γάιδαρο» από τα «άχυρα» και νοιάζονται για το μέλλον της Ελλάδας και των παιδιών της στην Ευρώπη, με πιο υπεύθυνες αντιδράσεις και ήπιους χαρακτηρισμούς.
2) Και τώρα σύντροφοι;
Καθώς, στη διελκυστίνδα μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και ευρωπαίων εταίρων, διακυβεύεται η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας και το μέλλον της χώρας μας, υποδεχόμαστε με ανακούφιση τη γενόμενη στροφή στο ρεαλισμό του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης και ας άργησε ένα μήνα.
Επικροτούμε τη μεταστροφή και ας την παρουσιάζει η κυβέρνηση με όποιο επιθετικό προσδιορισμό κρίνει ότι τη βολεύει επικοινωνιακά περισσότερο, και ας μετονομάστηκε η Τρόϊκα ΄΄Θεσμοί΄΄ και το Μνημόνιο ΄΄Χρηματοδοτική Διευκόλυνση΄΄ φτάνει που η χώρα δεν πήγε ΄΄περήφανη΄΄ στα βράχια, που απομακρύνθηκε, τουλάχιστον προς το παρόν, ο εφιάλτης και η καταστροφή.
Βλέπε: Και τώρα σύντροφοι;
Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου