Πώς η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή έκλεισε οριστικά το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών» που είχε ανοίξει η Κυβέρνηση Κ. Σημίτη

Πώς η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή έκλεισε οριστικά, χωρίς δικαίωμα αμφισβήτησης, το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών» που είχε ανοίξει η Κυβέρνηση Κ. Σημίτη , τι έπραξε για τη μεταναστευτική πολιτική και πώς αντιμετώπισαν οι " νταβατζήδες" την επιτυχία του

Μιλάμε για τη θωράκιση της Χώρας από τη βουλιμία της Τουρκίας κατά τη χάραξη της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας. Πολιτικής η οποία οργανώθηκε επί Κ. Καραμανλή. Πριν δεν υπήρχε τίποτα, αφού επί Σημίτη και ΠΑΣΟΚ- δηλαδή επί Χρυσοχοΐδη – Σκανδαλίδη- η Ελλάδα ήταν ξέφραγο αμπέλι για τους λαθρομετανάστες. 

Διαβάστε αγαπητοί αναγνώστες και φρίξετε με το «ήθος» των «νταβατζήδων»: ...

Στα μέσα Ιουλίου του 2006 ο Nicolas Sarkozy, τότε Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, επισκέπτεται στην Αθήνα τον ομόλογό του Υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο με τον οποίο γνωρίζονταν από τότε που ο τελευταίος ήταν Καθηγητής στη Γαλλία. (Αχ Πάκη, το «μειονέκτημά» σου στην πολιτική… Το ότι δηλαδή δεν ήσουν ανεπάγγελτος, όπως οι περισσότεροι συνοδοιπόροι σου στη ΝΔ, όταν μπήκες στον πολιτικό στίβο και το ότι μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να τους γυρίσεις την πλάτη χωρίς να σε κανοναρχούν οι «νταβατζήδες» και τα τσιράκια τους!!) Τότε οι δύο Υπουργοί, που κινούνταν στην ίδια γραμμή, συμφώνησαν πως έπρεπε να πάρουν την πρωτοβουλία για τη χάραξη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρώπη. Ως τη στιγμή εκείνη αυτό φάνταζε «όνειρο θερινής νυκτός», λόγω της παραδοσιακής αντίδρασης του ευρωπαϊκού βορά –και κυρίως της Γερμανίας- έναντι του ευρωπαϊκού νότου.

Το Φλεβάρη του 2008 ο Nicolas Sarkozy, Πρόεδρος πια της Γαλλικής Δημοκρατίας, στέλνει στην Αθήνα τον Γάλλο Υπουργό Εσωτερικών Brice Hortefeux για να συνεννοηθεί με τον Προκόπη Παυλόπουλο επί ενός σχεδίου «Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο», το οποίο ήταν ο πυρήνας της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Μην ξεχνάμε ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2008 η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ασκείτο από τη Γαλλία…

Σε στενή συνεργασία με το Γάλλο ομόλογό του ο Προκόπης Παυλόπουλος επεξεργάσθηκε το σχετικό κείμενο, ώστε από την 1/7/2008, όταν άρχιζε η γαλλική προεδρία, να ολοκληρωθεί το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο και να υπογραφεί πριν το τέλος του 2008. Ήταν τότε που ο Παυλόπουλος, σε συνεννόηση με τον Κ. Καραμανλή και με την πλήρως θετική στάση του Nicolas Sarkozy, κατάφερε να μπει στο τελικό κείμενο η παράγραφος ΙΙΙ, σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξωτερικά σύνορα. Τα σύνορα αυτά είναι τα σύνορα των κρατών-μελών, όπως καθορίζονται κυριάρχως από αυτά. Με λίγα λόγια, κατά το Σύμφωνο αυτό, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης η Ελλάδα μπορούσε να καθορίσει, και έναντι της Τουρκίας, τα σύνορα της Ευρώπης. Άρα αν η Τουρκία αμφισβητούσε τα σύνορα αυτά είχε απέναντί της την Ευρωπαϊκή Ένωση!!!

Έτσι η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή έκλεισε οριστικά, χωρίς δικαίωμα αμφισβήτησης, το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών» που είχε ανοίξει η Κυβέρνηση Κ. Σημίτη με τη θλιβερή νύχτα των Ιμίων και τις επίσης θλιβερές και επαίσχυντες Συμφωνίες στο Ελσίνκι και τη Μαδρίτη. Ναι ρε παιδιά! Εκείνες τις Συμφωνίες που άνοιξαν την κερκόπορτα της προδοσίας, και τις οποίες εμφάνισαν ως «εθνικό θρίαμβο» οι «νταβατζήδες». Ναι ρε παιδιά. Οι ίδιοι «νταβατζήδες» οι οποίοι έθαψαν, όπως θα διαβάσετε στη συνέχεια, τον πραγματικό εθνικό θρίαμβο του Κ. Καραμανλή στο Παρίσι.

Με τη γνωστή επιμονή του ο Nicolas Sarkozy, και επειδή η γαλλική προεδρία του 2008 δεν είχε κάτι σημαντικότερο να επιδείξει, κατάφερε να πείσει τους ομολόγους του για την ανάγκη υπογραφής, το δεύτερο εξάμηνο του 2008, του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Έτσι τον Οκτώβριο του 2008, κατά τη Σύνοδο Κορυφής στο Παρίσι, υπογράφηκε η Συμφωνία αυτή. Μια Συμφωνία που, εκτός από το τεράστιο όφελος για την Ελλάδα ως προς την χάραξη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρώπη, έβαζε ταφόπλακα στα σχέδια της Τουρκίας για την αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων και, όπως είπαμε, έκλεινε οριστικά τη θανάσιμη πληγή των «γκρίζων ζωνών» του θλιβερού διδύμου Σημίτη – Πάγκαλου.

Μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής,, στις 17 Οκτώβρη του 2008, ο Κώστας Καραμανλής, αφού συνεννοήθηκε τηλεφωνικά για τις τελευταίες λεπτομέρειες του κειμένου της Συμφωνίας με τον Παυλόπουλο στην Αθήνα, ετοιμάσθηκε να δώσει συνέντευξη τύπου στο Παρίσι σε Έλληνες και λοιπούς Ευρωπαίους –και όχι μόνο- δημοσιογράφους για το τεράστιο όφελος της Ελλάδας από τη Συμφωνία αυτή όχι μόνο για την ελληνική μεταναστευτική πολιτική αλλά και για τη θωράκιση των ελληνικών συνόρων από την τουρκική απειλή. Στη συνέντευξη αυτή είχε, φυσικά, δίπλα του τον Θόδωρο Ρουσόπουλο, που τότε ήταν το «κόκκινο πανί» για το Βατοπέδι. Μην ξεχνάμε ότι λίγο μετά –περίπου ένα μήνα- αναγκάσθηκε σε παραίτηση, όπως από καιρό προανήγγειλε ο κ. Δ. Κοντομηνάς!!!

Και ω του θαύματος! 

Αφού είπε λίγες λέξεις ο Κ. Καραμανλής εισαγωγικά για το Σύμφωνο, έπεσαν απάνω του οι Έλληνες δημοσιογράφοι των «νταβατζήδων» με μόνο θέμα συζήτησης το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου. Ναι ρε παιδιά! 

Εδώ η Ελλάδα και ο Κ. Καραμανλής είχαν καταφέρει το ως τότε ακατόρθωτο για την Ελλάδα, και οι δημοσιογράφοι της διαπλοκής σκύλιζαν για το δήθεν «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου. 

Ο ταλαίπωρος πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι Δ. Παρασκευόπουλος, που ως τώρα είναι στο Μέγαρο Μαξίμου, είχε φρίξει. 

Η Ευρώπη να μιλάει για το επίτευγμα του Κ. Καραμανλή και τα όργανα της δημοσιογραφίας –τι να κάνουμε, δεν τα βάζουμε μαζί τους, το ψωμί τους υπερασπίζονταν, όπως κάνουν και τώρα- προσπαθούσαν να πλήξουν τον Έλληνα Πρωθυπουργό. 

Αδίστακτοι και ανήθικοι. Όπως πάντα.

Με πληροφορίες από το Olympia.gr