Μια αλήθεια κι ένα "βούρλο"

Εγώ δεν κοροϊδεύω τον κόσμο, δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε, αναφώνησε χθες ο κ. Λαφαζάνης, μια μέρα από το «Βατερλό» της συγκυβέρνησης στη Βουλή.

Και η μονομερής διαγραφή του χρέους, που θα κάνει αυτομάτως τα παιδιά να αναφωνούν: 

«Τι έχει και χαμογελά ο κόσμος πατέρα», 

δεν αρκεί η μονομερής διαγραφή για να μας απαλλάξει από το χρέος και να επιστρέψουμε αυθωρεί και παραχρήμα στην ευημερία με δανεικά;
Η προοπτική της δραχμής δεν είναι αρκετή για να εκτινάξει τις εξαγωγές και να εκμηδενίσει την ανεργία. 

Δεν εξασφαλίζει την δυνατότητα να προσληφθούν άμεσα άλλο ένα εκατ. στο δημόσιο για να ξεκουράζει αυτούς που ήδη κάνουν «αέρα» στους άλλους που κάθονται; ...
Όπως έγραφε κάποιος φίλος στο φ/β χθες, το σκηνικό θυμίζει τσαρλατάνο που διαφήμιζε πως έχει το φάρμακο να θεραπεύσει τον καρκίνο, και μόλις του φέρουν ένα ασθενή που έχει διακόψει τη συμβατική θεραπεία, αναφωνεί: εγώ δεν κοροϊδεύω τον κόσμο, δεν είμαι έτοιμος...

Η «Πασιονάρια» της χρεοκοπίας...

Πιο δραματική ήταν η δήλωση αποχώρησης από το ΠΑΣΟΚ της κας Ξενογιαννακοπούλου, του πλέον χαρακτηριστικού αυτού δείγματος πολιτικού παιδιού του κομματικού σωλήνα της μεταπολίτευσης...

«Έκανες το ΠΑΣΟΚ μικρό παράρτημα της Κεντροδεξιάς...», διεμήνυσε η πρώην υπουργός Υγείας που παραβίαζε πρώτη την απαγόρευση του καπνίζειν στο υπουργείο της.

 

Δεν την απασχολεί καθόλου το ιστορικό γεγονός πως η παράταξη στην οποία εκκολάφθηκε ως επαγγελματίας πολιτικός, παρέλαβε τη χώρα με χρέος στο 25% του ΑΕΠ και την παρέδωσε «μπανανία» υπό διεθνή έλεγχο. Την ενοχλεί το μικρό παράρτημα της κεντροδεξιάς και όχι που οι μισοί σύντροφοί της θα έπρεπε να ακολουθήσουν τα βήματα του πολιτικού της μέντορα του Άκη στον Κορυδαλλό...

Σίγουρα η κυρία Μαριλίζα δεν πιστεύει πως για την χρεοκοπία μας ευθύνονται πράξεις σαν αυτή που έκανε μόλις ανέλαβε το Υπουργείο Υγείας, όχι το να κάνει το γραφείο της καπνιστήριο, αλλά να διορίσει σε όλα τα νοσοκομεία διοικήσεις από κομματικά στελέχη άσχετα με το αντικείμενο...

O tempora o mores...

Έχουμε να κάνουμε με μια γενιά πολιτικών μειωμένης αντίληψης και ικανότητας διαχείρισης. Αυτό συμβαίνει γιατί ο μοναδικός τρόπος ανάδειξης τις τελευταίες δεκαετίες ήταν οι πελατειακές σχέσεις...
Όποιος διόριζε επιβίωνε και αναδεικνυόταν στους κομματικούς μηχανισμούς και τα πολιτικά αξιώματα. 

Η χώρα χρεοκόπησε στα χέρια τους, η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού σκηνικού δεν το είχε καταλάβει και πολύ φοβάμαι πως δεν το έχει καταλάβει ακόμη...





http://www.capital.gr