Η ανακοίνωση της «International Society for Civil Liberties and Rule of Law», σχετικά με την εξόντωση 8 χιλιάδων χριστιανών μέσα το 2023, φαίνεται ότι ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης της Αριστεράς.
Στις συγκεντρώσεις πρωτοστατούσε το ΚΚΕ, ο Σύριζα, η Νέα Αριστερά, ο Ανταρσύα, το ΜΛ-ΚΚΕ, το ΚΚΕ(μ-λ), συνδικαλιστές, αγωνιστές, διανοούμενοι, καθώς και συλλογικότητες από όλο το φάσμα των δικαιωματιστών, των ΛΟΑΤΚΙ, των ΜΚΟ. Στο τέλος ακολούθησε και μια μεγάλη συναυλία από γνωστούς και δημοφιλείς ερμηνευτές του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού...
Μόνο μέσα στο 2023, 8.222 ανυπεράσπιστοι χριστιανοί στη Νιγηρία δολοφονήθηκαν από τις τρομοκρατικές παραστρατιωτικές οργανώσεις της Ισλαμικής Τζιχάντ, της Μπόκο Χαράμ, της Φουλάνι της Ανσαρού και του Ισλαμικού Κράτους της Δυτικής Αφρικής (ISWAP).
Σύμφωνα με την έκθεση της «International Society for Civil Liberties and Rule of Law», που δημοσιεύτηκε στην «Catholic Herald» (βρετανική έκδοση από το 1888), στη Νιγηρία συντελείται μια τεράστια γενοκτονία από το 2009. Οι Ισλαμιστές τρομοκράτες, με την ανοχή της κυβέρνησης και την υποστήριξη των Μονάδων Κρατικής Ασφάλειας, έχουν δολοφονήσει περισσότερους 150.000 αθώους πολίτες τα τελευταία 15 χρόνια.
Από αυτούς, οι 100.000 ήταν χριστιανοί, οι 46.000 μετριοπαθείς μουσουλμάνοι και οι υπόλοιποι 4.000 ήταν μέλη άλλων θρησκειών. Ο φόρος αίματος υπολείπεται μόνο των 306.000 νεκρών αμάχων του πολέμου στη Συρία, κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων του καθεστώτος Άσαντ, τις προσπάθειες επιβολής του Ισλαμικού Κράτους και της εξόντωσης των Παλαιστινίων προσφύγων στο στρατόπεδο Γιαρμούκ.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Συρίας (Syrian Observatory for Human Rights / SOHR), κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου είχαν σκοτωθεί συνολικά 306.000 άμαχοι, είχαν τραυματιστεί περισσότεροι από 2.100.000 και είχαν εκτοπιστεί περίπου 13.000.000. Από τους περίπου 160 χιλιάδες Παλαιστίνιους, που ζούσαν στον καταυλισμό του Γιαρμούκ το 2011, σήμερα ζουν εκεί λιγότεροι από 8 χιλιάδες.
Οι Παλαιστίνιοι του συγκεκριμένου καταυλισμού είχαν συνταχθεί στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), στρεφόμενοι, με αυτόν το τρόπο, κατά της κυβέρνησης του κράτους που τους φιλοξενούσε. Ο καταυλισμός του Γιαρμούκ είχε δεχθεί ανηλεείς βομβαρδισμούς από τις στρατιωτικές δυνάμεις της Δαμασκού, καθ’ όλη τη διάρκεια των εχθροπραξιών ανάμεσα στον ISIS και στα κυβερνητικά στρατεύματα της Συρίας.
Παρά την ήττα του Ισλαμικού κράτους το 2017, σύμφωνα με το BBC, περισσότερες από 2.700 απαχθείσες γυναίκες και κορίτσια της κοινότητας των Γιαζίντι, παραμένουν στα χέρια των τρομοκρατών του ISIS που δραστηριοποιούνται στη Συρία και στο Ιράκ ή έχουν καταλήξει στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα «παρθένων κοριτσιών» των Ισλαμιστών. Ο αρχικός αριθμός των απαχθέντων γυναικών, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (International Organization for Migration / IOM), υπερέβαινε τις 6.000.
Τότε, και πάλι όλα τα κόμματα της Αριστεράς, είχαν κατακλύσει τους δρόμους της Αθήνας διαμαρτυρόμενα για τις μαζικές εκκαθαρίσεις αμάχων από το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και από τον ISIS. Και μάλιστα η Αριστερά είχε καταδικάσει, τότε, με τον πιο εμφατικό τρόπο, τα εγκλήματα του στρατού της Συρίας και των ισλαμικών δυνάμεων για τις δολοφονίες των Παλαιστινίων προσφύγων.
Για να επιστρέψουμε στα της Νιγηρίας, σύμφωνα με τις νομικές υπηρεσίες της «Global Religious Freedom / ADF International», εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη Νιγηρία, για να αποφύγουν την επιβολή του Ισλαμικού Νόμου της Σαρία, ή έχουν εξισλαμιστεί δια της βίας από τους Σουνίτες τρομοκράτες. Παράλληλα, εκατοντάδες χριστιανοί παραμένουν αιχμάλωτοι ή φυλακισμένοι με βαριές κατηγορίες που επισύρουν τη θανατική ποινή, όπως είναι η βλασφημία προς τον προφήτη.
Εκατοντάδες εκκλησίες, δεκάδες σχολεία και χωριά έχουν παραδοθεί στις φλόγες όλα αυτά τα χρόνια, με τους εκκλησιαζόμενους, τους μαθητές και τους κατοίκους να χάνουν τις ζωές τους, κατά τη διάρκεια αυτών των εμπρησμών.
Οι γενοκτονίες στη Νιγηρία και στη Συρία αποτελούν πραγματικά γεγονότα.
Αντίθετα, οι προαναφερθείσες μαζικές κινητοποιήσεις των κομμάτων, των συλλογικοτήτων και των φορέων της Αριστεράς, απέναντι σε αυτά τα αποτρόπαια γεγονότα, αποτελούν προφανώς αποκυήματα φαντασίας.
Αφού η Αριστερά αντιμετωπίζει με ιδεοληπτικό επιλεκτικό τρόπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υιοθετώντας οτιδήποτε βολεύει το εμμονικό αφήγημα στον αγώνα της κατά της Δύσης και μόνο. Υιοθετώντας οτιδήποτε μπορεί να στοιβαχτεί στο πεπαλαιωμένο “αντικαπιταλιστικό” οπλοστάσιό της. Και απορρίπτοντας οτιδήποτε δεν ταιριάζει στο καλούπι της απολιθωμένης σκέψης της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου