Η Φώφη είχε μειλίχια ενωτική στάση απέναντί του, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν - ή τουλάχιστον θεωρείτο από τον ΣΥΡΙΖΑ - δεδομένος.
Αν στις εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση ερχόταν πρώτη «έστω και με μία ψήφο», το ΠΑΣΟΚ ηθελημένα ή όχι (αφού καραδοκούσε η εκβιαστική καταγγελία ως «στήριγμα της ακροδεξιάς κυβέρνησης... Μητσοτάκη») θα προσέτρεχε να συμπτυχθεί ασμένως στο στράτευμα των «προοδευτικών δυνάμεων».
Άσχετα τι θα κάνει στο τέλος ο Ανδρουλάκης, στην υποθετική περίπτωση της «έστω και μιας ψήφου», προσώρας αποσταθεροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ για δυο λόγους:
Αφενός του στερεί ζωτικό χώρο στο εκλογικό σώμα.
Αν στις εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση ερχόταν πρώτη «έστω και με μία ψήφο», το ΠΑΣΟΚ ηθελημένα ή όχι (αφού καραδοκούσε η εκβιαστική καταγγελία ως «στήριγμα της ακροδεξιάς κυβέρνησης... Μητσοτάκη») θα προσέτρεχε να συμπτυχθεί ασμένως στο στράτευμα των «προοδευτικών δυνάμεων».
Άσχετα τι θα κάνει στο τέλος ο Ανδρουλάκης, στην υποθετική περίπτωση της «έστω και μιας ψήφου», προσώρας αποσταθεροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ για δυο λόγους:
Αφενός του στερεί ζωτικό χώρο στο εκλογικό σώμα.
Ακόμη και να μην αυξήσει τα ποσοστά του από το περίπου 12% που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, η διαφορά από το προηγούμενο 8% είναι ένα κρίσιμο μέγεθος που εν δυνάμει του στερεί την πρωτιά.
Αφετέρου, εκ θέσεως, θα είναι δύσκολος αντίπαλος.
Αφετέρου, εκ θέσεως, θα είναι δύσκολος αντίπαλος.
Είναι καινούργιος, ήρθε με τη φιλοδοξία να επανεκκινήσει το κόμμα του και να αυξήσει τα ποσοστά του. Είναι γι’ αυτόν μάχη ζωής, κορώνα - γράμματα. Δεν έχει περιθώρια υπαναχώρησης, και εξ αυτού δεν θα παραδοθεί αμαχητί στις διαθέσεις, τους εκβιασμούς ή τις γαλιφιές του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά βλέπουν στην αξιωματική αντιπολίτευση, άρχισαν να ανησυχούν, και ξεκίνησαν την επίθεση απαξίωσης.
Αυτά βλέπουν στην αξιωματική αντιπολίτευση, άρχισαν να ανησυχούν, και ξεκίνησαν την επίθεση απαξίωσης.
Το σύνθημα έδωσε ο Θανάσης Καρτερός, μετά την θεαματική παρουσία 180 χιλ. κόσμου στην ψηφοφορία για το όνομα και τα όργανα του κόμματος – 30 χιλ τελικά περισσότεροι από όσους ψήφισαν την εκλογή Τσίπρα.
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δελεάσει τον Ανδρουλάκη και να ανοίξει μαζί του διαύλους επικοινωνίας, ο πρώην υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Μαξίμου επί Τσίπρα, χαρακτήρισε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ «χρήσιμο ηλίθιο (των εκδοτών) και αμορτισέρ»
Έγραψε:
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δελεάσει τον Ανδρουλάκη και να ανοίξει μαζί του διαύλους επικοινωνίας, ο πρώην υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Μαξίμου επί Τσίπρα, χαρακτήρισε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ «χρήσιμο ηλίθιο (των εκδοτών) και αμορτισέρ»
Έγραψε:
«Στα παλιά τους παπούτσια ο Ανδρουλάκης με τη σοσιαλδημοκρατία και τον γλωσσοδέτη του. Χρήσιμος ηλίθιος είναι για αυτούς. Αμορτισέρ που το προορίζουν να απορροφά τα τραντάγματα από τις λακκούβες της πολιτικής Μητσοτάκη. Και να κλείνει τον δρόμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ» (Σε άλλο άρθρο του είχε τον τίτλο «Ανδρουλακίες…» παραπέμποντας στην καθημερινή νεοελληνική φράση).
Αυτό το «κλείνει τον δρόμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ» είναι παλιό και διαχρονικό μηρύκασμα της Αριστεράς για το ΠΑΣΟΚ. Αμα τη εμφανίσει του, και λόγω της ραγδαίας ανόδου του επί Αντρέα, η Αριστερά το θεωρούσε ως ανάχωμα που εμπόδιζε τον λαό να τρέξει απελευθερωμένος και απελευθερωτικός να ανεμίσει τις κόκκινες σημαίες.
Και εντάξει, αυτό ήταν δικαιολογημένη φαντασίωση του ΚΚΕ, αφού δεν είχε κυβερνήσει και μπορούσε να τάζει επί γης ευδαιμονίαν. Παρότι βέβαια αν κόσμος το ήθελε για κυβέρνηση, δεν θα τον εμπόδιζε κανένας Αντρέας. Αδικαιολόγητη ωστόσο είναι η φαντασίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός του έδωσε την ευκαιρία. Αν απογοήτευσε και παραμένει τελματωμένος περί 25%, δεν του φταίει κανένας Ανδρουλάκης. Εζυγίσθη, εμετρήθη, και ευρέθη ελλιπής.
Χθες site του ΣΥΡΙΖΑ, φιλοξένησε άρθρο που χαρακτηρίζει τον Ανδρουλάκη «αμετανόητο νεογέρο»: «Ο Ανδρουλάκης, νέος μοναχά το δέμας, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα καινούργιο: Είναι ο Απόστολος Κακλαμάνης, στα νιάτα του. Είναι ο Σημίτης. Είναι ο Βενιζέλος. Που αποζητούν ιστορική δικαίωση μέσω αυτού, για το αίμα του λαού. Διότι ο εμπράγματος, φονικός καπιταλισμός του καιρού μας, από αυτούς εγκαθιδρύθηκε» (έξοχη… μαρξιστική ανάλυση).
Φυσικά, από ένα συγκρουσιακό μέτωπο δεν θα έλειπε ο Πολάκης.
Αυτό το «κλείνει τον δρόμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ» είναι παλιό και διαχρονικό μηρύκασμα της Αριστεράς για το ΠΑΣΟΚ. Αμα τη εμφανίσει του, και λόγω της ραγδαίας ανόδου του επί Αντρέα, η Αριστερά το θεωρούσε ως ανάχωμα που εμπόδιζε τον λαό να τρέξει απελευθερωμένος και απελευθερωτικός να ανεμίσει τις κόκκινες σημαίες.
Και εντάξει, αυτό ήταν δικαιολογημένη φαντασίωση του ΚΚΕ, αφού δεν είχε κυβερνήσει και μπορούσε να τάζει επί γης ευδαιμονίαν. Παρότι βέβαια αν κόσμος το ήθελε για κυβέρνηση, δεν θα τον εμπόδιζε κανένας Αντρέας. Αδικαιολόγητη ωστόσο είναι η φαντασίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός του έδωσε την ευκαιρία. Αν απογοήτευσε και παραμένει τελματωμένος περί 25%, δεν του φταίει κανένας Ανδρουλάκης. Εζυγίσθη, εμετρήθη, και ευρέθη ελλιπής.
Χθες site του ΣΥΡΙΖΑ, φιλοξένησε άρθρο που χαρακτηρίζει τον Ανδρουλάκη «αμετανόητο νεογέρο»: «Ο Ανδρουλάκης, νέος μοναχά το δέμας, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα καινούργιο: Είναι ο Απόστολος Κακλαμάνης, στα νιάτα του. Είναι ο Σημίτης. Είναι ο Βενιζέλος. Που αποζητούν ιστορική δικαίωση μέσω αυτού, για το αίμα του λαού. Διότι ο εμπράγματος, φονικός καπιταλισμός του καιρού μας, από αυτούς εγκαθιδρύθηκε» (έξοχη… μαρξιστική ανάλυση).
Φυσικά, από ένα συγκρουσιακό μέτωπο δεν θα έλειπε ο Πολάκης.
Είναι γεγονός πως την πρώτη μπαλωθιά την έριξε ο Ανδρουλάκης, αλλά με πολιτικό λόγο, δηλώνοντας: «Είδα ένα συνέδριο, όπου αποθεώθηκε ο κ. Πολάκης. Είναι προοδευτικό ένα κόμμα, που αποθεώνει έναν πολιτικό, του οποίου η συμπεριφορά στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι συμπεριφορά κοινοβουλευτικής παρακμής; Δεν ταυτίζω μια τέτοια συμπεριφορά με ένα προοδευτικό μέτωπο».
Φωτιά στα τόπια από το αψύ Κρητικό, που απάντησε: «Άκου Νίκο Ανδρουλάκη! (Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μοίρα…) Ακόμα βλέπεις τον ίσκιο – που σου φιλοτέχνησαν τα πάσης φύσεως διαπλεκόμενα συμφέροντα, που σε θέλουν για δεκανίκι του πολιτικά «τελειωμένου» Μητσοτάκη – και νομίζεις ότι είναι το μπόι σου!».
Παρών έδωσε και ο Νίκος Μπίστης, «θιγμένος» για την αποστροφή Κακλαμάνη περί «βυτιοφόρου» του ΣΥΡΙΖΑ (αν και δεν τον αφορά, δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ ). Αναφέρθηκε στον Ανδρουλάκη γράφοντας: «Αν η απάντηση στην πρόσκληση Τσίπρα για συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων είναι «βρείτε τα με τον Βελόπουλο» ή ευφυολογήματα για «κόμματα - μπαμπούσκες», τότε η ζημιά στην υπόθεση της μετεκλογικής συνεργασίας θα είναι μεγάλη».
Με αυτά βέβαια φιλοτεχνούν οντότητα στον Ανδρουλάκη (αυτοί όχι τα συμφέροντα που λέει ο Πολάκης), δείχνουν ότι τον παρακαλάνε να μην τους αφήσει μόνους και ηττημένους. Αλλά είναι τέτοια η ανησυχία τους που δεν το κατανοούν.
Φωτιά στα τόπια από το αψύ Κρητικό, που απάντησε: «Άκου Νίκο Ανδρουλάκη! (Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μοίρα…) Ακόμα βλέπεις τον ίσκιο – που σου φιλοτέχνησαν τα πάσης φύσεως διαπλεκόμενα συμφέροντα, που σε θέλουν για δεκανίκι του πολιτικά «τελειωμένου» Μητσοτάκη – και νομίζεις ότι είναι το μπόι σου!».
Παρών έδωσε και ο Νίκος Μπίστης, «θιγμένος» για την αποστροφή Κακλαμάνη περί «βυτιοφόρου» του ΣΥΡΙΖΑ (αν και δεν τον αφορά, δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ ). Αναφέρθηκε στον Ανδρουλάκη γράφοντας: «Αν η απάντηση στην πρόσκληση Τσίπρα για συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων είναι «βρείτε τα με τον Βελόπουλο» ή ευφυολογήματα για «κόμματα - μπαμπούσκες», τότε η ζημιά στην υπόθεση της μετεκλογικής συνεργασίας θα είναι μεγάλη».
Με αυτά βέβαια φιλοτεχνούν οντότητα στον Ανδρουλάκη (αυτοί όχι τα συμφέροντα που λέει ο Πολάκης), δείχνουν ότι τον παρακαλάνε να μην τους αφήσει μόνους και ηττημένους. Αλλά είναι τέτοια η ανησυχία τους που δεν το κατανοούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου