Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ύπαρξη σχηματισμών δεξιότερα της ΝΔ για να της κόβουν ψήφους. Κι αυτό αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή στρατηγικό στόχο των … άχαστων.
Γι αυτό δεν έβρισκαν αίθουσα για την δίκη της Χρυσής Αυγής. Γι αυτό εργαλειοποίησαν την συμφωνία των Πρεσπών. Η λύση είναι προφανής. Για να τελειώνουμε!
Οι ακροδεξιοί συνέταιροι του κ. Τσίπρα πίστευαν ακλόνητα ότι η κυριαρχία τους με τα αριστερά αδέλφια τους θα κρατούσε πολλά... χρόνια. Θεωρούσαν ότι η ΝΔ δεν θα μπορούσε να σηκωθεί και πάλι στα πόδια της, αν και εφόσον οι ίδιοι ισχυροποιούσαν την θέση τους. Να μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη λίγοι άνθρωποι «έβλεπαν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αναλαμβάνει τα ηνία της ΝΔ. Το πιο πιθανό σενάριο ήταν να κερδίσει το κόμμα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Τον στήριζε ανοικτά και η Αυγή. Θα είχε, προφανώς, τους λόγους της…
Οι ΑΝΕΛ ήταν ο ένας πολιτικός σχηματισμός που έκανε την δουλειά του Αλέξη στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν απαραίτητο επίσης να διατηρηθεί η Χρυσή Αυγή, καθώς οι περισσότεροι ψηφοφόροι της ήταν παλαιοί ψηφοφόροι της ΝΔ. Και των άλλων κομμάτων, αλλά η διάλυσή της θα ευνοούσε περισσότερο την ΝΔ. Γι αυτό και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασαν σφόδρα στην πρωτοβουλία Σαμαρά για την δίωξη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Και το δήλωσαν ευθαρσώς ότι όλο αυτό είχε γίνει για να κερδίσει τότε ψήφους η ΝΔ. Δημοσιοποίησαν ανοικτά και επίσημα τους φόβους τους…
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε σκληρά να κάνει ζημιά στον αντίπαλό του. Θεμιτό ως ένα σημείο. Αλλά εδώ πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις. Δεν δίστασαν να ρίξουν στην μάχη ακόμη και το «Μακεδονικό», προσδοκώντας ότι μία πιθανή «ανοχή» του Κυριάκου Μητσοτάκη θα έφερνε την πολυπόθητη διάσπαση του κόμματος. Οι ΑΝΕΛ είχαν ήδη χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία τους και χρειαζόντουσαν νέα πρόσωπα γι αυτή την «δουλειά».
Υπήρξαν πάντως και άλλες προσπάθειες στην ίδια κατεύθυνση. Το προμοτάρισμα του «αληθινού Κέντρου» απέναντι στο «ακραίο Κέντρο» και με εμφανή στόχο τους χιλιάδες φιλελεύθερους που εντάχτηκαν στις τάξεις της ΝΔ, ήταν μία ακόμη ενέργεια που αποδείκνυε τα υψηλά πολιτικά ιδανικά που καθοδηγούσαν τις ενέργειές τους. Ο τακτικισμός ξεκίνησε ως αναγκαιότητα και στο τέλος τους έγινε πάθος.
Γνωρίζοντας ότι σε ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής η Κεντροδεξιά θα είναι πάντα ένας υπολογίσιμος αντίπαλος, αν όχι ο πρωταγωνιστής, επιχείρησαν να κάνουν το μεγάλο κόλπο. Η απλή αναλογική δεν είναι ούτε αθώα ούτε άδολη. Δεν τους νοιάζει αν θα οδηγήσει την χώρα στην ακυβερνησία. Τους ενδιαφέρει μόνο να αυξήσουν οι ίδιοι τις δικές τους πιθανότητες για να κυβερνήσουν. Στο δικό τους μυαλό ο σκοπός αγίασε τα μέσα. Το πίστεψαν τόσο πολύ που στο τέλος έγιναν δούλοι του τακτικισμού, της δικής τους εργαλειοθήκης. Η μη εύρεση αίθουσας για να συνεχιστεί και να τελειώσει η δίκη της Χρυσής Αυγής επί 4,5 χρόνια ήταν μία κίνηση τακτικισμού και με στόχο να κατέβει η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του 2019. Να που έγιναν, όμως, υπηρέτες μιας κίνησης που δήθεν εξυπηρετούσε κάποιον άλλον ανώτερο σκοπό.
Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο αμοραλισμός τους. Η απλή αναλογική πρέπει να καταγγελθεί πολιτικά και να επιδιωχθεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η απειλή και μόνο της ακυβερνησίας θα είναι σοβαρή απειλή για την πορεία της χώρας. Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να κληθούν να απαντήσουν σε δύσκολα ερωτήματα. Και να αναλάβει έτσι ο καθένας τις ευθύνες του. Θέλουν πολιτική σταθερότητα στην χώρα ή να επαναληφθούν τα καραγκιοζιλίκια της «πρώτης φοράς αριστεράς»; Θα πει κάποιος ότι με την ενισχυμένη αναλογική είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Λάθος! Με την σύμπραξη των Καμμένων είχαμε μία κυβέρνηση τύπου Τσάβες και Μαδούρο στην καρδιά της Ευρώπης. Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Όσο η Αριστερά έχει στα χέρια της το χαρτί της απλής αναλογικής θα διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες της να επιστρέψει στην εξουσία. Έστω κι ως ένας εταίρος σε μία κυβέρνηση στην οποία μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι άλλοι πλην της ΝΔ. Δεν είναι τυχαία η προσπάθεια να «ταυτιστεί» πολιτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αντώνης Σαμαράς με την … Χρυσή Αυγή.
Οι ακροδεξιοί συνέταιροι του κ. Τσίπρα πίστευαν ακλόνητα ότι η κυριαρχία τους με τα αριστερά αδέλφια τους θα κρατούσε πολλά... χρόνια. Θεωρούσαν ότι η ΝΔ δεν θα μπορούσε να σηκωθεί και πάλι στα πόδια της, αν και εφόσον οι ίδιοι ισχυροποιούσαν την θέση τους. Να μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη λίγοι άνθρωποι «έβλεπαν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αναλαμβάνει τα ηνία της ΝΔ. Το πιο πιθανό σενάριο ήταν να κερδίσει το κόμμα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Τον στήριζε ανοικτά και η Αυγή. Θα είχε, προφανώς, τους λόγους της…
Οι ΑΝΕΛ ήταν ο ένας πολιτικός σχηματισμός που έκανε την δουλειά του Αλέξη στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν απαραίτητο επίσης να διατηρηθεί η Χρυσή Αυγή, καθώς οι περισσότεροι ψηφοφόροι της ήταν παλαιοί ψηφοφόροι της ΝΔ. Και των άλλων κομμάτων, αλλά η διάλυσή της θα ευνοούσε περισσότερο την ΝΔ. Γι αυτό και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασαν σφόδρα στην πρωτοβουλία Σαμαρά για την δίωξη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Και το δήλωσαν ευθαρσώς ότι όλο αυτό είχε γίνει για να κερδίσει τότε ψήφους η ΝΔ. Δημοσιοποίησαν ανοικτά και επίσημα τους φόβους τους…
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε σκληρά να κάνει ζημιά στον αντίπαλό του. Θεμιτό ως ένα σημείο. Αλλά εδώ πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις. Δεν δίστασαν να ρίξουν στην μάχη ακόμη και το «Μακεδονικό», προσδοκώντας ότι μία πιθανή «ανοχή» του Κυριάκου Μητσοτάκη θα έφερνε την πολυπόθητη διάσπαση του κόμματος. Οι ΑΝΕΛ είχαν ήδη χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία τους και χρειαζόντουσαν νέα πρόσωπα γι αυτή την «δουλειά».
Υπήρξαν πάντως και άλλες προσπάθειες στην ίδια κατεύθυνση. Το προμοτάρισμα του «αληθινού Κέντρου» απέναντι στο «ακραίο Κέντρο» και με εμφανή στόχο τους χιλιάδες φιλελεύθερους που εντάχτηκαν στις τάξεις της ΝΔ, ήταν μία ακόμη ενέργεια που αποδείκνυε τα υψηλά πολιτικά ιδανικά που καθοδηγούσαν τις ενέργειές τους. Ο τακτικισμός ξεκίνησε ως αναγκαιότητα και στο τέλος τους έγινε πάθος.
Γνωρίζοντας ότι σε ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής η Κεντροδεξιά θα είναι πάντα ένας υπολογίσιμος αντίπαλος, αν όχι ο πρωταγωνιστής, επιχείρησαν να κάνουν το μεγάλο κόλπο. Η απλή αναλογική δεν είναι ούτε αθώα ούτε άδολη. Δεν τους νοιάζει αν θα οδηγήσει την χώρα στην ακυβερνησία. Τους ενδιαφέρει μόνο να αυξήσουν οι ίδιοι τις δικές τους πιθανότητες για να κυβερνήσουν. Στο δικό τους μυαλό ο σκοπός αγίασε τα μέσα. Το πίστεψαν τόσο πολύ που στο τέλος έγιναν δούλοι του τακτικισμού, της δικής τους εργαλειοθήκης. Η μη εύρεση αίθουσας για να συνεχιστεί και να τελειώσει η δίκη της Χρυσής Αυγής επί 4,5 χρόνια ήταν μία κίνηση τακτικισμού και με στόχο να κατέβει η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του 2019. Να που έγιναν, όμως, υπηρέτες μιας κίνησης που δήθεν εξυπηρετούσε κάποιον άλλον ανώτερο σκοπό.
Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο αμοραλισμός τους. Η απλή αναλογική πρέπει να καταγγελθεί πολιτικά και να επιδιωχθεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η απειλή και μόνο της ακυβερνησίας θα είναι σοβαρή απειλή για την πορεία της χώρας. Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να κληθούν να απαντήσουν σε δύσκολα ερωτήματα. Και να αναλάβει έτσι ο καθένας τις ευθύνες του. Θέλουν πολιτική σταθερότητα στην χώρα ή να επαναληφθούν τα καραγκιοζιλίκια της «πρώτης φοράς αριστεράς»; Θα πει κάποιος ότι με την ενισχυμένη αναλογική είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Λάθος! Με την σύμπραξη των Καμμένων είχαμε μία κυβέρνηση τύπου Τσάβες και Μαδούρο στην καρδιά της Ευρώπης. Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Όσο η Αριστερά έχει στα χέρια της το χαρτί της απλής αναλογικής θα διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες της να επιστρέψει στην εξουσία. Έστω κι ως ένας εταίρος σε μία κυβέρνηση στην οποία μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι άλλοι πλην της ΝΔ. Δεν είναι τυχαία η προσπάθεια να «ταυτιστεί» πολιτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αντώνης Σαμαράς με την … Χρυσή Αυγή.
Πέραν από την αθλιότητα της πράξης, υπάρχει πολιτικός στόχος: Να δημιουργηθεί ένα μέτωπο απέναντι στις «ακροδεξιές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές». Ο στόχος είναι η εξουσία.
Ο τρόπος είναι η δημιουργία ενός μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα εργαλεία τα είδαμε χτες, στο πρωτοσέλιδο της Αυγής…
Θανάσης Μαυρίδης
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου