Όποιος περίμενε κάτι το διαφορετικό, προφανώς και δεν γνώριζε τον τρόπο σκέψης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όποιος θεωρούσε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα προτιμούσε την εύκολη λύση του πολιτικού εντυπωσιασμού και της πιθανότητας να τον κατηγορήσουν για ρεβανσιστή, προφανώς και αγνοούσε το πώς λειτουργεί ο πρωθυπουργός.
Η απόφασή του να εισηγηθεί η κυβερνητική πλειοψηφία τη συγκρότηση Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης με αντικείμενο την αναζήτηση ευθυνών του... πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, διαχωρίζοντας τον τέως πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα δεν ελήφθη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη μέσα σε μία μέρα.
Μπορεί η δημόσια έκφρασή της να έγινε γνωστή χθες, εξαιτίας της κοινοβουλευτικής τροπής που πήρε η υπόθεση, όμως το πολιτικό πλαίσιο προϋπήρχε.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το θέμα της Novartis δεν έγινε γνωστό χθες. Η υπόθεση αυτή προϋπήρχε και αποτελούσε το επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, πριν ακόμα οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, από την στιγμή που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε χαρακτηρίσει σκευωρία την επιχείρηση εμπλοκής στην υπόθεση δέκα πολιτικών προσώπων από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ , ο ίδιος θα έπρεπε να ήταν έτοιμος να διαχειριστεί το ζήτημα στην περίπτωση που “έσκαγε” στα χέρια του.
Οπως και είχε γίνει. Μία προσεχτική ανάγνωση των δημόσιων τοποθετήσεων του αναφορικά με την Novartis θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι ο κ.Μητσοτάκης είχε καταλήξει στο βασικό πλαίσιο, στον κεντρικό άξονα που αφορούσε στη διαχειρίση αυτής της “καυτής” πατάτας, πριν ακόμα εκλεγεί στην πρωθυπουργία.
Προς επίρρωσιν αυτού του συλλογισμού αποτελεί η ομιλία του στο κοινοβούλιο, κατά τη διάρκεια της σχετικής συζήτησης, στις 22 Φεβρουαρίου 2018.
Όποιος διάβαζε τότε πίσω από τις γραμμές των λεγομένων Μητσοτάκη, σήμερα μπορεί να αντιληφθεί το γιατί ο πρωθυπουργός έλαβε την απόφαση να διαχωρίζονται οι περιπτώσεις Τσίπρα - Παπαγγελόπουλου.
«Η Ελλάδα δεν είναι μια κανονική χώρα γιατί δεν έχει μια κανονική κυβέρνηση» είχε πει, κατηγορώντας τον κύριο Τσίπρα για κυνήγι μαγισσών με θεσμικές ακρότητες. «Αυτό που απασχολεί τους πολίτες είναι πως σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία το πολιτικό σύστημα εμφανίζεται σπαρασσόμενο. Και αυτό έχει ανυπολόγιστο κόστος για τη χώρα» συμπλήρωσε, τονίζοντας πως αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια αρνητική εικόνα για την Ελλάδα στο εξωτερικό... Εσείς κ. Τσίπρα θα τελειώσετε πολιτικά σύντομα με εκλογές και θα γίνουν με μία κάλπη και όχι με 10. Θέλετε να μετατρέψετε την επόμενη προεκλογική αντιπαράθεση σε πόλεμο λάσπης» σημείωνε με νόημα από το βήμα της Βουλής.
Για πολλά μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά πιθανότατα η ασυνέπεια δεν είναι ανάμεσα σε αυτά. Όσα λέει, προσπαθεί να τα κάνει πράξη ακόμα και στην περίπτωση που αυτά ηχούν περίεργα. Όταν λοιπόν ο ίδιος ως αρχηγός της αντιπολίτευσης μιλούσε για “κυνήγι μαγισσών” και “εικόνα προσβλητική για τη χώρα στο εξωτερικό” από την υπόθεση Novartis, ως πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να κάνει ή να πει κάτι διαφορετικό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για την τελική του απόφαση βάρυναν πολλά. Όμως όσοι τον γνωρίζουν επιμένουν ότι η έννοια της “προσωπικής αξιοπιστίας” ήταν τελικά αυτή που μέτρησε περισσότερο από όλα.
Του Γιάννη Κ. Τρουπή
liberal.gr
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το θέμα της Novartis δεν έγινε γνωστό χθες. Η υπόθεση αυτή προϋπήρχε και αποτελούσε το επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, πριν ακόμα οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, από την στιγμή που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε χαρακτηρίσει σκευωρία την επιχείρηση εμπλοκής στην υπόθεση δέκα πολιτικών προσώπων από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ , ο ίδιος θα έπρεπε να ήταν έτοιμος να διαχειριστεί το ζήτημα στην περίπτωση που “έσκαγε” στα χέρια του.
Οπως και είχε γίνει. Μία προσεχτική ανάγνωση των δημόσιων τοποθετήσεων του αναφορικά με την Novartis θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι ο κ.Μητσοτάκης είχε καταλήξει στο βασικό πλαίσιο, στον κεντρικό άξονα που αφορούσε στη διαχειρίση αυτής της “καυτής” πατάτας, πριν ακόμα εκλεγεί στην πρωθυπουργία.
Προς επίρρωσιν αυτού του συλλογισμού αποτελεί η ομιλία του στο κοινοβούλιο, κατά τη διάρκεια της σχετικής συζήτησης, στις 22 Φεβρουαρίου 2018.
Όποιος διάβαζε τότε πίσω από τις γραμμές των λεγομένων Μητσοτάκη, σήμερα μπορεί να αντιληφθεί το γιατί ο πρωθυπουργός έλαβε την απόφαση να διαχωρίζονται οι περιπτώσεις Τσίπρα - Παπαγγελόπουλου.
«Η Ελλάδα δεν είναι μια κανονική χώρα γιατί δεν έχει μια κανονική κυβέρνηση» είχε πει, κατηγορώντας τον κύριο Τσίπρα για κυνήγι μαγισσών με θεσμικές ακρότητες. «Αυτό που απασχολεί τους πολίτες είναι πως σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία το πολιτικό σύστημα εμφανίζεται σπαρασσόμενο. Και αυτό έχει ανυπολόγιστο κόστος για τη χώρα» συμπλήρωσε, τονίζοντας πως αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια αρνητική εικόνα για την Ελλάδα στο εξωτερικό... Εσείς κ. Τσίπρα θα τελειώσετε πολιτικά σύντομα με εκλογές και θα γίνουν με μία κάλπη και όχι με 10. Θέλετε να μετατρέψετε την επόμενη προεκλογική αντιπαράθεση σε πόλεμο λάσπης» σημείωνε με νόημα από το βήμα της Βουλής.
Για πολλά μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά πιθανότατα η ασυνέπεια δεν είναι ανάμεσα σε αυτά. Όσα λέει, προσπαθεί να τα κάνει πράξη ακόμα και στην περίπτωση που αυτά ηχούν περίεργα. Όταν λοιπόν ο ίδιος ως αρχηγός της αντιπολίτευσης μιλούσε για “κυνήγι μαγισσών” και “εικόνα προσβλητική για τη χώρα στο εξωτερικό” από την υπόθεση Novartis, ως πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να κάνει ή να πει κάτι διαφορετικό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για την τελική του απόφαση βάρυναν πολλά. Όμως όσοι τον γνωρίζουν επιμένουν ότι η έννοια της “προσωπικής αξιοπιστίας” ήταν τελικά αυτή που μέτρησε περισσότερο από όλα.
Του Γιάννη Κ. Τρουπή
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου