Το δίπολο…

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο διαψεύδει τον ισχυρισμό του ΣΥΡΙΖΑ ότι αντιπροσωπεύει το «νέο» είναι, ασφαλώς, η επιβολή του χαρατσιού του 23% στην ιδιωτική παιδεία.

Επιβάλλοντας αυτό το χαράτσι ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι υιοθετεί, ακόμα, κάτι από τη φιλοσοφία καλλιέργειας ταξικού μίσους που, ίσως να είχε κάποιο νόημα τον 19ο αιώνα, αλλά δεν έχει θέση στις σύγχρονες κοινωνίες...
που στοχεύουν στην προσπάθεια μεγιστοποίησης του εκπαιδευτικού οφέλους προς τους νέους…
Ο «παλαιός» τρόπος σκέψης που αντιπροσωπεύει ο ΣYΡΙΖΑ στοχεύει στην εξόντωση κάθε παροχής ενός δημόσιου αγαθού από μη κρατικούς φορείς. Στην ουσία αυτό σημαίνει περιορισμό όχι μόνο της συνολικής προσφοράς αυτού του αγαθού άλλα επίσης -και αυτό είναι καθοριστικό- περιορισμό των δυνατοτήτων επιλογής που έχουν οι πολίτες.
Αυτό ισχύει και στον χώρο της παιδείας.
Αυτή τη στιγμή η ιδιωτική εκπαίδευση -αν και προσαρμόζεται στα ασφυκτικά πλαίσια της διδακτέας ύλης που επιβάλλει το κράτος- παρουσιάζει μία σχετική ποικιλομορφία παρέχοντας υπηρεσίες που είτε απουσιάζουν από τα δημόσια σχολεία είτε είναι καλύτερης ποιότητας. Και αυτή την ποικιλομορφία προσπαθούν να εξαλείψουν οι ιακωβίνοι του ΣΥΡΙΖΑ οδηγώντας τα ιδιωτικά σχολεία στο κλείσιμο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι επιτακτική ανάγκη να λαμβάνουν όλοι την ίδια «δημόσια» παιδεία που, παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με τις διεθνείς αξιολογήσεις είναι άθλια.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, αντιπροσωπεύει τον «παλαιό» τρόπο σκέψης, ποιος ακριβώς θα ήταν ο «νέος» τρόπος σκέψης;
Ο «νέος» τρόπος σκέψης θα ξεκινούσε από τη διαπίστωση ότι η παιδεία είναι ένα πολύτιμο δημόσιο αγαθό.
Συνεπώς, το κράτος θα πρέπει να μεριμνά για τη συνολική ποιότητα και την ποικιλομορφία της προσφοράς. Σε αυτήν την προσπάθεια θα ήταν καλοδεχούμενοι να συνεισφέρουν όλοι - τόσο το δημόσιο, όσο και μη κρατικοί φορείς.
Όσον αφορά το επιχείρημα ότι μια τέτοια είδους παιδεία θα ευνοούσε τους έχοντες, η απάντηση είναι προφανής: ας επιδοτηθούν τα δίδακτρα όσων δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στο κόστος! Και όχι φυσικά να κλείσουν τα ιδιωτικά σχολεία όπως επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και για να μην παρεξηγηθώ, θα επικαλεστώ τον Μ. Friedman που είχε προτείνει τα κουπόνια παιδείας, προκειμένου το κράτος να εξασφαλίζει την πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της παιδείας. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η διατήρηση υψηλής προσφοράς και ποικιλομορφίας.
Αλλά για να γίνουν αυτά πρέπει φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο) να πάψει να σκέπτεται στα πλαίσια του «παλαιού» δίπολου «δημόσιο»-«ιδιωτικό».


Τάκης Μίχας
Protagon
orthografos