Κοντεύουν τις 200.000 οι Έλληνες επιστήμονες 25-30 ετών που προσφέρουν εκτός Ελλάδος τις υπηρεσίες τους από το 2009.
Πλησιάζουν τις 700.000 οι άνεργοι 20-30 ετών ανάμεσα στους 1.500.000 άνεργους.
Έκλεισαν μαγαζιά και γραφεία 160.000 επαγγελματίες μεταξύ 30-40 ετών λόγω κρίσης.
Που θα τους βολέψει η πατρίδα όλους αυτούς κ. Λαφαζάνη;
Στα κρατικά μονοπώλια υπολογίζοντας την τσέπη των φορολογούμενων;
Στα... κρατικά μεταλλεία; Μήπως να φυτεύουν ραπανάκια στις κρατικές παραλίες;
Στον διεθνή διασυρμό μας, ως αναξιόπιστη χώρα με λόγια και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα προς δανειστές αλλά και ψηφοφόρους, προστέθηκε και η παραπάνω τηλεοπτική εικόνα βασισμένη σε επίσημα στοιχεία ελληνικών Πανεπιστημιακών μελετών.
Όσοι όμως δεν δίνουν σημασία σε όλα αυτά και περιμένουν την «αλλαγή» ας σημειώσουν και τα προνόμια (Δώσανε αυξήσεις 8-10% στους μισθούς της ΔΕΗ) που (προχθές) εξασφάλισαν οι κρατικοί υπάλληλοι της ΔΕΗ καθώς και τις υπερωρίες με τις οποίες βολεύτηκαν εργατοπατέρες των ορυχείων για να κάθονται σπίτι τους.
Τον ιδιωτικό τομέα ξεχάστε τον. Είναι αδύνατον να προκόψει και να δώσει αυτά τα λεφτά στο, τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Σοβιέτ που δοξάζουν η αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη και οι Λενινιστές που θεωρούν ότι έχοντες είναι μόνο οι ιδιώτες.
Είμαι εξ κείνων που γνωρίζουν πολύ καλά και υποστηρίζουν ότι δημιουργός του σημερινού ελληνικού δράματος είναι ο τριτοκοσμικός «σοσιαλιστικός» μεταπολιτευτικός δικομματισμός ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ από το 1974 μέχρι το 2014. Και ας έβαλαν το αντιπολιτευτικό τους χεράκι... το ΠΑΜΕ και οι αριστεροί με τους χειραγωγημένους εργατοπατέρες.
Όμως, αυτήν την ώρα, με την Ελλάδα ένα βήμα πριν την επίσημη αναγγελία πτώχευσης, το ζητούμενο δεν είναι ποιος πολιτικός καραγκιόζης και ποια σοσιαλιστική ή φιλελεύθερη ψευτοϊδεολογία ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. κατέστρεψε το μέλλον της ελληνικής νεολαίας.
Άλλωστε μόλις βγήκαμε από τον τελευταίο διχασμό, μνημονιακών και αντιμνημονιακών, αποδεχόμενοι ότι οι πάντες είμαστε μνημονιακοί και δεν το δηλώναμε γιατί δεν το ξέραμε...
Το ζητούμενο λοιπόν είναι αν από το 2015 και πέρα θέλουμε να χτίσουμε μια ευρωπαϊκή Ελλάδα με σύγχρονη παραγωγή, με επενδύσεις, με ανταγωνιστικότητα μέσα στην ελεύθερη οικονομία της Ευρώπης ή αν σχεδιάζουμε αναγέννηση της Βαλκανικής οικονομίας του πρώην Ανατολικού μπλοκ κλείνοντας στα σύνορά μας την φτώχεια και την κατάρα της δραχμής.
Είναι ζητούμενο γιατί τα προφορικά αλλά και τα γραπτά που έδωσε (ως κυβέρνηση) η αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη με τους συντρόφους υπουργούς της ίδιας πτέρυγας... σχηματοποιούν μια Ελλάδα του γνωστού Βαλκανικού Ανατολικού μπλοκ με κρατική οικονομία πείνας και μαύρης αγοράς.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, προσκυνά το 3-4% της αριστερής πλατφόρμας Λαφαζάνη και το 7-10% των τριτοκοσμικών τρωκτικών του ΠΑΣΟΚ που προσκολλήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και κλείνει (με την Σοβιετική του επιλογή) πόρτες και ευκαιρίες για ιδιωτικές επενδύσεις σκίζοντας και προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων αποκλείει κάθε ελπίδα αντιμετώπισης της ανεργίας και επιστροφής μεταναστών.
Την ανεργία θα την απορροφήσουν μόνο ιδιωτικές επενδύσεις. Όλα τα άλλα είναι αριστερές φούσκες στηριγμένες σε θεωρητική καθηγητική μπουρδολογία...
Τι μένει λοιπόν στο λαό που έδιωξε τους φαυλοκράτες σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επιλέγοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως τελευταία ευκαιρία αλλά πέφτει στα ντουβάρια της αριστερής πλατφόρμας Λαφαζάνη με υποσχέσεις για περισσότερο κράτος βουτηγμένο όμως στην πτώχευση;
Όπως σε όλα τα τριτοκοσμικά αριστερά καθεστώτα, του μένει να ανοίξει «αρένες» πάλης διχασμού και να απολαμβάνει στημένα από τα κόμματα θεάματα περιμένοντας άρτο με εμβάσματα δραχμής από τα παιδιά που δουλεύουν ως επιστήμονες ή εργάτες στη Ευρώπη, στον Καναδά και την Αυστραλία.
Την ώρα που η Κούβα φλερτάρει με τις αμερικάνικές επενδύσεις ενώ η Κίνα καταλαμβάνοντας θέση στην κορυφή του παγκόσμιου καπιταλισμού θέλει να δώσει κεφάλαια και στην Ελλάδα αλλά οι κ.κ. Λαφαζάνης και Δρίτσας τους διώχνουν, τι μπορούν να περιμένουν οι Έλληνες που μετανάστευσαν (350.000) ή ζητάνε να μεταναστεύσουν (150.000 αιτήσεις).
Να μείνουν στην Ελλάδα για να τους γδάρει το υπουργείο Οικονομικών της αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας τον πήχη «έχοντες και κατέχοντες» εκεί που εξυπηρετεί τους βολεμένους συντρόφους κρατικούς υπαλλήλους;
Το μόνο που σώζει τους 200.000 Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού, κ. Λαφαζάνη, δεν είναι η, έστω αχνή, ελπίδα για επιστροφή. Είναι η οριστική μαύρη πέτρα που έριξαν στην Ελλάδα, μετά το 2009, απογοητευμένοι από την φαυλότητα 40 ετών και διαπιστώνοντας ότι το 2015 απλά κορυφώθηκε με την προσθήκη των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι όμως δεν δίνουν σημασία σε όλα αυτά και περιμένουν την «αλλαγή» ας σημειώσουν και τα προνόμια (Δώσανε αυξήσεις 8-10% στους μισθούς της ΔΕΗ) που (προχθές) εξασφάλισαν οι κρατικοί υπάλληλοι της ΔΕΗ καθώς και τις υπερωρίες με τις οποίες βολεύτηκαν εργατοπατέρες των ορυχείων για να κάθονται σπίτι τους.
Τον ιδιωτικό τομέα ξεχάστε τον. Είναι αδύνατον να προκόψει και να δώσει αυτά τα λεφτά στο, τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Σοβιέτ που δοξάζουν η αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη και οι Λενινιστές που θεωρούν ότι έχοντες είναι μόνο οι ιδιώτες.
Είμαι εξ κείνων που γνωρίζουν πολύ καλά και υποστηρίζουν ότι δημιουργός του σημερινού ελληνικού δράματος είναι ο τριτοκοσμικός «σοσιαλιστικός» μεταπολιτευτικός δικομματισμός ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ από το 1974 μέχρι το 2014. Και ας έβαλαν το αντιπολιτευτικό τους χεράκι... το ΠΑΜΕ και οι αριστεροί με τους χειραγωγημένους εργατοπατέρες.
Όμως, αυτήν την ώρα, με την Ελλάδα ένα βήμα πριν την επίσημη αναγγελία πτώχευσης, το ζητούμενο δεν είναι ποιος πολιτικός καραγκιόζης και ποια σοσιαλιστική ή φιλελεύθερη ψευτοϊδεολογία ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. κατέστρεψε το μέλλον της ελληνικής νεολαίας.
Άλλωστε μόλις βγήκαμε από τον τελευταίο διχασμό, μνημονιακών και αντιμνημονιακών, αποδεχόμενοι ότι οι πάντες είμαστε μνημονιακοί και δεν το δηλώναμε γιατί δεν το ξέραμε...
Το ζητούμενο λοιπόν είναι αν από το 2015 και πέρα θέλουμε να χτίσουμε μια ευρωπαϊκή Ελλάδα με σύγχρονη παραγωγή, με επενδύσεις, με ανταγωνιστικότητα μέσα στην ελεύθερη οικονομία της Ευρώπης ή αν σχεδιάζουμε αναγέννηση της Βαλκανικής οικονομίας του πρώην Ανατολικού μπλοκ κλείνοντας στα σύνορά μας την φτώχεια και την κατάρα της δραχμής.
Είναι ζητούμενο γιατί τα προφορικά αλλά και τα γραπτά που έδωσε (ως κυβέρνηση) η αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη με τους συντρόφους υπουργούς της ίδιας πτέρυγας... σχηματοποιούν μια Ελλάδα του γνωστού Βαλκανικού Ανατολικού μπλοκ με κρατική οικονομία πείνας και μαύρης αγοράς.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, προσκυνά το 3-4% της αριστερής πλατφόρμας Λαφαζάνη και το 7-10% των τριτοκοσμικών τρωκτικών του ΠΑΣΟΚ που προσκολλήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και κλείνει (με την Σοβιετική του επιλογή) πόρτες και ευκαιρίες για ιδιωτικές επενδύσεις σκίζοντας και προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων αποκλείει κάθε ελπίδα αντιμετώπισης της ανεργίας και επιστροφής μεταναστών.
Την ανεργία θα την απορροφήσουν μόνο ιδιωτικές επενδύσεις. Όλα τα άλλα είναι αριστερές φούσκες στηριγμένες σε θεωρητική καθηγητική μπουρδολογία...
Τι μένει λοιπόν στο λαό που έδιωξε τους φαυλοκράτες σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επιλέγοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως τελευταία ευκαιρία αλλά πέφτει στα ντουβάρια της αριστερής πλατφόρμας Λαφαζάνη με υποσχέσεις για περισσότερο κράτος βουτηγμένο όμως στην πτώχευση;
Όπως σε όλα τα τριτοκοσμικά αριστερά καθεστώτα, του μένει να ανοίξει «αρένες» πάλης διχασμού και να απολαμβάνει στημένα από τα κόμματα θεάματα περιμένοντας άρτο με εμβάσματα δραχμής από τα παιδιά που δουλεύουν ως επιστήμονες ή εργάτες στη Ευρώπη, στον Καναδά και την Αυστραλία.
Την ώρα που η Κούβα φλερτάρει με τις αμερικάνικές επενδύσεις ενώ η Κίνα καταλαμβάνοντας θέση στην κορυφή του παγκόσμιου καπιταλισμού θέλει να δώσει κεφάλαια και στην Ελλάδα αλλά οι κ.κ. Λαφαζάνης και Δρίτσας τους διώχνουν, τι μπορούν να περιμένουν οι Έλληνες που μετανάστευσαν (350.000) ή ζητάνε να μεταναστεύσουν (150.000 αιτήσεις).
Να μείνουν στην Ελλάδα για να τους γδάρει το υπουργείο Οικονομικών της αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας τον πήχη «έχοντες και κατέχοντες» εκεί που εξυπηρετεί τους βολεμένους συντρόφους κρατικούς υπαλλήλους;
Το μόνο που σώζει τους 200.000 Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού, κ. Λαφαζάνη, δεν είναι η, έστω αχνή, ελπίδα για επιστροφή. Είναι η οριστική μαύρη πέτρα που έριξαν στην Ελλάδα, μετά το 2009, απογοητευμένοι από την φαυλότητα 40 ετών και διαπιστώνοντας ότι το 2015 απλά κορυφώθηκε με την προσθήκη των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
george.kraloglou@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου