Αλέξη, ετοίμασε τρεις φακέλους...

Το γνωστό ανεκδοτάκι με τη συμβουλή για τους τρεις φακέλους που δίνει ο απερχόμενος πρωθυπουργός ως... συμβουλή στον επόμενο για τις δύσκολες στιγμές φαντάζομαι το γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας.

Να ξέρει λοιπόν ότι ήδη... αξιοποίησε τη συμβουλή της πρώτης από τις τρεις επιστολές της ιστοριούλας. Απευθύνθηκε στο λαό και τα έριξε στους προηγούμενους. 
Και επειδή βρίσκεται ένα βήμα από το να αξιοποιήσει και τη συμβουλή της δεύτερης επιστολής και να τα ρίξει στα συμφέροντα και στους εσωκομματικούς «εχθρούς», ιδιαίτερα μετά την πύρρειο νίκη στην κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, του θυμίζω το περιεχόμενο της τρίτης επιστολής σύμφωνα με το ανεκδοτάκι: 
«Ετοίμασε τρεις φακέλους», λέει ο τρίτος και τελευταίος φάκελος...

Ουδείς αμφισβητεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λάβει νωπή λαϊκή εντολή και ότι κατά πάσα πιθανότητα, η δημοτικότητα του πρωθυπουργού είναι αυτή που περιγράφουν οι δημοσκοπήσεις, αν και ορισμένες εμπεριέχουν το σημείο της υπερβολής να του αποδίδουν ποσοστά λαοφιλίας επιπέδων... Τσαουσέσκου. 
Εντάξει, δεν τίθεται θέμα. Άλλωστε, πέρα από την υπερβολή ορισμένων media που προσαρμόζουν κατά περίπτωση και για τους δικούς τους λόγους, επιχειρηματικούς, πολιτικούς ή άλλους την συμπεριφορά τους απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας έχει μετά την εκλογή του αυξήσει σημαντικά τις θετικές γνώμες γι΄ αυτόν. Βεβαίως, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και τώρα θα πρέπει να δικαιολογήσει αλλά και να διατηρήσει και μέσα από συγκεκριμένες δράσεις την δημοφιλία αυτή. Αποστολή εξαιρετικά δύσκολη, όπως δείχνουν τα δεδομένα που διαμορφώνονται.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι ώρα να ξεκαθαρίσει η νέα κυβέρνηση τις κατευθύνσεις της. 
Τα επικοινωνιακά τρυκ και οι ισορροπίες τρόμου, καθώς και η διγλωσσία εντός και εκτός Ελλάδας, δεν μπορεί να συνεχιστούν. Δεν μπορεί σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις, η χώρα να φλερτάρει με το ενδεχόμενο να μείνει χωρίς συμμάχους, παίζοντας παιχνίδια υψηλού γεωπολιτικού ρίσκου και μάλιστα από μειονεκτική θέση, ενώ ταυτόχρονα βάζει απέναντί της τις πλευρές που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι σύμμαχοί της εντός της Ε.Ε., δηλαδή τον Ευρωπαϊκό Νότο. 
Η τακτική της νέας κυβέρνησης, με τις ακροβασίες στη γεωπολιτική σκακιέρα και τις συγκρούσεις εντός της Ε.Ε., τείνει να μετουσιώσει σε πράξη την ρήση που είχε διατυπώσει κάποτε ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης, ότι είμαστε «έθνος ανάδελφον». Όχι ότι είχε δίκιο ως εκτίμηση, αλλά δυστυχώς μπορεί να επαληθευθεί ως προφητεία...

Είναι σαφές ότι η χώρα βρίσκεται σε συμπληγάδες ασφυκτικών πιέσεων από όλες τις πλευρές, προκειμένου να συμβιβαστεί με τις επιδιώξεις των εταίρων. Η «επανάσταση» για την αλλαγή της Ευρώπης που οραματιζόταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να βρίσκει συμμάχους και μέχρι να γίνουν κυβέρνηση οι Podemos στην Ισπανία, ο Πέπε Γκρίλο στην Ιταλία και οι αριστεροί στην Πορτογαλία, η «επανάσταση» δεν βρίσκει συνοδοιπόρους με θεσμικό ρόλο και φωνή εντός των αρμόδιων Οργάνων.

Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει πολύ σύντομα ο πρωθυπουργός να καθαρίσει την κομματική αυλή. Αν βέβαια μπορεί να το καταφέρει αυτό πλέον. Σε πολύ σύντομο διάστημα, η ισχυρή μειοψηφία που αντιπολιτεύεται τις επιλογές του εντός του κόμματος, θα καταστεί πλειοψηφία, αν αρχίσει να υλοποιεί τη συμφωνία, όπως όμως το επιθυμούν οι ξένοι και όχι όπως την παρουσιάζει ο ίδιος και οι υπουργοί του στο εσωτερικό της χώρας. Και από την άλλη πλευρά έχει και τη θηλειά της ρευστότητας να τον πνίγει. Το γεγονός επίσης ότι η Τουρκία δράττεται της ευκαιρίας και προσπαθεί να κερδίσει χώρο στη διπλωματική σκακιέρα με επιθετικές ενέργειες, μόνο τυχαίο δεν είναι, και μη αναμενόμενο.

Πώς θα διαχειριστεί λοιπόν όλον αυτόν τον κυκεώνα των προβλημάτων και των πιέσεων η χώρα, χωρίς συγκεκριμένο πλάνο και χωρίς εναλλακτικά σχέδια; 
Πόσο θα μπορέσει ακόμη να κάνει τον ισορροπιστή ο πρωθυπουργός. 
Ο χρόνος αρχίζει και πιέζει ασφυκτικά και τα περιθώρια τελειώνουν. Ας αποφασίσει γενναία ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει, με όποιο πολιτικό κόστος, αλλιώς ας ανοίξει την τρίτη επιστολή...

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 
dimitris.papakonstantinou@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr