Η "Στρατηγική" των εταίρων της πρώην συγκυβέρνησης και οι προσδοκίες τους

Επειδή έχω την "αρρώστια" να αναλύω πολιτικά κάθε πράξη συνυπολογίζοντας κυρίως το ποια επίπτωση θα έχει στις μελλοντικές εξελίξεις, θα το πράξω και για το θέμα της ΕΡΤ
(όπως θεωρήθηκε αν και ξέρουμε όλοι ότι τα ζητήματα ξεπερνούν την ΕΡΤ που απλά αποτέλεσε αφορμή για ότι ζήσαμε την τελευταία εβδομάδα).
Πιστεύω λοιπόν πως η κυβερνητική (τουλάχιστον όπως γνωρίσαμε την κυβέρνηση μέσω της σύμπραξης των τριών) κρίση ήταν ως ένα βαθμό και αναμενόμενη, αλλά και ως ένα σημείο τεχνητή!
Εξηγούμαι...το σχήμα με τους τρεις εταίρους δεν μπορούσε να προχωρήσει πολύ από την στιγμή που έγινε η λανθασμένη εξ' αρχής προσέγγιση από ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ να συμμετέχουν, αλλά χωρίς πολιτική εκπροσώπηση, ώστε να κρατήσουν και τις όποιες δυνατότητες αντιπολίτευσης (!!!). Και αυτό το γνωρίζουν και οι τρεις.
Τι επιτυγχάνεται λοιπόν από την κρίση της ΕΡΤ για τον καθένα;

Ο Σαμαράς από τη μία δείχνει προς τα έξω ότι δεν θα υπαναχωρήσει σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις. 

Με αυτόν τον τρόπο, απευθύνεται και προς τα δεξιά (ενεργοποιώντας τα αντανακλαστικά περί μη ανοχής σε δεδομένα συμφέροντα που στο νου του μέσου δεξιού ψηφοφόρου της παλαιάς ΝΔ είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι "πρασινοφρουροί") και προς το φιλελεύθερο κέντρο (δείχνοντας πως θα συνεχίσει με κάθε κόστος τις μεταρρυθμίσεις που δεν κατάφεραν να κάνουν Σημίτης-Καραμανλής-Παπανδρέου).
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη δημιουργεί γύρω του την εικόνα της "υπεύθυνης δύναμης" που τόσο πολύ πάσχιζε να το κάνει (συνθηματολογικά πάντως) από τότε που ανέλαβε ο Βενιζέλος. 

Απευθύνεται λοιπόν σε όσους δεν πίστεψαν στον λαϊκισμό του Τσίπρα (ούτως ή άλλως αυτοί έχουν φύγει και δεν γυρνάνε), σε όσους γλυκοκοίταζαν τον Κουβέλη, στους εκσυγχρονιστές που είχαν αναπτύξει φυγόκεντρες δυνάμεις και έπαιζαν με Λοβέρδους, Δράση, Τζήμερους κτλ και σε όσους δεν θα μπορέσουν λόγω ιδεολογίας να ψηφίσουν Σαμαρά (ο οποίος όπως αναφέρω παραπάνω πρέπει να συγκρατήσει κυρίως τα δεξιά του).
Η ΔΗΜΑΡ τέλος, ούτως ή άλλως βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Αλλά φεύγοντας από την κυβέρνηση κερδίζει χρόνο να πείσει όσους δεν πείθονταν από την ανάγκη να συμμετέχει ψυχή τε και σώματι στο υπουργικό συμβούλιο και συγχρόνως βέβαια θα συνεχίσει να ψηφίζει ότι φαινομενικά δεν είναι πολύ δύσκολο για ένα αριστερό κόμμα.
Το άθροισμα...εκλογές μέσα στον επόμενο χρόνο και νέα προσπάθεια τρικομματικής κυβέρνησης με τον Σαμαρά πιο ενισχυμένο, το ΠΑΣΟΚ να κρατά δυνάμεις (εκεί που φλέρταρε με το 5%) και την ΔΗΜΑΡ μέσα στην βουλή.
Αποτέλεσμα...

ο Αλέξης μένει πάλι μόνος, χωρίς κυβερνητικό εταίρο και χωρίς να μπορεί να πείσει όσους φεύγουν από τους τρεις, οι οποίοι (πολιτικά) επιδέξια δημιουργούν στεγανά για ένα ποσοστό που θα εξασφαλίζει και στις επόμενες εκλογές κυβερνητική πλειοψηφία!

Αλέξανδρος Τσιαμπούσης