Χαρακτηριστικό της καθιερωμένης διπλωματίας είναι ο κυνισμός ( τις συνέπειες του οποίου έθετα προχθές στο άρθρο πως φτάσαμε ώς εδώ), που περιβάλλεται όμως με επιτηδευμένη φρασεολογία, φραστική «ευγένεια» , στην ανταλλαγή των απόψεων και η διαμόρφωση μιας πράγματι ιδιαίτερης γλώσσας πολιτισμένης «διακόσμησης» με άκρως προσεκτική διατύπωση προφορικού λόγου και έγγραφων κειμένων.
Στη διαδικασία της «διπλωματικής προσέγγισης» εντάσσονται και οι διάφορες ορατές στο προσκήνιο κινήσεις στην στρατιωτική και οικονομική σκακιέρα με σκοπό την θωράκιση και την ωραιοποίηση αυτής της κυνικής ωμότητας των διπλωματών.
Όμως ...( γιατί πάντα υπάρχει ένα όμως) πίσω από αυτούς , στο σκοτάδι του παρασκηνίου και ως «αθέατη όψη»της διπλωματικής προσπάθειας , διαμορφώνεται , πολλές φορές ερήμην των πολιτικών και διπλωματικών πρωταγωνιστών, η λυσσαλέα προσπάθεια δημιουργίας προϋποθέσεων , δυναμικών και ακαθάρτων, εξαναγκασμού ή πειθαναγκασμού του ... «διπλωματικά αντιδιαλεγόμενου» για αποδοχή των προτάσεων , και των (άνομων και λεηλατικών πολλές φορές) συμφερόντων τους. Αυτή την «αθέατη» πλευρά της διπλωματίας, στο πυκνό σκοτάδι του παρασκηνίου , εκτελούν οι μυστικές υπηρεσίες.
Η σημερινή Ελλάδα , είτε εκ πεποιθήσεως φιλειρηνική είτε εξ αναγκαιότητας,καλείται στον
«διάλογο της διπλωματίας» έχοντας μπροστά στο τραπέζι του διπλωματικού διαλόγου και στο έρεβος του σκοτεινού παρασκηνίου,την χυδαιότητα της ανελέητης εκβιαστικής βίας, με την μεθολογία της πολιτικής αποσταθεροποίησης των τρομοκρατικών χτυπημάτων και την αποσάθρωση της κρατικής μηχανής με τεχνάσματα και μεθοδεύσεις του γενικευμένου παραλυτικού φόβου.
Το ατύχημα είναι ότι αυτός ο «παραλυτικός φόβος» δεν περιορίζεται στην ψυχολογία τω Ελλήνων, ούτε και σηματοδοτείται εννοιολογικά από την αντίστοιχη στοχαστική προσέγγιση της επιστήμης της ψυχολογίας, αλλά επεκτείνεται σε πρωτοφανείς υλικές ενέργειες.
Τέτοιες «ενέργειες» μόνον οι τυφλοί στα πνευματικά όμματα και οι κωφοί στην πολιτική ακοή δεν μπορούν να συλλάβουν στα όσα συμβαίνουν από το Δεκέμβριο του 2008 στους δρόμους της Αθήνας και εξακολουθούν , σε μια κλιμακούμενη ανοδική πορεία σκοτεινής βίας, να μας απειλούν ευθέως και κατ` αντικείμενο.
Η απάντηση που οφείλουν τα πολιτικά κόμματα , είναι η σφυρηλάτηση αρραγούς κοινού εθνικού μετώπου και η χωρίς δισταγμούς , κομματικούς υπολογισμούς και δεύτερες σκέψεις ανασυγκρότηση των υλικών και ηθικών δυνάμεων του τόπου. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που οι «κομματικοί εγκεφαλικοί τους κακοήθεις όγκοι » έχουν υπερισχύσει των κυττάρων της λογικής και της ευθύνης ας μελετήσουν με προσοχή την χθεσινή ανακοίνωση του (ταλαιπωρημένου) Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, ο οποίος ... κραυγάζει ότι :
«Το περιβάλλον κρίσης και καταστροφής που εκτρέφεται συστηματικά στη χώρα μας τους τελευταίους μήνες δίνει πρόσφορο έδαφος στην οποιαδήποτε προβοκάτσια.Μέχρι στιγμής, η "ραχοκοκαλιά" της οικονομίας είναι εκείνη που καθημερινά βάλλεται και καθημερινά καλείται να πληρώσει το δυσβάσταχτο τίμημα. Οι βολεμένοι και αρτευόμενοι από τον προϋπολογισμό, κάθε κατηγορίας, κλίμακας, χρώματος, ειδικότητας και αξιώματος, ας περιμένουν σύντομα το λογαριασμό της βιαζόμενης υπόστασης και αξιοπρέπειας του Έλληνα επαγγελματία και φορολογούμενου».
Μοναχά ας μελετήσουν την κραυγή τους. Τίποτα άλλο. Θα βγάλουν ...χρήσιμα συμπεράσματα.
politika themata
Αναρτήθηκε από politis-gr
Προτάσεις και Κριτική για την Οικονομία, την Πολιτική, την Κοινωνία & την Ανάπτυξη!
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
Η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη περιλαμβάνει στελέχη που άνετα θα μπορούσαν να είναι και στο ΠΑΣΟΚ καθώς και καθαρόαιμους δεξιούς πολιτικούς...
Δέν είναι κρατικό μυστικό να πούμε ότι μέσα στήν ΝΔ αυτή τη στιγμή πού μιλάμε υπάρχει μιά μεγάλη γκάμα πολιτικών απόψεων (φιλελεύθεροι, λαικοί δεξιοί κλπ)....
Δέν είναι μυστικό να πούμε ότι υπάρχουν στελέχη πού άνετα θα μπορούσαν -χωρίς να αλλάξουν το παραμικρό στίς απόψεις τους- να πολιτεύονται με το ΠΑΣΟΚ.
Οπως υπάρχουν καί στελέχη μετατοπισμένα πιό δεξιά....
Και οι καραμανλικοί μέσα στη μέση...
Τίποτα απο αυτά δέν αποτελεί πρόβλημα....
Αυτό πού έχει σημασία είναι η κεντρική γραμμή τού κόμματος η οποία δέν μπορεί να είναι μετατοπσμένη ούτε τόσο πολύ αριστερά αλλά καί αντίστοιχα απο την άλλη μεριά (ΛΑΟΣ κλπ) ..
Χρειάζεται όλες οι απόψεις να λαβαίνονται υπ' όψιν και να γίνεται η σύνθεση...
Αυτό εξάλλου είναι πολιτική....
Ισορροπία και σύνθεση απόψεων....
Ο Καραμανλής -μόνο- μπορεί να εκφράσει αυτή την σύνθεση...
Εάν επικρατήσουν τα κεντρώα καί πέρα στελέχη η παράταξη θα συρικνωθεί...
Τό ίδιο θα γίνει αντίστοιχα και πρός τήν άλλη κατεύθυνση....
Οι δύο απόψεις -μέσα στήν ΝΔ- θα πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν...
Δέν χρειάζεται να αλλάξει κανείς απόψεις....
Θά πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν παραγωγικά...
Δύο πού διαφωνούν μπορούν να τσακώνονται αιώνια και μπορούν να κάνουν τίς διαφωνίες τους κινητήριο δύναμη γιά μεγάλες κατακτήσεις...
Ο Καραμανλής θα εγγυηθεί τήν παραγωγική συνύπαρξη....
Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημά του γιά να κερδίσει και τίς επόμενες εκλογές...
wolf
Δέν είναι μυστικό να πούμε ότι υπάρχουν στελέχη πού άνετα θα μπορούσαν -χωρίς να αλλάξουν το παραμικρό στίς απόψεις τους- να πολιτεύονται με το ΠΑΣΟΚ.
Οπως υπάρχουν καί στελέχη μετατοπισμένα πιό δεξιά....
Και οι καραμανλικοί μέσα στη μέση...
Τίποτα απο αυτά δέν αποτελεί πρόβλημα....
Αυτό πού έχει σημασία είναι η κεντρική γραμμή τού κόμματος η οποία δέν μπορεί να είναι μετατοπσμένη ούτε τόσο πολύ αριστερά αλλά καί αντίστοιχα απο την άλλη μεριά (ΛΑΟΣ κλπ) ..
Χρειάζεται όλες οι απόψεις να λαβαίνονται υπ' όψιν και να γίνεται η σύνθεση...
Αυτό εξάλλου είναι πολιτική....
Ισορροπία και σύνθεση απόψεων....
Ο Καραμανλής -μόνο- μπορεί να εκφράσει αυτή την σύνθεση...
Εάν επικρατήσουν τα κεντρώα καί πέρα στελέχη η παράταξη θα συρικνωθεί...
Τό ίδιο θα γίνει αντίστοιχα και πρός τήν άλλη κατεύθυνση....
Οι δύο απόψεις -μέσα στήν ΝΔ- θα πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν...
Δέν χρειάζεται να αλλάξει κανείς απόψεις....
Θά πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν παραγωγικά...
Δύο πού διαφωνούν μπορούν να τσακώνονται αιώνια και μπορούν να κάνουν τίς διαφωνίες τους κινητήριο δύναμη γιά μεγάλες κατακτήσεις...
Ο Καραμανλής θα εγγυηθεί τήν παραγωγική συνύπαρξη....
Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημά του γιά να κερδίσει και τίς επόμενες εκλογές...
wolf
"Εικονικά αγαθά" που κοστίζουν...δύο δις ευρώ το χρόνο
http://www.tvxs.gr/v7306
«Αέρα κοπανιστό» θα το χαρακτήριζαν κάποιοι. Άλλοι «πλασματικά εμπορεύματα» ή «ψυχαγωγικό μέσο». Οι απόψεις διαφοροποιούνται για τα παιχνίδια Διαδικτύου με χαρακτήρες οι οποίοι προμηθεύονται σταδιακά και με πραγματικά χρήματα.
Τα παιχνίδια αυτά αποφέρουν ετήσιο τζίρο συναλλαγών δύο δις ευρώ, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Άλλοτε νόμιμα και άλλοτε παράνομα, ηλεκτρονικές ιστοσελίδες προσφέρουν το αγαθό της διασκέδασης σε 4,5 εκ. χρήστες που επιλέγουν να «ντύνουν» τους εικονικούς χαρακτήρες. Προσφέρονται διάφορα αξεσουάρ, όπως ρούχα, όπλα, μεταφορικά μέσα, κατοικίες, πολύτιμα αντικείμενα κ.ο.κ τα οποία αγοράζονται από άλλες ιστοσελίδες έναντι πραγματικής χρηματικής αμοιβής.
Τέτοιου είδους παιχνίδια είναι το Second Life, το World of Warcraft (WoW), το Age of Conan (AoC) κ.α.
Στις νόμιμες περιπτώσεις, πίσω από το παιχνίδι βρίσκεται η ίδια η εταιρεία η οποία εισπράττει τις πληρωμές από τις αγοραπωλησίες, φορολογείται και υπόκειται στο δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Στις παράνομες περιπτώσεις, βρίσκονται οι λεγόμενοι «gold farmers», οι οποίοι εργάζονται νυχθημερόν για λογαριασμό ενός αφεντικού και πληρώνονται αδρά. Οι χρήστες που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο τομέα αποτελούν το 22% του συνολικού αριθμού των παικτών που λαμβάνουν μέρος σε συνδρομητικά διαδικτυακά παιχνίδια.
Πέραν του τζίρου, τίθεται και το ζήτημα του εθισμού που προκαλείται από τη συστηματική και συνήθως απρόσκοπτη χρήση ενασχόληση. Πρόκειται για μία μορφή εξάρτησης, η ευρύτητα της οποίας δεν έχει καθοριστεί ακόμη επιστημονικά.
Πάντως, η τάση απομόνωσης από φίλους και πάρεργα αποτελούν συνήθη συμπτώματα.
Το Νοέμβριο του 2007 νοσηλεύτηκαν στη χώρα μας δύο ανήλικοι 15 και 16 ετών, σε ψυχιατρική κλινική ιδιωτικού νοσοκομείου εξαιτίας εθισμού σε ηλεκτρονικά παιχνίδια του Διαδικτύου.
Πηγές: Ελεύθερος Τύπος, Cbs
«Αέρα κοπανιστό» θα το χαρακτήριζαν κάποιοι. Άλλοι «πλασματικά εμπορεύματα» ή «ψυχαγωγικό μέσο». Οι απόψεις διαφοροποιούνται για τα παιχνίδια Διαδικτύου με χαρακτήρες οι οποίοι προμηθεύονται σταδιακά και με πραγματικά χρήματα.
Τα παιχνίδια αυτά αποφέρουν ετήσιο τζίρο συναλλαγών δύο δις ευρώ, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Άλλοτε νόμιμα και άλλοτε παράνομα, ηλεκτρονικές ιστοσελίδες προσφέρουν το αγαθό της διασκέδασης σε 4,5 εκ. χρήστες που επιλέγουν να «ντύνουν» τους εικονικούς χαρακτήρες. Προσφέρονται διάφορα αξεσουάρ, όπως ρούχα, όπλα, μεταφορικά μέσα, κατοικίες, πολύτιμα αντικείμενα κ.ο.κ τα οποία αγοράζονται από άλλες ιστοσελίδες έναντι πραγματικής χρηματικής αμοιβής.
Τέτοιου είδους παιχνίδια είναι το Second Life, το World of Warcraft (WoW), το Age of Conan (AoC) κ.α.
Στις νόμιμες περιπτώσεις, πίσω από το παιχνίδι βρίσκεται η ίδια η εταιρεία η οποία εισπράττει τις πληρωμές από τις αγοραπωλησίες, φορολογείται και υπόκειται στο δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Στις παράνομες περιπτώσεις, βρίσκονται οι λεγόμενοι «gold farmers», οι οποίοι εργάζονται νυχθημερόν για λογαριασμό ενός αφεντικού και πληρώνονται αδρά. Οι χρήστες που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο τομέα αποτελούν το 22% του συνολικού αριθμού των παικτών που λαμβάνουν μέρος σε συνδρομητικά διαδικτυακά παιχνίδια.
Πέραν του τζίρου, τίθεται και το ζήτημα του εθισμού που προκαλείται από τη συστηματική και συνήθως απρόσκοπτη χρήση ενασχόληση. Πρόκειται για μία μορφή εξάρτησης, η ευρύτητα της οποίας δεν έχει καθοριστεί ακόμη επιστημονικά.
Πάντως, η τάση απομόνωσης από φίλους και πάρεργα αποτελούν συνήθη συμπτώματα.
Το Νοέμβριο του 2007 νοσηλεύτηκαν στη χώρα μας δύο ανήλικοι 15 και 16 ετών, σε ψυχιατρική κλινική ιδιωτικού νοσοκομείου εξαιτίας εθισμού σε ηλεκτρονικά παιχνίδια του Διαδικτύου.
Πηγές: Ελεύθερος Τύπος, Cbs
Οργανισμό κατά της εγκληματικότητας στην Αθήνα, ιδρύει η Κυβέρνηση
http://www.tvxs.gr/v7331
Τη θεσμοθέτηση φορέα με αντικείμενο τα κρούσματα
εγκληματικότητας στην πρωτεύουσα εξήγγειλε από το βήμα της Βουλής ο αναπληρωτής
υπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Δημόσιας Τάξης, Χρήστος
Μαρκογιαννάκης.
Η κυβέρνηση κάνει λόγο για τεράστιο πρόβλημα στο κέντρο
της Αθήνας το οποίο η αστυνομία αδυνατεί να αντιμετωπίσει.
"Το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον της Ευρώπης".
Αναδημοσίευση πρότασης που υπέβαλε ο Νικ. Τσονιώνης στο European Citizens' Consultations portal
Σχετικοί σύνδεσμοι:http://www.european-citizens-consultations.eu/gr/proposal/2066
Η Ευρώπη αποκαλείται η γηραιά ήπειρος. Γηραιά γιατί πρώτη έδωσε δείγμα
πολιτισμού, οργανωτικών διαδικασιών, πολιτικής σκέψης, αλλά και ιμπεριαλισμού, επεκτατισμού και άλλων εκφάνσεων, απόδειξης εξέλιξης και μη.
Η Ευρώπη τώρα είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να δώσει και δείγμα επανίδρυσης σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε ένα διεθνές και παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον πρέπει να προτείνει δομικές αλλαγές στην επιχειρηματικότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εποικοδομητική συμμετοχική δημοκρατία. Να αποδώσει βαρύτητα στην αξία των πολιτών της, μέσα από την παιδεία και την εκπαίδευση, μέσα από τη συμμετοχή και τη διαβούλευση.
Λέξεις όπως eGovernment, eParticipation, eInclusion, eHealth
πρέπει να ενσωματωθούν στο λεξιλόγιο της πολιτικής της. Δεν πρέπει να αναμένουν οι πολίτες της λύση στα προβλήματά τους μόνο από τις κυβερνήσεις, αλλά να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση των λύσεων, να κάνουν προτάσεις, να επανακτήσουν επιρροή.
Η πρόταση μου είναι η δημιουργία Κοινωνικών Δεξαμενών Σκέψης. Δεξαμενών που θα αντλούν από την εμπειρία και το ζήλο των μελών τους και ανά τομέα, και κατόπιν διαβούλευσης, θα παράγουν παραδοτέες προτάσεις για το παρόν και το μέλλον όλων των χωρών-μελών αλλά και κατ' επέκταση της Ευρώπης ως σύνολο. Αυτό εξάλλου είναι και αυτή η προσπάθεια και αν έχουμε οποιαδήποτε ελπίδα ότι μπορεί να εξαχθεί κάποιο συμπέρασμα, ακριβώς αυτή τη διαδικασία οφείλουμε να στηρίξουμε και να προτάξουμε.
Σας προτείνω να συμμετέχετε κι εσείς με προτάσεις, σχόλια και την ψήφο σας στην προσπάθεια, έτσι ώστε να ενδυναμωθεί ο ρόλος του πολίτη στην Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Σχετικοί σύνδεσμοι:http://www.european-citizens-consultations.eu/gr/proposal/2066
Επιστολή Νομάρχη Δράμας προς τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
Σας παραθέτουμε την επιστολή που απέστειλε ο Νομάρχης Δράμας, κ. Κωνσταντίνος Ευμοιρίδης, στις 12 Μαρτίου 2009, προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, κ. Γεώργιο Σουφλιά:
Κύριε Υπουργέ,
Όπως σας είναι γνωστό, από τριετίας λειτουργεί το Τελωνείο Εξοχής στο Νευροκόπι Δράμας. Η λειτουργία της διόδου αυτής μείωσε κατά 200 χιλιόμετρα τη μετάβαση προς την Φιλιππούπολη και τα παράλια του Εύξεινου Πόντου ανακουφίζοντας σημαντικά την λειτουργία του Τελωνείου Προμαχώνα.
Η μεταφορά Εμπορευμάτων (τσιμέντα – σίδηρος – μάρμαρα – οικοδομικά υλικά και αγροτικά προϊόντα) διακινούνται από την Ελλάδα προς Βουλγαρία και Ρουμανία μέσω της διόδου Εξοχής.Από τη Βουλγαρία μέσω της διόδου αυτής εισέρχονται στη χώρα μας και τονώνουν τις αγορές Δράμας και Καβάλας διαθέτοντας σημαντικά ποσά για την αγορά τροφίμων – ειδών ένδυσης – ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών.
Μέσω της διόδου αυτής εισάγεται από Βουλγαρία και Ρουμανία ξυλεία για την κάλυψη των αναγκών της χώρας μας και επιπλέον οι χώρες των ανατολικών Βαλκανίων μέσω της διόδου Εξοχής απέκτησαν πρόσβαση στο σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης, στα λιμάνια της Καβάλας και το αεροδρόμιο της Χρυσούπολης, καθώς και στη Θάσο για διακοπές.Το οδικό δίκτυο Εξοχής – Καβάλας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις σημερινές ανάγκες διερχόμενο μέσα από μεγάλους οικισμούς όπως Νευροκόπι – Προσοτσάνη – Ξηροποτάμο – Δράμα – Χωριστή – Δοξάτο – Κεφαλάρι – Λυδία – Κρηνίδες – Πολύστυλο – Δάτο και Αμυγδαλεώνα.
Πέραν της καθυστέρησης λόγω μικρών ταχυτήτων έχουμε συνεχή θανατηφόρα ατυχήματα και μεγάλη φθορά τροχαίου υλικού. Επιπλέον προκαλούν συνεχή κυκλοφοριακή συμφόρηση. Η χάραξη ενός τετράιχνου αυτοκινητόδρομου από Δράμα στην Καβάλα (20 χιλιόμετρα) και η βελτίωση του τμήματος Δράμας – Νευροκοπίου αποτελεί τη μόνη λύση του προβλήματος.
Δεν είναι κατανοητό να κατασκευάζονται κάθετοι άξονες προς την Εγνατία χωρίς την ύπαρξη διόδων επικοινωνίας με τη Βουλγαρία και να μην προγραμματίζεται η κατασκευή του άξονα Εξοχής – Καβάλας, όταν μάλιστα ο Νομός της Δράμας είναι ο μόνος Νομός από τον οποίο δεν διέρχεται η Εγνατία Οδός.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός ότι στο Νομό Δράμας παρατηρείται το γεγονός της αποβιομηχάνισης, της υψηλής ανεργίας, της μη ύπαρξης μιας Πανεπιστημιακής Σχολής, μιας περιφερειακής ή διανομαρχιακής υπηρεσίας και με χαμηλό το κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων η ικανοποίηση του αιτήματος μας καθίσταται έτι εντονότερη.
Με την πεποίθηση ότι θετικά θα αντιμετωπίσετε το αίτημα του λαού της Δράμας, αλλά και της Καβάλας.
Διατελώ με τιμή
Ο Νομάρχης Δράμας
Κωνσταντίνος Ευμοιρίδης
Κύριε Υπουργέ,
Όπως σας είναι γνωστό, από τριετίας λειτουργεί το Τελωνείο Εξοχής στο Νευροκόπι Δράμας. Η λειτουργία της διόδου αυτής μείωσε κατά 200 χιλιόμετρα τη μετάβαση προς την Φιλιππούπολη και τα παράλια του Εύξεινου Πόντου ανακουφίζοντας σημαντικά την λειτουργία του Τελωνείου Προμαχώνα.
Η μεταφορά Εμπορευμάτων (τσιμέντα – σίδηρος – μάρμαρα – οικοδομικά υλικά και αγροτικά προϊόντα) διακινούνται από την Ελλάδα προς Βουλγαρία και Ρουμανία μέσω της διόδου Εξοχής.Από τη Βουλγαρία μέσω της διόδου αυτής εισέρχονται στη χώρα μας και τονώνουν τις αγορές Δράμας και Καβάλας διαθέτοντας σημαντικά ποσά για την αγορά τροφίμων – ειδών ένδυσης – ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών.
Μέσω της διόδου αυτής εισάγεται από Βουλγαρία και Ρουμανία ξυλεία για την κάλυψη των αναγκών της χώρας μας και επιπλέον οι χώρες των ανατολικών Βαλκανίων μέσω της διόδου Εξοχής απέκτησαν πρόσβαση στο σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης, στα λιμάνια της Καβάλας και το αεροδρόμιο της Χρυσούπολης, καθώς και στη Θάσο για διακοπές.Το οδικό δίκτυο Εξοχής – Καβάλας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις σημερινές ανάγκες διερχόμενο μέσα από μεγάλους οικισμούς όπως Νευροκόπι – Προσοτσάνη – Ξηροποτάμο – Δράμα – Χωριστή – Δοξάτο – Κεφαλάρι – Λυδία – Κρηνίδες – Πολύστυλο – Δάτο και Αμυγδαλεώνα.
Πέραν της καθυστέρησης λόγω μικρών ταχυτήτων έχουμε συνεχή θανατηφόρα ατυχήματα και μεγάλη φθορά τροχαίου υλικού. Επιπλέον προκαλούν συνεχή κυκλοφοριακή συμφόρηση. Η χάραξη ενός τετράιχνου αυτοκινητόδρομου από Δράμα στην Καβάλα (20 χιλιόμετρα) και η βελτίωση του τμήματος Δράμας – Νευροκοπίου αποτελεί τη μόνη λύση του προβλήματος.
Δεν είναι κατανοητό να κατασκευάζονται κάθετοι άξονες προς την Εγνατία χωρίς την ύπαρξη διόδων επικοινωνίας με τη Βουλγαρία και να μην προγραμματίζεται η κατασκευή του άξονα Εξοχής – Καβάλας, όταν μάλιστα ο Νομός της Δράμας είναι ο μόνος Νομός από τον οποίο δεν διέρχεται η Εγνατία Οδός.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γεγονός ότι στο Νομό Δράμας παρατηρείται το γεγονός της αποβιομηχάνισης, της υψηλής ανεργίας, της μη ύπαρξης μιας Πανεπιστημιακής Σχολής, μιας περιφερειακής ή διανομαρχιακής υπηρεσίας και με χαμηλό το κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων η ικανοποίηση του αιτήματος μας καθίσταται έτι εντονότερη.
Με την πεποίθηση ότι θετικά θα αντιμετωπίσετε το αίτημα του λαού της Δράμας, αλλά και της Καβάλας.
Διατελώ με τιμή
Ο Νομάρχης Δράμας
Κωνσταντίνος Ευμοιρίδης
Υπεβλήθη Αίτημα στην Ε.Ε.για ενίσχυση κεφαλαίων του ΤΕΜΠΜΕ
AITHMA για διπλασιασμό του προϋπολογισμού του ΤΕΜΠΜΕ που αφορά την επιδότηση επιτοκίου υπέβαλε το Yπουργείο Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Oπως ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, το αίτημα αφορά την παροχή μέσω του ΕΣΠΑ επιπλέον 100 εκ. ευρώ ώστε το κεφάλαιο που θα έχει στη διάθεσή του το ΤΕΜΠΜΕ για επιδότηση επιτοκίου των δανείων που παρέχονται με την εγγύησή του να ανέλθει στα 200 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί από το ΤΕΜΠΜΕ αγγίζουν, πλέον, τα 2 δισ. ευρώ.
Συγκεκριμένα, μέχρι χθες είχαν εγκριθεί 16.497 δάνεια, ύψους 1,948 δισ. ευρώ. Οι εγγυήσεις εκ μέρους του ΤΕΜΠΜΕ αντιστοιχούν στο ποσό του 1,559 δισ. ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ότι το ΤΕΜΠΜΕ για την παροχή εγγυήσεων έχει στη διάθεσή του κεφάλαιο 240 εκατ. ευρώ, το οποίο αποτελεί τη βάση για να εγγυηθεί δάνεια της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ. Με το νέο κεφάλαιο για την επιδότηση επιτοκίου εκτιμάται ότι θα καλυφθούν δάνεια που έχουν ήδη εγκριθεί, αλλά και νέα, έως το σύνολο των περίπου 25.000 δανείων, ενώ το ΤΕΜΠΜΕ προσβλέπει και σε περαιτέρω ενίσχυση τόσο του κεφαλαίου για εγγυήσεις όσο και του κεφαλαίου για επιδότηση επιτοκίου.
Υπενθυμίζεται ότι το πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ είναι μόνο ένα από τα πολλά και διαφορετικά προγράμματα που αφορούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα ΕΠΑΝ ΙΙ του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Πρόσφατα, ανακοινώθηκε η έναρξη των προγραμμάτων της Νεανικής και Γυναικείας Επιχειρηματικότητας, καθώς και το ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ, το οποίο μπορεί να στηρίξει και τον κατασκευαστικό κλάδο.
Oπως ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, το αίτημα αφορά την παροχή μέσω του ΕΣΠΑ επιπλέον 100 εκ. ευρώ ώστε το κεφάλαιο που θα έχει στη διάθεσή του το ΤΕΜΠΜΕ για επιδότηση επιτοκίου των δανείων που παρέχονται με την εγγύησή του να ανέλθει στα 200 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί από το ΤΕΜΠΜΕ αγγίζουν, πλέον, τα 2 δισ. ευρώ.
Συγκεκριμένα, μέχρι χθες είχαν εγκριθεί 16.497 δάνεια, ύψους 1,948 δισ. ευρώ. Οι εγγυήσεις εκ μέρους του ΤΕΜΠΜΕ αντιστοιχούν στο ποσό του 1,559 δισ. ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ότι το ΤΕΜΠΜΕ για την παροχή εγγυήσεων έχει στη διάθεσή του κεφάλαιο 240 εκατ. ευρώ, το οποίο αποτελεί τη βάση για να εγγυηθεί δάνεια της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ. Με το νέο κεφάλαιο για την επιδότηση επιτοκίου εκτιμάται ότι θα καλυφθούν δάνεια που έχουν ήδη εγκριθεί, αλλά και νέα, έως το σύνολο των περίπου 25.000 δανείων, ενώ το ΤΕΜΠΜΕ προσβλέπει και σε περαιτέρω ενίσχυση τόσο του κεφαλαίου για εγγυήσεις όσο και του κεφαλαίου για επιδότηση επιτοκίου.
Υπενθυμίζεται ότι το πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ είναι μόνο ένα από τα πολλά και διαφορετικά προγράμματα που αφορούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα ΕΠΑΝ ΙΙ του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Πρόσφατα, ανακοινώθηκε η έναρξη των προγραμμάτων της Νεανικής και Γυναικείας Επιχειρηματικότητας, καθώς και το ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ, το οποίο μπορεί να στηρίξει και τον κατασκευαστικό κλάδο.
"Πως ενεργεί ο συνετός αρχηγός".
Συνεχίζουμε σήμερα την παρουσίαση κειμένων μεγάλων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και ιστορικών με ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από τον "Ιππαρχικό" του Ξενοφώντα.
Με την πραγματεία αυτή ο Ξενοφώντας απευθύνεται στον ίππαρχο, τον αρχηγό του ιππικού. Μετά τις οδηγίες για τον τρόπο προετοιμασίας και εκπαίδευσης του στρατιωτικού αυτού σώματος, ο συγγραφέας περνά στα καθήκοντα του ιππάρχου τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και κατά τον πόλεμο και παρέχει πολύτιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων.
ΞΕΝ Ιππαρ 4.13–4.20
Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος:
"Aλλά, βέβαια, χαρακτηριστικό του συνετού αρχηγού είναι να μην εκτίθεται ποτέ σε κίνδυνο με τη θέλησή του, εκτός από την περίπτωση όπου φαίνεται καθαρά ότι θα βρεθεί σε πλεονεκτικότερη θέση από τους εχθρούς· η προσφορά υπηρεσιών στους εχθρούς όσον αφορά αυτό που θέλουν περισσότερο θα χαρακτηριζόταν δικαίως προδοσία των συμμάχων μάλλον παρά ανδρεία.
Συνετό είναι και να επιτίθεται κανείς στο αδύναμο σημείο των εχθρών, ακόμη και αν βρίσκεται σε προκεχωρημένη θέση.
Γιατί η πολύ μεγάλη κούραση είναι λιγότερο επικίνδυνη από τον αγώνα εναντίον ισχυρότερων.
Aν όμως ο εχθρός εισχωρήσει κάπου μεταξύ φιλικών οχυρώσεων, ακόμη και αν είναι... πολύ ισχυρότερος, καλό είναι είτε να του επιτεθείς εκεί που δεν το περιμένει είτε και από τις δύο πλευρές ταυτόχρονα. Γιατί όταν οι άλλοι αποχωρούν, όσοι προελαύνουν και από τις δύο πλευρές θα διασκορπίσουν τους εχθρούς και θα σώσουν τους φίλους.
Aποτελεί παλαιό ρητό ότι είναι καλό να επιχειρήσει κανείς να μάθει τα σχέδια των εχθρών στέλνοντας κατασκόπους· και εγώ θεωρώ ότι το καλύτερο είναι ο ίδιος να επιχειρήσει, αν υπάρχει κανένα ασφαλές παρατηρητήριο, αφού παρατηρήσει τους εχθρούς να διαπιστώσει τι κάνουν λάθος. Kαι όταν κάτι μπορεί να καταληφθεί κρυφά πρέπει να στέλνει όσους είναι ικανοί να το πράξουν, και όπου υπάρχει η δυνατότητα αιφνιδιαστικής κατάληψης πρέπει να αποστέλλονται αυτοί που θα την πραγματοποιήσουν.
Στην περίπτωση πάλι που κατά την πορεία των εχθρών ένα ασθενέστερο από τη δική του δύναμη
τμήμα τους ξεκόψει ή παίρνοντας θάρρος σκορπίσει, ούτε το γεγονός αυτό δεν πρέπει να ξεφύγει από την προσοχή του· πάντοτε, βέβαια, ο ισχυρότερος κυνηγά τον ασθενέστερο. Mπορεί κανείς, αν δώσει προσοχή, νατα καταλάβει αυτά, καθώς και τα άγρια ζώα που καταλαβαίνουν πολύ λιγότερα από τον άνθρωπο, για παράδειγμα, τα γεράκια μπορούν, αφού αρπάξουν ό,τι είναι απροστάτευτο, να αποσυρθούν σε ασφαλές σημείο προτού συλληφθούν, και οι λύκοι κυνηγούν όσα δεν φρουρούνται και αρπάζουν όσα δεν βρίσκονται υπό επιτήρηση, ενώ αν τους ορμήσει κανένας σκύλος και τους κυνηγήσει, εφόσον είναι πιο αδύναμος από αυτούς, του επιτίθενται, εφόσον, όμως, είναι πιο δυνατός, φεύγει παίρνοντας μαζί του ό,τι μπόρεσε να αποκτήσει φεύγει.
Όταν, πάλι, οι λύκοι αψηφήσουν τους φύλακες, αφού παραταχθούν με τρόπο ώστε μερικοί να απομακρύνουν τους φύλακες και οι υπόλοιποι να επιδοθούν στην αρπαγή, έτσι αποκτούν την τροφή τους. Eφόσον τα άγρια ζώα μπορούν να αποσπάσουν τη λεία τους τόσο έξυπνα, δεν είναι εύλογο ο άνθρωπος να φαίνεται πως είναι σοφότερος από αυτά που και τα ίδια τα συλλαμβάνει χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα;
Αναρτήθηκε από The acrobats
Με την πραγματεία αυτή ο Ξενοφώντας απευθύνεται στον ίππαρχο, τον αρχηγό του ιππικού. Μετά τις οδηγίες για τον τρόπο προετοιμασίας και εκπαίδευσης του στρατιωτικού αυτού σώματος, ο συγγραφέας περνά στα καθήκοντα του ιππάρχου τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και κατά τον πόλεμο και παρέχει πολύτιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων.
ΞΕΝ Ιππαρ 4.13–4.20
Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος:
"Aλλά, βέβαια, χαρακτηριστικό του συνετού αρχηγού είναι να μην εκτίθεται ποτέ σε κίνδυνο με τη θέλησή του, εκτός από την περίπτωση όπου φαίνεται καθαρά ότι θα βρεθεί σε πλεονεκτικότερη θέση από τους εχθρούς· η προσφορά υπηρεσιών στους εχθρούς όσον αφορά αυτό που θέλουν περισσότερο θα χαρακτηριζόταν δικαίως προδοσία των συμμάχων μάλλον παρά ανδρεία.
Συνετό είναι και να επιτίθεται κανείς στο αδύναμο σημείο των εχθρών, ακόμη και αν βρίσκεται σε προκεχωρημένη θέση.
Γιατί η πολύ μεγάλη κούραση είναι λιγότερο επικίνδυνη από τον αγώνα εναντίον ισχυρότερων.
Aν όμως ο εχθρός εισχωρήσει κάπου μεταξύ φιλικών οχυρώσεων, ακόμη και αν είναι... πολύ ισχυρότερος, καλό είναι είτε να του επιτεθείς εκεί που δεν το περιμένει είτε και από τις δύο πλευρές ταυτόχρονα. Γιατί όταν οι άλλοι αποχωρούν, όσοι προελαύνουν και από τις δύο πλευρές θα διασκορπίσουν τους εχθρούς και θα σώσουν τους φίλους.
Aποτελεί παλαιό ρητό ότι είναι καλό να επιχειρήσει κανείς να μάθει τα σχέδια των εχθρών στέλνοντας κατασκόπους· και εγώ θεωρώ ότι το καλύτερο είναι ο ίδιος να επιχειρήσει, αν υπάρχει κανένα ασφαλές παρατηρητήριο, αφού παρατηρήσει τους εχθρούς να διαπιστώσει τι κάνουν λάθος. Kαι όταν κάτι μπορεί να καταληφθεί κρυφά πρέπει να στέλνει όσους είναι ικανοί να το πράξουν, και όπου υπάρχει η δυνατότητα αιφνιδιαστικής κατάληψης πρέπει να αποστέλλονται αυτοί που θα την πραγματοποιήσουν.
Στην περίπτωση πάλι που κατά την πορεία των εχθρών ένα ασθενέστερο από τη δική του δύναμη
τμήμα τους ξεκόψει ή παίρνοντας θάρρος σκορπίσει, ούτε το γεγονός αυτό δεν πρέπει να ξεφύγει από την προσοχή του· πάντοτε, βέβαια, ο ισχυρότερος κυνηγά τον ασθενέστερο. Mπορεί κανείς, αν δώσει προσοχή, νατα καταλάβει αυτά, καθώς και τα άγρια ζώα που καταλαβαίνουν πολύ λιγότερα από τον άνθρωπο, για παράδειγμα, τα γεράκια μπορούν, αφού αρπάξουν ό,τι είναι απροστάτευτο, να αποσυρθούν σε ασφαλές σημείο προτού συλληφθούν, και οι λύκοι κυνηγούν όσα δεν φρουρούνται και αρπάζουν όσα δεν βρίσκονται υπό επιτήρηση, ενώ αν τους ορμήσει κανένας σκύλος και τους κυνηγήσει, εφόσον είναι πιο αδύναμος από αυτούς, του επιτίθενται, εφόσον, όμως, είναι πιο δυνατός, φεύγει παίρνοντας μαζί του ό,τι μπόρεσε να αποκτήσει φεύγει.
Όταν, πάλι, οι λύκοι αψηφήσουν τους φύλακες, αφού παραταχθούν με τρόπο ώστε μερικοί να απομακρύνουν τους φύλακες και οι υπόλοιποι να επιδοθούν στην αρπαγή, έτσι αποκτούν την τροφή τους. Eφόσον τα άγρια ζώα μπορούν να αποσπάσουν τη λεία τους τόσο έξυπνα, δεν είναι εύλογο ο άνθρωπος να φαίνεται πως είναι σοφότερος από αυτά που και τα ίδια τα συλλαμβάνει χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα;
Αναρτήθηκε από The acrobats
Αυστηρή προειδοποίηση στις Η.Π.Α. από τον Κινέζο Πρωθυπουργό.
Δημοσιεύθηκε από olympiada
Για πρώτη φορά η Κίνα ξεκαθαρίζει ότι δεν θα ανεχτεί “παιχνίδια” με τα αποθεματικά της
Σε αυστηρούς τόνους κινήθηκε η σημερινή ομιλία του Κινέζου πρωθυπουργού σήμερα, μπροστά σε υπουργούς οικονομικών και τραπεζίτες στο Λονδίνο. Αποδέκτης της ευθείας προειδοποίησης ήταν οι ΗΠΑ και οι σκέψεις που εκφράζονται από την κυβέρνηση του Ομπάμα για πιθανή υποτίμηση του Δολαρίου με παράλληλη αύξηση των επιτοκίων.
Αυτό που φαίνεται ότι εξόργισε την Κινεζική ηγεσία είναι οι αιτιάσεις στελεχών του Λευκού Οίκου περί επικείμενης πώλησης μέρους των Αμερικανικών ομολόγων που κατέχει η Κινέζικη πλευρά, γεγονός που θα ήταν καταστροφικό για την Αμερικανική οικονομία στην παρούσα συγκυρία.
Ο Κινέζος πρωθυπουργός όχι μόνο διέψευσε τις φήμες αυτές αλλά δεσμεύτηκε ότι η χώρα του θα συνεχίσει να επενδύει στην Αμερικάνικη οικονομία. Απαίτησε λοιπόν από τις ΗΠΑ να διαφυλάξουν την αξιοπιστία τους και να εγγυηθούν το χρέος τους προς την Κίνα το οποίο υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο Δολάρια.
Στην ουσία, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ εδώ και χρόνια, με συνεχώς αυξανόμενα μεγέθη. Αυτό το χρέος ήταν και ο στόχος εκατοντάδων οικονομικών παραγόντων των ΗΠΑ που από το 2006 προσπαθούσαν απεγνωσμένα να πείσουν το Κινεζικό δημόσιο να ανταλλάξει τις ισχυρές κρατικές ομολογίες με τα επίμαχα τοξικά ομόλογα, υποσχόμενοι εξωφρενικές αποδόσεις ακόμα και λίγες εβδομάδες πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Η Κινεζική κυβέρνηση είχε δώσει σαφείς εντολές προς όλα τα στελέχη να μην εμπλακούν σε καμμία περίπτωση σε τέτοιες δοσοληψίες, αφού γνώριζε πως τα αποθεματικά της ήταν ο ξεκάθαρος στόχος των μεσαζόντων. Οι αρμόδιες υπηρεσίες γνώριζαν εξ αρχής αυτή την προσπάθεια και που αποσκοπούσε.
Τώρα που η μεθόδευση αυτή δε βρήκε πρόσφορο έδαφος, οι ίδιοι κύκλοι στις ΗΠΑ προετοιμάζουν κλίμα επισφάλειας για την Αμερικανική οικονομία προκειμένου να υποτιμήσουν το εν λόγω χρέος ζημιώνοντας την Κινέζικη οικονομία. Εξ ου και η αυστηρή προειδοποίηση που δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
Για πρώτη φορά η Κίνα ξεκαθαρίζει ότι δεν θα ανεχτεί “παιχνίδια” με τα αποθεματικά της
Σε αυστηρούς τόνους κινήθηκε η σημερινή ομιλία του Κινέζου πρωθυπουργού σήμερα, μπροστά σε υπουργούς οικονομικών και τραπεζίτες στο Λονδίνο. Αποδέκτης της ευθείας προειδοποίησης ήταν οι ΗΠΑ και οι σκέψεις που εκφράζονται από την κυβέρνηση του Ομπάμα για πιθανή υποτίμηση του Δολαρίου με παράλληλη αύξηση των επιτοκίων.
Αυτό που φαίνεται ότι εξόργισε την Κινεζική ηγεσία είναι οι αιτιάσεις στελεχών του Λευκού Οίκου περί επικείμενης πώλησης μέρους των Αμερικανικών ομολόγων που κατέχει η Κινέζικη πλευρά, γεγονός που θα ήταν καταστροφικό για την Αμερικανική οικονομία στην παρούσα συγκυρία.
Ο Κινέζος πρωθυπουργός όχι μόνο διέψευσε τις φήμες αυτές αλλά δεσμεύτηκε ότι η χώρα του θα συνεχίσει να επενδύει στην Αμερικάνικη οικονομία. Απαίτησε λοιπόν από τις ΗΠΑ να διαφυλάξουν την αξιοπιστία τους και να εγγυηθούν το χρέος τους προς την Κίνα το οποίο υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο Δολάρια.
Στην ουσία, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ εδώ και χρόνια, με συνεχώς αυξανόμενα μεγέθη. Αυτό το χρέος ήταν και ο στόχος εκατοντάδων οικονομικών παραγόντων των ΗΠΑ που από το 2006 προσπαθούσαν απεγνωσμένα να πείσουν το Κινεζικό δημόσιο να ανταλλάξει τις ισχυρές κρατικές ομολογίες με τα επίμαχα τοξικά ομόλογα, υποσχόμενοι εξωφρενικές αποδόσεις ακόμα και λίγες εβδομάδες πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Η Κινεζική κυβέρνηση είχε δώσει σαφείς εντολές προς όλα τα στελέχη να μην εμπλακούν σε καμμία περίπτωση σε τέτοιες δοσοληψίες, αφού γνώριζε πως τα αποθεματικά της ήταν ο ξεκάθαρος στόχος των μεσαζόντων. Οι αρμόδιες υπηρεσίες γνώριζαν εξ αρχής αυτή την προσπάθεια και που αποσκοπούσε.
Τώρα που η μεθόδευση αυτή δε βρήκε πρόσφορο έδαφος, οι ίδιοι κύκλοι στις ΗΠΑ προετοιμάζουν κλίμα επισφάλειας για την Αμερικανική οικονομία προκειμένου να υποτιμήσουν το εν λόγω χρέος ζημιώνοντας την Κινέζικη οικονομία. Εξ ου και η αυστηρή προειδοποίηση που δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
Μέτωπο Κεντροδεξιάς ; Κοινή Λογική !
Σάββατο, 14 Μάρτιος 2009
Η Κεντροδεξιά πρέπει να κατέβει ενιαία. Το πώς, μόνο ο Καραμανλής ξέρει.
Κοινή λογική, αγαπητοί...Πρώτα, λίγη ιστορία:
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Καραμανλής ανέτρεψε τα προγνωστικά και μετέτρεψε σε «ντέρμπι» μια εκλογική αναμέτρηση που φαινόταν χαμένη από χέρι;
Απάντηση: το 2000.
Τότε που έπεισε τον Αντώνη Σαμαρά να αναστείλει επ’ αόριστον την εκλογική κάθοδο της Πολιτικής Ανοιξης. Ηταν η πρώτη φορά μετά το 1985 που η Ν.Δ. διεκδίκησε την εξουσία χωρίς να ροκανίζεται η επιρροή της από συγγενικό κόμμα στα δεξιά νώτα της.
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Καραμανλής αγνόησε τις ευαισθησίες ενός τμήματος του εκλογικού σώματος και το πλήρωσε με απώλεια κυριαρχίας;
Απάντηση: το 2007.
Τότε που ο ΛΑΟΣ μπήκε στη Βουλή εκμεταλλευόμενος τη διστακτικότητα του πρωθυπουργού να αποσύρει εγκαίρως το βιβλίο της Ιστορίας.
- Τι διδάχθηκε (νομίζω) ο Κ. Καραμανλής από αυτές τις δύο εμπειρίες:
Εκτιμώ, δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι στις περιπτώσεις που η Κεντροδεξιά δεν είναι πλειοψηφική και η μάχη είναι αμφίρροπη, η παράταξη οφείλει να κατεβαίνει στις εκλογές με «ενιαία» έκφραση. Και, δεύτερον, ότι όσες φορές αγνόησε ειδικές ευαισθησίες του εκλογικού σώματος κατέβαλε ακριβό τίμημα:
Το 2007 έχασε πέντε έξι έδρες και μετέτρεψε, έτσι, έναν εκλογικό περίπατο σε θρίλερ αστάθειας. Κατόπιν αυτών γίνεται, νομίζω, απολύτως αντιληπτό ότι το ιδεώδες για τη Ν.Δ. θα ήταν να δώσει την επόμενη μάχη μη έχοντας κόμμα στα δεξιά της. Πώς θα γίνει αυτό είναι άλλο θέμα.
Με ενσωμάτωση;
Με συνεργασία;
Με αναστολή;
Ουδείς ξέρει.
Ο πρωθυπουργός πάντως έκανε χθες στη Βουλή ένα στρατηγικό βήμα:
Δήλωσε ότι «Ελλάδα είναι και ο ΛΑΟΣ».
Πάμε τώρα στο «επίδικον»:
Είναι άραγε απειλή για την κυριαρχία της Ν.Δ. στο μεσαίο χώρο οποιοσδήποτε συγχρωτισμός με τον ΛΑΟΣ; Εξαρτάται τι εννοεί κανείς «μεσαίο χώρο».
Αν, λ.χ., είναι κλεισμένος σε κάποια γραφεία και φαντασιώνεται ως «μεσαιοχωρίτες» τίποτε κυριλέ κυρίους, τότε ναι, αυτός ο μεσαίος χώρος κινδυνεύει. Πολύ φοβάμαι όμως ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Απλώς ορίζουμε το Κέντρο μ’ ένα φαντασιακό τρόπο, όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του, και μετά κάνουμε πολιτική.
Διαχρονικές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτοί οι μυστήριοι «κεντρώοι» είναι άνθρωποι δίπλα μας.
Με συγκεκριμένες απόψεις:
- Τάχθηκαν με συντριπτικά ποσοστά υπέρ της προαιρετικής αναγραφής του θρησκεύματος.
- Δεν θέλουν να αναγνωρισθούν τα Σκόπια με όνομα σκέτο «Μακεδονία».
- Επιζητούν ηγεσία, νόμο και τάξη.
- «Ανέβηκαν στα κεραμίδια» για το βιβλίο της Ιστορίας.
- Είπαν «όχι» στο σχέδιο Ανάν.
- Ενοχλούνται με τις καταστροφές στα ΑΕΙ.
Αυτοί είναι οι περίφημοι μεσαίοι: Αλλοι ψήφισαν Ν.Δ., άλλοι ΛΑΟΣ, άλλοι άλλα κόμματα. Ακροδεξιοί πάντως δεν είναι. Οπως ακροδεξιοί δεν είναι και όποιοι εκφράζουν τέτοιες απόψεις. Διλήμματα λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν... Η Κεντροδεξιά πρέπει να κατέβει ενιαία. Το πώς, μόνο ο Καραμανλής ξέρει.
http://blogs.e-tipos.com/manoliskotakis/entry/κοινή_λογική_αγαπητοί
Αναρτήθηκε από wolf
Η Κεντροδεξιά πρέπει να κατέβει ενιαία. Το πώς, μόνο ο Καραμανλής ξέρει.
Κοινή λογική, αγαπητοί...Πρώτα, λίγη ιστορία:
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Καραμανλής ανέτρεψε τα προγνωστικά και μετέτρεψε σε «ντέρμπι» μια εκλογική αναμέτρηση που φαινόταν χαμένη από χέρι;
Απάντηση: το 2000.
Τότε που έπεισε τον Αντώνη Σαμαρά να αναστείλει επ’ αόριστον την εκλογική κάθοδο της Πολιτικής Ανοιξης. Ηταν η πρώτη φορά μετά το 1985 που η Ν.Δ. διεκδίκησε την εξουσία χωρίς να ροκανίζεται η επιρροή της από συγγενικό κόμμα στα δεξιά νώτα της.
- Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Καραμανλής αγνόησε τις ευαισθησίες ενός τμήματος του εκλογικού σώματος και το πλήρωσε με απώλεια κυριαρχίας;
Απάντηση: το 2007.
Τότε που ο ΛΑΟΣ μπήκε στη Βουλή εκμεταλλευόμενος τη διστακτικότητα του πρωθυπουργού να αποσύρει εγκαίρως το βιβλίο της Ιστορίας.
- Τι διδάχθηκε (νομίζω) ο Κ. Καραμανλής από αυτές τις δύο εμπειρίες:
Εκτιμώ, δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι στις περιπτώσεις που η Κεντροδεξιά δεν είναι πλειοψηφική και η μάχη είναι αμφίρροπη, η παράταξη οφείλει να κατεβαίνει στις εκλογές με «ενιαία» έκφραση. Και, δεύτερον, ότι όσες φορές αγνόησε ειδικές ευαισθησίες του εκλογικού σώματος κατέβαλε ακριβό τίμημα:
Το 2007 έχασε πέντε έξι έδρες και μετέτρεψε, έτσι, έναν εκλογικό περίπατο σε θρίλερ αστάθειας. Κατόπιν αυτών γίνεται, νομίζω, απολύτως αντιληπτό ότι το ιδεώδες για τη Ν.Δ. θα ήταν να δώσει την επόμενη μάχη μη έχοντας κόμμα στα δεξιά της. Πώς θα γίνει αυτό είναι άλλο θέμα.
Με ενσωμάτωση;
Με συνεργασία;
Με αναστολή;
Ουδείς ξέρει.
Ο πρωθυπουργός πάντως έκανε χθες στη Βουλή ένα στρατηγικό βήμα:
Δήλωσε ότι «Ελλάδα είναι και ο ΛΑΟΣ».
Πάμε τώρα στο «επίδικον»:
Είναι άραγε απειλή για την κυριαρχία της Ν.Δ. στο μεσαίο χώρο οποιοσδήποτε συγχρωτισμός με τον ΛΑΟΣ; Εξαρτάται τι εννοεί κανείς «μεσαίο χώρο».
Αν, λ.χ., είναι κλεισμένος σε κάποια γραφεία και φαντασιώνεται ως «μεσαιοχωρίτες» τίποτε κυριλέ κυρίους, τότε ναι, αυτός ο μεσαίος χώρος κινδυνεύει. Πολύ φοβάμαι όμως ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Απλώς ορίζουμε το Κέντρο μ’ ένα φαντασιακό τρόπο, όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του, και μετά κάνουμε πολιτική.
Διαχρονικές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτοί οι μυστήριοι «κεντρώοι» είναι άνθρωποι δίπλα μας.
Με συγκεκριμένες απόψεις:
- Τάχθηκαν με συντριπτικά ποσοστά υπέρ της προαιρετικής αναγραφής του θρησκεύματος.
- Δεν θέλουν να αναγνωρισθούν τα Σκόπια με όνομα σκέτο «Μακεδονία».
- Επιζητούν ηγεσία, νόμο και τάξη.
- «Ανέβηκαν στα κεραμίδια» για το βιβλίο της Ιστορίας.
- Είπαν «όχι» στο σχέδιο Ανάν.
- Ενοχλούνται με τις καταστροφές στα ΑΕΙ.
Αυτοί είναι οι περίφημοι μεσαίοι: Αλλοι ψήφισαν Ν.Δ., άλλοι ΛΑΟΣ, άλλοι άλλα κόμματα. Ακροδεξιοί πάντως δεν είναι. Οπως ακροδεξιοί δεν είναι και όποιοι εκφράζουν τέτοιες απόψεις. Διλήμματα λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν... Η Κεντροδεξιά πρέπει να κατέβει ενιαία. Το πώς, μόνο ο Καραμανλής ξέρει.
http://blogs.e-tipos.com/manoliskotakis/entry/κοινή_λογική_αγαπητοί
Αναρτήθηκε από wolf
Τους είχαμε σχεδόν ξεχάσει ...τους "παρδαλούς επαναστάτες"...!
νέες μορφές «πάλης»:μικρές δόσεις "αποδεκτής παρδαλής επανάστασης"
Τους είχαμε σχεδόν ξεχάσει.
Όλους τους παρδαλούς τηλε-τρομοκράτες που σε συνδυασμό με το σχολιασμό των τρομο-δημοσιογράφων επιδίδονται σε νέες μορφές χειραγώγησης της κοινωνίας.
Σκηνοθετημένες και δραματοποιημένες μορφές «πάλης» που έχουν στόχο την ίδια την κοινωνία και τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας με πολλαπλές επιπτώσεις σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας. Και πανταχού παρούσα η «αστυνομία της γνώμης».
Οι δημοσιογράφοι που επιβάλλουν τον τρόπο που πρέπει να σκέπτεται ο τηλεθεατής και εισβάλλουν στα σπίτια των εφησυχασμένων πολιτών με ανεπεξέργαστες εικόνες βίας και ένα παραλήρημα τηλε-προκατειλημμένου και υπερ-απλουστευτικού σχολιασμού .
Το χάσμα ανάμεσα στη λογική και την εικονική πραγματικότητα των δημοσιογράφων έχει διευρυνθεί αμετάκλητα. Καταρχήν σχεδόν κανένας δεν αναρωτιέται αν η τηλεόραση λέει την αλήθεια. Σχεδόν απαγορεύεται να τεθεί ζήτημα αμφισβήτησης της εικόνας. Η εικόνα πρέπει να γίνεται αποδεκτή αυτόματα χωρίς τη μεσολάβηση λογικής επαλήθευσης και με την πλήρη υποταγή στην προβαλλόμενη άρνηση.
Μια είδηση αρέσει δεν αρέσει δεν επιτρέπεται να αφήνει περιθώρια λογικής απόρριψης!
Όπως και οι δημοσκοπήσεις (άλλος μηχανισμός χειραγώγησης), που προβάλλουν εν τέλει στην κοινωνία τις επιθυμίες της κυρίαρχης οικονομικής τάξης. Οι φτωχοί βρίσκουν στις διαφημίσεις τη δική τους προβολή στην τηλεόραση. Όλα είναι θέμα μάρκετινγκ τελικά.
Οι επιθυμίες μας και οι επιλογές μας διαμορφώνονται με βάση την απληστία, τα οφέλη και τα πιστεύω της κάθε φορά κυρίαρχης οικονομικής «ιδεολογίας».
Στο πίσω μέρος του "θαυμαστού" μυαλού των δημοσιογράφων (ως υπηρέτες συμφερόντων) βρίσκεται διαρκώς η επιτήρηση. Είτε της οικονομίας είτε της κοινωνίας. Παρατηρήστε ότι εκεί που ενισχύεται η αμφισβήτηση παραδοσιακών μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου(οικογένεια, σχολείο, εκκλησία, αστυνομία, στρατός) έρχεται η τηλεόραση και διεκδικεί για τον εαυτό της το ρόλο του κριτή των πάντων και του «αλάθητου».
Ο κυριότερος τρόπος ενδυνάμωσή του ρόλου της επιτυγχάνεται μέσω της επιθετικής και άνευ ορίων κριτικής των παραδοσιακών αξιών, ταυτίζοντας επιμέρους παραβατικές συμπεριφορές με το σύνολο του θεσμού που βρίσκεται στο στόχαστρο.
Η ατομική ευθύνη αντικαθίσταται από τη συλλογική ευθύνη και ενοχοποιούνται ολόκληροι θεσμοί προς εξυπηρέτηση αγνώστων στο πλατύ κοινό συμφερόντων . Στην πραγματικότητα αναπαράγουν νέα κυρίαρχα πρότυπα που ενισχύουν το ρόλο της τηλεόρασης. Γι’ αυτό δεν τους ενδιαφέρει ο θάνατος ενός αστυνομικού (π.χ.) αλλά μετατρέπουν σε σήριαλ την παράβαση ενός (οποιουδήποτε) υπεύθυνου για την τάξη ή την γραφειοκρατική εξυπηρέτηση των πολιτών .
Βρισκόμαστε στην εποχή που θριαμβεύει ο παραλογισμός της άρνησης και της ειδησεογραφικής ιεράς εξέτασης. Η κοινή γνώμη έχει μεταβληθεί σε ετεροκαθορισμένη αναπαράσταση της μαζικής παραπληροφόρησης, της τηλε-βίας, των δημοσκοπήσεων και των διαφημίσεων!
Οι ακραίες εξουσίες πολιτικές και οικονομικές έχουν πολλές φορές στο παρελθόν επεξεργαστεί σχέδια χειραγώγησης της κοινωνίας με σκοπό την αποφυγή των εξεγέρσεων. Είτε με παρακολουθήσεις, είτε εγκλωβίζοντας διάφορα κινήματα σε αγχολυτικές «φωλιές του κούκου»(ναρκωτικά, μυστικισμός, καταναλωτισμός, life style κ.ά.).
Συζητείται έντονα ότι σήμερα έχουν ξεπεράσει τους αρχικούς τους φόβους και έχουν περάσει σε ελεγχόμενες μορφές βίας που τρομοκρατούν τους πολίτες του καναπέ και τις υπνωτισμένες συνειδήσεις.
Παρδαλές εξεγέρσεις που αρχικά "εξοργίζουν" και αργότερα "ηρεμούν"("κατασταλτικά") όσους δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν, λόγω καθημερινότητας και νομίζουν ότι η σωτηρία της ψυχής εξαρτάται απ’ το «κήρυγμα» στο δελτίο των οχτώ!
exastal
Τους είχαμε σχεδόν ξεχάσει.
Όλους τους παρδαλούς τηλε-τρομοκράτες που σε συνδυασμό με το σχολιασμό των τρομο-δημοσιογράφων επιδίδονται σε νέες μορφές χειραγώγησης της κοινωνίας.
Σκηνοθετημένες και δραματοποιημένες μορφές «πάλης» που έχουν στόχο την ίδια την κοινωνία και τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας με πολλαπλές επιπτώσεις σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας. Και πανταχού παρούσα η «αστυνομία της γνώμης».
Οι δημοσιογράφοι που επιβάλλουν τον τρόπο που πρέπει να σκέπτεται ο τηλεθεατής και εισβάλλουν στα σπίτια των εφησυχασμένων πολιτών με ανεπεξέργαστες εικόνες βίας και ένα παραλήρημα τηλε-προκατειλημμένου και υπερ-απλουστευτικού σχολιασμού .
Το χάσμα ανάμεσα στη λογική και την εικονική πραγματικότητα των δημοσιογράφων έχει διευρυνθεί αμετάκλητα. Καταρχήν σχεδόν κανένας δεν αναρωτιέται αν η τηλεόραση λέει την αλήθεια. Σχεδόν απαγορεύεται να τεθεί ζήτημα αμφισβήτησης της εικόνας. Η εικόνα πρέπει να γίνεται αποδεκτή αυτόματα χωρίς τη μεσολάβηση λογικής επαλήθευσης και με την πλήρη υποταγή στην προβαλλόμενη άρνηση.
Μια είδηση αρέσει δεν αρέσει δεν επιτρέπεται να αφήνει περιθώρια λογικής απόρριψης!
Όπως και οι δημοσκοπήσεις (άλλος μηχανισμός χειραγώγησης), που προβάλλουν εν τέλει στην κοινωνία τις επιθυμίες της κυρίαρχης οικονομικής τάξης. Οι φτωχοί βρίσκουν στις διαφημίσεις τη δική τους προβολή στην τηλεόραση. Όλα είναι θέμα μάρκετινγκ τελικά.
Οι επιθυμίες μας και οι επιλογές μας διαμορφώνονται με βάση την απληστία, τα οφέλη και τα πιστεύω της κάθε φορά κυρίαρχης οικονομικής «ιδεολογίας».
Στο πίσω μέρος του "θαυμαστού" μυαλού των δημοσιογράφων (ως υπηρέτες συμφερόντων) βρίσκεται διαρκώς η επιτήρηση. Είτε της οικονομίας είτε της κοινωνίας. Παρατηρήστε ότι εκεί που ενισχύεται η αμφισβήτηση παραδοσιακών μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου(οικογένεια, σχολείο, εκκλησία, αστυνομία, στρατός) έρχεται η τηλεόραση και διεκδικεί για τον εαυτό της το ρόλο του κριτή των πάντων και του «αλάθητου».
Ο κυριότερος τρόπος ενδυνάμωσή του ρόλου της επιτυγχάνεται μέσω της επιθετικής και άνευ ορίων κριτικής των παραδοσιακών αξιών, ταυτίζοντας επιμέρους παραβατικές συμπεριφορές με το σύνολο του θεσμού που βρίσκεται στο στόχαστρο.
Η ατομική ευθύνη αντικαθίσταται από τη συλλογική ευθύνη και ενοχοποιούνται ολόκληροι θεσμοί προς εξυπηρέτηση αγνώστων στο πλατύ κοινό συμφερόντων . Στην πραγματικότητα αναπαράγουν νέα κυρίαρχα πρότυπα που ενισχύουν το ρόλο της τηλεόρασης. Γι’ αυτό δεν τους ενδιαφέρει ο θάνατος ενός αστυνομικού (π.χ.) αλλά μετατρέπουν σε σήριαλ την παράβαση ενός (οποιουδήποτε) υπεύθυνου για την τάξη ή την γραφειοκρατική εξυπηρέτηση των πολιτών .
Βρισκόμαστε στην εποχή που θριαμβεύει ο παραλογισμός της άρνησης και της ειδησεογραφικής ιεράς εξέτασης. Η κοινή γνώμη έχει μεταβληθεί σε ετεροκαθορισμένη αναπαράσταση της μαζικής παραπληροφόρησης, της τηλε-βίας, των δημοσκοπήσεων και των διαφημίσεων!
Οι ακραίες εξουσίες πολιτικές και οικονομικές έχουν πολλές φορές στο παρελθόν επεξεργαστεί σχέδια χειραγώγησης της κοινωνίας με σκοπό την αποφυγή των εξεγέρσεων. Είτε με παρακολουθήσεις, είτε εγκλωβίζοντας διάφορα κινήματα σε αγχολυτικές «φωλιές του κούκου»(ναρκωτικά, μυστικισμός, καταναλωτισμός, life style κ.ά.).
Συζητείται έντονα ότι σήμερα έχουν ξεπεράσει τους αρχικούς τους φόβους και έχουν περάσει σε ελεγχόμενες μορφές βίας που τρομοκρατούν τους πολίτες του καναπέ και τις υπνωτισμένες συνειδήσεις.
Παρδαλές εξεγέρσεις που αρχικά "εξοργίζουν" και αργότερα "ηρεμούν"("κατασταλτικά") όσους δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν, λόγω καθημερινότητας και νομίζουν ότι η σωτηρία της ψυχής εξαρτάται απ’ το «κήρυγμα» στο δελτίο των οχτώ!
exastal
Οι φωστήρες περιμένουν στη γωνία
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη στην "Απογευματινή"
Δεν γνωρίζω αν γενικά υπάρχει σχέδιο για την έξοδο από την κρίση -πολύ περισσότερο που στην Ελλάδα, ακόμη κι αν έχεις σχέδιο αδυνατείς να το εφαρμόσεις, διότι προσκρούεις πάνω σε συμφέροντα, συντεχνίες και ψηφοθηρικές πρακτικές.
Το πρόβλημα είναι πως ενώ σε όλες τις άλλες χώρες κοιτούν όλοι πώς θα αντιμετωπίσουν το τσουνάμι -έστω και αποφεύγοντας να αποδώσουν ευθύνες και να βρουν τους ενόχους- εδώ συζητούμε και ζητούμε εκλογές.
Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχέδιο, ενώ το ίδιο έχει -στην πραγματικότητα όλοι έχουν κάνει ψωμοτύρι τους τη διαχείριση. Το παρελθόν, όμως, του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Ο ίδιος ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου Ηρακλής Πολεμαρχάκης σε συνέδριο του Εκόνομιστ είχε υποστηρίξει ότι μετά το 2000 θα δημοσιονομικά ξέφυγαν εντελώς.
Πριν από δύο εβδομάδες, η εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή» μας υπενθύμισε πώς το καλοκαίρι του 2003 - τότε που οι Γερμανοί κωπηλάτες που είχαν έλθει στην Αθήνα για προπόνηση εν όψει των Ολυμπιακών είχαν πάθει σαλμονέλα και ο Ρώσος καταζητούμενος επιχειρηματίας Γκουζίνσκι ανενόχλητος είχε προσγειωθεί με ελικόπτερο στη χώρα μας- η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να πουλήσει είκοσι τόνους χρυσού.
Το γεγονός κρατήθηκε μυστικά επ’ ολίγον, αλλά όταν αποκαλύφθηκε η τράπεζα εξέδωσε ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι ο χρυσός είχε πλέον μηδενικές αποδόσεις.
Οι είκοσι τόνοι χρυσού πουλήθηκαν έναντι 207 εκατ. ευρώ, δηλαδή προς 10.350 ευρώ το κιλό. Σήμερα, η τιμή του είναι 23.830 ευρώ και επομένως η σημερινή αξία των είκοσι τόνων διαμορφώνεται στα 476,6 εκατ. ευρώ. Συμπεριλαμβανομένων των αποδόσεων της τάξης των 30 εκατ. ευρώ, η ζημιά βρίσκεται ήδη στα 240 εκατ. ευρώ -χωρίς, βέβαια, να είμαστε σίγουροι ότι και τα 207 εκατ. που εισπράξαμε δεν χάθηκαν στις γνωστές μαύρες τρύπες.
Πού βρίσκονται εκείνοι οι φωστήρες που υποστήριξαν ότι ο χρυσός… ξόφλησε και έπρεπε να απαλλαγούμε από τα αποθέματά μας;
Προφανώς, θρονιασμένοι στις καθηγητικές έδρες τους, διδάσκουν τους νέους οικονομολόγους. Περιμένοντας να επανέλθει το κόμμα τους στην εξουσία…
Δεν γνωρίζω αν γενικά υπάρχει σχέδιο για την έξοδο από την κρίση -πολύ περισσότερο που στην Ελλάδα, ακόμη κι αν έχεις σχέδιο αδυνατείς να το εφαρμόσεις, διότι προσκρούεις πάνω σε συμφέροντα, συντεχνίες και ψηφοθηρικές πρακτικές.
Το πρόβλημα είναι πως ενώ σε όλες τις άλλες χώρες κοιτούν όλοι πώς θα αντιμετωπίσουν το τσουνάμι -έστω και αποφεύγοντας να αποδώσουν ευθύνες και να βρουν τους ενόχους- εδώ συζητούμε και ζητούμε εκλογές.
Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχέδιο, ενώ το ίδιο έχει -στην πραγματικότητα όλοι έχουν κάνει ψωμοτύρι τους τη διαχείριση. Το παρελθόν, όμως, του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Ο ίδιος ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου Ηρακλής Πολεμαρχάκης σε συνέδριο του Εκόνομιστ είχε υποστηρίξει ότι μετά το 2000 θα δημοσιονομικά ξέφυγαν εντελώς.
Πριν από δύο εβδομάδες, η εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή» μας υπενθύμισε πώς το καλοκαίρι του 2003 - τότε που οι Γερμανοί κωπηλάτες που είχαν έλθει στην Αθήνα για προπόνηση εν όψει των Ολυμπιακών είχαν πάθει σαλμονέλα και ο Ρώσος καταζητούμενος επιχειρηματίας Γκουζίνσκι ανενόχλητος είχε προσγειωθεί με ελικόπτερο στη χώρα μας- η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να πουλήσει είκοσι τόνους χρυσού.
Το γεγονός κρατήθηκε μυστικά επ’ ολίγον, αλλά όταν αποκαλύφθηκε η τράπεζα εξέδωσε ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι ο χρυσός είχε πλέον μηδενικές αποδόσεις.
Οι είκοσι τόνοι χρυσού πουλήθηκαν έναντι 207 εκατ. ευρώ, δηλαδή προς 10.350 ευρώ το κιλό. Σήμερα, η τιμή του είναι 23.830 ευρώ και επομένως η σημερινή αξία των είκοσι τόνων διαμορφώνεται στα 476,6 εκατ. ευρώ. Συμπεριλαμβανομένων των αποδόσεων της τάξης των 30 εκατ. ευρώ, η ζημιά βρίσκεται ήδη στα 240 εκατ. ευρώ -χωρίς, βέβαια, να είμαστε σίγουροι ότι και τα 207 εκατ. που εισπράξαμε δεν χάθηκαν στις γνωστές μαύρες τρύπες.
Πού βρίσκονται εκείνοι οι φωστήρες που υποστήριξαν ότι ο χρυσός… ξόφλησε και έπρεπε να απαλλαγούμε από τα αποθέματά μας;
Προφανώς, θρονιασμένοι στις καθηγητικές έδρες τους, διδάσκουν τους νέους οικονομολόγους. Περιμένοντας να επανέλθει το κόμμα τους στην εξουσία…
Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009
Ντού-σαν ΑΕΚ
Επιμέλεια: Ηλίας Ευταξίας
Η Ένωση του Ντούσαν Μπάγεβιτς ετοιμάζεται για ακόμα ένα... ντου και οι φίλαθλοι που αναμένεται να δώσουν το παρών στο ΟΑΚΑ περιμένουν να απολαύσουν για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική γκολ και θέαμα από τους κιτρινόμαυρους.
Η 25η αγωνιστική με το εκτός έδρας 5-1 επί του Πανσερραϊκού έχουν ανεβάσει την ψυχολογία της ομάδας και το θεωρητικά εύκολο παιχνίδι με τον ΟΦΗ (14/3, 19:00, NS1) δίνει την ευκαιρία στους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου να διευρύνουν το σερί των νικών τους. Στο πολύ καλό κλίμα που υπάρχει από την εμφάνιση στις Σέρρες αν προστεθούν και οι επιστροφές πολλών τραυματιών τότε η ΑΕΚ βρίσκεται σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση για τα φετινά δεδομένα με ΜΟΝΟ καλά νέα να βγαίνουν από τους Θρακομακεδώνες.
Ο σαν αντίπαλος ΟΦΗ βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση με τον υποβιβασμό να είναι προ των πυλών και έρχεται στο ΟΑΚΑ με επτά απουσίες.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η ΑΕΚ θα έχει ένα εύκολο απόγευμα καθώς οι Κρητικοί αν και έχουν απολέσει πολλές από τις ελπίδες για παραμονή θα παλέψουν για ένα θετικό αποτέλεσμα στην Αθήνα.
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν θα έχουν καμία σημασία για την ΑΕΚ αν παρουσιαστεί "σαν ΑΕΚ", την ΑΕΚ που στην εποχή του Μπάγεβιτς έχει μόλις μία ήττα (σ.σ.: 9 νίκες, 5 ισοπαλίες). Στον... αέρα τρεις θέσεις
Ο Σερβοέλληνας τεχνικός θα έχει στην διάθεση του τους Καφέ, Χουανφράν, Μαντούκα που το τελευταίο διάστημα βρισκόντουσαν περισσότερο υπό τις οδηγίες του ιατρικού επιτελείου παρά κάτω από τις κατευθύνσεις του 60χρονου προπονητή.
Σίγουρα ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αισθάνεται ευχάριστα πονοκεφαλιασμένος με πολλά όπλα στην διάθεσή του και ποδοσφαιριστές έτοιμους να αρπάξουν οποιαδήποτε ευκαιρία τους δοθεί. Απέναντι στον ΟΦΗ φαίνεται πως είναι η σειρά του Μπερνς να εκπλήξει ευχάριστα τον κόσμο της ΑΕΚ που βλέπει κάθε Κυριακή και ένα νέο πρόσωπο για να σχολιάσει στις εξέδρες. Η αρχή έγινε με τον Ταχτσίδη, τη σκυτάλη πήρε ο Ντιούφ και τώρα ο μικρός Αυστραλός περιμένει να πατήσει το χορτάρι του ΟΑΚΑ από το πρώτο λεπτό.
Κάτω από τα δοκάρια θα είναι ο φύλακας άγγελος Σεμπαστιάν Σάχα με τους Μαϊστόροβιτς και Κυργιάκο να συνθέτουν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο.
Σε περίπτωση που ο Χουναφράν επιστρέψει στην ενδεκάδα για την δεξιά πλευρά "μάχονται" οι Γεωργέας-Κουτρομάνος με τον πρώτο να φαίνεται πως κερδίζει τη μάχη, αν και ο "Ντούσκο" έχει δοκιμάσει τα πάντα στην προπόνηση.
Στην μεσαία γραμμή ο Καφές με τον Ταχτσίδη δοκιμάστηκαν με τους βασικούς αντί των Ενσαλίβα-Πελετιέρι στα αμυντικά χαφ, αλλά στη συνέχεια οι δύο θεωρητικά βασικοί πήραν και πάλι τη θέση τους στο κέντρο.
Ο Νέιθαν Μπέρνς θα ξεκινήσει δεξιά αν η ΑΕΚ αγωνιστεί με σύστημα 4-4-2, ή μέσα δεξιά αν επιλεχθεί το 4-3-1-2 με τον Σκόκο να παίζει ως ελεύθερος και όχι αριστερά στη γραμμή. Τέλος, τα δύο τέρματα του Τζεμπούρ και η καλή συνεργασία που έδειξε με τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό του δίνουν τη φανέλα βασικού δίπλα στον πρώτο σκόρερ Μπλάνκο, με τον Εντίνιο να περιμένει από την πάγκο την είσοδό του στο παιχνίδι.
Τα σχήματα και τα πρόσωπα που έχει δοκιμάσει ο Μπάγεβιτς στις τελευταίες προπονήσεις είναι αρκετά και αυτό δείχνει πως οι επιλογές είναι πολλές και καλές, αν όχι ισάξιες.
Άλλωστε η Ένωση μπαίνει στην τελευταία ευθεία του πρωταθλήματος με ένα εύκολο πρόγραμμα μπροστά της, διεκδικεί το Κύπελλο και έχει ισάξιες ελπίδες με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ για την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Αν μη τι άλλο κανείς δεν θα περίμενε πως στα μέσα Μαρτίου η ομάδα που δεν είχε "διπλό" στον πρώτο γύρο θα βρισκόταν ακόμα μέσα στο... παιχνίδι με τους στόχους ζωντανούς και στο χέρι της για να έρθουν εις πέρας.
Η Ένωση του Ντούσαν Μπάγεβιτς ετοιμάζεται για ακόμα ένα... ντου και οι φίλαθλοι που αναμένεται να δώσουν το παρών στο ΟΑΚΑ περιμένουν να απολαύσουν για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική γκολ και θέαμα από τους κιτρινόμαυρους.
Η 25η αγωνιστική με το εκτός έδρας 5-1 επί του Πανσερραϊκού έχουν ανεβάσει την ψυχολογία της ομάδας και το θεωρητικά εύκολο παιχνίδι με τον ΟΦΗ (14/3, 19:00, NS1) δίνει την ευκαιρία στους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου να διευρύνουν το σερί των νικών τους. Στο πολύ καλό κλίμα που υπάρχει από την εμφάνιση στις Σέρρες αν προστεθούν και οι επιστροφές πολλών τραυματιών τότε η ΑΕΚ βρίσκεται σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση για τα φετινά δεδομένα με ΜΟΝΟ καλά νέα να βγαίνουν από τους Θρακομακεδώνες.
Ο σαν αντίπαλος ΟΦΗ βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση με τον υποβιβασμό να είναι προ των πυλών και έρχεται στο ΟΑΚΑ με επτά απουσίες.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η ΑΕΚ θα έχει ένα εύκολο απόγευμα καθώς οι Κρητικοί αν και έχουν απολέσει πολλές από τις ελπίδες για παραμονή θα παλέψουν για ένα θετικό αποτέλεσμα στην Αθήνα.
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν θα έχουν καμία σημασία για την ΑΕΚ αν παρουσιαστεί "σαν ΑΕΚ", την ΑΕΚ που στην εποχή του Μπάγεβιτς έχει μόλις μία ήττα (σ.σ.: 9 νίκες, 5 ισοπαλίες). Στον... αέρα τρεις θέσεις
Ο Σερβοέλληνας τεχνικός θα έχει στην διάθεση του τους Καφέ, Χουανφράν, Μαντούκα που το τελευταίο διάστημα βρισκόντουσαν περισσότερο υπό τις οδηγίες του ιατρικού επιτελείου παρά κάτω από τις κατευθύνσεις του 60χρονου προπονητή.
Σίγουρα ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αισθάνεται ευχάριστα πονοκεφαλιασμένος με πολλά όπλα στην διάθεσή του και ποδοσφαιριστές έτοιμους να αρπάξουν οποιαδήποτε ευκαιρία τους δοθεί. Απέναντι στον ΟΦΗ φαίνεται πως είναι η σειρά του Μπερνς να εκπλήξει ευχάριστα τον κόσμο της ΑΕΚ που βλέπει κάθε Κυριακή και ένα νέο πρόσωπο για να σχολιάσει στις εξέδρες. Η αρχή έγινε με τον Ταχτσίδη, τη σκυτάλη πήρε ο Ντιούφ και τώρα ο μικρός Αυστραλός περιμένει να πατήσει το χορτάρι του ΟΑΚΑ από το πρώτο λεπτό.
Κάτω από τα δοκάρια θα είναι ο φύλακας άγγελος Σεμπαστιάν Σάχα με τους Μαϊστόροβιτς και Κυργιάκο να συνθέτουν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο.
Σε περίπτωση που ο Χουναφράν επιστρέψει στην ενδεκάδα για την δεξιά πλευρά "μάχονται" οι Γεωργέας-Κουτρομάνος με τον πρώτο να φαίνεται πως κερδίζει τη μάχη, αν και ο "Ντούσκο" έχει δοκιμάσει τα πάντα στην προπόνηση.
Στην μεσαία γραμμή ο Καφές με τον Ταχτσίδη δοκιμάστηκαν με τους βασικούς αντί των Ενσαλίβα-Πελετιέρι στα αμυντικά χαφ, αλλά στη συνέχεια οι δύο θεωρητικά βασικοί πήραν και πάλι τη θέση τους στο κέντρο.
Ο Νέιθαν Μπέρνς θα ξεκινήσει δεξιά αν η ΑΕΚ αγωνιστεί με σύστημα 4-4-2, ή μέσα δεξιά αν επιλεχθεί το 4-3-1-2 με τον Σκόκο να παίζει ως ελεύθερος και όχι αριστερά στη γραμμή. Τέλος, τα δύο τέρματα του Τζεμπούρ και η καλή συνεργασία που έδειξε με τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό του δίνουν τη φανέλα βασικού δίπλα στον πρώτο σκόρερ Μπλάνκο, με τον Εντίνιο να περιμένει από την πάγκο την είσοδό του στο παιχνίδι.
Τα σχήματα και τα πρόσωπα που έχει δοκιμάσει ο Μπάγεβιτς στις τελευταίες προπονήσεις είναι αρκετά και αυτό δείχνει πως οι επιλογές είναι πολλές και καλές, αν όχι ισάξιες.
Άλλωστε η Ένωση μπαίνει στην τελευταία ευθεία του πρωταθλήματος με ένα εύκολο πρόγραμμα μπροστά της, διεκδικεί το Κύπελλο και έχει ισάξιες ελπίδες με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ για την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Αν μη τι άλλο κανείς δεν θα περίμενε πως στα μέσα Μαρτίου η ομάδα που δεν είχε "διπλό" στον πρώτο γύρο θα βρισκόταν ακόμα μέσα στο... παιχνίδι με τους στόχους ζωντανούς και στο χέρι της για να έρθουν εις πέρας.
Δεν τους πιστεύουμε με τίποτα !
Στη συντριπτική πλειονότητα των εταιρειών που βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής βρίσκεται πάντα ένα αισιόδοξο στέλεχος για να δώσει κουράγιο στους εργαζόμενους και στους μετόχους.
Ελάχιστη σημασία θα πρέπει να δίνουμε σε τέτοιες δηλώσεις. Σε δύσκολες εποχές μας ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα...Είναι απόλυτα φυσιολογικό η διοίκηση μιας εταιρείας να προσπαθεί να εμψυχώσει τον κόσμο για να τον πείσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και να αποφύγει έτσι τα χειρότερα.
Η ελπίδα πεθαίνει, ως γνωστόν, τελευταία. Αλλά είναι και ο μόνος γνωστός δρόμος:
Να πέσουν στην φωτιά οι εργαζόμενοι και να κάνουν τα αδύνατα – δυνατά για τη σωτηρία.
Οι δηλώσεις, λοιπόν, του τύπου «είμαστε κοντά στο να ξεπεράσουμε την κρίση» ή «βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ» είναι αναγκαίες για τη βελτίωση της ψυχολογίας εντός των τειχών, αλλά δεν είναι πάντοτε αντικειμενικές.
Ρωτήστε κάποιον που έχει βιώσει σε πολυεθνική περίοδο κρίσης. Θα σας πει ότι τα εσωτερικά σημειώματα «εμψύχωσης» ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Προσέξτε τις ανακοινώσεις (κυρίως στην Αμερική) εταιρειών που δεν τα κατάφεραν.
Λίγο καιρό πριν το λουκέτο θα βρείτε δηλώσεις στελεχών που υπόσχονται καλύτερες μέρες στους μετόχους. Είναι πονηρές οι μέρες που ζούμε. Μπορούμε να την πατήσουμε ανά πάσα στιγμή και μάλιστα από εκεί που δεν το περιμένουμε.
Να είμαστε ειλικρινείς:
Ποιος από εμάς περίμενε ότι θα χρεοκοπούσε η Lehman Brothers ή ότι η μετοχή της Citigroup θα έφτανε να αξίζει ένα δολάριο;
Το γεγονός ότι κολοσσοί γονάτισαν λέει πολλά από μόνο του. Καήκαμε από το χυλό και φυσάμε το γιαούρτι; Μπορεί!
Καλύτερα, όμως, να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, παρά να βρεθούμε άνευ λόγου σε δυσχερή θέση. Δεν πάει πολύς καιρός που γνωστός χρηματιστής θεώρησε ασφαλέστερο να επενδύσει τα προσωπικά του χρήματα στη μετοχή της Citigroup, αναζητώντας ένα ασφαλές λιμάνι και με δεδομένο ότι η μετοχή της τράπεζας είχε ήδη υποχωρήσει σημαντικά. Όταν το έκανε φάνταζε μία λογική και καλή κίνηση.
Σήμερα ο άνθρωπος αυτός δεν έχει την ίδια γνώμη...Θα μου πείτε ότι εδώ έχουν συμβεί καταστροφές και σε περιπτώσεις που τα νούμερα ευημερούσαν. Δεν έχετε άδικο, έτσι είναι. Για να μην αναφέρουμε την πασίγνωστη περίπτωση της Enron, να θυμηθούμε μια δική μας, τη Διεθνή Βιομηχανία Ενδυμάτων. Μία ημέρα, λοιπόν, πριν αναστείλει τη λειτουργία της είχε ανακοινώσει γενναίο μέρισμα για τους μετόχους...
Δεν εμπιστευόμαστε τις διοικήσεις, πολλές φορές ούτε και τα δημοσιευθέντα οικονομικά στοιχεία.
Αλλά μεταξύ των δηλώσεων και των αριθμών, θα προτιμήσουμε τους αριθμούς...
Θανάσης Μαυρίδης
Ελάχιστη σημασία θα πρέπει να δίνουμε σε τέτοιες δηλώσεις. Σε δύσκολες εποχές μας ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα...Είναι απόλυτα φυσιολογικό η διοίκηση μιας εταιρείας να προσπαθεί να εμψυχώσει τον κόσμο για να τον πείσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και να αποφύγει έτσι τα χειρότερα.
Η ελπίδα πεθαίνει, ως γνωστόν, τελευταία. Αλλά είναι και ο μόνος γνωστός δρόμος:
Να πέσουν στην φωτιά οι εργαζόμενοι και να κάνουν τα αδύνατα – δυνατά για τη σωτηρία.
Οι δηλώσεις, λοιπόν, του τύπου «είμαστε κοντά στο να ξεπεράσουμε την κρίση» ή «βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ» είναι αναγκαίες για τη βελτίωση της ψυχολογίας εντός των τειχών, αλλά δεν είναι πάντοτε αντικειμενικές.
Ρωτήστε κάποιον που έχει βιώσει σε πολυεθνική περίοδο κρίσης. Θα σας πει ότι τα εσωτερικά σημειώματα «εμψύχωσης» ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Προσέξτε τις ανακοινώσεις (κυρίως στην Αμερική) εταιρειών που δεν τα κατάφεραν.
Λίγο καιρό πριν το λουκέτο θα βρείτε δηλώσεις στελεχών που υπόσχονται καλύτερες μέρες στους μετόχους. Είναι πονηρές οι μέρες που ζούμε. Μπορούμε να την πατήσουμε ανά πάσα στιγμή και μάλιστα από εκεί που δεν το περιμένουμε.
Να είμαστε ειλικρινείς:
Ποιος από εμάς περίμενε ότι θα χρεοκοπούσε η Lehman Brothers ή ότι η μετοχή της Citigroup θα έφτανε να αξίζει ένα δολάριο;
Το γεγονός ότι κολοσσοί γονάτισαν λέει πολλά από μόνο του. Καήκαμε από το χυλό και φυσάμε το γιαούρτι; Μπορεί!
Καλύτερα, όμως, να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, παρά να βρεθούμε άνευ λόγου σε δυσχερή θέση. Δεν πάει πολύς καιρός που γνωστός χρηματιστής θεώρησε ασφαλέστερο να επενδύσει τα προσωπικά του χρήματα στη μετοχή της Citigroup, αναζητώντας ένα ασφαλές λιμάνι και με δεδομένο ότι η μετοχή της τράπεζας είχε ήδη υποχωρήσει σημαντικά. Όταν το έκανε φάνταζε μία λογική και καλή κίνηση.
Σήμερα ο άνθρωπος αυτός δεν έχει την ίδια γνώμη...Θα μου πείτε ότι εδώ έχουν συμβεί καταστροφές και σε περιπτώσεις που τα νούμερα ευημερούσαν. Δεν έχετε άδικο, έτσι είναι. Για να μην αναφέρουμε την πασίγνωστη περίπτωση της Enron, να θυμηθούμε μια δική μας, τη Διεθνή Βιομηχανία Ενδυμάτων. Μία ημέρα, λοιπόν, πριν αναστείλει τη λειτουργία της είχε ανακοινώσει γενναίο μέρισμα για τους μετόχους...
Δεν εμπιστευόμαστε τις διοικήσεις, πολλές φορές ούτε και τα δημοσιευθέντα οικονομικά στοιχεία.
Αλλά μεταξύ των δηλώσεων και των αριθμών, θα προτιμήσουμε τους αριθμούς...
Θανάσης Μαυρίδης
Τι κρατάει στη ζωή τις εφημερίδες σήμερα ;
Έχετε αναρωτηθεί ποιες είναι οι παράμετροι που κρατούν στη ζωή τις ελληνικές εφημερίδες σήμερα; Λοιπόν είναι δύο.
1) Οι προσφορές και
2) η κρατική διαφήμιση.
Κάποτε οι εφημερίδες είχαν ξεκινήσει να προσφέρουν κάποια τεύχη ιστορίας ή εγκυκλοπαιδειών και έχουν φτάσει σήμερα να προσφέρουν ακόμα και από δύο αυτοκίνητα!!!!!!
Έπειτα αυτή την κρατική διαφήμιση δεν την καταλαβαίνω. Γιατί δηλαδή διαφημίζονται οι κρατικές εταιρίες και οι οργανισμοί, αφού είναι μονοπώλια;
Μήπως έχουν ανταγωνισμό και θέλουν να επικρατήσουν;.
Γιατί λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και η κάθε κυβέρνηση, συντηρεί τις εφημερίδες (δεξιές και αριστερές) με τα δικά μας χρήματα;
Μας ρώτησαν; Σκεφτήκατε τι θα συμβεί, αν αύριο το πρωϊ.......απαγορευτούν οι προσφορές και ταυτόχρονα σταματήσει η κρατική διαφήμιση;
Αυτόματα, το μεγαλύτερο μέρος, για να μην πω το σύνολο των εφημερίδων θα κλείσει. Σκεφτήκατε αλήθεια, ποιο είναι το ισχυρότερο σημείο των ελληνικών εφημερίδων σήμερα; Μα φυσικά το πρωτοσέλιδο. Από το εσωτερικό τους πολύ λίγοι επηρεάζονται. Γι’ αυτό και το πρωτοσέλιδο γράφεται με πηχυαίους τίτλους και πολλά χρώματα σε στυλ κιτς.
Και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την προβολή των πρωτοσέλιδων;
Μα φυσικά οι περιπτεράδες που τις αναρτούν στα περίπτερα και οι τηλεπαρουσιαστές που διαβάζουν το πρωϊ τα πρωτοσέλιδα.
Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε, αν το σωματείο των περιπτεράδων αποφάσιζε να μην αναρτά πλέον τις εφημερίδες; ή να αξίωνε προμήθεια για την ανάρτησή τους;
Άντε δώσαμε ιδέα.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2009/03/blog-post_07.html
1) Οι προσφορές και
2) η κρατική διαφήμιση.
Κάποτε οι εφημερίδες είχαν ξεκινήσει να προσφέρουν κάποια τεύχη ιστορίας ή εγκυκλοπαιδειών και έχουν φτάσει σήμερα να προσφέρουν ακόμα και από δύο αυτοκίνητα!!!!!!
Έπειτα αυτή την κρατική διαφήμιση δεν την καταλαβαίνω. Γιατί δηλαδή διαφημίζονται οι κρατικές εταιρίες και οι οργανισμοί, αφού είναι μονοπώλια;
Μήπως έχουν ανταγωνισμό και θέλουν να επικρατήσουν;.
Γιατί λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και η κάθε κυβέρνηση, συντηρεί τις εφημερίδες (δεξιές και αριστερές) με τα δικά μας χρήματα;
Μας ρώτησαν; Σκεφτήκατε τι θα συμβεί, αν αύριο το πρωϊ.......απαγορευτούν οι προσφορές και ταυτόχρονα σταματήσει η κρατική διαφήμιση;
Αυτόματα, το μεγαλύτερο μέρος, για να μην πω το σύνολο των εφημερίδων θα κλείσει. Σκεφτήκατε αλήθεια, ποιο είναι το ισχυρότερο σημείο των ελληνικών εφημερίδων σήμερα; Μα φυσικά το πρωτοσέλιδο. Από το εσωτερικό τους πολύ λίγοι επηρεάζονται. Γι’ αυτό και το πρωτοσέλιδο γράφεται με πηχυαίους τίτλους και πολλά χρώματα σε στυλ κιτς.
Και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την προβολή των πρωτοσέλιδων;
Μα φυσικά οι περιπτεράδες που τις αναρτούν στα περίπτερα και οι τηλεπαρουσιαστές που διαβάζουν το πρωϊ τα πρωτοσέλιδα.
Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε, αν το σωματείο των περιπτεράδων αποφάσιζε να μην αναρτά πλέον τις εφημερίδες; ή να αξίωνε προμήθεια για την ανάρτησή τους;
Άντε δώσαμε ιδέα.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2009/03/blog-post_07.html
Ινδία : Η χώρα του όλα ή τίποτα
Η χώρα του 1,15 δισεκατομμυρίου ανθρώπων και των ανισοτήτων έστρωσε το δρόμο για την ανάπτυξή της, επενδύοντας στη δύναμη των μυαλών της, στα εκατομμύρια των ικανών επιστημόνων και στελεχών επιχειρήσεων.
Την ώρα που η οικονομική κρίση βυθίζει τον υπόλοιπο πλανήτη στην απαισιοδοξία η Ινδία αποπνέει μια αίσθηση αυτοπεποίθησης. Εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται παράδοξο, στην πραγματικότητα όμως αντανακλά μια δραματική μεταβολή που επέφερε στην ψυχολογία του μέσου Ινδού το οικονομικό θαύμα της τελευταίας 15ετίας:
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 η Ινδία έθεσε τις βάσεις για τη μετάλλαξή της από μια αγροτική κοινωνία καταδικασμένη να ανταγωνίζεται χώρες εξίσου φτωχές με την ίδια κι ως εκ τούτου να υποτάσσεται στους εκβιασμούς των ισχυρών, σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ταλέντων.
Σε αντίθεση με την Κίνα, που βάσισε την οικονομική της άνθηση στη δύναμη των
χεριών της, η Ινδία αποφάσισε να επενδύσει στα μυαλά της και δεν άργησε να δρέψει τους καρπούς αυτής της επιλογής.
Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται
Η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι εταιρείες της Δύσης λειτούργησε απελευθερωτικά και για το εγχώριο κεφάλαιο: η εξαγορά της Jaguar από την ινδική αυτοκινητοβιομηχανία Tata Motors τον περασμένο Μάρτιο έναντι 1,15 δισ. στερλινών αποτέλεσε ορόσημο για μια χώρα που μόλις το 1947 αποτίναξε τη βρετανική κυριαρχία.
Ο κόσμος άρχισε να εξοικειώνεται με εμπορικά ονόματα όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες Tata και Mahindra & Mahindra, o κολοσσός της πληροφορικής Infosys και ο βασιλιάς του χάλυβα, Λάξμι Μιτάλ.Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης είχε ως αποτέλεσμα περίπου 200 εκατ. Ινδοί να εξέλθουν από τα όρια της φτώχειας μέσα στα τελευταία 10 χρόνια.
Η μεσαία τάξη της Ινδίας αντιστοιχούσε μόλις στο 8% του πληθυσμού (65 εκατ. κάτοικοι) το 1980, όμως ως το 2000 το ποσοστό αυτό είχε ανέλθει πλέον στο 22% (220 εκατ.), ενώ σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες εκτιμήσεις θα έχει διαμορφωθεί στο 32% (368 εκατ.) ως το 2010.
Ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας αυτών των κοσμογονικών αλλαγών είναι ο... χρυσός!
Η τιμή του πολύτιμου μετάλλου έχει εκτοξευτεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια, γεγονός που συνδέεται εν μέρει και στις... Ινδές νύφες. Ενα έθιμο που θέλει τις νύφες να στολίζονται στο γάμο τους με κοσμήματα από την κορυφή μέχρι τα νύχια έχει καταστήσει την Ινδία στον μεγαλύτερο αγοραστή χρυσού στον κόσμο. Περίπου το 20% της παγκόσμιας ζήτησης για χρυσό προέρχεται από την Ινδία με το 60% αυτής να αφορά στην εγχώρια «βιομηχανία γάμων».
Αλίμονο, όμως, ο νεοπλουτισμός των Ινδών δεν ώθησε στα ύψη μόνο την τιμή του πολύτιμου μετάλλου αλλά και των τροφίμων. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την οικονομική κρίση, τους τελευταίους τρεις μήνες η τιμή της ζάχαρης έχει αυξηθεί κατά 30%, των πουλερικών κατά 33%, του ριζιού κατά 16%, των οσπρίων κατά 25% και του σιταριού κατά 7%.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. Η ευημερία της Ινδίας σκοντάφτει στις σοβαρές της ελλείψεις σε αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια και λιμάνια, καθαρό νερό για τους κατοίκους της. Η χώρα διαθέτει πεπαλαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, ενώ αντιμετωπίζει σοβαρό ενεργειακό πρόβλημα . Περίπου το 40% της παραγωγής χάνεται σαπίζοντας στα χωράφια ή στην αλυσίδα μεταφοράς όχι λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά λόγω της κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους.
Η βιομηχανία της πληροφορικής δίνει δουλειά σε μόλις 1,6 εκατ. άτομα όμως εκατοντάδες εκατ. εργαζομένοι παραμένουν ανεπηρέαστοι από τα οικονομικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης σαπίζοντας και αυτοί στις αποβάθρες παραγκουπόλεων κολοσσιαίων διαστάσεων, όπως η Καλκούτα και η Βομβάη.
ΒΟLLYWOOD MOVIES
Η κινηματογραφική Mέκκα της Ινδίας βρίσκει τις απαρχές της στις αρχές του αιώνα συνεχίζοντας ακατάπαυστα να βομβαρδίζει το σινεμά με τις πιο υπερβολικές, φαντασμαγορικές και εξωφρενικές ταινίες που θα δείτε ποτέ.
Στην Ινδία γυρίζονται 1.000 ταινίες ετησίως και το Bollywood (συνδυασμός των λέξεων Βομβάη και Χόλιγουντ) παραμένει ίσως η μεγαλύτερη βιομηχανία του πλανήτη σινεμά που παραμένει με πείσμα εθνική υπόθεση.
«Η κινηματογραφική βιομηχανία είναι τόσο συνδεδεμένη με την εικόνα που έχουμε για τη χώρα μας, ώστε οι Ινδοί δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι ο κινηματογράφος είναι κάτι που μας ήρθε από το εξωτερικό», δηλώνει Ινδός παραγωγός στην Le Monde δίνοντας ακριβώς το στίγμα την ένωσης ενός ολόκληρου λαού με την ψεύτικη αντανάκλαση των επιθυμιών και των πόθων του.
Οι Δυτικοί, από την άλλη, μπορούν να αρκεστούν στα ολοένα και αυξανόμενα δάνεια του Χόλιγουντ που στρατολογεί τα τελευταία χρόνια δημιουργούς (η σκηνοθέτις Μίρα Να?ρ) και σταρ από την Ινδία (η πανέμορφη ηθοποιός Αϊσουάρια Ράι που παίζει τον εαυτό της στο σίκουελ του «Ροζ Πάνθηρα») για «εξωτική» κατανάλωση και προσφάτως στο «Slumdog Millionaire» του Βρετανού Ντάνι Μπόιλ που με τα 8 Οσκαρ που πήρε μοιάζει ό,τι πιο κοντινό μπορεί ένας μη Ινδός να οικειοποιηθεί ως «δικό του Μπόλιγουντ».
Τίποτα ωστόσο δεν συγκρίνεται με την εμπειρία ενός 3ωρου μουσικοχορευτικού μελοδράματος που αφηγείται δακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης, αγόρια που θέλουν να εκδικηθούν, κορίτσια που πεθαίνουν επειδή ερωτεύθηκαν και προσελκύουν κάθε χρόνο πάνω από 3.6 δισεκατομμύρια Ινδούς στις αίθουσες.
Οι λόγοι είναι προφανείς. Από τη μία το σινεμά λειτουργεί ως το απαραίτητο «όπιο» για ένα λαό που δεν έχει λύσει ακόμη βασικά προβλήματα επιβίωσης και εκσυγχρονισμού και από την άλλη η ίδια η λογική των ταινιών που βασίζονται στον χαρακτήρια της ινδουιστικής κοσμολογίας.Κάθε καινούργια ταινία του Μπόλιγουντ, είναι για τους Ινδούς ένα κοσμογονικό γεγονός ενώ οι σταρ των εν λόγω ταινιών μοιάζουν να είναι εκτός από εθνικοί ήρωες και οι πιο πλούσιοι του κόσμου του θεάματος με αμοιβές που ξεπερνούν -για το εξέχον κλαμπ των πιο ακριβοπληρωμένων- τα 2.5 εκατομμύρια σε αμερικανικά δολάρια.
Γεγονός που βέβαια επιβεβαιώνει και την ευφυία της βιομηχανίας η οποία ξοδεύοντας πολύ λιγότερα χρήματα από μια αντίστοιχη ταινία του Χόλιγουντ καταφέρνει να διπλασιάζει αν όχι να τριπλασιάζει το αρχικό της κόστος σε θεατές.
LAKSHMI MITTAL
Χαλύβδινος Κροίσος
Η άνθηση της Ινδίας δημιούργησε τους δικούς της μεγιστάνες με διασημότερο όλων τον Λάκσμι Μιτάλ. Ο «βασιλιάς του χάλυβα» έρχεται 4ος στη λίστα του Forbes με περιουσία,$45 δισ. (2008).Είναι ο 58χρόνος ιδιοκτήτης της κολοσσιαίας χαλυβουργίας Arcelor Mittal και διάσημος για την τάση του να επιδεικνύει τον πλούτο του. Περνά αρκετό καιρό στο Λονδίνο, όπου διατηρεί μια υπερπολυτελέστατη οικεία στο Κένσινγκτον Πάλας Γκάρντενς την οποία αγόρασε το 2004 από το αφεντικό της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Εκλστοουν, έναντι 128 εκατ. δολ. καταρρίπτοντας κάθε άλλο ρεκόρ στα κτηματομεσιτικά χρονικά της Μ. Βρετανίας.
Λέγεται ότι το μάρμαρο που κοσμεί την οικεία του Μιτάλ στο Λονδίνο προήλθε από το ίδιο λατομείο που τροφοδότησε με μάρμαρο το διασημότερο μνημείο της Ινδίας, το Τατζ Μαχάλ. Γιʼ αυτό και στα κοσμικά του Λονδίνου όταν αναφέρονται στο παλάτι του Ινδού Κροίσου το αποκαλλούν, «Τατζ Μιτάλ»!Με τον Εκλστοουν είναι και συνιδιοκτήτες της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Ωστόσο, οι δραστηριότητες του Μιτάλ δεν σταματούν εκεί.
Ο ίδιος έχει ιδρύσει ένα ταμείο επιδότησης Ινδών αθλητών και Ολυμπιονικών. Στο φιλανθρωπικό τομέα δωρίζει κάθε χρόνο 1 εκατ. δολάρια σε κάποιον που ο ίδιος θεωρεί ότι το αξίζει.
ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ
Από 8% προ 30 ετών η μεσαία τάξη καλύπτει πλέον το 1/3 του πληθυσμού.
1980: 8% του πληθυσμού -65 εκατ.
2000: 22% του πληθυσμού -220 εκατ.
2010: 32% του πληθυσμού -368 εκατ.
ΤO ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΣΤΩΝ
Υπάρχουν 5 βασικές κάστες - τάξεις με βάση τις οποίες είναι οργανωμένη η ινδική κοινωνία από αρχαιοτάτων χρόνων.
1. Ιερείς (Βραχμάνοι)
2. Κυβερνήτες, γαιοκτήμονες, πολεμιστές
3. Εμποροι
4. Βιοτέχνες, αγρότες
5. Ανέγγιχτοι
πηγη: ethnos.gr / ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΣ & ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΡΑΝΑΚΗΣ
Την ώρα που η οικονομική κρίση βυθίζει τον υπόλοιπο πλανήτη στην απαισιοδοξία η Ινδία αποπνέει μια αίσθηση αυτοπεποίθησης. Εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται παράδοξο, στην πραγματικότητα όμως αντανακλά μια δραματική μεταβολή που επέφερε στην ψυχολογία του μέσου Ινδού το οικονομικό θαύμα της τελευταίας 15ετίας:
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 η Ινδία έθεσε τις βάσεις για τη μετάλλαξή της από μια αγροτική κοινωνία καταδικασμένη να ανταγωνίζεται χώρες εξίσου φτωχές με την ίδια κι ως εκ τούτου να υποτάσσεται στους εκβιασμούς των ισχυρών, σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ταλέντων.
Σε αντίθεση με την Κίνα, που βάσισε την οικονομική της άνθηση στη δύναμη των
χεριών της, η Ινδία αποφάσισε να επενδύσει στα μυαλά της και δεν άργησε να δρέψει τους καρπούς αυτής της επιλογής.
Την τελευταία 5ετία είναι σταθερά η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία, πίσω από την άσπονδη ανταγωνίστριά της, διεκδικώντας μια θέση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη. Τα πανεπιστήμιά της θεωρούνται από τα καλύτερα στον κόσμο kαι οι απόφοιτοί τους καταξιώνονται έπειτα από έναν ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό -αν αναλογιστεί κανείς ότι η Ινδία είναι μια χώρα με πάνω από 1 δισ. κατοίκους- διαμορφώνοντας μια αφρόκρεμα από χαρισματικούς μηχανικούς, ιατρούς, οικονομολόγους και επιστήμονες της πληροφορικής.
Οι εταιρείες της Δύσης δεν άργησαν να αντιληφθούν το πλεονέκτημα που πρόσφερε ο συνδυασμός ενός υψηλού μορφωτικού επιπέδου και χαμηλού κόστους εργατικού δυναμικού. Σύντομα, άρχισαν να μεταφέρουν δραστηριότητες στην Ινδία, δημιουργώντας πολλές νέες θέσεις εργασίας με υψηλά
για τα δεδομένα της χώρας ημερομίσθια. Η τάση αυτή ενισχύθηκε χάρη στο γρήγορο Internet. Τα δίκτυα οπτικών ινών επέτρεψαν υψηλές
ταχύτητες μετάδοσης δεδομένων γεφυρώνοντας τις αποστάσεις παγκοσμίως. Πλέον μια αμερικανική επιχείρηση μπορούσε να έχει γραφεία στην Ινδία, αναθέτοντας στους εκεί εργαζομένους της ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων της και εκτελώντας τις καθημερινές της συναλλαγές με αυτούς μέσω Διαδικτύου.Τα αγγλόφωνα ταλέντα της χώρας αποτέλεσαν ιδανικό κράχτη για το δυτικό κεφάλαιο, το οποίο με βάση την Μπανγκαλόρ, την νέα Silicon Valley όπως αποκαλείται συχνά, δημιούργησε στη νοτιοδυτική Ινδία ένα παγκόσμιο κέντρο παροχής υπηρεσιών σε όλους τους τομείς.
Ετσι, σήμερα η Motorola, η HP, η Cisco Systems και άλλοι γίγαντες της
τεχνολογίας βασίζονται σε ομάδες Ινδών για να αναπτύξουν το λογισμικό τους
και τις εκθαμβωτικές multimedia εφαρμογές στις νέες γενιές των συσκευών τους ενώ ινδικές εταιρείες που ειδικεύονται στα χρηματοοικονομικά παρέχουν υπηρεσίες σε πρωτοκλασάτα ονόματα της Wall Street, όπως η Goldman Sachs.
Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται
Η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι εταιρείες της Δύσης λειτούργησε απελευθερωτικά και για το εγχώριο κεφάλαιο: η εξαγορά της Jaguar από την ινδική αυτοκινητοβιομηχανία Tata Motors τον περασμένο Μάρτιο έναντι 1,15 δισ. στερλινών αποτέλεσε ορόσημο για μια χώρα που μόλις το 1947 αποτίναξε τη βρετανική κυριαρχία.
Ο κόσμος άρχισε να εξοικειώνεται με εμπορικά ονόματα όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες Tata και Mahindra & Mahindra, o κολοσσός της πληροφορικής Infosys και ο βασιλιάς του χάλυβα, Λάξμι Μιτάλ.Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης είχε ως αποτέλεσμα περίπου 200 εκατ. Ινδοί να εξέλθουν από τα όρια της φτώχειας μέσα στα τελευταία 10 χρόνια.
Η μεσαία τάξη της Ινδίας αντιστοιχούσε μόλις στο 8% του πληθυσμού (65 εκατ. κάτοικοι) το 1980, όμως ως το 2000 το ποσοστό αυτό είχε ανέλθει πλέον στο 22% (220 εκατ.), ενώ σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες εκτιμήσεις θα έχει διαμορφωθεί στο 32% (368 εκατ.) ως το 2010.
Ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας αυτών των κοσμογονικών αλλαγών είναι ο... χρυσός!
Η τιμή του πολύτιμου μετάλλου έχει εκτοξευτεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια, γεγονός που συνδέεται εν μέρει και στις... Ινδές νύφες. Ενα έθιμο που θέλει τις νύφες να στολίζονται στο γάμο τους με κοσμήματα από την κορυφή μέχρι τα νύχια έχει καταστήσει την Ινδία στον μεγαλύτερο αγοραστή χρυσού στον κόσμο. Περίπου το 20% της παγκόσμιας ζήτησης για χρυσό προέρχεται από την Ινδία με το 60% αυτής να αφορά στην εγχώρια «βιομηχανία γάμων».
Αλίμονο, όμως, ο νεοπλουτισμός των Ινδών δεν ώθησε στα ύψη μόνο την τιμή του πολύτιμου μετάλλου αλλά και των τροφίμων. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την οικονομική κρίση, τους τελευταίους τρεις μήνες η τιμή της ζάχαρης έχει αυξηθεί κατά 30%, των πουλερικών κατά 33%, του ριζιού κατά 16%, των οσπρίων κατά 25% και του σιταριού κατά 7%.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. Η ευημερία της Ινδίας σκοντάφτει στις σοβαρές της ελλείψεις σε αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια και λιμάνια, καθαρό νερό για τους κατοίκους της. Η χώρα διαθέτει πεπαλαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, ενώ αντιμετωπίζει σοβαρό ενεργειακό πρόβλημα . Περίπου το 40% της παραγωγής χάνεται σαπίζοντας στα χωράφια ή στην αλυσίδα μεταφοράς όχι λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά λόγω της κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους.
Η βιομηχανία της πληροφορικής δίνει δουλειά σε μόλις 1,6 εκατ. άτομα όμως εκατοντάδες εκατ. εργαζομένοι παραμένουν ανεπηρέαστοι από τα οικονομικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης σαπίζοντας και αυτοί στις αποβάθρες παραγκουπόλεων κολοσσιαίων διαστάσεων, όπως η Καλκούτα και η Βομβάη.
Η κυβέρνηση δείχνει να έχει λάβει το μήνυμα, δρομολογώντας επενδύσεις
-«μαμούθ», συνολικού προϋπολογισμού τουλάχιστον 330 δισ. δολ. (δηλαδή σχεδόν μιάμιση φορά το ετήσιο ΑΕΠ της Ελλάδας) μέσα στην 5ετία 2007-2012 για την κατασκευή οδικού δικτύου, σταθμών παραγωγής ενέργειας, σχολείων, νοσοκομείων, λιμανιών κι αεροδρομίων. Φιλοδοξία της είναι μετά την ολοκλήρωσή του να έχει προκύψει μια νέα Ινδία, η οποία 7 δεκαετίες μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας της θα μπορεί επιτέλους να διεκδικήσει μια θέση στον ήλιο για όλους της τους πολίτες.
ΒΟLLYWOOD MOVIES
Η κινηματογραφική Mέκκα της Ινδίας βρίσκει τις απαρχές της στις αρχές του αιώνα συνεχίζοντας ακατάπαυστα να βομβαρδίζει το σινεμά με τις πιο υπερβολικές, φαντασμαγορικές και εξωφρενικές ταινίες που θα δείτε ποτέ.
Στην Ινδία γυρίζονται 1.000 ταινίες ετησίως και το Bollywood (συνδυασμός των λέξεων Βομβάη και Χόλιγουντ) παραμένει ίσως η μεγαλύτερη βιομηχανία του πλανήτη σινεμά που παραμένει με πείσμα εθνική υπόθεση.
«Η κινηματογραφική βιομηχανία είναι τόσο συνδεδεμένη με την εικόνα που έχουμε για τη χώρα μας, ώστε οι Ινδοί δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι ο κινηματογράφος είναι κάτι που μας ήρθε από το εξωτερικό», δηλώνει Ινδός παραγωγός στην Le Monde δίνοντας ακριβώς το στίγμα την ένωσης ενός ολόκληρου λαού με την ψεύτικη αντανάκλαση των επιθυμιών και των πόθων του.
Οι Δυτικοί, από την άλλη, μπορούν να αρκεστούν στα ολοένα και αυξανόμενα δάνεια του Χόλιγουντ που στρατολογεί τα τελευταία χρόνια δημιουργούς (η σκηνοθέτις Μίρα Να?ρ) και σταρ από την Ινδία (η πανέμορφη ηθοποιός Αϊσουάρια Ράι που παίζει τον εαυτό της στο σίκουελ του «Ροζ Πάνθηρα») για «εξωτική» κατανάλωση και προσφάτως στο «Slumdog Millionaire» του Βρετανού Ντάνι Μπόιλ που με τα 8 Οσκαρ που πήρε μοιάζει ό,τι πιο κοντινό μπορεί ένας μη Ινδός να οικειοποιηθεί ως «δικό του Μπόλιγουντ».
Τίποτα ωστόσο δεν συγκρίνεται με την εμπειρία ενός 3ωρου μουσικοχορευτικού μελοδράματος που αφηγείται δακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης, αγόρια που θέλουν να εκδικηθούν, κορίτσια που πεθαίνουν επειδή ερωτεύθηκαν και προσελκύουν κάθε χρόνο πάνω από 3.6 δισεκατομμύρια Ινδούς στις αίθουσες.
Οι λόγοι είναι προφανείς. Από τη μία το σινεμά λειτουργεί ως το απαραίτητο «όπιο» για ένα λαό που δεν έχει λύσει ακόμη βασικά προβλήματα επιβίωσης και εκσυγχρονισμού και από την άλλη η ίδια η λογική των ταινιών που βασίζονται στον χαρακτήρια της ινδουιστικής κοσμολογίας.Κάθε καινούργια ταινία του Μπόλιγουντ, είναι για τους Ινδούς ένα κοσμογονικό γεγονός ενώ οι σταρ των εν λόγω ταινιών μοιάζουν να είναι εκτός από εθνικοί ήρωες και οι πιο πλούσιοι του κόσμου του θεάματος με αμοιβές που ξεπερνούν -για το εξέχον κλαμπ των πιο ακριβοπληρωμένων- τα 2.5 εκατομμύρια σε αμερικανικά δολάρια.
Γεγονός που βέβαια επιβεβαιώνει και την ευφυία της βιομηχανίας η οποία ξοδεύοντας πολύ λιγότερα χρήματα από μια αντίστοιχη ταινία του Χόλιγουντ καταφέρνει να διπλασιάζει αν όχι να τριπλασιάζει το αρχικό της κόστος σε θεατές.
LAKSHMI MITTAL
Χαλύβδινος Κροίσος
Η άνθηση της Ινδίας δημιούργησε τους δικούς της μεγιστάνες με διασημότερο όλων τον Λάκσμι Μιτάλ. Ο «βασιλιάς του χάλυβα» έρχεται 4ος στη λίστα του Forbes με περιουσία,$45 δισ. (2008).Είναι ο 58χρόνος ιδιοκτήτης της κολοσσιαίας χαλυβουργίας Arcelor Mittal και διάσημος για την τάση του να επιδεικνύει τον πλούτο του. Περνά αρκετό καιρό στο Λονδίνο, όπου διατηρεί μια υπερπολυτελέστατη οικεία στο Κένσινγκτον Πάλας Γκάρντενς την οποία αγόρασε το 2004 από το αφεντικό της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Εκλστοουν, έναντι 128 εκατ. δολ. καταρρίπτοντας κάθε άλλο ρεκόρ στα κτηματομεσιτικά χρονικά της Μ. Βρετανίας.
Λέγεται ότι το μάρμαρο που κοσμεί την οικεία του Μιτάλ στο Λονδίνο προήλθε από το ίδιο λατομείο που τροφοδότησε με μάρμαρο το διασημότερο μνημείο της Ινδίας, το Τατζ Μαχάλ. Γιʼ αυτό και στα κοσμικά του Λονδίνου όταν αναφέρονται στο παλάτι του Ινδού Κροίσου το αποκαλλούν, «Τατζ Μιτάλ»!Με τον Εκλστοουν είναι και συνιδιοκτήτες της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Ωστόσο, οι δραστηριότητες του Μιτάλ δεν σταματούν εκεί.
Ο ίδιος έχει ιδρύσει ένα ταμείο επιδότησης Ινδών αθλητών και Ολυμπιονικών. Στο φιλανθρωπικό τομέα δωρίζει κάθε χρόνο 1 εκατ. δολάρια σε κάποιον που ο ίδιος θεωρεί ότι το αξίζει.
ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ
Από 8% προ 30 ετών η μεσαία τάξη καλύπτει πλέον το 1/3 του πληθυσμού.
1980: 8% του πληθυσμού -65 εκατ.
2000: 22% του πληθυσμού -220 εκατ.
2010: 32% του πληθυσμού -368 εκατ.
ΤO ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΣΤΩΝ
Υπάρχουν 5 βασικές κάστες - τάξεις με βάση τις οποίες είναι οργανωμένη η ινδική κοινωνία από αρχαιοτάτων χρόνων.
1. Ιερείς (Βραχμάνοι)
2. Κυβερνήτες, γαιοκτήμονες, πολεμιστές
3. Εμποροι
4. Βιοτέχνες, αγρότες
5. Ανέγγιχτοι
πηγη: ethnos.gr / ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΣ & ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΡΑΝΑΚΗΣ
Ο Σημίτης, ο Παπανδρέου και ο μεσαίος χώρος...
Μια κουβέντα για την επαναπροσέγγιση Παπανδρέου-Σημίτη.
Ο μόνος λόγος που προέκυψε πριν από δέκα μήνες η απειλή του Παπανδρέου ότι θα τον διαγράψει από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ήταν το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία του δεν είχε επεξεργασμένες θέσεις για μια σειρά ζητήματα.
Ο Σημίτης είχε δυό διαφοροποιήσεις.
Η μια αφορούσε την Τουρκία όπου πρότεινε αναθεώρηση της ελληνικής θέσης ότι ευνοούμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θέση που ο ίδιος ως πρωθυπουργός είχε προτείνει και το άλλο αφορούσε το αν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνίας της Λισσαβώνας ή όχι.
Ο Σημίτης πάντοτε φροντίζει να είναι πολύ κοντά στις θέσεις του γαλλογερμανικού άξονα και στα δύο αυτά θέματα γι αυτό εξέφρασε δημόσια τη δική του διαφορετική θέση.
Θέλει να παραμένει ταυτισμένος με την ΕΕ και την ηγεσία της. Στα θέματα αυτά είναι δεδομένο ότι ο Σημίτης δεν έχει αλλάξει άποψη.
Ενδεχομένως να θέλει να αλλάξει άποψη ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και το θέμα αυτό μας φέρνει πάλι στο ίδιο θέμα.
Από κει προέκυψε και το αλλαλούμ της ΝΔ, αλλά και οι αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Το κάθε λόμπυ και ο κάθε μεγάλος επιχειρηματίας μπορούσε να επηρεάζει τον κάθε υπουργό προς όφελός του. Και ο πρωθυπουργός απλώς ενημερωνόταν, εκτός φυσικά κι αν επρόκειτο για πολύ σημαντικό ζήτημα.
Τώρα τι γίνεται στο ΠΑΣΟΚ;
Αλλιώς και το ΠΑΣΟΚ θα καταντήσει σαν τον Καραμανλή ο οποίος έχει χάσει το στόχο της διακυβέρνησης και ασχολείται με τις σφυγμομετρήσεις. Του λέει ο Λούλης ότι πρέπει να παίξεις συναίνεση. Αρχίζει και τραγουδάει συναίνεση χωρίς περιεχόμενο.
Μά έτσι δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα.Ιδίως αν 24 ώρες μετά το σώου της συναίνεσης, ξεχνιέται στη Βουλή και κάνει επίθεση στο ΠΑΣΟΚ και λέει ότι εσείς δεν δικαιούστε για να ομιλείται σαν άλλος Κουτσόγιωργας.
Γιατί, για το χρέος για το οποίο υποτίθεται ότι ζητάει συναίνεση.
Και απαντάει το ΠΑΣΟΚ μάλλον επικοινωνιακά για να απευθυνθεί κι εκείνο στον μεσαίο χώρο με τον μεγάλο του ηγέτη τον Κώστα Σημίτη.
Ούτε αυτό όμως γίνεται επικοινωνιακά. Θα ήταν λάθος. Και όλα τα λάθη τα τροφοδοτεί η έλλειψη επεξεργασμένου προγράμματος.
Όλοι βέβαια κατηγορούν τους αντιπάλους ότι ζητούν λευκή επιταγή, αλλά όταν πρόκειται για τους εαυτούς τους, δεν έχουν καμιά αντίρρηση.
Αυτή η κυβέρνηση, επειδή πρόκειται να χάσει τις εκλογές, δεν θα τις κάνει πρόωρα. Είναι λοιπόν μοναδική ευκαιρία για τον Παπανδρέου να προσαρμόσει το κόμμα του, ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει με οριακή πλειοψηφία και να μην καταντήσει σαν τη σημερινή κυβέρνηση. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για συμμαχική κυβέρνηση.
antoniskokorikos.blogspot.com
Ο μόνος λόγος που προέκυψε πριν από δέκα μήνες η απειλή του Παπανδρέου ότι θα τον διαγράψει από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ήταν το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία του δεν είχε επεξεργασμένες θέσεις για μια σειρά ζητήματα.
Ο Σημίτης είχε δυό διαφοροποιήσεις.
Η μια αφορούσε την Τουρκία όπου πρότεινε αναθεώρηση της ελληνικής θέσης ότι ευνοούμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θέση που ο ίδιος ως πρωθυπουργός είχε προτείνει και το άλλο αφορούσε το αν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνίας της Λισσαβώνας ή όχι.
Ο Σημίτης πάντοτε φροντίζει να είναι πολύ κοντά στις θέσεις του γαλλογερμανικού άξονα και στα δύο αυτά θέματα γι αυτό εξέφρασε δημόσια τη δική του διαφορετική θέση.
Θέλει να παραμένει ταυτισμένος με την ΕΕ και την ηγεσία της. Στα θέματα αυτά είναι δεδομένο ότι ο Σημίτης δεν έχει αλλάξει άποψη.
Ενδεχομένως να θέλει να αλλάξει άποψη ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και το θέμα αυτό μας φέρνει πάλι στο ίδιο θέμα.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μόνιμη υστέρηση στην επεξεργασία προγραμματικών θέσεων και γιαυτό και καθυστερεί να αποσπάσει θετικές ψήφους από την κυβέρνηση η οποία ακολουθεί την πολιτική βλέποντας και κάνοντας σε όλα τα θέματα. Αντικειμενικά λοιπόν ζητάει στην πραγματικότητα λευκή επιταγή για να κυβερνήσει πράγμα που δείχνει υστέρηση σε σχέση με τις ανάγκες της χώρας. Το πολιτικό σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε ο κάθε υπουργός να κάνει ότι γουστάρει όταν το κυβερνών κόμμα δεν έχει πρόγραμμα.
Από κει προέκυψε και το αλλαλούμ της ΝΔ, αλλά και οι αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν. Το κάθε λόμπυ και ο κάθε μεγάλος επιχειρηματίας μπορούσε να επηρεάζει τον κάθε υπουργό προς όφελός του. Και ο πρωθυπουργός απλώς ενημερωνόταν, εκτός φυσικά κι αν επρόκειτο για πολύ σημαντικό ζήτημα.
Είναι τόσα πολλά όμως τα προβλήματα της χώρας πλέον, αν θέλουμε σύντομα, π.χ. σε 10 χρόνια να βρεθούμε στον μέσο όρο της ΕΕ που δεν υπάρχουν τέτοιες πολυτέλειες. Η χώρα έχει ανάγκη ένα συνεκτικό και φιλόδοξο πρόγραμμα στο οποίο να έχουν εθελοντικά συμφωνήσει όλα τα στελέχη μιάς μελλοντικής κυβέρνησης. Οι προτεραιότητες πρέπει επίσης να έχουν συμφωνηθεί ακριβώς γιατί πλέον όλα τα προβλήματα είναι οξυμένα. Ποιο λοιπόν θα προηγηθεί στα άλλα, και θα συγκεντρώσει πάνω του τις μεγαλύτερες προσπάθειες και τους περισσότερους πόρους; Αυτό δεν μπορεί να γίνει τυχαία. Αλλά οργανωμένα και ιεραρχημένα εκ των προτέρων.
Τώρα τι γίνεται στο ΠΑΣΟΚ;
Ανάλογα με τις ικανότητες και με τη γνώμη του κάθε στελέχους προτείνονται
διάφορα πράγματα, τα οποία είναι σωστά. Δεν μπορούν όμως όλα να είναι ταυτόχρονα η προτεραιότητα. Αντί λοιπόν να έχουμε συγκρούσεις αργότερα για το ποιο θα πάει πρώτο και ποιο δεύτερο, αυτό καλό είναι να γίνει εκ των προτέρων. Αλλιώς υπονομεύεται η αποτελεσματικότητα.
Δεν θα γίνει τίποτα πάλι, και οι πολίτες έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Οι καλές
ιδέες οφείλουν να είναι επεξεργασμένες και κυρίως να έχουν μπεί σε μια σειρά,
στην ιεράρχηση ενός προγράμματος.
Πολύ περισσότερο που πρέπει και το πολιτικό σύστημα να αλλάξει. Να πάψει να
είναι το σύστημα των αυτοδύναμων κομμάτων με την αλαζονεία τους, τη διαφθορά τους και με την αυθαιρεσία τους.
Το πολιτικό πρόγραμμα πρέπει να υπηρετείται από το κυβερνών κόμμα ασχέτως
προσώπων και πρόσκαιρων πιέσεων. Είναι βασικές αρχές αυτές και πρέπει να
τηρούνται όσο περισσότερο οι πολίτες είναι ενημερωμένοι και απαιτητικοί.
Αλλιώς και το ΠΑΣΟΚ θα καταντήσει σαν τον Καραμανλή ο οποίος έχει χάσει το στόχο της διακυβέρνησης και ασχολείται με τις σφυγμομετρήσεις. Του λέει ο Λούλης ότι πρέπει να παίξεις συναίνεση. Αρχίζει και τραγουδάει συναίνεση χωρίς περιεχόμενο.
Μά έτσι δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα.Ιδίως αν 24 ώρες μετά το σώου της συναίνεσης, ξεχνιέται στη Βουλή και κάνει επίθεση στο ΠΑΣΟΚ και λέει ότι εσείς δεν δικαιούστε για να ομιλείται σαν άλλος Κουτσόγιωργας.
Γιατί, για το χρέος για το οποίο υποτίθεται ότι ζητάει συναίνεση.
Και απαντάει το ΠΑΣΟΚ μάλλον επικοινωνιακά για να απευθυνθεί κι εκείνο στον μεσαίο χώρο με τον μεγάλο του ηγέτη τον Κώστα Σημίτη.
Ούτε αυτό όμως γίνεται επικοινωνιακά. Θα ήταν λάθος. Και όλα τα λάθη τα τροφοδοτεί η έλλειψη επεξεργασμένου προγράμματος.
Όλοι βέβαια κατηγορούν τους αντιπάλους ότι ζητούν λευκή επιταγή, αλλά όταν πρόκειται για τους εαυτούς τους, δεν έχουν καμιά αντίρρηση.
Αυτή η κυβέρνηση, επειδή πρόκειται να χάσει τις εκλογές, δεν θα τις κάνει πρόωρα. Είναι λοιπόν μοναδική ευκαιρία για τον Παπανδρέου να προσαρμόσει το κόμμα του, ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει με οριακή πλειοψηφία και να μην καταντήσει σαν τη σημερινή κυβέρνηση. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για συμμαχική κυβέρνηση.
antoniskokorikos.blogspot.com
Το νέο αγροτικό ζήτημα
Πάνος Ευαγγελόπουλος
Από συστάσεως του ελληνικού κράτους, οι αγρότες απετέλεσαν το μήλον της εκλογικής έριδας των πολιτικών κομμάτων. Αυτό συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει, με ιδιαίτερη μάλιστα κάθε φορά ένταση διότι οι αγρότες αποτελούν μία κρίσιμη ομοιογενή εκλογική μάζα, της οποίας ο εκλογικός και κατ’ επέκταση πολιτικός προσεταιρισμός, μπορεί να κάνει τη διαφορά και να δώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία με σχετικά εύκολο τρόπο.
Η ελκυστικότητα που παρουσιάζει η πολιτική χειραγώγηση των αγροτών εκ μέρους των κομμάτων, οφείλεται στη μαζικά μονόδρομη πολιτική της συμπεριφορά και την εύκολη
μετατόπισή της όταν μεταβάλλεται η οικονομική βάση του τυπικού αγροτικού νοικοκυριού.
Από την εποχή του παλιού αγροτικού ζητήματος, της διανομής των εθνικών γαιών και της καθιέρωσης πάνω σ’ αυτών, δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, έως τις ημέρες μας όπου επανακαθορίζεται η Ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική, περιορίζοντας ή καταργώντας τις αγροτικές επιδοτήσεις, διαμορφώνεται αναπόδραστα στην πλήρη διάστασή του, το Νέο Αγροτικό Ζήτημα, με τα πολιτικά κόμματα να διαγκωνίζονται σ’ έναν αγώνα δρόμου πλειοδοσίας που είναι φανερά αδιέξοδος.
Τα παραδοσιακά εργαλεία της οικονομικής πολιτικής που είναι οι κατ’ επιλογήν εφαρμογή δασμών στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων και επιδοτήσεων στην εγχώρια παραγωγή αυτών, παρουσιάζονται πλέον στη σύγχρονη πραγματικότητα τελείως ανεπαρκή και αναποτελεσματικά τόσο διά τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος όσο και για τη δυναμική οικονομική μεγέθυνση του αγροτικού τομέα. Η ριζική αλλαγή των παγκόσμιων οικονομικών σχέσεων με τη διεύρυνση του ρόλου των αγορών και την ανακατανομή των συγκριτικών οικονομικών πλεονεκτημάτων στη διεθνή αγροτική παραγωγή, έχει ως άμεση επίπτωση τη διάρρηξη του αγροτικού προστατευτισμού σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, αν θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση να σταθεί δυναμικά στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα και να μην καταρρεύσει, να πληρώνει δέκα και είκοσι φορές ακριβότερα τα αγροτικά προϊόντα και να διαβρώνει μ’ αυτόν τον τρόπο το εισόδημα του μεγάλου αστικού πληθυσμού της και να εξαφανίζει τα κέρδη των δυναμικών επιχειρήσεών της αφού αυτά εν τέλει χρηματοδοτούν τις υπέρογκες επιδοτήσεις που κατασπαταλώνται σε αντιπαραγωγικές και ζημιογόνες αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες. Είναι μία αλήθεια τόσο πραγματική και τόσο ορατή που μόνο οι μύωπες της πολιτικής και οι αμόρφωτοι δεν μπορούν να δουν και να υπολογίσουν πόσο κακό κάνουν με την άκριτη υποστήριξή τους σε αναχρονιστικά οικονομικά μετρά επιδοτήσεων, δασμών και άλλων μεθόδων προστατευτισμού που απλώς φέρουν πιο γρήγορα και πιο δραματικά την κρίση τόσο του αγροτικού τομέα όσο και του συνόλου της οικονομίας.
Η αναπόδραστη εξέλιξη μιας οικονομίας και ο εκσυγχρονισμός της, στο στάδιο του μετασχηματισμού από αναπτυσσόμενη σε ανεπτυγμένη, έχει ως νομοτελειακή συνέπεια τη μείωση της συμβολής της αγροτικής παραγωγής ως ποσοστού συμμετοχής στο τελικό ΑΕΠ. Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση της Ελλάδος. Σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η Ελλάς ήταν μία κατ’ εξοχήν αγροτική χώρα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το μέγιστο μέρος των φορολογικών της εσόδων προήρχοντο από τη φορολόγηση της αγροτικής παραγωγής. Μπορούμε αμέσως λοιπόν να καταλάβουμε τι απόσταση έχουμε ως κράτος διανύσει. Από τη φορολόγηση των εξαγωγών της αγροτικής παραγωγής του 19ου αιώνα, περάσαμε στην άπλετη επιδότησή της, στα τέλη του 20ού αιώνα και στο μεγάλο πολιτικό αίτημα της αναίρεσης και άρσης του συνόλου των επιδοτήσεων του 21ου αιώνα. Αυτό συμβαίνει διότι η Ελλάς αναπτύσσεται και εκσυγχρονίζεται, με αποτέλεσμα ο αγροτικός τομέας να συρρικνώνεται σημαντικά. Δεν πρέπει λοιπόν να αφήσουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις να σταθούν εμπόδιο σ’ αυτή την εξέλιξη, στηρίζοντας με στείρο τρόπο έναν αγροτικό τομέα που αναπόφευκτα θα μειωθεί κι άλλο και μάλιστα δραματικά.
Αυτή είναι η μόνη πραγματική φιλοαγροτική πολιτική που μπορεί ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό κόμμα να ασκήσει. Πρέπει να αφήσουμε στην αγροτική ιστορία της Ελλάδος, τα επιδοτούμενα κλασικά αγροτικά προϊόντα να τα αναλάβουν πλέον οι πτωχότερες χώρες που έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα, εξαιτίας της φθηνής τους εργασίας, για να απαλλαγούν σταδιακά και αυτές με τη σειρά τους από την φτώχεια που τις κατακλύζει. Η γεωργία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα θα είναι στο μέλλον, ένας μικρός αλλά δυναμικός τομέας του συνόλου της οικονομίας, ισχυρός και σφριγηλός, κερδοφόρος και παραγωγικός όπου οι αγρότες δεν θα είναι επαίτες επιδοτήσεων αλλά πρωταγωνιστές στον διεθνή καταμερισμό των έργων και διεκδικητές μεγαλύτερων κερδών και μεριδίων της διεθνούς αγοράς. Αυτοί οι αγρότες θα είναι ανεξάρτητοι από το κράτος και τις επιδοτήσεις του. Αυτοί οι αγρότες θα είναι επιχειρηματίες που δεν θα φοβούνται τις αγορές αλλά θα τις υπερασπίζονται. Αυτοί οι αγρότες θα είναι φιλελεύθεροι και θα τους έχουμε απόλυτη ανάγκη.
e-rooster
Από συστάσεως του ελληνικού κράτους, οι αγρότες απετέλεσαν το μήλον της εκλογικής έριδας των πολιτικών κομμάτων. Αυτό συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει, με ιδιαίτερη μάλιστα κάθε φορά ένταση διότι οι αγρότες αποτελούν μία κρίσιμη ομοιογενή εκλογική μάζα, της οποίας ο εκλογικός και κατ’ επέκταση πολιτικός προσεταιρισμός, μπορεί να κάνει τη διαφορά και να δώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία με σχετικά εύκολο τρόπο.
Η ελκυστικότητα που παρουσιάζει η πολιτική χειραγώγηση των αγροτών εκ μέρους των κομμάτων, οφείλεται στη μαζικά μονόδρομη πολιτική της συμπεριφορά και την εύκολη
μετατόπισή της όταν μεταβάλλεται η οικονομική βάση του τυπικού αγροτικού νοικοκυριού.
Από την εποχή του παλιού αγροτικού ζητήματος, της διανομής των εθνικών γαιών και της καθιέρωσης πάνω σ’ αυτών, δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, έως τις ημέρες μας όπου επανακαθορίζεται η Ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική, περιορίζοντας ή καταργώντας τις αγροτικές επιδοτήσεις, διαμορφώνεται αναπόδραστα στην πλήρη διάστασή του, το Νέο Αγροτικό Ζήτημα, με τα πολιτικά κόμματα να διαγκωνίζονται σ’ έναν αγώνα δρόμου πλειοδοσίας που είναι φανερά αδιέξοδος.
Τα παραδοσιακά εργαλεία της οικονομικής πολιτικής που είναι οι κατ’ επιλογήν εφαρμογή δασμών στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων και επιδοτήσεων στην εγχώρια παραγωγή αυτών, παρουσιάζονται πλέον στη σύγχρονη πραγματικότητα τελείως ανεπαρκή και αναποτελεσματικά τόσο διά τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος όσο και για τη δυναμική οικονομική μεγέθυνση του αγροτικού τομέα. Η ριζική αλλαγή των παγκόσμιων οικονομικών σχέσεων με τη διεύρυνση του ρόλου των αγορών και την ανακατανομή των συγκριτικών οικονομικών πλεονεκτημάτων στη διεθνή αγροτική παραγωγή, έχει ως άμεση επίπτωση τη διάρρηξη του αγροτικού προστατευτισμού σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, αν θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση να σταθεί δυναμικά στοΟι νέες μεταβιομηχανικές κοινωνίες της Δύσης διαπιστώνουν ότι μπορούν να βρουν φθηνά αγροτικά προϊόντα στις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα δύο πέρα για πέρα σημαντικούς οικονομικούς στόχους για τη σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Από τη μια πλευρά, αποδίδοντας στους φτωχούς αγρότες του Τρίτου Κόσμου, με έναν άμεσο και ανέξοδο τρόπο, αυτό του παγκόσμιου ελεύθερου εμπορίου, ένα σημαντικό οικονομικό εισόδημα και από την άλλη πλευρά, επιτυγχάνοντας έναν αναγκαίο εξορθολογισμό των δικών τους παραγωγικών σχέσεων, απελευθερώνοντας πόρους από αντιοικονομικές γεωργικές χρήσεις και διοχετεύοντας τους σε νέες χρήσεις, πιο αποδοτικές για τις δικές τους ανεπτυγμένες μεταβιομηχανικές κοινωνίες.
παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα και να μην καταρρεύσει, να πληρώνει δέκα και
είκοσι φορές ακριβότερα τα αγροτικά προϊόντα και να διαβρώνει μ’ αυτόν τον τρόπο
το εισόδημα του μεγάλου αστικού πληθυσμού της
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, αν θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση να σταθεί δυναμικά στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα και να μην καταρρεύσει, να πληρώνει δέκα και είκοσι φορές ακριβότερα τα αγροτικά προϊόντα και να διαβρώνει μ’ αυτόν τον τρόπο το εισόδημα του μεγάλου αστικού πληθυσμού της και να εξαφανίζει τα κέρδη των δυναμικών επιχειρήσεών της αφού αυτά εν τέλει χρηματοδοτούν τις υπέρογκες επιδοτήσεις που κατασπαταλώνται σε αντιπαραγωγικές και ζημιογόνες αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες. Είναι μία αλήθεια τόσο πραγματική και τόσο ορατή που μόνο οι μύωπες της πολιτικής και οι αμόρφωτοι δεν μπορούν να δουν και να υπολογίσουν πόσο κακό κάνουν με την άκριτη υποστήριξή τους σε αναχρονιστικά οικονομικά μετρά επιδοτήσεων, δασμών και άλλων μεθόδων προστατευτισμού που απλώς φέρουν πιο γρήγορα και πιο δραματικά την κρίση τόσο του αγροτικού τομέα όσο και του συνόλου της οικονομίας.
Η αναπόδραστη εξέλιξη μιας οικονομίας και ο εκσυγχρονισμός της, στο στάδιο του μετασχηματισμού από αναπτυσσόμενη σε ανεπτυγμένη, έχει ως νομοτελειακή συνέπεια τη μείωση της συμβολής της αγροτικής παραγωγής ως ποσοστού συμμετοχής στο τελικό ΑΕΠ. Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση της Ελλάδος. Σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η Ελλάς ήταν μία κατ’ εξοχήν αγροτική χώρα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το μέγιστο μέρος των φορολογικών της εσόδων προήρχοντο από τη φορολόγηση της αγροτικής παραγωγής. Μπορούμε αμέσως λοιπόν να καταλάβουμε τι απόσταση έχουμε ως κράτος διανύσει. Από τη φορολόγηση των εξαγωγών της αγροτικής παραγωγής του 19ου αιώνα, περάσαμε στην άπλετη επιδότησή της, στα τέλη του 20ού αιώνα και στο μεγάλο πολιτικό αίτημα της αναίρεσης και άρσης του συνόλου των επιδοτήσεων του 21ου αιώνα. Αυτό συμβαίνει διότι η Ελλάς αναπτύσσεται και εκσυγχρονίζεται, με αποτέλεσμα ο αγροτικός τομέας να συρρικνώνεται σημαντικά. Δεν πρέπει λοιπόν να αφήσουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις να σταθούν εμπόδιο σ’ αυτή την εξέλιξη, στηρίζοντας με στείρο τρόπο έναν αγροτικό τομέα που αναπόφευκτα θα μειωθεί κι άλλο και μάλιστα δραματικά.
Δεν πρέπει λοιπόν να αφήσουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις να σταθούν εμπόδιο σ’Η πολιτική της απλόχερης βοήθειας και ενίσχυσης των αγροτών από τους Κοινοτικούς πόρους, που κυριάρχησε τη δεκαετία του ’80, έφτασε στο τέλος της διότι όπως εξήγησα παραπάνω, ξεπεράστηκε από τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις. Δεν χρειάζεται λοιπόν να κατηγορούμε την Ευρωπαϊκή Ενωση γι’ αυτό ούτε να ζητάμε τα αδύνατα από τις κυβερνήσεις. Αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με θάρρος τις νέες εξελίξεις και να οδηγήσουμε τον αγροτικό τομέα σε νέες κατευθύνσεις που θα εγγυώνται τη σταδιακή αναπροσαρμογή των καλλιεργειών σε νέες μορφές παραγωγής και της κτηνοτροφίας σε νέες μορφές εκμετάλλευσης που θα συναντούν τη νέα ζήτηση που διαμορφώνεται στις ανεπτυγμένες και μεγάλες αγορές της Δύσης για νέα οικολογικά και βιολογικά προϊόντα φυτικής και ζωικής προέλευσης. Αυτού του είδους ο μετασχηματισμός θα στηρίζεται στις νέες τεχνολογίες αιχμής και στα πιο πρόσφατα πορίσματα της βιοτεχνολογίας στην απόλυτη εφαρμογή τους στη σύγχρονη αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.
αυτή την εξέλιξη, στηρίζοντας με στείρο τρόπο έναν αγροτικό τομέα που
αναπόφευκτα θα μειωθεί κι άλλο και μάλιστα δραματικά
Αυτή είναι η μόνη πραγματική φιλοαγροτική πολιτική που μπορεί ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό κόμμα να ασκήσει. Πρέπει να αφήσουμε στην αγροτική ιστορία της Ελλάδος, τα επιδοτούμενα κλασικά αγροτικά προϊόντα να τα αναλάβουν πλέον οι πτωχότερες χώρες που έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα, εξαιτίας της φθηνής τους εργασίας, για να απαλλαγούν σταδιακά και αυτές με τη σειρά τους από την φτώχεια που τις κατακλύζει. Η γεωργία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα θα είναι στο μέλλον, ένας μικρός αλλά δυναμικός τομέας του συνόλου της οικονομίας, ισχυρός και σφριγηλός, κερδοφόρος και παραγωγικός όπου οι αγρότες δεν θα είναι επαίτες επιδοτήσεων αλλά πρωταγωνιστές στον διεθνή καταμερισμό των έργων και διεκδικητές μεγαλύτερων κερδών και μεριδίων της διεθνούς αγοράς. Αυτοί οι αγρότες θα είναι ανεξάρτητοι από το κράτος και τις επιδοτήσεις του. Αυτοί οι αγρότες θα είναι επιχειρηματίες που δεν θα φοβούνται τις αγορές αλλά θα τις υπερασπίζονται. Αυτοί οι αγρότες θα είναι φιλελεύθεροι και θα τους έχουμε απόλυτη ανάγκη.
e-rooster
Νύφη με πολλές πεθερές ο Σημίτης Γιώργο μου....
Επιστρέφουν μαζί με τον Σημίτη, οι Ακης, Σμπώκος, Μαντέλης, Γιάννος, Τσουκάτος, Νεονάκης, Πανταγιάς!
Λίρα εκατό για το ΠΑΣΟΚ, ο Σημίτης, Γιώργο μου.
Αφού να σκεφθείς οτι ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους αγκαλιά με τον Πρετεντέρη και τους νταβατζήδες, για να υποδεχθούν τον Σημίτη. Το ευχάριστο είναι ότι ο γίγαντας δεν επιστρέφει μόνος του.
Ηδη τηλεφώνησε στον Άκη, (ο Ακης στον Σμπώκο), στον Γιάννο, στον Τσουκάτο, στον φοβερό διαννοούμενο Πανταγιά, στον Νεονάκη που ξέρει απο μετοχές, στον Μαντέλη και στα υπόλοιπα παιδιά.
Ολοι αυτοί μαζί με τον Πάγκαλο που πέταξε τη κουράδα για την αναγκαιότητα Σημίτη, ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα και της νύχτας των Ιμίων, που ο χοντρός αμόλαγε τις παρόλες του στο Μέγκα και οι Τούρκοι αλώνιζαν στα Ιμια.
-Ακου Γιώργο Παπανδρέου:
Είναι μαλακία τώρα που είσαι μια ανάσα απο το Μαξίμου και δίχως την βοήθεια των νταβατζήδων, να ξυπνάς στις μνήμες των Ελλήνων το φάντασμα του Σημίτη στον οποίο αναγνωρίζουμε το ευρωπαικό του όραμα και την είσοδό μας στην ΟΝΕ, δεν συγχωρούμε όμως το βούρκο της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Εαν κύριε Παπανδρέου, αποφασίσεις να χορέψεις τανγκό με τον Σημίτη, μάθε απο τώρα ότι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για σένα. Συνεννοηθήκαμε;
από realpress-gr
Λίρα εκατό για το ΠΑΣΟΚ, ο Σημίτης, Γιώργο μου.
Αφού να σκεφθείς οτι ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους αγκαλιά με τον Πρετεντέρη και τους νταβατζήδες, για να υποδεχθούν τον Σημίτη. Το ευχάριστο είναι ότι ο γίγαντας δεν επιστρέφει μόνος του.
Ηδη τηλεφώνησε στον Άκη, (ο Ακης στον Σμπώκο), στον Γιάννο, στον Τσουκάτο, στον φοβερό διαννοούμενο Πανταγιά, στον Νεονάκη που ξέρει απο μετοχές, στον Μαντέλη και στα υπόλοιπα παιδιά.
Ολοι αυτοί μαζί με τον Πάγκαλο που πέταξε τη κουράδα για την αναγκαιότητα Σημίτη, ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα και της νύχτας των Ιμίων, που ο χοντρός αμόλαγε τις παρόλες του στο Μέγκα και οι Τούρκοι αλώνιζαν στα Ιμια.
-Ακου Γιώργο Παπανδρέου:
Είναι μαλακία τώρα που είσαι μια ανάσα απο το Μαξίμου και δίχως την βοήθεια των νταβατζήδων, να ξυπνάς στις μνήμες των Ελλήνων το φάντασμα του Σημίτη στον οποίο αναγνωρίζουμε το ευρωπαικό του όραμα και την είσοδό μας στην ΟΝΕ, δεν συγχωρούμε όμως το βούρκο της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Εαν κύριε Παπανδρέου, αποφασίσεις να χορέψεις τανγκό με τον Σημίτη, μάθε απο τώρα ότι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για σένα. Συνεννοηθήκαμε;
από realpress-gr
Στο Βάθρο..
Στην Κύπρο, από 4-9 Μαρτίου 2009, διεξήχθη η 3η Μαθηματική Ολυμπιάδα για φοιτητές των ΑΕΙ, Ν.Α. Ευρώπης, (SEEMOUS 2009), South Eastern European Mathematical for University students with International Participation,συμπεριλαμβανομένων και άλλων κρατών.
Η οκταμελής αποστολή φοιτητών της Πολυτεχνικής Σχολής, με Υπεύθυνο τον Καθηγητή κ. Βασ.Παπαδόπουλο, η οποία έλαβε μέρος, διαγωνίσθηκε ανάμεσα σε φοιτητές Μαθηματικών Τμημάτων, Τμημάτων Πληροφορικής και Τμημάτων Πολυτεχνείων, της Ελλάδας και άλλων χωρών με μεγάλη παράδοση στα μαθηματικά.
Στην εν λόγω διοργάνωση, ο φοιτητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ, Σεϊτανίδης Ιωάννης, ανέβασε την αποστολή του ΔΠΘ στο βάθρο των νικητών, κατακτώντας το Χάλκινο Μετάλλιο.
Την όλη διοργάνωση στήριξαν ηθικά και οικονομικά η Πρυτανεία και η Ένωση Κυπρίων Φοιτητών και Φίλων Ξάνθης.
καλά νέα.. υπάρχουν και αυτά
Η οκταμελής αποστολή φοιτητών της Πολυτεχνικής Σχολής, με Υπεύθυνο τον Καθηγητή κ. Βασ.Παπαδόπουλο, η οποία έλαβε μέρος, διαγωνίσθηκε ανάμεσα σε φοιτητές Μαθηματικών Τμημάτων, Τμημάτων Πληροφορικής και Τμημάτων Πολυτεχνείων, της Ελλάδας και άλλων χωρών με μεγάλη παράδοση στα μαθηματικά.
Στην εν λόγω διοργάνωση, ο φοιτητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ, Σεϊτανίδης Ιωάννης, ανέβασε την αποστολή του ΔΠΘ στο βάθρο των νικητών, κατακτώντας το Χάλκινο Μετάλλιο.
Την όλη διοργάνωση στήριξαν ηθικά και οικονομικά η Πρυτανεία και η Ένωση Κυπρίων Φοιτητών και Φίλων Ξάνθης.
καλά νέα.. υπάρχουν και αυτά
Πολιτικά μεταξεταστέοι
Στην Ελλάδα υπάρχει μια ανισορροπία κεντροδεξιάς-κεντροαριστεράς με ό,τι σημαίνει αυτό σήμερα. Η κεντροδεξιά είναι 46%-48%, η κεντροαριστερά 52%-54%.
Το ΠαΣοΚ έχει λοιπόν μεγαλύτερες «δεξαμενές». Μπορεί να παίξει με συμμαχίες και με τον εκλογικό νόμο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ΠαΣοΚ απέρριψε την πρόταση της Ν.Δ. για άμεση εφαρμογή του νόμου Παυλόπουλου, ο οποίος απαγορεύει τις προεκλογικές συμπράξεις.
Για τους γνώστες του πολιτικού παρασκηνίου δεν ήταν απλά μια από τις πολλές αρνήσεις του ΠαΣοκ , τεχνική στην οποία έχει πολιτικά (αλλά ανεύθυνα) επενδύσει.
Ο κ.Γ.Παπανδρέου θέλει να κάνει χρήση της δυνατότητας του εκλογικού νόμου Σκανδαλίδη περί εκλογικής καθόδου συνασπισμού κομμάτων και να αθροίσει στο ποσοστό του «αριστερά ρετάλια» προκειμένου να διασφαλίσει την τωρινή πρωτιά του.
Ο εμφύλιος που έχει ξεσπάσει στο Συνασπισμό όχι μόνο δεν είναι άσχετος με αυτούς τους σχεδιασμούς, είναι ίσως και ....«προπαρασκευαστικός». Οι παρασκηνιακές επαφές μεταξύ του ΠαΣοΚ και της ανανεωτικής πτέρυγας του Συνασπισμού έχουν προχωρήσει σε ....«βάθος» και σε υψηλό επίπεδο στα «έγκατα» του Συνασπισμού.
Όμως, από το «κρησφύγετο των ερευνών» που λειτουργεί τον τελευταίο μήνα σε διαμέρισμα της οδό Βαλτετσίου, τα μηνύματα που έρχονταν στο στρατηγείο της Ιπποκράτους και την επιτελική ηγετική ομάδα, ήταν ανησυχητικά. Δεν έβγαιναν τα κουκιά.
Όλες οι ...«μυστικές»(αλλά συγχρόνως και παράνομες αφού παραβιάζουν μια ντουζίνα άρθρων του νόμου περί δημοσκοπήσεων και αυτού περί προσωπικών δεδομένων, πράγμα για το οποίο σύντομα θα έχουμε δικαστικές και πολιτικές παρεμβάσεις αφού ήδη υπάρχουν καταγγελίες πολιτών για ... «μεταμοντέρνο φακέλωμα») έδειχναν ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη της προσπόρισης μερίδας του Μεσαίου χώρου.
Υπό το βάρος λοιπόν των πρώτων αποτελεσμάτων της Βαλτετσίου ο κ. Γ.Παπανδρέου που πριν ούτε καν ένα μήνα είχε κλείσει οριστικά το θέμα Σημίτη στο Ζάππειο, αναγκάστηκε σε μια μεγαλειώδη «πολιτική κολοτούμπα».
Το μήνυμα ξεκάθαρο. Έχουμε επιτακτική ανάγκη τον Μεσαίο χώρο.
Όμως στην βουλιμία τους για την εξουσία «βραχυκυκλώνονται» να προσεγγίσουν και να καταλάβουν τον Μεσαίο χώρο. Συνεχίζουν να τον μπερδεύουν με την Μεσαία τάξη .
Το έχω πει και θα το ξαναπώ , μήπως επιτέλους οι ...μετεξεταστέοι στο συγκεκριμένο μάθημα της πολιτικής διαστρωμάτωσης καταλάβουν την πολιτική και κοινωνική διαφορά των εντελώς άσχετων μεταξύ των εννοιών Μεσαία τάξη και Μεσαίος χώρος.
Ο Μεσαίος χώρος, κύριοι της Ιπποκράτους, καθορίζεται και αντιπροσωπεύεται ιδεολογικά από τους λεγόμενους συντηρητικούς ψηφοφόρους,ενώ η Μεσαία Τάξη οριοθετείτε με οικονομικό κριτήριο.Το τμήμα της Μεσαίας τάξης που σας αναλογεί( καθώς αυτή είναι οριζόντια τοποθετημένη δηλ. Δεξιά-Κεντροδεξιά-Κέντρο-Κεντροαριστερά-Αριστερά) ήδη το έχετε στην «δεξαμενή» σας.
Ο Μεσαίος χώρος και οικονομικά ασθενέστερος από την Μεσαία Τάξη, κύριοι της Ιπποκράτους, ζητά μια οικονομική πολιτική μακριά από στενές οριοθετημένες ιδεολογίες. Απαιτεί «μείγματα» αποτελεσματικής πολιτικής . Δεν πιστεύει στις «καθαρά» φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές συνταγές. Αυτά τα μείγματα αξιολογούνται , επανατοποθετούνται σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες και κρίνονται διαρκώς.
Κύριο όμως χαρακτηριστικό των ψηφοφόρων του Μεσαίου χώρου, κύριοι της Ιπποκράτους, είναι η αποστροφή τους από την παραπολιτική , τις πολιτικές κορώνες και την εξαπάτηση.
Ζυγίζουν τα πάντα βάσει πολιτικών αρχών και πολιτικών αποτελεσμάτων. Απαιτούν συναίνεση ,κυρίαρχη εθνική αντίληψη στην θεώρηση των πραγμάτων και ...αξιοπιστία. Ελπίζω να καταλάβατε, κύριοι της Ιπποκράτους, την πολιτική ψυχοσύνθεση αυτού του χώρου και να πάψετε να τον μπερδεύετε με την Μεσαία Τάξη.
Εάν δεν το καταλάβατε και τώρα , σας βλέπω του ....χρόνου στην ίδια τάξη....
Αναρτήθηκε από politis-gr
Το ΠαΣοΚ έχει λοιπόν μεγαλύτερες «δεξαμενές». Μπορεί να παίξει με συμμαχίες και με τον εκλογικό νόμο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ΠαΣοΚ απέρριψε την πρόταση της Ν.Δ. για άμεση εφαρμογή του νόμου Παυλόπουλου, ο οποίος απαγορεύει τις προεκλογικές συμπράξεις.
Για τους γνώστες του πολιτικού παρασκηνίου δεν ήταν απλά μια από τις πολλές αρνήσεις του ΠαΣοκ , τεχνική στην οποία έχει πολιτικά (αλλά ανεύθυνα) επενδύσει.
Ο κ.Γ.Παπανδρέου θέλει να κάνει χρήση της δυνατότητας του εκλογικού νόμου Σκανδαλίδη περί εκλογικής καθόδου συνασπισμού κομμάτων και να αθροίσει στο ποσοστό του «αριστερά ρετάλια» προκειμένου να διασφαλίσει την τωρινή πρωτιά του.
Ο εμφύλιος που έχει ξεσπάσει στο Συνασπισμό όχι μόνο δεν είναι άσχετος με αυτούς τους σχεδιασμούς, είναι ίσως και ....«προπαρασκευαστικός». Οι παρασκηνιακές επαφές μεταξύ του ΠαΣοΚ και της ανανεωτικής πτέρυγας του Συνασπισμού έχουν προχωρήσει σε ....«βάθος» και σε υψηλό επίπεδο στα «έγκατα» του Συνασπισμού.
Όμως, από το «κρησφύγετο των ερευνών» που λειτουργεί τον τελευταίο μήνα σε διαμέρισμα της οδό Βαλτετσίου, τα μηνύματα που έρχονταν στο στρατηγείο της Ιπποκράτους και την επιτελική ηγετική ομάδα, ήταν ανησυχητικά. Δεν έβγαιναν τα κουκιά.
Όλες οι ...«μυστικές»(αλλά συγχρόνως και παράνομες αφού παραβιάζουν μια ντουζίνα άρθρων του νόμου περί δημοσκοπήσεων και αυτού περί προσωπικών δεδομένων, πράγμα για το οποίο σύντομα θα έχουμε δικαστικές και πολιτικές παρεμβάσεις αφού ήδη υπάρχουν καταγγελίες πολιτών για ... «μεταμοντέρνο φακέλωμα») έδειχναν ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη της προσπόρισης μερίδας του Μεσαίου χώρου.
Υπό το βάρος λοιπόν των πρώτων αποτελεσμάτων της Βαλτετσίου ο κ. Γ.Παπανδρέου που πριν ούτε καν ένα μήνα είχε κλείσει οριστικά το θέμα Σημίτη στο Ζάππειο, αναγκάστηκε σε μια μεγαλειώδη «πολιτική κολοτούμπα».
Το μήνυμα ξεκάθαρο. Έχουμε επιτακτική ανάγκη τον Μεσαίο χώρο.
Όμως στην βουλιμία τους για την εξουσία «βραχυκυκλώνονται» να προσεγγίσουν και να καταλάβουν τον Μεσαίο χώρο. Συνεχίζουν να τον μπερδεύουν με την Μεσαία τάξη .
Το έχω πει και θα το ξαναπώ , μήπως επιτέλους οι ...μετεξεταστέοι στο συγκεκριμένο μάθημα της πολιτικής διαστρωμάτωσης καταλάβουν την πολιτική και κοινωνική διαφορά των εντελώς άσχετων μεταξύ των εννοιών Μεσαία τάξη και Μεσαίος χώρος.
Ο Μεσαίος χώρος, κύριοι της Ιπποκράτους, καθορίζεται και αντιπροσωπεύεται ιδεολογικά από τους λεγόμενους συντηρητικούς ψηφοφόρους,ενώ η Μεσαία Τάξη οριοθετείτε με οικονομικό κριτήριο.Το τμήμα της Μεσαίας τάξης που σας αναλογεί( καθώς αυτή είναι οριζόντια τοποθετημένη δηλ. Δεξιά-Κεντροδεξιά-Κέντρο-Κεντροαριστερά-Αριστερά) ήδη το έχετε στην «δεξαμενή» σας.
Ο Μεσαίος χώρος και οικονομικά ασθενέστερος από την Μεσαία Τάξη, κύριοι της Ιπποκράτους, ζητά μια οικονομική πολιτική μακριά από στενές οριοθετημένες ιδεολογίες. Απαιτεί «μείγματα» αποτελεσματικής πολιτικής . Δεν πιστεύει στις «καθαρά» φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές συνταγές. Αυτά τα μείγματα αξιολογούνται , επανατοποθετούνται σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες και κρίνονται διαρκώς.
Κύριο όμως χαρακτηριστικό των ψηφοφόρων του Μεσαίου χώρου, κύριοι της Ιπποκράτους, είναι η αποστροφή τους από την παραπολιτική , τις πολιτικές κορώνες και την εξαπάτηση.
Ζυγίζουν τα πάντα βάσει πολιτικών αρχών και πολιτικών αποτελεσμάτων. Απαιτούν συναίνεση ,κυρίαρχη εθνική αντίληψη στην θεώρηση των πραγμάτων και ...αξιοπιστία. Ελπίζω να καταλάβατε, κύριοι της Ιπποκράτους, την πολιτική ψυχοσύνθεση αυτού του χώρου και να πάψετε να τον μπερδεύετε με την Μεσαία Τάξη.
Εάν δεν το καταλάβατε και τώρα , σας βλέπω του ....χρόνου στην ίδια τάξη....
Αναρτήθηκε από politis-gr
Πώς λειτουργεί ο Παραδειγματισμός
-Μία ομάδα επιστημόνων τοποθέτησε 5 πιθήκους σε ένα κλουβί και στη μέση έβαλε μία σκάλα με μερικές μπανάνες στην κορυφή.
-Κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι επιστήμονες κατέβρεχαν τους υπόλοιπους πίθηκους με παγωμένο νερό.
-Μετά από λίγο κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι υπόλοιποι ορμούσαν και τον ξυλοκοπούσαν.
-Σε σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δεν ανέβαινε πια στη σκάλα παρά τον έντονο πειρασμό.
-Τότε οι επιστήμονες αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τον ένα από τους πίθηκους.
Το πρώτο πράγμα που έκανε αυτός ο νέος πίθηκος ήταν να ανέβει στη σκάλα. Αμέσως οι υπόλοιποι τον ξυλοκόπησαν.
Μετά από μερικά ξυλοκοπήματα, ο νεοφερμένος έμαθε να μην ανεβαίνει στη σκάλα παρότι δεν ήξερε γιατί.
-Στη συνέχεια αντικαταστάθηκε και 2ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο με τον 1ο πίθηκο να συμμετέχει στο ξυλοκόπημα του δεύτερου. Άλλαξε και 3ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο.
Ήρθε και 4ος και το ξυλοκόπημα συνεχίστηκε και τέλος αντικαταστάθηκε και ο 5ος.
-Αυτό που είχε απομείνει, ήταν μια ομάδα πιθήκων που παρότι δεν είχαν δεχτεί ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε να ξυλοκοπά όποιον πίθηκο επιχειρούσε να ανέβει στη σκάλα.
Αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει τους πίθηκους γιατί ξυλοκοπούσαν όποιον προσπαθούσε να ανέβει, θα απαντούσε:
“Δεν ξέρω – αλλά έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ” Σας ακούγεται γνωστό;
«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα:
το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα.
Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν." Albert Einstein
-Κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι επιστήμονες κατέβρεχαν τους υπόλοιπους πίθηκους με παγωμένο νερό.
-Μετά από λίγο κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι υπόλοιποι ορμούσαν και τον ξυλοκοπούσαν.
-Σε σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δεν ανέβαινε πια στη σκάλα παρά τον έντονο πειρασμό.
-Τότε οι επιστήμονες αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τον ένα από τους πίθηκους.
Το πρώτο πράγμα που έκανε αυτός ο νέος πίθηκος ήταν να ανέβει στη σκάλα. Αμέσως οι υπόλοιποι τον ξυλοκόπησαν.
Μετά από μερικά ξυλοκοπήματα, ο νεοφερμένος έμαθε να μην ανεβαίνει στη σκάλα παρότι δεν ήξερε γιατί.
-Στη συνέχεια αντικαταστάθηκε και 2ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο με τον 1ο πίθηκο να συμμετέχει στο ξυλοκόπημα του δεύτερου. Άλλαξε και 3ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο.
Ήρθε και 4ος και το ξυλοκόπημα συνεχίστηκε και τέλος αντικαταστάθηκε και ο 5ος.
-Αυτό που είχε απομείνει, ήταν μια ομάδα πιθήκων που παρότι δεν είχαν δεχτεί ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε να ξυλοκοπά όποιον πίθηκο επιχειρούσε να ανέβει στη σκάλα.
Αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει τους πίθηκους γιατί ξυλοκοπούσαν όποιον προσπαθούσε να ανέβει, θα απαντούσε:
“Δεν ξέρω – αλλά έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ” Σας ακούγεται γνωστό;
«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα:
το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα.
Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν." Albert Einstein
Δώστε κάτι και σε εμάς
Όσοι δεν είδαν τον Γιώργο Καρατζαφέρη να βομβαρδίζει χθες από βήματος Βουλής τον Γιώργο και τη Ντόρα, και να παραδίδει δωρεάν μαθήματα πολιτικής υπεροχής, προφανώς και έχασαν.
Ο... συνδιαχειριστής της γνωστής πολυκατοικίας είπε πολλά.
Που το καθένα μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει ερέθισμα για βιβλίο, πόσο μάλλον για... ιδεασμό.
Κορυφαία στιγμή του όμως ήταν η πρόταση στον Γιώργο Παπανδρέου να.. του δανείσει χρήματα για να κάνει το ΠΑΣΟΚ προεκλογική εκστρατεία, επικαλούμενος τις μαύρες τρύπες στα ταμεία του Κινήματος.
Φυσικά ο Καρατζαφέρης γνωρίζει την αλήθεια. Ούτε τρύπες υπάρχουν στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, ούτε μαύρες είναι. Κι αν δεν μας πιστεύετε, να ρωτήσετε τον Θεόδωρο Τσουκάτο. Τον Πέτρο Λάμπρου. Κι άλλους. Πολλούς.
parapolitika.gr
Ο... συνδιαχειριστής της γνωστής πολυκατοικίας είπε πολλά.
Που το καθένα μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει ερέθισμα για βιβλίο, πόσο μάλλον για... ιδεασμό.
Κορυφαία στιγμή του όμως ήταν η πρόταση στον Γιώργο Παπανδρέου να.. του δανείσει χρήματα για να κάνει το ΠΑΣΟΚ προεκλογική εκστρατεία, επικαλούμενος τις μαύρες τρύπες στα ταμεία του Κινήματος.
Φυσικά ο Καρατζαφέρης γνωρίζει την αλήθεια. Ούτε τρύπες υπάρχουν στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, ούτε μαύρες είναι. Κι αν δεν μας πιστεύετε, να ρωτήσετε τον Θεόδωρο Τσουκάτο. Τον Πέτρο Λάμπρου. Κι άλλους. Πολλούς.
parapolitika.gr
Σε λίγο θα ξεσηκωθούν και οι κουκούλες
Ακόμη και ο πάντα νηφάλιος Λεωνίδας
Κύρκος δεν άντεξε να βλέπει τον Αλέξη
Τσίπρα
και την υπόλοιπη παιδική χαρά να μετατρέπει τον Συνασπισμό
σε... τσίρκο, κάθε
μέρα που περνάει.Και φρόντισε να διατυπώσει δημοσίως τον...
πονοκέφαλο που του προκαλεί ο «αριστερισμός» Αλαβάνου
και Τσίπρα.Έτσι που πάνε τα πράγματα, σε λίγο δεν θα
υπάρχει οπαδός ή στέλεχος του Συνασπισμού που δεν θα έχει ξεσηκωθεί κατά του
ηγετικού διδύμου.Ακόμη και οι... κουκούλες δεν θα τους
αντέχουν.
Νέα Γενιά : Ο μύθος των 700 ευρώ !...
Οι μύθοι της ελληνικής αρχαιότητας συνήθιζαν να ωραιοποιούν καταστάσεις.
Κι αυτοί, όμως, της σύγχρονης Ελλάδας δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη.
΄Ενας από τους πλέον διαδεδομένους, τα τελευταία χρόνια κι ο μύθος «της γενιάς των 700 Ευρώ».
Να το πούμε ευθύς εξ αρχής : μακάρι η νέα γενιά, να ήταν – μόνο – των 700 Ευρώ !
Δεν είναι, όμως, έτσι τα πράγματα, δυστυχώς είναι χειρότερα !...
Επίσημα και αναμφισβήτητα στοιχεία δείχνουν πως η νέα γενιά μας, οι ηλικίες 14-29 ετών, έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά, τρία πράγματα, που και τα τρία, είναι προς το δυσμενέστερο :
1. Μεγάλα ποσοστά ανεργίας, συνήθως το διπλάσιο του μέσου όρου, που σήμερα φτάνει και ξεπερνάει το 20 % !
Αυτό σημαίνει πως γύρω στις 200.000 νέοι άνθρωποι, οι οποίοι πρέπει και θέλουν να δουλέψουν, δεν βρίσκουν εργασία !...
Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που καταδεικνύουν τα στατιστικά στοιχεία, αν λάβουμε υπόψη μας ότι στο παραπάνω ποσοστό ανεργίας, δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι έχουν εργαστεί έστω και μία ώρα την εβδομάδα, οι νέοι που βρίσκονται σε προγράμματα κατάρτισης ή δουλεύουν υπό το καθεστώς των stage,
καθώς και οι «κρυφοί» άνεργοι, όσοι δηλαδή δεν δηλώνονται πουθενά, διότι είναι άνεργοι για περισσότερο από δύο έτη και δεν καταγράφονται.
2. Χιλιάδες απασχολήσιμους, σε ευκαιριακές δουλειές, με μειωμένα ωράρια, με λίγες ημέρες δουλειά την εβδομάδα, με απασχόληση εκ περιτροπής, χωρίς άδειες, χωρίς ή με ενδεικτική ασφάλιση, ( 1 στα 3 ή και στα 5), χωρίς επιδόματα κλπ, κλπ… Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία, ( που πάντα τσιτώνονται προς το καλύτερο), δείχνουν πως ένας στους πέντε νέους εργάζεται με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης και το σύνολό τους αποτελεί τα 2/5 ή το 40,0% των προσωρινά απασχολούμενων της χώρας. Επίσης το ποσοστό της μερικής απασχόλησης των νέων ανέρχεται στο 8,3% και αποτελούν το 27,0% των μερικώς απασχολούμενων της χώρας, δηλαδή αναλογεί πάνω από ένας νέος σε κάθε τέσσερις μερικά απασχολούμενους.
3. Χιλιάδες νέων που συμμετέχουν στο εργατικό δυναμικό και δεν είναι άνεργοι, αμείβονται με πολύ λιγότερα από 700 Ευρώ/μήνα, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι αμοιβές τους αρχίζουν κάτω και από τα 251 € !Με βάση τα στοιχεία, οι νέοι αναλογούν στο 40,0% των μισθωτών που αμείβονται με μηνιαίο καθαρό μισθό μικρότερο των 750 €. Ειδικότερα καταγράφονται περί τις 320.000 νέων εργαζόμενων σ΄ αυτή την κατηγορία, ποσοστό που πλησιάζει το 50% των απασχολούμενων.Δυο επισημάνσεις πριν το κλείσιμο του ενδεικτικού αυτού άρθρου, (το θέμα είναι τεράστιο και χρειάζεται άρθρα επί άρθρων για να παρουσιαστεί ολοκληρωμένα).
Α. Η επεξεργασία των στοιχείων για τους νέους στις ηλικίες γύρω στα 20 έτη, (η καθεαυτή «νέα γενιά», δηλαδή, δείχνει την κατάσταση τραγικά χειρότερη, (π.χ. κανένας νέος που πιάνει δουλειά, σ΄ αυτή την ηλικία, δεν πλησιάζει τα 700 €/μηνα).
Β. Τα 700 € τα φτάνουν όσοι «κατορθώνουν» να βρουν μόνιμη δουλειά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή τις Τράπεζες, με την προϋπόθεση, βέβαια, πως διαθέτουν πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης, που σημαίνει πως είναι, τουλάχιστον, πάνω από τα 22…
Το περιπτεράκι
Κι αυτοί, όμως, της σύγχρονης Ελλάδας δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη.
΄Ενας από τους πλέον διαδεδομένους, τα τελευταία χρόνια κι ο μύθος «της γενιάς των 700 Ευρώ».
Να το πούμε ευθύς εξ αρχής : μακάρι η νέα γενιά, να ήταν – μόνο – των 700 Ευρώ !
Δεν είναι, όμως, έτσι τα πράγματα, δυστυχώς είναι χειρότερα !...
Επίσημα και αναμφισβήτητα στοιχεία δείχνουν πως η νέα γενιά μας, οι ηλικίες 14-29 ετών, έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά, τρία πράγματα, που και τα τρία, είναι προς το δυσμενέστερο :
1. Μεγάλα ποσοστά ανεργίας, συνήθως το διπλάσιο του μέσου όρου, που σήμερα φτάνει και ξεπερνάει το 20 % !
Αυτό σημαίνει πως γύρω στις 200.000 νέοι άνθρωποι, οι οποίοι πρέπει και θέλουν να δουλέψουν, δεν βρίσκουν εργασία !...
Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που καταδεικνύουν τα στατιστικά στοιχεία, αν λάβουμε υπόψη μας ότι στο παραπάνω ποσοστό ανεργίας, δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι έχουν εργαστεί έστω και μία ώρα την εβδομάδα, οι νέοι που βρίσκονται σε προγράμματα κατάρτισης ή δουλεύουν υπό το καθεστώς των stage,
καθώς και οι «κρυφοί» άνεργοι, όσοι δηλαδή δεν δηλώνονται πουθενά, διότι είναι άνεργοι για περισσότερο από δύο έτη και δεν καταγράφονται.
2. Χιλιάδες απασχολήσιμους, σε ευκαιριακές δουλειές, με μειωμένα ωράρια, με λίγες ημέρες δουλειά την εβδομάδα, με απασχόληση εκ περιτροπής, χωρίς άδειες, χωρίς ή με ενδεικτική ασφάλιση, ( 1 στα 3 ή και στα 5), χωρίς επιδόματα κλπ, κλπ… Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία, ( που πάντα τσιτώνονται προς το καλύτερο), δείχνουν πως ένας στους πέντε νέους εργάζεται με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης και το σύνολό τους αποτελεί τα 2/5 ή το 40,0% των προσωρινά απασχολούμενων της χώρας. Επίσης το ποσοστό της μερικής απασχόλησης των νέων ανέρχεται στο 8,3% και αποτελούν το 27,0% των μερικώς απασχολούμενων της χώρας, δηλαδή αναλογεί πάνω από ένας νέος σε κάθε τέσσερις μερικά απασχολούμενους.
3. Χιλιάδες νέων που συμμετέχουν στο εργατικό δυναμικό και δεν είναι άνεργοι, αμείβονται με πολύ λιγότερα από 700 Ευρώ/μήνα, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι αμοιβές τους αρχίζουν κάτω και από τα 251 € !Με βάση τα στοιχεία, οι νέοι αναλογούν στο 40,0% των μισθωτών που αμείβονται με μηνιαίο καθαρό μισθό μικρότερο των 750 €. Ειδικότερα καταγράφονται περί τις 320.000 νέων εργαζόμενων σ΄ αυτή την κατηγορία, ποσοστό που πλησιάζει το 50% των απασχολούμενων.Δυο επισημάνσεις πριν το κλείσιμο του ενδεικτικού αυτού άρθρου, (το θέμα είναι τεράστιο και χρειάζεται άρθρα επί άρθρων για να παρουσιαστεί ολοκληρωμένα).
Α. Η επεξεργασία των στοιχείων για τους νέους στις ηλικίες γύρω στα 20 έτη, (η καθεαυτή «νέα γενιά», δηλαδή, δείχνει την κατάσταση τραγικά χειρότερη, (π.χ. κανένας νέος που πιάνει δουλειά, σ΄ αυτή την ηλικία, δεν πλησιάζει τα 700 €/μηνα).
Β. Τα 700 € τα φτάνουν όσοι «κατορθώνουν» να βρουν μόνιμη δουλειά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή τις Τράπεζες, με την προϋπόθεση, βέβαια, πως διαθέτουν πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης, που σημαίνει πως είναι, τουλάχιστον, πάνω από τα 22…
Το περιπτεράκι
Η κρίση στην Ελλάδα θα διαρκέσει μια πενταετία !
Χαρδούβελης: Η κρίση στην Ελλάδα θα διαρκέσει μια πενταετία
Η οικονομική κρίση και το εμπόριο κεντρικά θέματα συζήτησης στο 6ο Διεθνές Συνέδριο Λιανικού Εμπορίου που διοργάνωσε ο ΣΕΛΠΕ.
Η κρίση, η ακρίβεια, η καταναλωτική τάση και το εμπόριο στο επίκεντρο του συνεδρίου του ΣΕΛΠΕ. Στην Ελλάδα η κρίση θα κρατήσει πέντε χρόνια, σύμφωνα με τον καθηγητή Γκίκα Χαρδούβελη, ενώ ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, κ. Μίχαλος τόνισε ότι για το θέμα της ακρίβειας, το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι το κράτος παρεμβαίνει ασφυκτικά στη λειτουργία των επιχειρήσεων. Πάντως, ο πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ, εκτίμησε ότι το εμπόριο θα είναι από τους τελευταίους που θα πληγούν από την κρίση.
Αναλυτικά, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά κ. Γκίκας Χαρδούβελης ανέφερε, στο 6ο Διεθνές Συνέδριο Λιανικού Εμπορίου που διοργάνωσε ο ΣΕΛΠΕ, ότι η κρίση στη χώρα μας εμφανίζεται με βραδύτερο ρυθμό από ότι σε άλλες οικονομίες, λόγω του κλειστού χαρακτήρα της και από τα στοιχεία της ΕΕ εκτιμάται ότι ενδεχομένως θα διαρκέσει μια πενταετία στην Ελλάδα, οπότε η στασιμότητα στην οποία θα περιέλθει η οικονομία εντέλει θα την οδηγήσει στο αρνητικό αποτέλεσμα της απόκλισης από την ΕΕ.
Επίσης, από έρευνα καταναλωτών που παρουσιάστηκε στο συνέδριο διαπιστώνεται κλίμα αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών με τους πολίτες να δηλώνουν ότι στρέφονται σε φτηνότερα προϊόντα και σε φτηνότερα καταστήματα και κάνουν λιγότερες αγορές. Από την άλλη πλευρά από έρευνα που έγινε σε περίπου 100 επιχειρήσεις προκύπτει ανασφάλεια για το μέλλον και αρκετοί από τους επιχειρηματίες ήδη είναι εξοικειωμένοι με την ιδέα απολύσεων στο προσωπικό τους.
Ο κ. Χαρδούβελης από την πλευρά του ανέφερε στην ομιλία του ότι τα στοιχεία της ΕΕ για τη χώρα μας δείχνουν ότι το κλίμα είναι αρνητικό αλλά ακόμα σημαντικό τμήμα των επιχειρήσεων δηλώνει ότι δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ενώ αντίστοιχα και οι καταναλωτές δηλώνουν την πρόθεσή τους στο μέλλον να μην προχωρήσουν σε αγορές μεγάλης αξίας.
Κ. Μίχαλος
Ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας κ. Κ. Μίχαλος τόνισε στην ομιλία του ότι «συχνά υπάρχει διαφορά στην ταχύτητα με την οποία η αγορά μας προσαρμόζεται και αφομοιώνει τις νέες εξελίξεις. Και κυρίως υπάρχει διαφορά, όσον αφορά τη διαμόρφωση της τελικής τιμής πολλών προϊόντων. Της τιμής δηλαδή που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής και κάποιοι νομίζουν ότι αυτό συμβαίνει γιατί εδώ οι επιχειρήσεις θέλουν να κερδίζουν, ενώ οι επιχειρήσεις του εξωτερικού δεν θέλουν. Και κάποιοι πάλι πιστεύουν ότι φταίει το κράτος, γιατί δεν καθορίζει τις τιμές των προϊόντων, όπως στη δεκαετία του '70 και του '80. Όπου βέβαια, ο πληθωρισμός έφθανε το 20%».
Σύμφωνα με την άποψη του κ. Μίχαλου για το θέμα της ακρίβειας, το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι το κράτος, παρά το ότι δεν παρεμβαίνει ευθέως στη διαμόρφωση των τιμών, παρεμβαίνει ασφυκτικά στη λειτουργία των επιχειρήσεων. «Με μία πληθώρα από νόμους και κανονιστικές διατάξεις. Με τη διατήρηση κλειστών αγορών και επαγγελμάτων. Με περιορισμούς που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό. Που ευνοούν φαινόμενα κερδοσκοπίας και παράλληλα στερούν το δικαίωμα σε καινοτόμες επιχειρήσεις να προσφέρουν φθηνότερες λύσεις».
Τέτοια θέματα για τα οποία το ΕΒΕΑ έχει ζητήσει ρυθμίσεις είναι οι περιορισμοί στην ανάπτυξη της αγοράς των μεταφορών, και η αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας για την αδειοδότηση και τους όρους λειτουργίας των πρατηρίων υγρών καυσίμων. Για τα βενζινάδικα το επιμελητήριο υπενθύμισε ότι έχει προτείνει τη δημιουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων στους χώρους των υπεραγορών, απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των πρατηρίων και χρήση αυτοματοποιημένων αντλιών.
Όσον αφορά τώρα τα τρόφιμα και ιδιαίτερα για τα αγροτικά προϊόντα έχει προταθεί η δημιουργία δημοπρατηρίων αγροτικών προϊόντων σε κάθε περιφέρεια της χώρας και παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα στους ίδιους τους παραγωγούς, κάτω από συγκεκριμένους όρους και κριτήρια, να αποκτήσουν ιδιόκτητα μεταφορικά μέσα.
Μόνο όταν αντιμετωπίσουμε τις αγκυλώσεις και τις δυσλειτουργίες που ανεβάζουν τα εξωτερικά κόστη και προσαρμοστούμε στα δεδομένα των ευρωπαϊκών αγορών, με τις οποίες συγκρίνουμε σήμερα τις τιμές μας θα υπάρξει ουσιαστική διαφοροποίηση, όπως είπε και ζήτησε να δημιουργηθούν όσο το δυνατόν πιο διευρυμένες συμμαχίες, για την καταπολέμηση της ακρίβειας.
Έντονα τα σημάδια της κρίσης και στο λιανεμπόριο
Σε δηλώσεις του πάντως στο περιθώριο του συνεδρίου ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας κ. Π. Καρέλλας σημείωσε ότι μετά από το Πάσχα θα φανούν έντονα τα σημάδια της κρίσης και στο λιανεμπόριο το οποίο αναγκαστικά θα προχωρήσει και σε απολύσεις.
Κ. Χατζηδάκης: Συνεχίζει τις επαφές για τη συγκράτηση των τιμών
Ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης σημείωσε ότι συνεχίζει τις επαφές του με τους κλάδους του εμπορίου για τη συγκράτηση των τιμών και γνωστοποίησε ότι έχει ξεκινήσει επαφές με τα σούπερ μάρκετ και τη βιομηχανία τροφίμων ενώ σημείωσε ότι το 2009 δεν είναι χρονιά για αλόγιστα κέρδη και πρόσθεσε με έμφαση ότι «όποτε χρειάστηκε μιλήσαμε με συγκεκριμένα ονόματα και το ίδιο θα πράξουμε και στο μέλλον».
Επίσης, ο υπουργός ανέφερε ότι έχουν εγκριθεί από το ΤΕΜΠΜΕ 16.000 δάνεια συνολικού ύψους 1,525 δισ. ευρώ. Ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Γ. Βλάχος από την πλευρά του σημείωσε ότι δεν χρειάζεται κινδυνολογικό κλίμα στην αγορά, σημείωσε ότι η κυβέρνηση δεν στοχοποιεί την επιχειρηματικότητα αλλά και ότι η τήρηση της νομιμότητας είναι αδιαπραγμάτευτη ενώ απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για την επαναφορά του αιτήματος του ΣΕΜΠΕ για την λειτουργία των καταστημάτων και τις Κυριακές ο κ. Βλάχος ανέφερε ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα και πως αν το θέσουν οι φορείς στο υπουργείο «τότε θα πει και το υπουργείο την άποψή του για το θέμα».
Θ. Μπούρας
Ο υφυπουργός Οικονομίας κ. Θ. Μπούρας σημείωσε ότι ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στην οικονομία σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία μπορεί να καταστεί χρήσιμος για το μέλλον. Μπροστά στη διεθνή δύσκολη συγκυρία η χώρα μας κινήθηκε με καλά αντανακλαστικά για την αντιμετώπιση της κατάστασης λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για να υποστεί η οικονομία μας τις λιγότερο δυνατές επιπτώσεις όπως το πρόγραμμα ρευστότητας, η στήριξη των ΜμΕ και «δεν χαρίσαμε ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες αυτές αποτελούν απλώς το όχημα για τη διοχέτευση της ρευστότητας στην αγορά» είπε ο υφυπουργός.
Αναφέρθηκε στην ανάγκη της συναίνεσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κρίσης και υπενθύμισε τις δράσεις της κυβέρνησης (επιχορηγήσεις, νομοθετικές πρωτοβουλίες κοινοτικά κονδύλια) ιδιαίτερα για το ΕΣΠΑ ανέφερε ότι θα αυξηθούν τα κονδύλια ενίσχυσης όπως η νέα προκήρυξη για τη στήριξη μικρών επιχειρήσεων που απασχολούν μέχρι 50 εργαζομένους.. Επίσης συνεχάρη το ΣΕΛΠΕ για την απόφασή του λιανικού εμπορίου να δηλώσει ότι δεν θα προχωρήσει σε αυξήσεις τιμών φέτος και συμφώνησε με την άποψη ότι όλοι «είμαστε στο ίδιο καράβι». Τέλος ανέφερε ότι καταβάλλεται συνεχής προσπάθεια και για την προώθηση και νέων δράσεων για την στήριξη της οικονομίας μας.
Το εμπόριο θα είναι από τους τελευταίους που θα πληγούν από την κρίση ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ.κ. Θ. Βάρδας αλλά σημείωσε ότι πρέπει να ληφθούν έγκαιρα οικονομικά μέτρα επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής σε συνδυασμό με την επίτευξη δημοσιονομικής ισορροπίας στα πλαίσια ενός πενταετούς προγράμματος σταθεροποίησης και ανάπτυξης της οικονομίας (2009-2013) τα οποία πρέπει να γίνουν αποδεκτά από την ΕΕ και σημείωσε ότι ο δημόσιος πολιτικός διάλογος και η συναίνεση είναι επιθυμητή από όλους ''η έλλειψή τους όμως δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για ακυβερνησία και αδράνεια λήψης μέτρων''.
Επανέλαβε τη θέση του για την πάταξη των καρτέλ και την μείωση των τιμών στην αγορά και ζήτησε στο πλαίσιο της κοινωνικής συνοχής την αύξηση του ποσού επιδόματος ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού, αύξηση της χρονικής διάρκειας καταβολής επιδόματος ανεργίας από 1 σε 2 χρόνια, πληρωμή από τις επιχειρήσεις 1% επί του συνόλου των καταβαλλόμενων μικτών αποδοχών και παρακράτηση 0,5% από τον καθαρό μισθό των υψηλόμισθων για την ενίσχυση των ταμείων ανεργίας. Περαιτέρω εκτιμά ότι απαιτείται αποτελεσματική αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας των αγορών, μείωση της σπατάλης του δημοσίου, η καθιέρωση αντικειμενικών διαδικασιών φορολόγησης προώθηση των μεταρρυθμίσεων, πραγματοποίηση άμεσων δημόσιων επενδύσεων και τέλος αντιμετώπιση της μείωσης της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Δ. Αρμενάκης
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου κ. Δ. Αρμενάκης χαιρετίζοντας το συνέδριο ζήτησε τη χάραξη εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής μακριά από κομματικές κλαδικές ή άλλες σκοπιμότητες, την ενίσχυση της περαιτέρω ρευστότητας της αγοράς και μέτρα για τη διατήρηση της απασχόλησης.
www.kathimerini.gr
Επιστολή Πομάκων προς τις Αρχές, δηλ. Πρόεδρο Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό κ.λ.π.
Πολυσέλιδη τεκμηριωμένη με πολλά περιγραφικά περιστατικά είναι η επιστολή που στάλθηκε από τον πολιτιστικό σύλλογο Πομάκων Ξάνθης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Πρωθυπουργό τους αρχηγούς των κομμάτων, της αντιπολίτευσης και τους 300 του κοινοβουλίου μας.
Μια επιστολή, όπου οι άνθρωποι αποφασίζοντας να σπάσουν την σιωπή τους, περιγράφουν γεγονότα, εκφράζουν επιθυμίες, αποτυπώνουν το κλίμα που επικρατεί στην Θράκη.
Λόγω της σημαντικότητάς της αποφασίσαμε να την αναδημοσιεύσουμε για να γίνουν όλοι κοινωνοί των απόψεων που διατυπώνουν δημόσια, έτσι ώστε κανείς να μην έχει το άλλοθι ότι δεν ήξερε.
Εκεί φαίνεται ποιοι στοχοποιούν τους Πομάκους...
Προς
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια
Τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Κωνσταντίνο Καραμανλή
Τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Δημήτριο Σιούφα
Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιο Παπανδρέου
Την γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα
Τον πρόεδρο της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Αλέκο Αλαβάνο
Τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γεώργιο Καρατζαφέρη
Αξιότιμους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου
Ο σύλλογός μας, «Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ν. Ξάνθης», ιδρύθηκε το έτος 2007 με σκοπό την διάσωση και διάδοση της γλώσσας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Δυστυχώς αμέσως μετά την δημοσίευση του καταστατικού, τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου γίναμε αποδέκτες απειλών, ύβρεων και συκοφαντιών επειδή τολμήσαμε να πούμε δημόσια πως είμαστε Πομάκοι.
Στις 26.01.2009 ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάνταζη ως πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, απέστειλε συλλυπητήρια επιστολή με αφορμή τον θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν, πρώην πρόξενου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, στην οποία μεταξύ άλλων ο ως άνω βουλευτής αναφέρει ότι ο θανών «Βρισκόταν κοντά στην τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης στη μαύρη και πιο δύσκολη μέρα, την 29η Ιανουαρίου 1990, με τους βανδαλισμούς και τις αγριότητες που δεχτήκαμε από τους Έλληνες συμπατριώτες μας με την προτροπή και των διοικούντων μας».
Σε άλλο σημείο των «συλλυπητηρίων» του αναφέρει: «Η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους» βίωσε μεγάλη θλίψη με τον ξαφνικό θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν.
Με αφορμή λοιπό αυτή την δήθεν «συλλυπητήρια επιστολή» η οποία όμως είναι εντελώς προφανές ότι έχει άλλες στοχεύσεις, θέλουμε να δηλώσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο πως αρνούμαστε και αντιδρούμε στην ισοπεδωτική προπαγάνδα όλων όσων προσπαθούν να ετεροπροσδιορίσουν αυθαίρετα και για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, εμάς τους Πομάκους αλλά και το σύνολο των μουσουλμάνων της Θράκης ως «Τούρκους» και να καθιερώσουν την ψευδή εικόνα της μιας, ενιαίας και μάλιστα τουρκικής μειονότητας.
Σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης και την Συνθήκη Ανταλλαγής των πληθυσμών, οι πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή χαρακτηρίστηκαν «μουσουλμάνοι».
Αντίθετα, οι πληθυσμοί της Κωνσταντινούπολης που εξαιρέθηκαν, χαρακτηρίστηκαν «Έλληνες ορθόδοξοι». Η διαφορά είναι σαφής καθώς στην πρώτη περίπτωση το κριτήριο είναι θρησκευτικό, ενώ στην δεύτερη εθνικό.
Η ορολογία αυτή χρησιμοποιήθηκε κατόπιν επιμονής της Τουρκίας και έγινε αποδεκτή από την Ελλάδα ακριβώς γιατί στην ελληνική Θράκη οι πληθυσμοί που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή είχαν ως μόνο κοινό στοιχείο την θρησκεία.
Ούτε τη γλώσσα, ούτε την εθνική συνείδηση. Εκείνη μάλιστα την εποχή στην ελληνική Θράκη οι μουσουλμάνοι που δήλωναν «Τούρκοι» ήταν ελάχιστοι και περιορίζονταν ουσιαστικά στην πόλη της Κομοτηνής, γιατί εκεί υπήρχε διοικητικό κέντρο και είχε αναπτυχθεί το νεοτουρκικό κίνημα.
Οι υπόλοιποι ήταν μουσουλμάνοι που μιλούσαν οι περισσότεροι (για την ακρίβεια, όσοι βρίσκονταν στα ορεινά) πομάκικα και οι υπόλοιποι ρομανί. Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1923 στην ελληνική Θράκη βρήκαν καταφύγιο εκατοντάδες μουσουλμάνοι τους οποίους απειλούσε με θάνατο η κεμαλική Τουρκία εξαιτίας της προσήλωσής τους στο Ισλάμ. Ο χαρακτήρας λοιπόν της μειονότητας στη Θράκη ήταν από την πρώτη στιγμή θρησκευτικός και μάλιστα ενισχύθηκε από το κύμα των πολιτικών προσφύγων που ήρθαν εδώ εξαιτίας των διωγμών τους από τους Τούρκους κεμαλιστές.
Εμείς, οι Πομάκοι της Θράκης είμαστε πιστοί φύλακες μιας μεγάλης και ένδοξης ισλαμικής παράδοσης, γεγονός που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον τουρκικό κεμαλισμό ακριβώς γιατί είμαστε πιστοί μουσουλμάνοι. Ταυτοχρόνως η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά μας, αποδεικνύουν ότι έχουμε την δική μας ταυτότητα. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας, άλλοι από άγνοια και άλλοι από σκοπιμότητα, εξακολουθούν να ταυτίζουν το Ισλάμ με τους Τούρκους και θεωρούν εσφαλμένα ότι κάθε μουσουλμάνος είναι Τούρκος.
Είμαστε Πομάκοι. Βαθιά ριζωμένοι στη γη της Θράκης και η μοίρα μας άρρηκτα συνδεδεμένη με την μοίρα αυτού του τόπου. Η ειρηνική μας συμβίωση με όλα τα σύνοικα στοιχεία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Θέλουμε να ζήσουμε στον τόπο μας, κρατώντας την πίστη, την γλώσσα και τα έθιμα των πατεράδων μας για να τα κληροδοτήσουμε εμείς με την σειρά μας στα παιδιά μας.Είμαστε Πομάκοι - Έλληνες πολίτες.
Γι' αυτό έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε από το ελληνικό κράτος να δείξει τον έμπρακτο σεβασμό του τηρώντας το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Λωζάνης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Γι' αυτό και απαιτούμε κατ' αρχήν από το ελληνικό κράτος:
Α. Να διασφαλίσει η ελληνική Πολιτεία και σε εμάς τους Πομάκους το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη στην δημόσια εκπαίδευση και στην ισότιμη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας γιατί παρά τις εκκλήσεις μας προς όλους τους αρμόδιους δεν λειτουργεί ούτε ένα δημόσιο ελληνικό σχολείο στα Πομακοχώρια. Χωρίς την γνώση της ελληνικής γλώσσας οι Πομάκοι καταδικάζονται στην φτώχεια, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και στην στέρηση κάθε δυνατότητας για ένα καλύτερο μέλλον.
Β. Να αναγνωρίσει τα πομάκικα ως γλώσσα της μειονότητας ισότιμης με τα τουρκικά. Η συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει την διατήρηση της γλώσσας της μειονότητας. Πουθενά δεν αναφέρει ότι η γλώσσα αυτή είναι η τουρκική. Το ελληνικό κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να αναγνωρίσει την πομάκικη γλώσσα ως γλώσσα διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά μας, στην ηλικία των 5-6 ετών να καλούνται να διδάσκονται μαθήματα σε ξένη προς αυτούς γλώσσα δηλαδή στα τουρκικά.
Γ. Να τηρήσει την νομιμότητα και να προστατεύσει αποτελεσματικά τους Πομάκους που διώκονται και δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό προξενείο και τους Τούρκους εθνικιστές. Δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε για την σωματική μας ακεραιότητα και το μέλλον των παιδιών μας εντός της ελληνικής επικράτειας, να αντιμετωπίζουμε προπηλακισμούς, ύβρεις και απειλές επειδή θέλουμε να μιλάμε την γλώσσα μας, να χορεύουμε τους χορούς μας, να διδάσκονται τα παιδιά μας επαρκώς την ελληνική γλώσσα ώστε να έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες για την ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας.
Δυστυχώς όμως εδώ και χρόνια η ελληνική πολιτική ηγεσία τόσο κεντρικά όσο και τοπικά έχει κλειστά τα αυτιά της στα δίκαια αιτήματά μας και κρατά επιδεικτικά κλειστά τα μάτια της στην πολιτιστική γενοκτονία και τις διώξεις που υφίστανται όλοι οι Πομάκοι, από τους αυτοπροσδιοριζόμενους Τούρκους και το τουρκικό προξενείο.
Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν το έχουν μόνο όσοι θέλουν να δηλώνουν «Τούρκοι». Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλα τα πολιτικά κόμματα αλλά και οι τοπικοί άρχοντες έχουν αναγάγει ως προνομιακούς συνομιλητές τους, αυτούς που επιθυμούν την διατήρηση των Πομάκων στα σκοτάδια της αμάθειας, που αντιδρούν και μόνο στο άκουσμα της ύπαρξής μας, που έχουν σαν στόχο τον αφανισμό της γλώσσας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που υιοθετούν τις ακραίες και διχαστικές θέσεις του τουρκικού προξενείου.
Όλα τα κόμματα δεν διστάζουν να «κοσμούν» τα ψηφοδέλτιά τους, εν όψει ενός πρόσκαιρου κομματικού οφέλους, με ανθρώπους που υιοθετούν στον ιδιωτικό και δημόσιο λόγο και με την εν γένει δράση τους, θέσεις και απόψεις που δεν τιμούν κανένα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ιδού ορισμένα παραδείγματα:
1) Σε συνεδρίαση της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ξάνθης - Καβάλας - Δράμας οι μουσουλμάνοι νομαρχιακοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων του νομαρχιακού συμβουλίου Ξάνθης όπως και η υποψήφια υπερνομάρχης Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν, δεν δίστασαν να απαιτήσουν την απαλοιφή του όρου «Πομακοχώρια» από υπουργική απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και την αντικατάστασή του είτε με τον όρο «Τουρκοχώρι» είτε «Ορεινός όγκος» (22-10-2008).
2) Ο Ορχάν Χατζηιμπράμ, υποψήφιος της ΝΔ στην Ξάνθη μεταξύ άλλων δήλωσε «επιθυμώ στην είσοδό μου στην Βουλή ώστε να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των Τούρκων της μειονότητας».
3) Ο Ιμάμ Αχμέτ, υποψήφιος της ΝΔ το 2007, απολύθηκε από δάσκαλος το έτος 1994 επειδή όπως αναφέρεται στην απόφαση του περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ξάνθης «ενεργώντας εν πλήρει συνειδήσει εκ προθέσεως και δόλο, συμπεριφερόμενος κατά τρόπο ασυμβίβαστο με την θέση του ως δημοσίου υπαλλήλου, ενεργώντας κατά του έθνους και υπακούοντας στις εντολές ανθελληνικών δυνάμεων σκόπευε στην αποσταθεροποίηση της περιοχής».
4) Ο Αχμέτ Χατζηοσμάν, βουλευτής Ροδόπης με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, είναι πρόεδρος του κόμματος DEB, του κόμματος που ίδρυσε ο βουλευτής Αχμέτ Σαδίκ.
5) «Το Κέντρο Ερευνών της μειονότητας θα αποδείξει πως όλοι είναι τουρκογενείς και δεν υπάρχουν Πομάκοι». Αυτή είναι δήλωση του πρώην βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ Γκαλήπ Γκαλήπ τον Αύγουστο 2008 σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κομοτηνής.
6) Ο Τσετίν Μάντατζη, ο Χατζηοσμάν Αχμέτ και η Γκιούλ Μπεγιάζ Καραχασάν κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης των εκδοτών της τουρκόφωνης εφημερίδας «Μιλλέτ». Οι εκδότες της ως άνω εφημερίδας, αφού δημοσίευσαν όλα τα ονόματα των ιδρυτικών μελών του συλλόγου μας και μας αποκαλούσαν «προδότες του έθνους» ανέφεραν μεταξύ άλλων «Επιτρέπεται μήπως στο Ισλάμ να συνεργάζεστε με τους χριστιανούς ορθοδόξους - τους πιο στυγερούς εχθρούς στην ιστορία των ομόθρησκων αδελφών σας - να προδίδετε τους τουρκομουσουλμάνους αδερφούς σας και να πουλάνε κινήσεις εναντίον τους»; Και «Δεν έχετε αντιληφθεί την αγωνιστική δύναμη αυτού του έθνους. Αυτό το έθνος απέδειξε στο παρελθόν ότι για τον μουσουλμανισμό και τον τουρκισμό είναι έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα και κάθε στιγμή είναι έτοιμο να το αποδείξει πάλι. Αν εμπιστεύεστε πως μπορείτε να βαστάξετε τα αποτελέσματα μπορείτε να δοκιμάσετε».
Όλοι αυτοί, δεν λειτουργούν ούτε ως υποψήφιοι ούτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού, τμήμα του οποίου αποτελούν όλοι οι μουσουλμάνοι ανεξάρτητα αν είναι Πομάκοι, Ρομά ή Τουρκογενείς, αλλά ως εκπρόσωποι του τουρκικού προξενείου.
Κάνουν ότι μπορούν ώστε να μας τρομοκρατήσουν, εμάς τους Πομάκους και αυτούς που συμπαραστέκονται στα δικαία αιτήματά μας.
Προσπαθούν να αποκρύψουν την αλήθεια για τους μουσουλμάνους της Θράκης.
Αναρωτιόμαστε ως που μπορεί να φτάσει η εθελοδουλία, η εθελοτυφλία και ο αυτοεξευτελισμός των τοπικών και κεντρικών κομματικών στελεχών που όχι μόνο δεν αντιδρούν στις διχαστικές και ακραίες αυτές θέσεις, αλλά αποδέχονται τους εκφραστές αυτών των θέσεων, ως μοναδικούς συνομιλητές.
Αυτές οι πρακτικές και απόψεις που αποσκοπούν στην δημιουργία εντάσεων μεταξύ των σύνοικων στοιχείων της Θράκης, που υιοθετούν ιδεολογίες και πρακτικές που αποβλέπουν στην περιθωριοποίηση και εξόντωση των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων της μειονότητας της Θράκης και που υποκρύπτουν ρατσιστικές θέσεις και αβυσσαλέα μισαλλοδοξία πρέπει να καταδικασθούν άμεσα και έμπρακτα από όλους.
Η ειρηνική συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την πολιτισμική εξόντωση των Πομάκων και των Ρομά που επιχειρεί η Τουρκία εντός του ελληνικού κράτους.
Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία ενώ κάνει περισσότερα απ' όσα θα μπορούσε για να υπερασπιστεί και να αναδείξει τους Τούρκους της Θράκης την στιγμή που συστηματικά αδιαφορεί και δεν προστατεύει τα δικαιώματα των Πομάκων και των Ρομά, είμαστε υποχρεωμένοι αν σύντομα δεν αλλάξει αυτή η πολιτική, να καταφύγουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπεράσπιση του δικαιώματός μας να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας αποκτώντας ταυτοχρόνως την δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής στην διοίκηση και στην ευημερία του τόπου μας.
Δική μας ευχή και θέληση είναι όλα αυτά τα ζωτικά προβλήματα να λυθούν με πρωτοβουλία και ευθύνη του ελληνικού κράτους του οποίου υπήρξαμε πάντα έντιμοι και νομοταγείς πολίτες.
Με ιδιαίτερη τιμή
Ο πρόεδρος Ταχήρ Κόντε Η γραμματέας Αλιέ Εφέντη
ΥΓ. Την επιστολή μου την έστειλε κάποιος με email χωρίς να μου αναφέρει την πηγή. Αν κάποιος ξέρει την πηγή ας τη γράψει στα σχόλια για να την αναφέρω
Δεξί Εξτρέμ
Μια επιστολή, όπου οι άνθρωποι αποφασίζοντας να σπάσουν την σιωπή τους, περιγράφουν γεγονότα, εκφράζουν επιθυμίες, αποτυπώνουν το κλίμα που επικρατεί στην Θράκη.
Λόγω της σημαντικότητάς της αποφασίσαμε να την αναδημοσιεύσουμε για να γίνουν όλοι κοινωνοί των απόψεων που διατυπώνουν δημόσια, έτσι ώστε κανείς να μην έχει το άλλοθι ότι δεν ήξερε.
Εκεί φαίνεται ποιοι στοχοποιούν τους Πομάκους...
Προς
Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια
Τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Κωνσταντίνο Καραμανλή
Τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Δημήτριο Σιούφα
Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιο Παπανδρέου
Την γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα
Τον πρόεδρο της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Αλέκο Αλαβάνο
Τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γεώργιο Καρατζαφέρη
Αξιότιμους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου
Ο σύλλογός μας, «Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ν. Ξάνθης», ιδρύθηκε το έτος 2007 με σκοπό την διάσωση και διάδοση της γλώσσας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Δυστυχώς αμέσως μετά την δημοσίευση του καταστατικού, τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου γίναμε αποδέκτες απειλών, ύβρεων και συκοφαντιών επειδή τολμήσαμε να πούμε δημόσια πως είμαστε Πομάκοι.
Στις 26.01.2009 ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάνταζη ως πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, απέστειλε συλλυπητήρια επιστολή με αφορμή τον θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν, πρώην πρόξενου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, στην οποία μεταξύ άλλων ο ως άνω βουλευτής αναφέρει ότι ο θανών «Βρισκόταν κοντά στην τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης στη μαύρη και πιο δύσκολη μέρα, την 29η Ιανουαρίου 1990, με τους βανδαλισμούς και τις αγριότητες που δεχτήκαμε από τους Έλληνες συμπατριώτες μας με την προτροπή και των διοικούντων μας».
Σε άλλο σημείο των «συλλυπητηρίων» του αναφέρει: «Η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους» βίωσε μεγάλη θλίψη με τον ξαφνικό θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν.
Με αφορμή λοιπό αυτή την δήθεν «συλλυπητήρια επιστολή» η οποία όμως είναι εντελώς προφανές ότι έχει άλλες στοχεύσεις, θέλουμε να δηλώσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο πως αρνούμαστε και αντιδρούμε στην ισοπεδωτική προπαγάνδα όλων όσων προσπαθούν να ετεροπροσδιορίσουν αυθαίρετα και για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, εμάς τους Πομάκους αλλά και το σύνολο των μουσουλμάνων της Θράκης ως «Τούρκους» και να καθιερώσουν την ψευδή εικόνα της μιας, ενιαίας και μάλιστα τουρκικής μειονότητας.
Σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης και την Συνθήκη Ανταλλαγής των πληθυσμών, οι πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή χαρακτηρίστηκαν «μουσουλμάνοι».
Αντίθετα, οι πληθυσμοί της Κωνσταντινούπολης που εξαιρέθηκαν, χαρακτηρίστηκαν «Έλληνες ορθόδοξοι». Η διαφορά είναι σαφής καθώς στην πρώτη περίπτωση το κριτήριο είναι θρησκευτικό, ενώ στην δεύτερη εθνικό.
Η ορολογία αυτή χρησιμοποιήθηκε κατόπιν επιμονής της Τουρκίας και έγινε αποδεκτή από την Ελλάδα ακριβώς γιατί στην ελληνική Θράκη οι πληθυσμοί που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή είχαν ως μόνο κοινό στοιχείο την θρησκεία.
Ούτε τη γλώσσα, ούτε την εθνική συνείδηση. Εκείνη μάλιστα την εποχή στην ελληνική Θράκη οι μουσουλμάνοι που δήλωναν «Τούρκοι» ήταν ελάχιστοι και περιορίζονταν ουσιαστικά στην πόλη της Κομοτηνής, γιατί εκεί υπήρχε διοικητικό κέντρο και είχε αναπτυχθεί το νεοτουρκικό κίνημα.
Οι υπόλοιποι ήταν μουσουλμάνοι που μιλούσαν οι περισσότεροι (για την ακρίβεια, όσοι βρίσκονταν στα ορεινά) πομάκικα και οι υπόλοιποι ρομανί. Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1923 στην ελληνική Θράκη βρήκαν καταφύγιο εκατοντάδες μουσουλμάνοι τους οποίους απειλούσε με θάνατο η κεμαλική Τουρκία εξαιτίας της προσήλωσής τους στο Ισλάμ. Ο χαρακτήρας λοιπόν της μειονότητας στη Θράκη ήταν από την πρώτη στιγμή θρησκευτικός και μάλιστα ενισχύθηκε από το κύμα των πολιτικών προσφύγων που ήρθαν εδώ εξαιτίας των διωγμών τους από τους Τούρκους κεμαλιστές.
Εμείς, οι Πομάκοι της Θράκης είμαστε πιστοί φύλακες μιας μεγάλης και ένδοξης ισλαμικής παράδοσης, γεγονός που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον τουρκικό κεμαλισμό ακριβώς γιατί είμαστε πιστοί μουσουλμάνοι. Ταυτοχρόνως η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά μας, αποδεικνύουν ότι έχουμε την δική μας ταυτότητα. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας, άλλοι από άγνοια και άλλοι από σκοπιμότητα, εξακολουθούν να ταυτίζουν το Ισλάμ με τους Τούρκους και θεωρούν εσφαλμένα ότι κάθε μουσουλμάνος είναι Τούρκος.
Είμαστε Πομάκοι. Βαθιά ριζωμένοι στη γη της Θράκης και η μοίρα μας άρρηκτα συνδεδεμένη με την μοίρα αυτού του τόπου. Η ειρηνική μας συμβίωση με όλα τα σύνοικα στοιχεία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Θέλουμε να ζήσουμε στον τόπο μας, κρατώντας την πίστη, την γλώσσα και τα έθιμα των πατεράδων μας για να τα κληροδοτήσουμε εμείς με την σειρά μας στα παιδιά μας.Είμαστε Πομάκοι - Έλληνες πολίτες.
Γι' αυτό έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε από το ελληνικό κράτος να δείξει τον έμπρακτο σεβασμό του τηρώντας το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Λωζάνης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Γι' αυτό και απαιτούμε κατ' αρχήν από το ελληνικό κράτος:
Α. Να διασφαλίσει η ελληνική Πολιτεία και σε εμάς τους Πομάκους το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη στην δημόσια εκπαίδευση και στην ισότιμη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας γιατί παρά τις εκκλήσεις μας προς όλους τους αρμόδιους δεν λειτουργεί ούτε ένα δημόσιο ελληνικό σχολείο στα Πομακοχώρια. Χωρίς την γνώση της ελληνικής γλώσσας οι Πομάκοι καταδικάζονται στην φτώχεια, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και στην στέρηση κάθε δυνατότητας για ένα καλύτερο μέλλον.
Β. Να αναγνωρίσει τα πομάκικα ως γλώσσα της μειονότητας ισότιμης με τα τουρκικά. Η συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει την διατήρηση της γλώσσας της μειονότητας. Πουθενά δεν αναφέρει ότι η γλώσσα αυτή είναι η τουρκική. Το ελληνικό κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να αναγνωρίσει την πομάκικη γλώσσα ως γλώσσα διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά μας, στην ηλικία των 5-6 ετών να καλούνται να διδάσκονται μαθήματα σε ξένη προς αυτούς γλώσσα δηλαδή στα τουρκικά.
Γ. Να τηρήσει την νομιμότητα και να προστατεύσει αποτελεσματικά τους Πομάκους που διώκονται και δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό προξενείο και τους Τούρκους εθνικιστές. Δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε για την σωματική μας ακεραιότητα και το μέλλον των παιδιών μας εντός της ελληνικής επικράτειας, να αντιμετωπίζουμε προπηλακισμούς, ύβρεις και απειλές επειδή θέλουμε να μιλάμε την γλώσσα μας, να χορεύουμε τους χορούς μας, να διδάσκονται τα παιδιά μας επαρκώς την ελληνική γλώσσα ώστε να έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες για την ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας.
Δυστυχώς όμως εδώ και χρόνια η ελληνική πολιτική ηγεσία τόσο κεντρικά όσο και τοπικά έχει κλειστά τα αυτιά της στα δίκαια αιτήματά μας και κρατά επιδεικτικά κλειστά τα μάτια της στην πολιτιστική γενοκτονία και τις διώξεις που υφίστανται όλοι οι Πομάκοι, από τους αυτοπροσδιοριζόμενους Τούρκους και το τουρκικό προξενείο.
Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν το έχουν μόνο όσοι θέλουν να δηλώνουν «Τούρκοι». Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλα τα πολιτικά κόμματα αλλά και οι τοπικοί άρχοντες έχουν αναγάγει ως προνομιακούς συνομιλητές τους, αυτούς που επιθυμούν την διατήρηση των Πομάκων στα σκοτάδια της αμάθειας, που αντιδρούν και μόνο στο άκουσμα της ύπαρξής μας, που έχουν σαν στόχο τον αφανισμό της γλώσσας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που υιοθετούν τις ακραίες και διχαστικές θέσεις του τουρκικού προξενείου.
Όλα τα κόμματα δεν διστάζουν να «κοσμούν» τα ψηφοδέλτιά τους, εν όψει ενός πρόσκαιρου κομματικού οφέλους, με ανθρώπους που υιοθετούν στον ιδιωτικό και δημόσιο λόγο και με την εν γένει δράση τους, θέσεις και απόψεις που δεν τιμούν κανένα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ιδού ορισμένα παραδείγματα:
1) Σε συνεδρίαση της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ξάνθης - Καβάλας - Δράμας οι μουσουλμάνοι νομαρχιακοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων του νομαρχιακού συμβουλίου Ξάνθης όπως και η υποψήφια υπερνομάρχης Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν, δεν δίστασαν να απαιτήσουν την απαλοιφή του όρου «Πομακοχώρια» από υπουργική απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και την αντικατάστασή του είτε με τον όρο «Τουρκοχώρι» είτε «Ορεινός όγκος» (22-10-2008).
2) Ο Ορχάν Χατζηιμπράμ, υποψήφιος της ΝΔ στην Ξάνθη μεταξύ άλλων δήλωσε «επιθυμώ στην είσοδό μου στην Βουλή ώστε να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των Τούρκων της μειονότητας».
3) Ο Ιμάμ Αχμέτ, υποψήφιος της ΝΔ το 2007, απολύθηκε από δάσκαλος το έτος 1994 επειδή όπως αναφέρεται στην απόφαση του περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ξάνθης «ενεργώντας εν πλήρει συνειδήσει εκ προθέσεως και δόλο, συμπεριφερόμενος κατά τρόπο ασυμβίβαστο με την θέση του ως δημοσίου υπαλλήλου, ενεργώντας κατά του έθνους και υπακούοντας στις εντολές ανθελληνικών δυνάμεων σκόπευε στην αποσταθεροποίηση της περιοχής».
4) Ο Αχμέτ Χατζηοσμάν, βουλευτής Ροδόπης με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, είναι πρόεδρος του κόμματος DEB, του κόμματος που ίδρυσε ο βουλευτής Αχμέτ Σαδίκ.
5) «Το Κέντρο Ερευνών της μειονότητας θα αποδείξει πως όλοι είναι τουρκογενείς και δεν υπάρχουν Πομάκοι». Αυτή είναι δήλωση του πρώην βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ Γκαλήπ Γκαλήπ τον Αύγουστο 2008 σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κομοτηνής.
6) Ο Τσετίν Μάντατζη, ο Χατζηοσμάν Αχμέτ και η Γκιούλ Μπεγιάζ Καραχασάν κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης των εκδοτών της τουρκόφωνης εφημερίδας «Μιλλέτ». Οι εκδότες της ως άνω εφημερίδας, αφού δημοσίευσαν όλα τα ονόματα των ιδρυτικών μελών του συλλόγου μας και μας αποκαλούσαν «προδότες του έθνους» ανέφεραν μεταξύ άλλων «Επιτρέπεται μήπως στο Ισλάμ να συνεργάζεστε με τους χριστιανούς ορθοδόξους - τους πιο στυγερούς εχθρούς στην ιστορία των ομόθρησκων αδελφών σας - να προδίδετε τους τουρκομουσουλμάνους αδερφούς σας και να πουλάνε κινήσεις εναντίον τους»; Και «Δεν έχετε αντιληφθεί την αγωνιστική δύναμη αυτού του έθνους. Αυτό το έθνος απέδειξε στο παρελθόν ότι για τον μουσουλμανισμό και τον τουρκισμό είναι έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα και κάθε στιγμή είναι έτοιμο να το αποδείξει πάλι. Αν εμπιστεύεστε πως μπορείτε να βαστάξετε τα αποτελέσματα μπορείτε να δοκιμάσετε».
Όλοι αυτοί, δεν λειτουργούν ούτε ως υποψήφιοι ούτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού, τμήμα του οποίου αποτελούν όλοι οι μουσουλμάνοι ανεξάρτητα αν είναι Πομάκοι, Ρομά ή Τουρκογενείς, αλλά ως εκπρόσωποι του τουρκικού προξενείου.
Κάνουν ότι μπορούν ώστε να μας τρομοκρατήσουν, εμάς τους Πομάκους και αυτούς που συμπαραστέκονται στα δικαία αιτήματά μας.
Προσπαθούν να αποκρύψουν την αλήθεια για τους μουσουλμάνους της Θράκης.
Αναρωτιόμαστε ως που μπορεί να φτάσει η εθελοδουλία, η εθελοτυφλία και ο αυτοεξευτελισμός των τοπικών και κεντρικών κομματικών στελεχών που όχι μόνο δεν αντιδρούν στις διχαστικές και ακραίες αυτές θέσεις, αλλά αποδέχονται τους εκφραστές αυτών των θέσεων, ως μοναδικούς συνομιλητές.
Αυτές οι πρακτικές και απόψεις που αποσκοπούν στην δημιουργία εντάσεων μεταξύ των σύνοικων στοιχείων της Θράκης, που υιοθετούν ιδεολογίες και πρακτικές που αποβλέπουν στην περιθωριοποίηση και εξόντωση των διαφορετικών εθνοτικών ομάδων της μειονότητας της Θράκης και που υποκρύπτουν ρατσιστικές θέσεις και αβυσσαλέα μισαλλοδοξία πρέπει να καταδικασθούν άμεσα και έμπρακτα από όλους.
Η ειρηνική συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την πολιτισμική εξόντωση των Πομάκων και των Ρομά που επιχειρεί η Τουρκία εντός του ελληνικού κράτους.
Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία ενώ κάνει περισσότερα απ' όσα θα μπορούσε για να υπερασπιστεί και να αναδείξει τους Τούρκους της Θράκης την στιγμή που συστηματικά αδιαφορεί και δεν προστατεύει τα δικαιώματα των Πομάκων και των Ρομά, είμαστε υποχρεωμένοι αν σύντομα δεν αλλάξει αυτή η πολιτική, να καταφύγουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπεράσπιση του δικαιώματός μας να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας αποκτώντας ταυτοχρόνως την δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής στην διοίκηση και στην ευημερία του τόπου μας.
Δική μας ευχή και θέληση είναι όλα αυτά τα ζωτικά προβλήματα να λυθούν με πρωτοβουλία και ευθύνη του ελληνικού κράτους του οποίου υπήρξαμε πάντα έντιμοι και νομοταγείς πολίτες.
Με ιδιαίτερη τιμή
Ο πρόεδρος Ταχήρ Κόντε Η γραμματέας Αλιέ Εφέντη
ΥΓ. Την επιστολή μου την έστειλε κάποιος με email χωρίς να μου αναφέρει την πηγή. Αν κάποιος ξέρει την πηγή ας τη γράψει στα σχόλια για να την αναφέρω
Δεξί Εξτρέμ