Πόλεμος χαρακωμάτων από τις Τράπεζες!

Έντονο παρασκήνιο υπάρχει αυτές τις ημέρες στο τραπεζικό σύστημα. Βασικά υπάρχουν δύο ομάδες. Η Εθνική Τράπεζα αποτελεί τη μία. Όλοι οι άλλοι συγκροτούν την... αντιπολίτευση.

Οι πρώτες αψιμαχίες είχαν σημειωθεί τον περασμένο Οκτώβριο, όταν οι τραπεζίτες πάλευαν να αποδείξουν ποιος ήταν ο πιο δυνατός με έπαθλο τα χρήματα των καταθετών. Τώρα τα πράγματα έχουν σοβαρέψει περισσότερο...

Το βέβαιο είναι ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι θα χρειαστούν νέα κεφάλαια, ανεξάρτητα από το τί λένε δημόσια. Ο κ. Αράπογλου τους πρόλαβε! Το έκανε πρώτος και τώρα οι υπόλοιποι φοβούνται ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια στην αγορά για να γίνει σύντομα μία ανάλογη αύξηση κεφαλαίου με αυτή της Εθνικής.

Κι έτσι αναγκάστηκαν να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και προσπαθούν να πείσουν την αγορά ότι δεν είχε καν περάσει από το μυαλό τους η προοπτική μιας αύξησης κεφαλαίου. Στις σχετικές «διαβεβαιώσεις» οδηγήθηκαν κι από έναν ακόμη λόγο: Η συνεχιζόμενη φημολογία για μελλοντικές αυξήσεις κεφαλαίου βλάπτουν σοβαρά την χρηματιστηριακή τους εικόνα, αφού κάθε σχετική είδηση οδηγεί τους επενδυτές σε ρευστοποιήσεις.

Η εναλλακτική λύση που απέμεινε είναι τα υβριδικά κεφάλαια. Κι εδώ έρχεται τώρα η Εθνική και αγοράζει πίσω τα υβριδικά που είχε εκδώσει παλιότερα σε τιμή χαμηλότερη της έκδοσής τους. Η συγκεκριμένη αγορά είναι έτσι κι αλλιώς κατεστραμμένη και αυτό δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο, αλλά διεθνές. Μπορεί η κίνηση της Εθνικής να δημιουργεί θέμα σε όσους θέλουν να βρουν κεφάλαια σε αυτή τη δεξαμενή, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι η κίνηση Αράπογλου προκλήθηκε με κίνητρο να δημιουργηθούν προβλήματα στον ανταγωνισμό.

Δίχως κανείς να υποστηρίζει ότι την Εθνική τη διοικούν άγγελοι, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα του ενός θα γίνει αργά ή γρήγορα πρόβλημα όλων. Το ότι ο κ. Αράπογλου τους πρόλαβε στη στροφή, δεν μπορεί να είναι αιτία πολέμου. Αλλά ούτε και μπορεί να αποτελέσει αφορμή για μία επίδειξη δύναμης από πλευράς της Εθνικής έναντι των άλλων τραπεζών. Η κατάσταση στην αγορά δεν είναι καλή και η κρίση θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε σημαντικές αλλαγές στον κλάδο.
Δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο των συγχωνεύσεων, ανεξάρτητα από τα όσα έχουν διαδραματιστεί στο παρασκήνιο τις τελευταίες μέρες. Είναι θέμα χρόνου να δούμε τις πρώτες κινήσεις και η σχετική προεργασία έχει γίνει εδώ και μήνες. Ωστόσο, η ένταση που υπάρχει στις σχέσεις μεταξύ των τραπεζιτών δείχνει και το μέγεθος του προβλήματος. Μπορεί αύριο να τα έχουν ξαναβρεί μεταξύ τους, αλλά η εικόνα τους ήδη πλήττεται αδικαιολόγητα...

Θανάσης Μαυρίδης