Να γίνω δημόσιος υπάλληλος για να τα παίρνω...

Του Γιώργου Κράλογλου

Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ακόμη και σε Βαλκανική όπου οι επιχειρηματίες δεν θεωρούνται, από την κοινωνία, κάτι σαν τα απόβλητα των επιχειρήσεών τους, το περιστατικό που θα περιγράψω στην συνέχεια θα απασχολούσε τα Μέσα Ενημέρωσης για ημέρες.

Στην αριστερή όμως (ανεξαρτήτως κυβερνήσεων) Ελλάδα που είναι περίπου κακούργημα να συνηγορήσεις υπέρ των ιδιωτικών επιχειρήσεων (οι κρατικές επιχειρήσεις και οι κομματικές Διοικήσεις εάν δεν ενοχλούν τα συνδικάτα περνούν πάντα στο απυρόβλητο...) κανείς δεν είχε τη διάθεση να ασχοληθεί (στην ουσία και όχι στα ψιλά...) με αυτά που συνέβησαν προ δεκαημέρου στη Λάρισα. Εξαιρώ μια πρωινή τηλεοπτική εκπομπή που ασχολήθηκε με το θέμα (αρκετές ημέρες μετά) για τους δικούς της τηλεοπτικούς λόγους.

Προ δεκαημέρου λοιπόν στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας και την ώρα που ακόμη ήταν στο βήμα ο πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Ευριπίδης Ευλογημένος αποχώρησαν από την εκδήλωση όλοι οι παριστάμενοι υπουργοί και άλλοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επισημάνσεις που έκανε, με την ομιλία του, σχετικά με το τι συμβαίνει σήμερα στην πολιτική σκηνή και στην Δημόσια Διοίκηση.


Περιορίζομαι μόνο να πω ότι η συμπεριφορά αυτή είναι τουλάχιστον αχαρακτήριστη για οποιανδήποτε πολιτικό και πολύ περισσότερο για εκπρόσωπο της κυβέρνησης. Τίποτε άλλο.

Θα σας μεταφέρω όμως ορισμένα σημεία της ομιλίας του προέδρου των επιχειρηματιών της Θεσσαλίας τον οποίο δεν έχει τύχει να τον γνωρίσω, αλλά δανείζομαι τις επισημάνσεις του για το σημερινό μου σημείωμα αρχίζοντας από την (κατά την γνώμη μου) κορυφαία που έγινε λίγο πριν την κίνηση διαμαρτυρίας των κυβερνητικών «...θα ήθελα να καταθέσω (διηγήθηκε ο κ. Ευλογημένος) την πολύ χαρακτηριστική απάντηση ενός δεκαεπτάχρονου μαθητή, του οποίου και οι δύο γονείς είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι, στην ερώτησή μου «γιατί θέλεις να γίνεις Δημόσιος Υπάλληλος». «Για να μην δουλεύω και να τα παίρνω» ήταν η εντυπωσιακή απάντησή του, συνοδευόμενη και από την χαρακτηριστική χειρονομία. Και πρόσθεσε (ο ομιλητής) σχολιάζοντας την δημόσια διοίκηση ως επιχειρηματίας «...Οι αιρετοί άρχοντες, αυτοί που προεκλογικά υπόσχονται «επανίδρυση», «αναδόμηση», «αλλαγή» και «εξυγίανση» του Δημόσιου Τομέα, όταν πάρουν την εξουσία, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Αντί να συρρικνώσουν τον Δημόσιο Τομέα και τις δαπάνες του, αντί να διασφαλίσουν τον απόλυτο έλεγχο των Δημοσίων Υπαλλήλων, να καθιερώσουν την ατομική ευθύνη τους και να διαμορφώσουν ένα διαυγές, μονοσήμαντο και φιλικό προς τον πολίτη νομοθετικό περιβάλλον, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Διογκώνουν τον Δημόσιο τομέα με νέες κομματικές προσλήψεις, του δίνουν και άλλα προνόμια, το κάνουν ακόμα πιο ανεξέλεγκτο.»

Συμπληρωματικά σας λέω ότι το Διεθνές Νομισματικών Ταμείο που θεωρεί ότι δεν θα μακρύνει ο καιρός για να ζητήσει και η Ελλάδα την βοήθεια του, έχει στείλει στην Αθήνα ελεγκτές οι οποίοι στις συζητήσεις τους με κυβερνητικούς και πολιτικούς παράγοντες επισημαίνουν μεταξύ άλλων ότι «...δεν θα αποφύγουμε το αδιέξοδο στην οικονομία αν συνεχίσουμε να αυξάνουμε τους άμεσους αλλά και τους έμμεσους φόρους για να καλύψουμε τις ανάγκες ενός κράτους άχρηστου και σπάταλου στο μεγαλύτερο μέρος».

Τι διαφορετικό λένε λοιπόν από τον κ. Ευλογημένο;

Θέλετε και ένα πρόσφατο παράδειγμα για το τι σημαίνει άχρηστο κράτος;

Το χρησιμοποίησε ο γνωστός σε όλους μας κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος σε ομιλία του την περασμένη εβδομάδα στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς. Είπε λοιπόν ότι ως υπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας είχε καταργήσει 32 άχρηστες διαδικασίες για τις αδειοδητήσεις εργοστασίων και φυσικά τις αντίστοιχες υπηρεσίες. Σήμερα όχι μόνο έχουν επανέλθει οι διαδικασίες αυτές αλλά έχουν αυξηθεί σε 46!!!

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας επεσήμανε : «...το κράτος καθυστερεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, και έτσι προκαλεί περαιτέρω έλλειψη ρευστότητας στις επιχειρήσεις. Πιο αναλυτικά, καθυστερεί να πληρώσει τους προμηθευτές του, καθυστερεί να πληρώσει τους εργολάβους που έχουν εκτελέσει Δημόσια Έργα, καθυστερεί να πληρώσει τις επιδοτήσεις σε επενδυτικά έργα. Ακόμα πιο ακραίο, καθυστερεί να επιστρέψει τον πιστωτικό ΦΠΑ σε εξαγωγείς. Οι ακούσιοι πιστωτές του Δημοσίου (και μάλιστα ατόκως) αναγκάζονται να δανείζονται από τις Τράπεζες τα χρήματα αυτά, έντοκα. Γνωρίζω αρκετές επιχειρήσεις που έχουν σοβαρά προβλήματα και μερικές που έχουν κλείσει από την ασυνέπεια του Κράτους στις πληρωμές του».

Σας υπενθυμίζω ότι από τον προηγούμενο χρόνο διαμαρτυρούνται με τον πλέον έντονο τρόπο οι επιχειρηματίες-επενδυτές που δημιούργησαν επιχειρήσεις στον Έβρο και σε άλλα σημεία της ακριτικής Ελλάδας γιατί ακόμη δεν έχουν εισπράξει τις διευκολύνσεις που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση με τον αναπτυξιακό της νόμο επειδή (λέει) «... δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός».

Και αυτό που προκάλεσε τελικά την έκρηξη της αγανάκτηση των κυβερνητικών παραγόντων ήταν η καταγγελία ότι «...ενώ συμφωνούμε όλοι ότι η ελαστικοποίηση της εργασίας είναι το μόνο όπλο για την αποφυγή των απολύσεων δρομολογούνται, αναγκαστικές τοποθετήσεις, σε ύψος 8% του προσωπικού των επιχειρήσεων. Σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις, λόγω μειωμένης ζήτησης, έχουν πλεόνασμα προσωπικού, έρχεται το Κράτος να τις επιβαρύνει με αύξηση του προσωπικού τους κατά 8%! Παράλληλα, η αρμόδια για το θέμα Υπουργός Απασχόλησης κάνει δηλώσεις ότι οι επιχειρηματίες στην Ελλάδα προβαίνουν σε αναίτιες απολύσεις με πρόσχημα (καλά ακούσατε, με πρόσχημα) την οικονομική κρίση! Ο απόλυτος παραλογισμός!...».

Το μόνο που έχω να σημειώσω εδώ είναι ότι οι αναγκαστικές προσλήψεις που γίνονται «στο μιλητό» δεν έχουν να κάνουν με κάποια γενικότερη κοινωνική πολιτική αλλά με τις εντυπώσεις και τα νούμερα που μας χρειάζονται ενόψει εκλογών. Και ας αποδείξει κάποιος το αντίθετο.

http://www.capital.gr/news.asp?id=744162