Ελλάδα : η χώρα της μετριότητας

Χώρα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού χώρα του ουμανισμού, της ανθρωποκεντρικής θεμελίωσης της πρόσληψης του θείου μέσω της φιλοσοφίας.

Λαός με γνωσιολογικές θεολογικές και πνευματικές δάφνες. Μια υπόθεση δύσκολη για μελέτη μια ανυπάκουη πολιτισμική δύναμη που οικοδομήθηκε χάρης την ορμή ενός Αλεξάνδρου και την πνευματική υποβολή των ρωμαϊκών σκήπτρων.

Ένας Ανατολικός πολιτισμός που χωρίς τις γνώσεις του και χωρίς την στρατιωτική του ισχύ και ευφυΐα δεν θα κατόρθωνε να βγει ζωντανός από συγκρούσεις με υπέρτερους αναλογικά εχθρούς. Κομβικό σημείο σύνδεσης πολιτισμών και συναρπαστικός εκδρομέας της ιστορίας δια πυρός και σιδήρου.

Αυτά με λίγα λόγια ήταν και είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ο κοινωνός του ελληνικός λαός. Η αδιάκοπη πορεία ενός τέτοιου πολιτισμού δεν μπορεί να τελειώσει λόγω της διφυούς φύσης ορισμένων κατ’ όνομα μόνο ελλήνων που διατρανώνουν την αντίθεση τους στην παράδοση του και την δυναμική του πορεία στην χρονική κλίμακα. Είναι θλιβερό και εξοργιστικά ειδεχθές το θέαμα ενός τόσο ανεπτυγμένου πολιτισμού που σε συγκεκριμένες περιόδους έπαιξε διεθνή και ουσιαστικό ρόλο στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις να μαραζώνει λες και έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει προς τέρψιν των λυσσασμένων αντιπάλων του που αδημονούν να χαθεί χωρίς να αφήσει κάποιο έστω βιολογικό στίγμα που να επιτρέπει την ανάδυση του σε οδηγό του ταλαιπωρημένου κόσμου.

Πέρα από τις μεσσιανικές προβλέψεις και προθέσεις υπερελλήνων να αναστρέψουν την ήδη υπάρχουσα ζοφερή κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας των ελλήνων διαπιστώνεται πως οι ίδιοι οι γηγενείς κάτοικοι της Ελλάδος φλερτάρουν με το περίστροφο , δημιουργώντας τις προϋποθέσεις του συλλογικού εκτροχιασμού. Οι οργανώσεις συμφερόντων όπως είναι η ΓΣΕΕ υποκριτικά διατυμπανίζουν την αντίθεση τους στα οποιαδήποτε μέτρα τείνουν να εφαρμοστούν στον δημόσιο τομέα αρνούμενη να δεχτεί την πραγματικότητα. Οι ενώσεις των καθηγητών των Πανεπιστημίων που στην μεγάλη τους πλειοψηφία δυστυχώς εμφορούνται από αντιλήψεις που δεν συνάδουν του παιδευτικού τους ρόλου , αναπαλαιώνουν τα οικοδομικά υλικά της ηθικής τους και ακαδημαϊκής τους παρακμής μην δεχόμενοι το γεγονός ότι η οργανωτική λειτουργία του πανεπιστημίου δεν μπορεί να καθορίζεται βάσει της προσωπικής τους αντίληψης αλλά πρέπει να περάσει στα χέρια τεχνοκρατών ικανών να καθορίζουν τα έξοδα και τις δαπάνες του ελληνικού πανεπιστημίου. Είναι έκδηλη η απέχθεια τους σε μια τέτοια λύση με αιτιολογικές διατυπώσεις που εμπλέκουν ζητήματα ακαδημαϊκής ελευθερίας και ουσιαστικής διαχείρισης της επιστημονικής έρευνας. Η συγκεκριμένη τοποθέτηση έχει σίγουρα ενδιαφέρον αλλά αναδεικνύει και ένα άλλο φόβο των πανεπιστημιακών για την δίωξη των επιστημονικών τους αντιλήψεων βάσει πολιτικών κριτηρίων. Είναι γνωστή άλλωστε η ωμη παρεμβολή του αμερικανο-ισραηλινού λόμπι σε περίπτωση μελέτης αμερικανικών πανεπιστημιακών που παρουσίασαν αντικειμενικά και με βιβλιογραφική τεκμηρίωση την υπονομευτική και έξω από τους κανονισμούς της άσκησης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ δράση του ονομαστού για την δράση του λόμπι.

Στον τομέα της οικονομίας ένα διεφθαρμένο πλαίσιο οργανωμένων συμφερόντων έχει εδραιώσει την θέση του και ρυθμίζει εξέλιξης αξιολογεί κίνητρα και λαμβάνει αποφάσεις που μόνο προς της κατεύθυνση της κοινωνικής ευημερίας δεν κινούνται. Η αποτυχία της ευαγγελιζόμενης νέας διακυβέρνησης να αποτινάξει αυτά τα εξωθεσμικά βαρίδια έχει μετατρέψει την ελληνική πραγματικότητα σε πεδίο βολής με στόχο τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη. Η απάντηση για την εμπλοκή των οικονομικών αυτών «προστατών» φαίνεται στους δέκτες των τηλεοράσεων μας ,στα περιοδικά που διαβάζουμε και στους δρόμους που οδηγούμε.

Στο πεδίο της κοινωνικής διαστρωμάτωσης διακρίνει κανείς μια γελοία και απόλυτα απογοητευτική στάση απέναντι στα κοινά και την κοινωνικο – οικονομική ανάπτυξη. Είναι χαρακτηριστική η αντίληψη των περισσότερων ελλήνων σύμφωνα με την οποία οι επιτυχόντες στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι ή αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό το ότι όποιος είναι φοιτητής ιατρικής η νομικής ή του πολυτεχνείου αντιμετωπίζεται ως θεός. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως όλη τους επιτυχία είναι ανώφελη γιατί τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι ανίκανα να παράγουν ουσιαστική γνώση εν μέσω καταλήψεων απεργιών και εμμονής σε παρωχημένες μορφές εκπαίδευσης. Οι επαγγελματική καριέρα των εν λόγω παιδιών θα είναι εξασφαλισμένη μόνο αν έχουν υποδομή ένας πατέρα η μια μητέρα που ασκεί το ίδιο επάγγελμα. Σε αντίθετη περίπτωση θα αναγκαστούν είτε να αρχίσουν από το μηδέν ή να τα παρατήσουν για να ξεκινήσουν μια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα άσχετη με τον περιεχόμενο των σπουδών τους. Επίσης , η είσοδος στο πανεπιστήμιο συνοδεύεται από το αυτοκινητάκι που λαχταρούσε το «παιδί» ακόμα και αν η επιτυχία του ήταν σε ΤΕΙ. Τα αποτελέσματα της βλακώδους αυτής πρακτικής είναι καταμετρημένα στις στατιστικές πωλήσεων των αντιπροσωπειών αυτοκίνητων και στις στατιστικές αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων της Τροχαίας!!!!.

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι οι «διανοούμενοι» που προβάλλονται από τα μέσα διατηρούν μια αηδιαστική προπαγάνδα υπερ της πολυ-πολιτισμικότητας όταν αυτή έχει αρχίσει να υποχωρεί αισθητά στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. ωστόσο τα χρήματα που έρχονται στα χέρια αυτών των μίσθαρνων της παγκοσμιοποίησης φτάνουν για κάτι παραπάνω από τσίχλες! Ο ελληνικός λαός καθημερινά βομβαρδίζεται από μηνύματα αντι-ρατσισμού χωρίς ουσιώδεις παρατηρήσεις για το φαινόμενο του ρατσισμού των αλλοδαπών απέναντι στους Έλληνες.

Εν τέλει ποτέ θα καταλάβουμε πως η πρόοδος δεν είναι ένα ατομικό επίτευγμα ούτε έχει κομματικές και ιδεολογικές αποκλειστικότητες. Είναι ένα συλλογικό αίτημα άδειο όμως από περιεχόμενο. Ο καθένας δίνει και μια δική του ερμηνεία για το τι είναι πρόοδος. Άλλοι προσανατολίζονται προς την ταύτιση της προόδου με την δημιουργία πλούτου , άλλοι με την αντίληψη πως τα έθνη-κράτη έχουν ολοκληρώσει την περίοδο ζωής τους. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται ως συλλογικό πρόταγμα την πρόοδο. Κανείς δεν βλέπει πως αξιόλογοι Έλληνες επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό , πως ο πλούτος της χώρας και οι ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται στην Αλβανία , την Βουλγαρία και τα ετοιμοθάνατα Σκόπια και πως η Ελλάδα μόνο χώρα πρότυπο κράτους δεν αποτελεί!!!!

dexter