Αν και δεν έχουν αίμα στα χέρια, έχουν σίγουρα βρώμικη ψυχή... Παράδειγμα η ΕΡΤ

Σήμερα ο Ζελένσκι επισκέφτηκε το Μαξίμου. 

Τι είχαμε; 

Την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της Ουκρανίας και την εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας Αθήνας - Κιέβου.
Αυτό, αν το δει κανείς από μια δυτική και δημοκρατική οπτική, είναι καθαρά θετικό για τη χώρα μας: 

Γεωπολιτικά αναβαθμίζεται ο ρόλος της, η Ελλάδα εξελίσσεται σε ενεργειακό κόμβο και επαναβεβαιώνει τη διαρκή στήριξη της στην Ουκρανία, με τον τρόπο που μπορεί, μέσα σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο διεθνές περιβάλλον.
Το απόγευμα είχα τη μεγάλη ατυχία να παρακολουθήσω για περίπου μισή ώρα την εκπομπή της ΕΡΤ που κάλυπτε ζωντανά τις εξελίξεις. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρακολούθησα ένα μείγμα άγνοιας, ειρωνείας και ασυναρτησίας, με αποκορύφωμα την καθηγήτρια Μπόση.
Παρουσίασε την Ουκρανία ως χώρα που «χάνει τον πόλεμο» - πώς ακριβώς; 

Επί τέσσερα χρόνια, και με αδιανόητα δύσκολες συνθήκες, οι Ουκρανοί όχι μόνο αντέχουν αλλά έχουν καταστρέψει μεγάλο μέρος της ρωσικής... ενεργειακής υποδομής. 

Παρουσίασε δε την εκλεγμένη κυβέρνηση του Κιέβου ως «απόλυτα διεφθαρμένο καθεστώς», χωρίς να μπει στον κόπο να εξηγήσει γιατί αποκαλεί «καθεστώς» μια δημοκρατία που δέχεται εισβολή - λες κι αυτό είναι μια δευτερεύουσα λεπτομέρεια.
Το αφήγημα παρέμεινε στην ίδια γραμμή: 

Η συνέχιση της άμυνας είναι δήθεν «αδιέξοδη», άρα πρέπει η Δύση να πιέσει για «διαπραγματεύσεις» - προτείνουν συνθηκολόγηση κοντολογίς κι έτσι καλό είναι να θυμηθούμε το εύστοχο ερώτημα που έκανε προ μηνών ο Μπόρις Τζόνσον: Πόση από την Τσεχοσλοβακία έπρεπε να παραχωρηθεί στον Χίτλερ για να «σταματήσει ο πόλεμος»;

Η Μπόση, επιπλέον, μετέφερε το αφήγημα περί «αποδυναμωμένης άμυνας στα νησιά». 

Πώς προκύπτει αυτό; Από πού κι ως πού; Με ποια στοιχεία;
Και, μαζί με άλλους που ήταν στο πάνελ και συμφωνούσαν μαζί της, ζήτησε από τον Ζελένσκι να «διαπραγματευτεί σοβαρά», με έναν τόνο που υπονοεί ότι ο αμυνόμενος φταίει για τη συνέχιση της σύγκρουσης. 

Μια θέση που δεν αντέχει σε καμία σοβαρή ανάλυση και αναπαράγει ευθέως ρωσικά talking points.

Η ΕΡΤ επέλεξε να προβάλει αυτά τα επιχειρήματα την ώρα που ο Ουκρανός πρόεδρος συναντούσε στην Αθήνα την πολιτική και την πολιτειακή ηγεσία της χώρας. 

Να με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν λέγεται πολυφωνία. Λέγεται προσβολή απέναντι σε μια χώρα που μάχεται για την ύπαρξή της απέναντι σε μια φρικτή αυταρχική δικτατορία.

Τι επιδίωκε η ΕΡΤ; 

Να ικανοποιήσει μία μερίδα Ελλήνων που παραμένει βουτηγμένη στη ρωσική προπαγάνδα;
Σε τελική ανάλυση, υπάρχει μια αλήθεια που δεν γίνεται να παρακαμφθεί: 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι η κεντρική σύγκρουση της εποχής μας. Ανοικτές κοινωνίες απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα που εισβάλλουν σε χώρες σπέρνοντας τον θάνατο.
Δεν αφορά μόνο σύνορα, αλλά το ποιος ορίζει τους κανόνες: 

Η δημοκρατία, η ελευθερία του λόγου, η πολιτική λογοδοσία ή ο αυταρχισμός που στηρίζεται στον φόβο και στον έλεγχο.

Η πίεση προς τη Ρωσία δεν μπορεί να χαλαρώσει. Χρειάζεται σταθερότητα, προσήλωση και αποφασιστικότητα, γιατί μια ήττα της Ουκρανίας δεν θα είναι περιφερειακό γεγονός, αλλά ανατροπή ευρωπαϊκών ισορροπιών που θα επηρεάσει ολόκληρη τη Δύση.

Οι ανοικτές κοινωνίες νικούν μόνο όταν πιστεύουν σε αυτό που είναι. Κι αυτή η πίστη πρέπει να είναι καθαρή, στέρεη και χωρίς δισταγμούς. Αυτό ήταν το πραγματικό μήνυμα που ορθώς έστειλε σήμερα η ελληνική κυβέρνηση.
Για όσους «στηρίζουν» τον εγκληματία πολέμου Πούτιν δήθεν στο όνομα κάποιου «ρεαλισμού», όσους υιοθετούν τη ρωσική προπαγάνδα και χαίρονται για τον στρατό μίας χώρας-εισβολέα που πλήττει αδιάκοπα τον αστικό ιστό της Ουκρανίας με επιθέσεις -σκοτώνοντας παιδάκια στον ύπνο τους-, που βασανίζει με φρικώδη τρόπο πολίτες και αιχμαλώτους πολέμου για να κάνει πλάκα επειδή τους θεωρεί κατώτερους ανθρώπους, υπάρχει ένα συμπέρασμα: Αν και δεν έχουν αίμα στα χέρια, έχουν σίγουρα βρώμικη ψυχή.

Lucas Velidakis

Δρείτε και αυτό το video:

https://www.youtube.com/watch?v=DFgY3ONhM5I